Op 10 juni is het vijf jaar geleden dat Apple voor het eerst de versie van de Mac Pro liet zien die bekend is komen te staan als The Trashcan.
Om dat in een beetje context te plaatsen: het was dezelfde WWDC-keynote waar iOS 7 en OS X Mavericks werden geïntroduceerd.
Inleiding en Release
Dit deel van de keynote was geen volledige product introductie, maar eerder een tease van wat komen ging:
Na het spelen van een zeer spannende video waarin het product werd getoond, grapte Phil Schiller: “Can’t innovate anymore, my ass,” terwijl hij over het podium liep onder applaus. Het was een reactie op de critici die zeiden dat Apple lui was geworden en zijn producten afgezaagd.
Een blik op deze computer bewees dat ze ongelijk hadden. Het binnenwerk was gebouwd rond wat Schiller een “verenigde thermische kern” noemde. Het geheel werd gekoeld door één grote ventilator aan de bovenkant. Doordat hij zo groot is, kan Apple hem langzamer laten draaien dan de kleinere ventilatoren in andere Macs, waardoor de machine stil blijft, zelfs onder belasting.
De machine werd aangedreven door Intel Xeons, gekoppeld aan volledig flash, PCIe-gebaseerde opslag en ECC RAM. Uitbreiding vond extern plaats via Thunderbolt 2 met een doorvoersnelheid van 20 Gbps; de interne PCI-sleuven die zo lang bepalend zijn geweest voor de towers van Apple, waren verdwenen. Elke Mac Pro werd geleverd met twee AMD FirePro werkstation-GPU’s. Dankzij deze grafische kaarten kon de Mac Pro zeven teraflops aan rekenkracht leveren en 4K externe beeldschermen aansturen.
Al deze technologie was verpakt in een piepkleine behuizing die slechts een achtste van het volume van het vorige ontwerp besloeg. Alle poorten bevonden zich aan de achterkant, met labels die oplichtten als de machine werd omgedraaid.
In oktober 2013 gaf Apple extra details over de Mac Pro.
De machine begon bij $2999 met:
- 3.7 GHz quad-core Xeon CPU
- 12 GB RAM
- Dual AMD FirePro met 2 GB VRAM
- 256 GB SSD
Een maxed out machine kostte maar liefst $10.000.
Naast de techniek was er ook een verhaal over de assemblage van de Mac Pro. Apple was erg trots op het feit dat de machine in de Verenigde Staten in elkaar was gezet:
Reactie van klanten
Toen de machine aan het eind van het jaar werd verscheept, begonnen de recensies binnen te rollen.
Dan Frakes van Macworld wees erop dat de Mac Pro niet altijd de snelste Mac in de kamer was:
We publiceerden onze eerste benchmarks van ons reviewmodel, en de resultaten waren in sommige opzichten verrassend: De acht-core 2013 Mac Pro was slechts 8 procent sneller in onze Speedmark 9-benchmarksuite dan een CTO 2013 iMac die maximaal was uitgerust met een quad-core 3,5-GHz Core i7-processor, een 3 TB Fusion Drive, 8 GB RAM en Nvidia GeForce GTX 780M grafische processor (een configuratie van $ 2699). In de afzonderlijke tests die deel uitmaken van onze Speedmark-benchmark, versloeg de iMac de nieuwe Mac Pro in een Finder-test, de iMovie-test, de iTunes-test, de Aperture-test, de Parallels-test en de Cinebench OpenGL-test. Hij versloeg de Mac Pro ook in de GeekBench 3 single-core benchmark.
De nieuwe Mac Pro versloeg de iMac echter ruimschoots, net als elke andere Mac die we ooit hebben getest in onze Final Cut Pro X-test, de iPhoto-test, de HandBrake-test, de Photoshop-test, de Cinebench CPU-test, de Mathematica-test en diverse tests met grafische processors. Ook verpletterde hij de meeste andere Macs in GeekBench 3’s multi-core benchmark.
Deze resultaten kwamen neer op de enorme multi-threading waartoe de Mac Pro in staat was, iets waarmee de iMac Pro zich vandaag de dag onderscheidt.
David Girard van Ars Technica schreef het volgende over het geluidsniveau van de Mac Pro:
iFixit meldde een belachelijk laag geluidsniveau van 12 dBA voor de 4-core 2013 Mac Pro, dus ik moet het met hun metingen doen – ik heb zelf niets dat onder de 30 dBA kan meten. Ik moest mijn stille Lacie 2big externe RAID uitschakelen om een idee te krijgen van wat voor geluid hij maakt, en de schijven zitten veel verder weg. Als je op het web surft of iets doet dat de CPU of GPU’s niet belast, is het bijna helemaal stil. Ik had er op een gegeven moment twee aanstaan en omdat de monitoren niet aan stonden, wist ik niet dat ze niet sliepen – zo stil is de nieuwe Mac Pro.
