De mensen
De cultuur van Costa Rica is beïnvloed door de Spaanse kolonisten die hun leven opbouwden in de Centrale Vallei. Het is tot op de dag van vandaag een agrarische cultuur, met een klein dorpsgevoel, zelfs in het midden van de grotere steden.
Het gevoel dat Costa Rica doordringt is er een van boeren en veeboeren. Er is geen festival in Costa Rica dat plaats vindt zonder een knipoog naar zijn agrarisch erfgoed. Paarden en cowboys zijn alomtegenwoordig in Costa Rica en de Ticos zijn er trots op.
De Spaanse kolonisten brachten ook hun meest voor de hand liggende troef mee – hun taal. Spaans is de lingua franca van Costa Rica en de officiële taal van de regering in het land.
Costa Rica heeft een aanzienlijke Afro-Caribische bevolking. Deze bevolking woont voornamelijk in de Caraïbische provincie Limon. Afro-Costa Ricanen, de afstammelingen van Jamaicanen die op de bananenplantages en aan de spoorwegen kwamen werken, maken nu acht procent van de bevolking uit. Engels en Creools zijn de belangrijkste talen die door de Afro-Costa Ricanen worden gesproken. De cultuur van de Caribische kust doet denken aan die van de Caribische eilanden.
Er is ook een kleine Joodse gemeenschap in Costa Rica en een zichtbare Chinese gemeenschap. De meeste steden hebben ten minste één Chinees restaurant. Veel van de kleinere buurtwinkels, bekend als pulperias, zijn van Chinese makelij.
De inheemse bevolking van Costa Rica is veel kleiner dan in andere landen in Midden-Amerika. De inheemse bevolking die vandaag de dag heeft overleefd, leeft voor het grootste deel in afgelegen gemeenschappen.
Er is een grote Nicaraguaanse bevolking in Costa Rica, wat een bron van wrijving kan zijn. En een groeiende Colombiaanse en Venezolaanse aanwezigheid, ook. De Verenigde Staten leveren ook immigranten aan Costa Rica. Gepensioneerden en andere mensen die op zoek zijn naar een rustiger manier van leven. Geschat wordt dat één op de negen inwoners van Costa Rica een of andere vorm van immigrant is.
Costa Rica is een rooms-katholiek land, in overeenstemming met zijn Spaanse erfenis. Vrijheid van godsdienst is echter gewaarborgd in het land. Andere godsdiensten zijn er in overvloed, met name het evangelische christendom.
In vergelijking met andere landen in de regio legt Costa Rica grote nadruk op onderwijs. Het alfabetiseringspercentage van 95% is het hoogste in Centraal-Amerika. School is verplicht voor alle burgers tot en met de 12e klas en er zijn fatsoenlijke universiteiten.
De belangrijkste sport in Costa Rica is voetbal, en het is niet onlogisch om te zeggen dat de meeste Costa Ricanen fanatiek zijn. Niet alleen volgen ze hun eigen teams, maar buitenlandse competities – met name de Spaanse competitie – zijn ook populair. Costa Rica’s nationale mannenvoetbalteam genoot van zijn beste WK ooit in 2014 en het land was in die tijd één groot feest.
Over feesten gesproken, Ticos houden net zoveel van muziek en dansen als alle Latino’s doen. Muziek is een constante in Costa Rica met Latijnse stijlen zoals salsa, cumbia, en merengue populair bij jong en oud. Reggae en calypso zijn prominent aanwezig aan de Caribische kant en Noord-Amerikaanse en Europese muziek worden ook gewaardeerd. In de afgelopen jaren zijn veel internationale topacts langs geweest om op te treden.
Het eten
Eerlijk is eerlijk, de Costa Ricaanse keuken is niet de meest opwindende in de wereld. Tenminste niet vergeleken met veel andere plaatsen. Velen komen naar Costa Rica en verwachten een variant van pittig Mexicaans eten. Met die verwachting worden velen teleurgesteld. Maar wat Tico eten mist in opwinding, maakt het goed in gezonde, smakelijke voeding. Costa Ricanen houden niet van te pittig eten, en mildheid is de sleutel. Met dat gezegd, zullen de meeste restaurant tafels hebben een fles hete saus voor degenen die willen kruiden dingen up.
Als er twee woorden die zou Costa Ricaanse voedsel samen te vatten, dan zijn die twee woorden zijn “rijst” en “bonen”. De rijst is wit en de bonen zijn zwart. Vrijwel elke traditionele maaltijd komt met hen. Naast de rijst en bonen komen groenten en misschien een stukje vlees (rundvlees), kip of vis. En dat is het! Dat is een typische, eenvoudige Costa Ricaanse maaltijd. Heerlijk? Ja. Zet het de wereld in vuur en vlam? Nee.
Er zijn variaties, natuurlijk. Aan de Caribische kant, is de keuken meer beïnvloed door die Afro-Caribische vibe. De gerechten worden gekookt in kokosmelk met veel varkens- en geitenvlees. De Chinees-Chinese keuken is anders dan het Chinees eten dat je in New York of San Francisco vindt. Niet beter of slechter – gewoon…. anders.
Het beroemdste Costa Ricaanse gerecht (Nicaraguanen claimen het ook als hun eigen gerecht en de jury is er nog niet uit wie er gelijk heeft) is gallo pinto. Dit betekent letterlijk “gevlekte haan”. Het is een ontbijtgerecht van gebakken bonen gekookt met rijst en doordrenkt met koriander, rode peper, uien en andere ingrediënten en sauzen. Het wordt meestal geserveerd met een vorm van zure room genaamd natilla met eieren en toast.
James Diggans / Flickr / Commercial Use Allowed
Andere gerechten zijn de casado (hierboven beschreven – rijst, bonen, en groenten met kip of vlees) en speciale gerechten zoals arroz con pollo (kip en rijst) of olla de carne (een soort stoofpot van rundvlees).De ceviche in Costa Rica is ook uitstekend.
Costa Ricanen hebben een zoetekauw en houden van een dessert genaamd tres-leche, dat bestaat uit gezoete soorten melk gedrenkt in spons. Vruchtensappen zijn ook populair, en worden vaak gezoet met een tros suiker.
Als tropisch land, heeft Costa Rica veel exotische vruchten en groenten. Bakbananen, mango’s, bananen, kokosnoten, ananas, en anderen maken een aanzienlijk deel van het dagelijkse dieet.
Naast de traditionele Costa Ricaanse gerechten, zijn er ook tal van internationale keuzes. De fast food revolutie heeft Costa Rica bereikt. McDonald’s, KFC, en Burger King zijn overal, vooral in de grotere steden. Straatvoedsel is vaak een stuk vettige gefrituurde kip die over de toonbank wordt gekocht en in een tortilla wordt gewikkeld. Geen echt verschil met het vlees dat je bij KFC vindt. Tico’s zijn ook dol op pizza. Er is keuze uit ketens als Pizza Hut, lokale imitaties en Italiaanse restaurants van topklasse.
De toestroom van toeristen naar Costa Rica heeft ook voor een levendige eetcultuur gezorgd. Restaurants van over de hele wereld zijn te vinden in de badplaatsen en rond de hoofdstad San Jose.
En natuurlijk is er koffie. Zoals in elk ander Centraal-Amerikaans land dat koffie produceert, beweren de Costa Ricanen dat hun koffie de beste ter wereld is. In de woorden van een of ander, “het is verdomd goede koffie”.