Form I-751 & Hoe je kan bewijzen dat je huwelijk legitiem is

Na het aanvragen van een green card door huwelijk met een U.S. burger of legale permanente bewoner (LPR), krijgt u een “voorwaardelijke verblijfsstatus” als uw huwelijk minder dan twee jaar oud is op de dag dat u legaal tot de Verenigde Staten wordt toegelaten.

In de meeste opzichten, als u een voorwaardelijke bewoner bent, hebt u dezelfde rechten als een permanente bewoner. U kunt een baan krijgen, buiten de VS reizen en werken aan het Amerikaanse staatsburgerschap.

Om echter voor onbepaalde tijd in de Verenigde Staten te kunnen blijven, moet u een aanvraag indienen om de voorwaarden op uw green card te laten schrappen voordat deze verloopt. Dit wordt gedaan door het indienen van het formulier I-751 Petition to Remove Conditions on Residence.

Form I-751 Overview

Hier zijn de belangrijkste punten om te onthouden over het verwijderen van voorwaarden:

• U moet een periode van voorwaardelijk verblijf doorlopen als uw status is gebaseerd op een huwelijk dat minder dan 2 jaar oud is.
• De periode van voorwaardelijk verblijf is 2 jaar.
• U moet de I-751 binnen 90 dagen na het einde van uw periode van 2 jaar indienen.
• Het formulier moet in de meeste situaties door de twee echtgenoten gezamenlijk worden ingediend.
• De kosten voor het indienen van een I-751 bedragen $595 plus $85 voor een vereiste biometrische servicevergoeding.

Als u op zoek bent naar een complete gids over hoe u het formulier I-751 moet invullen en indienen, klikt u hier.

Het leveren van bewijs & Het bewijzen van uw wettig huwelijk

Omdat de “bewijslast” op u rust, is het essentieel om voldoende bewijs te leveren dat het huwelijk te goeder trouw is.

Waarschuwingstekens:

De beoordelaars van USCIS kunnen een fraudeniveau toekennen: ofwel A, B, of C. Als een van de bovenstaande criteria op u van toepassing is, kan USCIS uw zaak een fraudeniveau hoger zetten.

Als USCIS een van deze tekenen ziet, kunnen zij uw huwelijk signaleren:

• Groot leeftijdsverschil.
• Onvermogen van de indiener en de begunstigde om elkaars taal te spreken.
• Veel verschil in culturele en etnische achtergrond.
• Familie of vrienden niet op de hoogte van het huwelijk.
• Huwelijk gearrangeerd door een derde.
• Huwelijk gesloten onmiddellijk na aanhouding van de begunstigde of ontvangst van kennisgeving om de Verenigde Staten te verlaten.
• Afwijkingen in verklaringen over vragen waarvan een echtgenoot en echtgenote gemeenschappelijke kennis zouden moeten hebben.
• Geen samenwoning sinds huwelijk, ook al zijn er geldige redenen.
• Begunstigde is een vriend van de familie.
• Aanvrager diende eerdere verzoekschriften in namens vreemdelingen, met name echtgenoten van vreemdelingen.

Elke keer dat uw fraude niveau stijgt, wordt de kans op een interview waarschijnlijker.

Bewijs uw wettig huwelijk

Huwelijksakten zijn niet genoeg.

Hoewel een huwelijksakte vereist is en bewijst dat een huwelijk wettelijk is vastgesteld, bewijst het niet dat het huwelijk te goeder trouw was. Om te bewijzen dat het huwelijk te goeder trouw is, moet u zoveel mogelijk documenten overleggen om de kwaliteit van het huwelijk vanaf het begin tot op heden aan te tonen. U kunt op vier manieren documenten overleggen:

1. Bewijs van het samen doorbrengen van tijd.
2. Bewijs van het delen van financiën.
3. Bewijs van het samenwonen.
4. Bewijs van het samen opvoeden van kinderen.