Anand Lal Shimpi schreef meer over hoe dat mogelijk was:
De thermische kern van de Mac Pro is heel zinvol vanuit het oogpunt van oppervlakte-efficiëntie, aangezien de kans dat je alle drie de processors in het systeem (Xeon CPU + dubbele AMD FirePro GPU’s) tegelijk op maximale snelheid laat draaien hoogst onwaarschijnlijk is. Door alle drie de spelers één groot koellichaam te laten delen, kan Apple optimaliseren voor de meest waarschijnlijke gebruiksscenario’s waarbij hooguit één processor op bijna maximale TDP draait.
Treurig genoeg is die thermische balans wat dit ontwerp uiteindelijk de das om zou doen, maar daarover dadelijk meer.
In het kort, de eerste reviews waren allemaal erg vergelijkbaar. Men was onder de indruk van de hoeveelheid hardware die Apple in een kleine ruimte had gepropt, maar de meesten waren sceptisch dat Thunderbolt 2 zou aanslaan als een zinvolle manier om de mogelijkheden van de machine uit te breiden.
Stagnatie en GPU-problemen
Ondanks deze bedenkingen begon de 2013 Mac Pro op te duiken in videobewerkingsbaaien, op de bureaus van ontwikkelaars en achter monitoren die werden gebruikt door grafisch ontwerpers, audio-ingenieurs en meer.
2014 kwam en ging zonder een revisie van de machine, waarna 2015 hetzelfde deed. In dat tijdsbestek kwam de Retina iMac uit, wat de zaak nog ingewikkelder maakte, zoals Marco Arment schreef:
De 5K Retina iMac is uit, en op papier ziet hij er ongelooflijk uit – zo ongelooflijk dat ik serieus overweeg om mijn nieuwe Mac Pro te verkopen en in plaats daarvan de Retina iMac te kopen. De argumenten voor de Mac Pro voor iedereen behalve geavanceerde video-editors, 3D-modelleurs en intensieve OpenCL-gebruikers zijn nu zwakker dan ooit.
Die opmerking over OpenCL is een belangrijke. Apple had er veel geld op ingezet dat het uitvoeren van rekentaken op de GPU een groot succes zou worden, maar het is nooit echt van de grond gekomen op de Mac. Misschien kwam dat door OpenCL zelf, of door de hoge instapkosten van de Mac Pro, maar de waarheid is dat de CPU het hart bleef van de meeste workflows voor high-end Mac-gebruikers.
Terwijl dit aan de gang was, begonnen Mac Pro-klanten te klagen over GPU-storingen. In februari 2016 opende Apple een reparatieprogramma voor de machine, zoals Joe Rossignol meldde:
Apple heeft vandaag een nieuw Repair Extension Program gelanceerd dat videoproblemen op sommige late 2013 Mac Pro-modellen aanpakt, volgens een interne mededeling die door MacRumors is verkregen.
Apple heeft vastgesteld dat grafische kaarten in sommige late 2013 Mac Pro’s, geproduceerd tussen 8 februari 2015 en 11 april 2015, vervormde video, geen video, systeeminstabiliteit, bevriezen, herstarten, afsluiten kunnen veroorzaken, of het opstarten van het systeem kunnen verhinderen.
Apple of een door Apple erkende serviceprovider zal in aanmerking komende Mac Pro-modellen die zijn getroffen door de videoproblemen gratis repareren tot 30 mei 2018. Apple noemt een doorlooptijd van ongeveer 3-5 dagen.
Ironisch genoeg is die datum net gepasseerd.
Zelfs met de GPU-problemen, slaagde Apple er niet in om de computer op enigerlei wijze te herzien. Klanten voelden zich gestrand zonder een pad vooruit, en velen kozen voor maxed-out Retina iMacs toen hun Mac Pro’s verouderden.
Een thermische hoek
Toen brak in april 2017 het nieuws door dat Apple werkte aan een nieuwe Mac Pro. John Gruber was erbij en schreef:
Laten we er niet omheen draaien. Ik heb geweldig nieuws te melden:
Apple werkt momenteel hard aan een “compleet nieuwe” Mac Pro, met een modulair ontwerp dat plaats biedt aan high-end CPU’s en grote hete GPU’s, en dat het gemakkelijker moet maken voor Apple om regelmatig te updaten met nieuwe onderdelen. Ze werken ook aan Apple-branded pro-beeldschermen om met hen te gaan.
