De Filippijnse regering

De Filippijnse regering vindt plaats in een georganiseerd kader van een presidentiële, representatieve en democratische republiek, waarbij de president zowel staatshoofd als hoofd van de regering is. Dit systeem draait om drie afzonderlijke en soevereine maar onderling afhankelijke takken: de wetgevende tak (het wetgevende orgaan), de uitvoerende tak (het wetshandhavende orgaan), en de rechterlijke tak (het wetsuitleggende orgaan). De uitvoerende macht wordt uitgeoefend door de regering onder leiding van de president. De wetgevende macht berust zowel bij de regering als bij het uit twee kamers bestaande congres – de Senaat (de hoogste kamer) en het Huis van Afgevaardigden (de laagste kamer). De rechterlijke macht berust bij de rechtbanken, met het Hooggerechtshof van de Filippijnen als hoogste rechterlijke instantie.

Uitvoerende macht

De uitvoerende macht wordt geleid door de president, die zowel het staatshoofd als het hoofd van de regering is. De president is tevens opperbevelhebber van de strijdkrachten van de Filippijnen. De president wordt door de bevolking gekozen voor een termijn van zes jaar. De president benoemt (en kan ontslaan) de leden van zijn kabinet, dat hij voorzit. De uitvoerende zetel van de regering wordt officieel bestuurd vanuit het paleis Malacañang – tevens de officiële residentie van de president in Manilla. De president kan zich niet meer herkiesbaar stellen, tenzij hij/zij president wordt door grondwettelijke opvolging en niet langer dan vier jaar president is geweest.

De op een na hoogste ambtenaar, de vice-president, is de eerste in lijn voor opvolging als de president aftreedt, wordt afgezet of in functie overlijdt. De vice-president kan gewoonlijk, maar niet altijd, lid zijn van het kabinet van de president. Als de post van vicepresident vacant is, benoemt de president een willekeurig lid van het Congres (gewoonlijk een partijlid) tot nieuwe vicepresident. De benoeming wordt bekrachtigd door een stemming van drie vierde van het afzonderlijk stemmende Congres.

Legislative Branch

De rest van de zetels in het Huis is bestemd voor sectorale vertegenwoordigers die in groten getale worden verkozen via een ingewikkeld systeem van “partijlijsten”, afhankelijk van de vraag of de partij ten minste 2 tot 6% van het nationale stemmentotaal heeft behaald. Het Hogerhuis is gevestigd in Pasay City, terwijl het Lagerhuis in Quezon City is gevestigd. De districts- en sectorale vertegenwoordigers worden gekozen voor een termijn van drie jaar. Zij kunnen worden herkozen, maar komen niet meer in aanmerking voor een vierde achtereenvolgende termijn. De senatoren worden verkozen voor een termijn van zes jaar. Zij kunnen worden herkozen, maar komen niet meer in aanmerking voor een derde opeenvolgende termijn. Het Huis van Afgevaardigden kan ervoor kiezen een resolutie aan te nemen voor een vacature van een wetgevende zetel die de weg vrijmaakt voor een speciale verkiezing. De winnaar van de bijzondere verkiezing zal de onafgewerkte termijn van de vorige districtsvertegenwoordiger uitdienen; dit wordt beschouwd als één verkiesbare termijn. Dezelfde regel geldt in de Senaat, maar alleen als de zetel vóór een reguliere parlementsverkiezing vrijkomt.

Judiciary Branch

De rechterlijke macht van de regering wordt geleid door het Hooggerechtshof, dat een opperrechter aan het hoofd heeft en 14 geassocieerde rechters, die allen door de president worden benoemd op aanbeveling van de Raad van Justitie en de Orde van Advocaten. Andere soorten rechtbanken, met wisselende jurisdictie over de hele archipel, zijn de:

Lower Collegiate Courts

  • Court of Appeals
  • Court of Tax Appeals
  • Sandiganbayan

Regular Courts

  • Regional Trial Courts
  • Metropolitan Trial rechtbanken
  • gemeentelijke rechtbanken
  • gemeentelijke rechtbanken
  • gemeentelijke kringgerechten

moslimrechtbanken

  • sjaria-rechtbanken
  • sjaria-rechtbanken

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.