Bewijs van het samen doorbrengen van tijd.

De meeste getrouwde stellen doen dingen samen. Het aantonen van intimiteit, of samen dingen doen, is een belangrijke manier om aan te tonen dat het huwelijk te goeder trouw is. “Intimiteit” verwijst niet alleen naar seksuele intimiteit, maar eerder naar het idee van samen tijd doorbrengen en communiceren.

Hier zijn enkele voorbeelden van documenten die intimiteit kunnen helpen bewijzen:

• Reisroutes en logiesreserveringen van gezamenlijke vakanties of uitjes.
• Foto’s van gezamenlijke vakanties of reizen, vooral reizen naar het buitenland om familieleden te bezoeken.
• Kaarten van dierbaren die u complimenteren met uw huwelijk, jubileum of andere gezamenlijke levensgebeurtenissen.
• Bewijsstukken dat de echtgenoten elkaars ouders en familieleden hebben ontmoet of met elkaar hebben gecommuniceerd, waaronder foto’s, brieven, kaarten, e-mails, berichten, enz.
• Telefoon- en instant message-gegevens waaruit blijkt dat de echtgenoten regelmatig communiceren.
• Foto’s van het huwelijk van het echtpaar, huwelijksreis, uitjes, familiemaaltijden, vakanties, enz. Vermeld de datum en de namen van de personen op de foto’s.
• Kaartjes voor evenementen die beide echtgenoten hebben bijgewoond of van plan zijn bij te wonen.
• Bonnen voor geschenken die echtgenoten voor elkaar hebben gekocht.
• Records van sociale mediaposts en interacties, inclusief screenshots van Facebook-pagina’s, Twitter-posts, Instagram-posts, enz.
• Documenten waaruit het lidmaatschap van dezelfde clubs, kerken, teams, enz. blijkt.
• Documenten waaruit blijkt dat de ene echtgenoot de achternaam van de andere heeft aangenomen.

Aanwijzingen voor het delen van financiën.

Veel getrouwde stellen combineren de financiën in een gezamenlijke inspanning. Zelfs als u er anders de voorkeur aan zou geven de financiën gescheiden te houden, kan het geen slecht idee zijn de financiën te delen om het bewijs te leveren van een huwelijk in goed vertrouwen. Gebruik deze documenten om bewijs te leveren van het samen opvoeden van kinderen:

• Bankafschriften voor gezamenlijke rekeningen met beide namen.
• Afschriften voor leningen waarbij de ene echtgenoot medeondertekenaar is voor de andere echtgenoot.
• Gevulde en geannuleerde cheques voor gezamenlijke rekeningen.
• Gezamenlijke verzekeringsovereenkomsten, afschriften en kaarten, waaronder ziektekosten-, levens-, eigendoms- en autoverzekeringen, enz.
• Gebruiksrekeningen met beide namen, waaronder mobiele telefoon-, vuilnis-, kabel-, internet-, elektriciteits-, water- en gasrekeningen, enz.
• Levensverzekeringspolissen, testamenten en trusts, waarop een echtgenoot als begunstigde staat vermeld.
• Documenten waaruit blijkt dat auto’s, onroerend goed of beleggingen gemeenschappelijk eigendom zijn.
• Belastingaangiften die als echtpaar gezamenlijk zijn ingediend en waarop beide namen staan vermeld.
• Begrafenisplannen of geplande begraafplaatsen die betrekking hebben op of dicht bij een echtgenoot zijn.
• Kopieën van bankafschriften van afzonderlijke rekeningen en betalingsbewijzen waaruit blijkt dat de echtgenoten beide bijdragen aan financiële verantwoordelijkheden en betalingen. Zo kan uit bankafschriften van afzonderlijke rekeningen blijken dat iedere echtgenoot elke maand de helft van de huur betaalt.
• Kopieën van rijbewijzen waaruit hetzelfde adres van iedere echtgenoot blijkt;
• Kopieën van autopapieren waaruit gezamenlijk bezit blijkt.

