21 Voor- en nadelen van recycling

Recycling wordt gedefinieerd als het scheiden, en vervolgens inzamelen, van materialen die als afval zouden worden beschouwd, maar die kunnen worden verwerkt en opnieuw tot nieuwe producten kunnen worden gemaakt. Die producten kunnen dan opnieuw worden gebruikt en volgen dan hetzelfde proces. Met een geïmplementeerd recyclingprogramma kunnen papier, blikjes, flessen en meer worden omgezet in nieuwe producten die opnieuw kunnen worden gebruikt.

Het belangrijkste voordeel dat recyclingprogramma’s bieden is een vermindering van afval dat normaal gesproken naar een stortplaats zou worden gestuurd. Omdat de gemiddelde inwoner van de VS elke dag ongeveer 4 pond afval produceert, kan de hoeveelheid energie die door deze afvalvermindering wordt bespaard, enorme hoeveelheden energie opleveren. Het recyclen van slechts 1 aluminium blikje levert genoeg energie om een televisietoestel tot 3 uur te laten draaien.

Het nadeel van recyclen is dat er nog steeds energie nodig is om voorwerpen opnieuw te gebruiken. Hoewel er minder grondstoffen worden verbruikt als er een recyclingprogramma is, is het energetisch gezien effectiever om minder artikelen te verbruiken of te gebruiken dan om de artikelen te recyclen die op het huidige niveau worden verbruikt.

Hier volgen nog enkele voor- en nadelen van recycling om te bespreken.

Lijst van de Voordelen van Recycling

1. Recycling kan winstgevend zijn als het goed wordt uitgevoerd.
Voor het gemiddelde programma voor afvalinzameling in de Verenigde Staten kan een goed uitgevoerd programma tot $94 aan nieuwe inkomsten genereren per ingezamelde bak. Eenvoudige marketingprogramma’s om deelname aan te moedigen en tegelijkertijd het recyclingvolume en de vraag naar vuilnisbakken te vergroten. In Baton Rouge, LA, heeft een marketinginspanning de vraag naar karren met 40% doen toenemen, het volume met meer dan 16%, en de aandacht van de pers voor het programma heeft de initiële uitgaven beperkt.

2. Programma’s verminderen het risico van plaatselijke bodemverontreiniging.
Kunststofflessen kunnen DEHA afgeven als ze stuk gaan, wat een bekend carcinogeen is. Metalen en glas kunnen gevaar opleveren voor scherpe voorwerpen als ze niet op de juiste manier worden weggegooid. Inkt van papier kan de bodemverontreiniging doen toenemen. Met een doeltreffend recyclingprogramma kunnen deze risico’s worden beperkt, zodat de plaatselijke bodem gezond blijft.

3. Recycling vermindert het verbruik van fossiele brandstoffen.
Voor de meeste producten zijn meer ruwe fossiele brandstoffen nodig om nieuwe producten te maken dan om van reeds gebruikte artikelen iets te maken dat kan worden hergebruikt. Hoewel de productie van nieuw plastic goedkoper kan zijn dan recycling wanneer de olieprijzen laag zijn, is de hoeveelheid brandstof die door recycling wordt verbruikt kleiner. Voor recycling is water en energie nodig om bestaande kunststoffen te bereiden.

4. Het kan het vervuilingspotentieel van een gemeenschap verminderen.
Het verbruik van brandstoffen kan milieu-emissies veroorzaken. Hoewel brandstoffen worden verbruikt om recyclingprogramma’s te laten werken, is de hoeveelheid die nodig is vaak minder dan bij de fabricage van een nieuw product. Wanneer bijkomende voordelen, zoals de vermindering van het storten van afval, bij de vergelijking worden opgeteld, kan een doeltreffend recyclingprogramma het verontreinigingspotentieel van elke gemeenschap aanzienlijk verminderen.

5. Vrijwel elk gerecycled product vereist minder energie om te produceren dan een nieuw product.
Sommige producten zijn energie-efficiënter dan andere vanuit het oogpunt van recycling. Voor de productie van aluminium uit gerecycled blik is 96% minder energie nodig dan voor de productie uit boksplaat. Aan de andere kant van het spectrum zijn gerecycleerde glasproducten slechts 21% energie-efficiënter dan grondstoffen. Gerecycleerde plastic flessen vereisen 76% minder energie en gerecycleerd krantenpapier 45% minder.

6. Gerecycleerde producten hoeven niet in een gesloten kringloopsysteem te blijven.
De meest efficiënte methode van recyclen is het toepassen van een gesloten kringloopsysteem. Dat betekent dat van een glazen fles weer een glazen fles wordt gemaakt of dat een blikje weer als blikje wordt gebruikt. Gerecycleerde producten kunnen ook worden omgevormd tot nieuwe producten in een geheel andere categorie. Veel frisdrankflessen, die van PET zijn gemaakt, worden gerecyclede polyestervezels voor tapijten en kleding.