Hier is een beetje van Apple’s Craig Federighi via TechCrunch:
Ik denk dat we onszelf in een beetje een thermische hoek hebben ontworpen, als je wilt. We ontwierpen een systeem waarvan we dachten dat het met het soort GPU’s dat we op dat moment nodig dachten te hebben, en waarvan we dachten dat we het goed zouden kunnen bedienen met een twee GPU-architectuur… dat dat de thermische limiet was die we nodig hadden, of de thermische capaciteit die we nodig hadden. Maar de werklast bleek daar niet zo goed bij te passen als we hadden gehoopt.
Om grotere GPU’s te kunnen gebruiken, was een andere systeemarchitectuur nodig en meer thermische capaciteit dan waarvoor dat systeem was ontworpen. En dus werd het vrij moeilijk om aan te passen. Tegelijkertijd stapten zo veel van onze klanten over op iMac dat we een manier zagen om veel, veel meer van die klanten die zich beperkt voelden door Mac Pro aan te pakken met een volgende generatie iMac. En daar hebben we echt veel energie in gestoken. Hoewel dat systeem fantastisch zal zijn voor een groot aantal klanten, willen we meer doen.
Die “opgewaardeerde iMac” is de iMac Pro, een multi-threaded monster dat is opgesloten in het uitbreidingsloze iMac-chassis.
Het heden en de toekomst
We weten nu dat de nieuwe Mac Pro een product is dat is voorbestemd voor release in 2019, dankzij een verslag van Matthew Panzarino, die een jaar na het Mac Round Table-evenement een ontmoeting had met Apple:
Na een eerste recapitulatie in wat ze het afgelopen jaar hadden gedaan, inclusief MacBooks en de iMac Pro, kreeg ik het eerste nieuws van de dag: de langverwachte Mac Pro-update zal niet voor 2019 komen.
Toen we het nieuws kregen dat het niet in 2017 zou komen, was er enige impliciete berichtgeving dat 2018 ook niet gegarandeerd was (we kregen te horen “niet dit jaar,” maar niet “zeker volgend jaar”). Deze keer was Boger bondig: de beloofde Mac Pro zal een 2019-product zijn.
“We willen transparant zijn en open communiceren met onze pro-community, dus we willen dat ze weten dat de Mac Pro een 2019-product is. Het is niet iets voor dit jaar.” Naast transparantie voor pro-klanten, zit er ook een grotere fiscale reden achter.
“We weten dat er vandaag veel klanten zijn die aankoopbeslissingen nemen over de iMac Pro en of ze wel of niet moeten wachten op de Mac Pro,” zegt Boger.
Hoewel ik Apple’s eerlijkheid over het bouwproces van de volgende Mac Pro waardeer, is er frustratie over waarom het ontwerpen van wat in wezen een tower-pc kan zijn, zo lang duurt.
Terwijl de wereld wacht op een nieuwe Mac Pro, is de Prullenbak niet verdwenen.
Tegelijkertijd met de Mac-rondetafel, zag de machine een aanzienlijke prijsdaling. Het 4-core systeem was verdwenen, terwijl de 6-core en 8-core SKU’s in prijs daalden om het instappunt van $ 2.999 te bereiken. Dit betekende dat een maxed out Mac Pro met een 12-core Xeon, 64 GB RAM, 1 TB flash SSD, en dual AMD FirePro D700 GPU’s nu $ 6.999 was in plaats van $ 9.599 zoals voorheen.
Zodra ik dit schrijf, staat de Mac Pro nog steeds op de website van Apple, en kan nog steeds worden gekocht.
Dat doet me een beetje versteld staan. De iMac Pro overtreft de Trashcan op Geekbench in zowel single- als multicore-benchmarks.
Ik moet me voorstellen dat Apple geld aan het verspillen is om deze computer vandaag te bouwen. Hij moet nog steeds te koop zijn om tegemoet te komen aan de behoeften van zakelijke klanten die zich op de machine hebben gestandaardiseerd. Misschien zijn er nog steeds klanten wier workflows zijn gebouwd rond de OpenCL kracht die nog steeds onder de zwarte aluminium huid zit. Misschien is het Apple.com-team het wachtwoord kwijtgeraakt dat nodig was om dat deel van de website van het bedrijf te bewerken.
Hoe het ook zij, de 2013 Mac Pro is iets wat vrij ongewoon is voor het moderne Apple: een high-profile mislukking.
