Kunnen boeddhisten het nog gebruiken?
Dus ik moest echt nadenken over wat ik over dit symbool wilde zeggen. Ik denk dat de schade die nazi’s en andere blanke nationalistische groeperingen hebben aangericht, het symbool zozeer heeft besmet met hun haat, dat ik niet zeker weet of het nog wel kan worden gebruikt als symbool van vrede en welzijn.
Net als de manier waarop Afro-Amerikanen woorden terugnamen die bedoeld waren om hen te vernederen en te vernederen. Boeddhisten en anderen die dit symbool gebruiken, moeten actief werken aan het terugnemen van hun symbolen. Want als ze dat niet doen, zullen we onze heilige symbolen verliezen aan de diepten van haat en onverdraagzaamheid.
Ik denk dat boeddhisten onze symbolen kunnen en moeten gebruiken op de manier zoals ze bedoeld zijn. We moeten het publiek voorlichten en we moeten actief strijden tegen het soort haat dat groepen als blanke nationalisten en neonazi’s plegen te propageren.
Het hakenkruis is zo geïdentificeerd geraakt met het nazisme dat het een moeilijke taak zal zijn om dit symbool van vrede terug te winnen van het beeld van haat dat het nazisme vertegenwoordigt. Het is echter geen onoverkomelijke taak, alleen een moeilijke uitdaging om een heilig symbool terug te nemen en het grote publiek voor te lichten over de werkelijke betekenis ervan. Als Boeddhisten dat eenmaal voor elkaar hebben, dan zullen al die skinheads, white supremacist en andere white power fanatiekelingen iets anders moeten vinden om hun haat te representeren.
Onderwijs:
Het zal een enorme inspanning vergen om het grote publiek te onderwijzen. Er zijn veel mensen nodig die veel doen om de publieke opinie te veranderen. Ik denk dat de eerste stap is dat meer boeddhisten praten over wat boeddhisme is, en wat we geloven. Het grote publiek begrijpt niet wat boeddhisme is, of wat we geloven. Ik denk dus dat we er meer over moeten praten en dat we boeddhistische ideeën en overtuigingen in het gesprek van het grote publiek moeten krijgen. Zodra dat kan gebeuren, kunnen we over onze symbolen praten en de mensen vertellen wat ze betekenen en waar ze werkelijk voor staan. Hoe meer mensen weten, hoe meer ze zullen begrijpen wanneer ze het symbool zien.
De mensheid heeft een manier om dingen zodanig te verdraaien dat ze aan hun behoeften of wensen voldoen, dat bijna alles een symbool van het kwaad kan worden. Kijk maar naar Pepe de Kikker. Een cartoonkikker die al sinds 2005 bestaat, was jarenlang een meme voordat de Alt-Right-beweging het zich in 2016 tijdens de presidentsverkiezingen toe-eigende. Sindsdien maakt een cartoonkikker die nooit bedoeld was als een symbool van haat, nu deel uit van de White Nationalist geschiedenis.
Er is zelfs een campagne om Pepe The Frog terug te eisen van de White Nationalist beweging.
Ik denk dat het belangrijk is om op te merken dat Pepe De Kikker nooit bedoeld was om een symbool te zijn van de haatgemeenschap. Het was altijd gewoon een tekenfilmkikker, die nooit bedoeld was om iets te symboliseren. Net zoals het hakenkruis nooit bedoeld was om de gruwelen van het nazisme of de haat van de white power beweging te vertegenwoordigen. Het hakenkruis heeft altijd de oorspronkelijke bedoeling gehad om vrede voor te stellen, om de cirkel van leven, dood, en dan wedergeboorte voor te stellen.
Dus de volgende keer dat je het ziet, onthoud dan wat het werkelijk betekent, en niet wat iemand anders het probeert te laten betekenen.