Na voltooiing van de Basic Combat Training gaan militairen die voor het MOS 68W1O trainen naar Fort Sam Houston, Texas voor Advanced Individual Training (AIT). De opleiding duurt meestal 16 weken en omvat een combinatie van lezingen en praktische veldoefeningen. De eerste twee maanden van de opleiding zijn gericht op reanimatie en EMT-B-vaardigheden en worden afgesloten met schriftelijke en praktische examens. Aankomende 68W’s moeten slagen voor de NREMT (met een maximum van drie pogingen) om door te gaan naar de specifieke cursus voor het Amerikaanse leger die bekend staat als de “Whiskey Phase”. Soldaten die niet voor het NREMT kunnen slagen, worden opnieuw ingedeeld in een ander MOS volgens de behoeften van het Amerikaanse leger.
De Whiskey-fase omvat de laatste twee maanden van de opleiding van de 68W en bestaat uit militaire spoedeisende geneeskunde, patrouilles te voet, militaire operaties in stedelijk terrein (MOUT), en militaire-specifieke medische evacuatieprocedures. 68W’s worden opgeleid in aanvullende medische vaardigheden die zij alleen in een militaire setting mogen uitvoeren, aangezien hun EMT-B praktijk beperkt is aan de civiele kant. Deze extra vaardigheden zijn gecentraliseerd op Tactical Combat Casualty Care-richtlijnen en omvatten noodcricothyroidotomie, vloeistofreanimatie, toediening van medicatie, behandeling van kruis- en schotwonden, en effectief gebruik van tourniquets voor rijtwonden en amputaties.
Na toewijzing aan een eenheid kunnen 68W’s, naar goeddunken van de Physician Assistant (PA) van hun eenheid, een willekeurig aantal geavanceerde vaardigheden leren. Onderwerpen worden in het algemeen voorgeschreven per functionele rol van elke unit. Bijvoorbeeld, 68W’s die zijn toegewezen aan een infanterie-eenheid (in de volksmond bekend als een lijnarts) kunnen leren over geavanceerde traumabehandelingen, waaronder aderafsnijdingen, het plaatsen van thoraxdrainages, of het gebruik van speciale methoden om bloedingen onder controle te houden. Vaak is de 68W verantwoordelijk voor de medische paraatheid van een heel peloton, wat direct wordt gerapporteerd aan de senior hospik of het compagniescommandoteam.
In het geval van degenen die aan medische eenheden zijn verbonden, kunnen zij leren om medicijnen toe te dienen die resulteren in een meer definitieve behandeling dan hun civiele tegenhangers mogen doen. Brigade ondersteuningsbataljons (BSB) in het bijzonder, kunnen een volledige compagnie hebben bemand met 68W’s, aangeduid als een “Charlie Med,” aangezien de Charlie Compagnie de definitieve medische eenheid is in dit type bataljon. In overeenstemming met de missie van de BSB, zal de primaire missie van de 68W vallen onder behandeling en/of evacuatie rollen om de brigade te ondersteunen. 68W’s die in een BSB werken, kunnen ook verwachten dat ze worden opgeleid in uitgebreid voertuigonderhoud, alsmede bevoorrading en logistiek, of worden uitgewisseld met infanteriecompagnieën binnen de brigade wanneer 68W’s voor die eenheid ontbreken. In een gevechtsondersteunend ziekenhuis of kleinere medische behandelingsfaciliteit (zoals de garnizoenskliniek of de hulppost van het bataljon) kunnen 68W’s ook snel worden opgeleid in patiëntenadministratie, medische laboratoriumvaardigheden, en zelfs medische logistiek. In tegenstelling tot burgerziekenhuizen beschikken gevechtsondersteunende ziekenhuizen niet over een groot aantal 68C’s (Practical Nursing Specialist) en maken in plaats daarvan gebruik van de 68W die gemakkelijk beschikbaar en gedeeltelijk opgeleid is. Sommige 68W’s kunnen een aanvullende opleiding in EMT-P aanvragen. U.S. Army flight paramedics are trained in this manner upon successful submission of a packet, although slots are limited and the school can be highly competitive.
68Ws completing a minimum of 60 semester hours with required science prerequisites and shadowing hours may apply for the Interservice Physician Assistant Program (IPAP). Het intensieve tweejarige programma resulteert in een Master of Physician Assistant Studies-diploma van de University of Nebraska Medical College, een officiersopdracht tot Eerste Luitenant, en de mogelijkheid om voor civiele certificering te gaan.
68W’s dienen ook als bron voor de werving van speciale operatiemedici, zoals MOS 18D (Special Forces Medical Sergeant), MOS 38BW4 (Civil Affairs Medical Sergeant), 160th Special Operations Aviation Regiment Flight Medic en 75th Ranger Regiment Ranger Medic. De eerste twee vereisen een volledige MOS-wijziging naast hun opleiding, terwijl de laatste twee als 68W’s blijven voor de duur van hun opdracht. Degenen die de beoordelingscursus voor Special Forces, 160th SOAR, of het 75th Ranger Regiment voltooien, moeten de Special Operations Combat Medic (SOCM) cursus (ASI W1) voltooien, een intensieve cursus van 10 maanden in Fort Bragg, North Carolina. Gekwalificeerde medici worden toegewezen aan de directe ondersteuningsfuncties van deze opdrachten van het United States Army Special Operations Command (USASOC). SOCM-medici werken zelfstandig binnen specifieke protocollen en het werkterrein kan worden uitgebreid tijdens de afwezigheid van een medisch officier. SOCM-medici die zijn toegewezen aan speciale operaties eenheden volgen regelmatig geavanceerde medische en militaire opleidingen na de SOCM-cursus om de interoperabiliteit met speciale operatietroepen te behouden.
Combat LifesaverEdit
Een Combat Lifesaver (CLS) is een niet-68W soldaat met minimale medische noodopleiding om zorg te verlenen op de plaats van verwonding. Het is een vereiste dat alle soldaten van de Initial Entry Training de CLS (Combat Lifesaver) cursus voltooien en slagen voor het CLS examen tijdens de Basic Combat Training. IET-militairen die er niet in slagen de cursus te voltooien of voor het examen te slagen worden naar een andere klas overgeplaatst die met de CLS-cursus begint. Combat Lifesaver vaardigheden zijn bedoeld voor gebruik in gevechtssituaties; de vaardigheden kunnen echter ook worden toegepast op soldaten in niet-gevechtssituaties. De Combat Lifesaver wordt geïnstrueerd in verschillende technieken om verwondingen gerelateerd aan gevechten te behandelen en te stabiliseren. De Combat Lifesaver doctrine werd ontwikkeld als een poging om de overlevingskansen te vergroten in gevechtsomgevingen waar de gevechtsarts niet direct beschikbaar is. De Combat Lifesaver is een brug tussen zelfhulp of buddyhulp en de 68W. De Combat Lifesaver kan de 68W, waar nodig, aanvullen.