7. Recyclageprogramma’s zijn gebaseerd op technologie, dus ze worden voortdurend verbeterd.
Een voorbeeld hiervan is het recyclingprogramma dat momenteel in San Francisco beschikbaar is. Inwoners die deelnemen aan dit curbside programma en alle harde kunststoffen in dezelfde bak gooien. De lokale faciliteit sorteert automatisch alle producten. Het is een investering van 10 miljoen dollar, maar toen Madison, WI overschakelde op een soortgelijke faciliteit, bedroeg de jaarlijkse kostenstijging slechts 3 dollar per huishouden.

8. Het vermindert het verbruik van grondstoffen.
Volgens statistieken van de University of Southern Indiana hoeven er voor elke 1 ton gerecycled papier 17 bomen niet te worden gekapt. Bijkomende milieuvoordelen zijn de besparing op het olieverbruik van 380 gallon, de besparing op de stortplaats van 3 kubieke meter en de besparing op het waterverbruik van 7.000 gallon. In totaal wordt 60 pond luchtvervuiling verwijderd door 2.000 pond papier te recyclen.

9. Recycling kan ook organische materialen omvatten.
De focus van recyclingprogramma’s is om papier en plastic van de stortplaats te halen en te gebruiken als andere producten, maar recycling kan ook betrekking hebben op organische verbindingen. In de Verenigde Staten gooit de gemiddelde persoon meer dan een halve ton organisch afval weg dat op de stortplaats terechtkomt. Composteringsprogramma’s kunnen veel van deze zaken, van grasmaaisel tot etensresten, overnemen, waardoor er minder ruimte nodig is voor lokale stortplaatsen.

10. Het schept educatieve mogelijkheden.
Zelfs als recyclingprogramma’s niet op volle toeren draaien, bieden ze gemeenschappen extra voordelen. Het opbouwen van een bewustzijn van recycling is net zo belangrijk als het proces van recycling. Het is vooral belangrijk voor een land met een hoge afvalproductie zoals de Verenigde Staten. De gemiddelde persoon in de VS produceert meer dan 1.600 pond afval per jaar. Dat betekent dat de VS 40% van al het afval in de wereld produceren, terwijl ze ongeveer 5% van de totale wereldbevolking hebben. Als we weten wat er op stortplaatsen gebeurt en waarom recycling nuttig kan zijn, kunnen we toekomstige generaties helpen nog meer voordeel te halen uit recyclingprogramma’s.

11. Het stopt besmettingsproblemen.
Als één liter motorolie niet goed wordt gerecycled, kan het tot 2 miljoen liter zoet water verontreinigen. Veel giftige voorwerpen slijten niet, maar kunnen worden geraffineerd of verwerkt zodat ze opnieuw worden gebruikt.

Lijst met de nadelen van recycling

1. Niet elk recyclingprogramma kan alles recyclen.
Automatische recyclingprogramma’s hebben de efficiëntie van inzamelsystemen verbeterd. Hoewel in theorie alles kan worden gerecycled, accepteren veel programma’s alleen #1 PETE plastic voedsel- of drankverpakkingen en #2 natuurlijke plastic kannen of flessen. Karton, papier, kranten, aluminium en blik worden vaak ook geaccepteerd. Alle andere plasticsoorten, zelfs wanneer ze als recycleerbaar zijn geëtiketteerd, worden niet vermeld als recycleerbaar. Dat betekent dat veel onnodig afval nog steeds naar de stortplaatsen gaat.

2. Naleving van recyclingprogramma’s kan beperkt zijn.
Naleving van recyclingprogramma’s was veel eenvoudiger toen het sorteren nog door de deelnemer zelf moest worden gedaan. Nu de meeste recyclingprogramma’s geautomatiseerd zijn, dumpen veel mensen niet-conforme artikelen in de recyclingbak, in de veronderstelling dat het kan worden gerecycled. Niet alle papier, glaswerk of zelfs plastic is recyclebaar. Etenswaren die besmet zijn met voedsel kunnen niet worden gerecycled. Dat betekent dat de naleving van afvalstortprogramma’s beperkt kan zijn, zelfs als deelnemers denken dat ze zich aan de regels houden.