Het samenvoegen van financiën is niet noodzakelijk. Maar het is een goed bewijs van een huwelijk in goed vertrouwen.

Bewijs van samenwonen.

De meeste getrouwde stellen wonen samen. Het aantonen van samenwonen is een goed begin. Gebruik deze documenten om bewijs van samenwoning te tonen:

• Hypotheek- of leningpapieren met beide namen.
• Bankafschriften met hetzelfde adres voor beide echtgenoten.
• Bestuurdersbewijzen of identiteitsbewijzen met hetzelfde adres.
• Gevulde of geannuleerde cheques met hetzelfde adres.
• Eigendomsakte met vermelding van beide namen.
• Overeenkomsten, afschriften of kaarten van onroerendgoedverzekeringen met hetzelfde adres.
• Gezondheids- en levensverzekeringsafschriften met hetzelfde adres.
• Correspondentie van vrienden, familie of bedrijven met hetzelfde adres.
• Huurovereenkomst met beide namen.
• Gebruiksrekeningen met hetzelfde adres, waaronder rekeningen voor mobiele telefonie, vuilnis, kabel, internet, elektriciteit, water, gas, enz.
• Affidavits van familie, vrienden, buren, en verhuurders die getuigen van samenwoning (meer hierover later).

Samenwoning is niet noodzakelijk voor een huwelijk om legitiem te zijn, maar het is een goed teken. Sommige omstandigheden vereisen dat echtgenoten gescheiden leven, zoals banen op verschillende locaties en militaire dienst.

Bewijsstukken van het samen opvoeden van kinderen.

Aantoonbare bewijzen van het samen opvoeden van kinderen vormen het bewijs van een wettig huwelijk. Gebruik deze documenten om aan te tonen dat u samen kinderen hebt grootgebracht:

• Adoptieakten waaruit blijkt dat beide echtgenoten de ouders zijn.
• Geboorteakten waaruit blijkt dat beide echtgenoten de ouders zijn.
• Documenten waaruit de relatie met kinderen of stiefkinderen blijkt, zoals vakantieroutes, foto’s, schooldossiers, beëdigde verklaringen van vrienden, familie en leraren.
• Documenten waaruit blijkt dat de stiefouder de contactpersoon in noodgevallen is voor een stiefkind, met inbegrip van, doktersgegevens, schoolgegevens, enz.
• Medische gegevens waaruit een voortdurende zwangerschap blijkt.

Opnieuw, het is niet nodig om samen kinderen te hebben of op te voeden. Het is alleen nuttig bewijs om een huwelijk te goeder trouw aan te tonen. Het samen opvoeden van stief- of adoptiekinderen kan ook overtuigend zijn.

Affidavits

Affidavits zijn hierboven genoemd als documenten die bewijs kunnen leveren van intimiteit, samenwoning en het samen opvoeden van kinderen. “Affidavit” is gewoon een mooi woord voor een schriftelijke verklaring voor juridisch gebruik die onder ede is bevestigd. Een beëdigde verklaring kan zeer overtuigend zijn. Echtgenoten moeten hun familie, vrienden, buren en werkgevers vragen om hun persoonlijke waarnemingen, die getuigen van de legitimiteit van het huwelijk, op te schrijven.

Over SimpleCitizen

SimpleCitizen software heeft duizenden immigranten in staat gesteld om hun Amerikaanse droom te bereiken, terwijl ze miljoenen dollars besparen aan onnodige juridische kosten. Wij richten ons op het vereenvoudigen van immigratie: wij zijn de “TurboTax van immigratie”. Als de enige echte allesomvattende oplossing, onze eenvoudige proces neemt aanvragers van aanmelding tot voltooiing, terwijl bespaart hen tijd en geld langs de weg. Elke dag werkt het team om mensen te helpen nieuwe kansen te vinden, nieuwe avonturen te beginnen, en gezinnen samen te brengen.