3. Veel recyclingprogramma’s leveren veel afval op.
Automatische programma’s hebben hun grenzen. Stel dat iemand een hele zak versnipperd papier bij zijn blikjes en flesjes in de container gooit. Wat gebeurt er dan? Er is een goede kans dat al die spullen naar de stortplaats gaan. Proberen kleine snippers papier te sorteren van andere recyclingproducten is moeilijk voor geautomatiseerde programma’s en onmogelijk voor particulieren. Hoewel het met goede bedoelingen wordt aangeboden, creëren veel mensen meer afval dan ze beseffen door een gebrek aan kennis over hun recyclingsysteem.

4. Recycling kan winstgevend zijn, maar het is geen kostenefficiënte oplossing voor afvalbeheer.
In de Verenigde Staten is ruimte op stortplaatsen vaak goedkoper dan de kosten van recycling. Als we kijken naar de totale kosten per ton van afvalverwerking in de gemiddelde Amerikaanse gemeenschap, zijn de recyclingkosten ongeveer 100 dollar per ton hoger dan wanneer het afval gewoon op een stortplaats wordt gedumpt. Voor een gemeenschap die het financieel moeilijk heeft, wegen de financiële opbrengsten niet op tegen de verwijderingskosten, zodat alles op een stortplaats wordt gedumpt bij gebrek aan winstgevendheid.

5. Recyclingwerkers worden blootgesteld aan giftige stoffen.
Zelfs met geautomatiseerde vangnetprogramma’s, worden recyclingmedewerkers nog steeds in een positie geplaatst waarin zij dagelijks afval moeten sorteren, giftige stoffen moeten verwijderen en blootgesteld moeten worden aan potentieel gevaarlijke producten. Uit een NIH-studie uit 1999 bleek dat werknemers in sorteerinstallaties worden blootgesteld aan hogere niveaus van microbiële agentia in de lucht en dit veroorzaakte vaker immunologische reacties in vergelijking met werknemers in andere beroepssectoren.

6. Recyclingprogramma’s kunnen nog steeds zwerfvuil veroorzaken.
Als je ooit achter een recycling truck hebt gereden, dan heb je gezien hoeveel afval er kan ontstaan. Zelfs als slechts een blikje mist de truck per huis, dat kan verlaten duizenden blikjes zwerfvuil de straten van een gemeenschap elke dag. Velen behandelen recyclingprogramma’s als een dienst, maar het werkt beter als het een systeem is waarin deelnemers en inzamelaars met elkaar samenwerken om de potentiële voordelen die kunnen worden bereikt te maximaliseren.

7. Niet elk product doorloopt een milieuvriendelijk recyclingproces.
Om papier te kunnen recyclen, moet het vaak worden gebleekt. Aluminiumblikjes ondergaan een hersmeltproces waarbij de inkt en coating van het metaal worden verwijderd, zodat het opnieuw kan worden gebruikt. Een enkele staaf gerecycled aluminium bevat het metaal van 1,6 miljoen drankblikjes. Dat is een hoop inkt en metaalcoatingproduct dat ook in het milieu zou kunnen lekken.

8. Het vergt een kapitaalinvestering om een recyclingprogramma te starten.
Sommige gemeenten starten geen recyclingprogramma omdat de kosten te hoog zijn. Zelfs als de kosten van een programma goed worden beheerd, zoals in Cartersville, GA, dat in 2012 een recyclingprogramma startte, kunnen ze nog steeds hoog zijn. De gemeenschap verhoogde de residentiële en commerciële vuilnisophaalkosten met $2 per maand om het programma te financieren.

9. Winsten zijn nog steeds gebaseerd op vraag en aanbod.
Volgens Popular Mechanics bedroeg de prijs per ton gemengd recyclebaar materiaal in de Pacific Northwest in 1994 slechts 33 dollar. In 1995 was de prijs gestegen tot $170. Toen, in 1996, zakte de prijs weer naar $40. Vraag en aanbod op de recyclagemarkt zijn nogal onstabiel en dat maakt het voor investeerders moeilijk om betrokken te raken bij het opstarten van nieuwe programma’s.

10. Het is een technologie die nog moet worden verbeterd.
De vraag naar recycling neemt toe als de kosten van grondstoffen stijgen. De vraag neemt af wanneer de kosten van grondstoffen dalen. In een marktgerichte maatschappij wordt recycling alleen benadrukt wanneer het de meest kosteneffectieve oplossing voor afvalbeheer blijkt te zijn die beschikbaar is. Toekomstige innovaties kunnen ertoe bijdragen dat recycling kan concurreren met de verwerking van grondstoffen, maar de huidige programma’s hebben te lijden onder de kosten die ermee gemoeid zijn. Velen zien recycling als het juiste om te doen, maar omdat het te duur is, kiezen ze ervoor niet mee te doen.

Deze voor- en nadelen van recycling laten zien dat een goed uitgevoerd programma het milieu minder kan belasten, gemeenschappen wat geld kan opleveren en onze energiebronnen kan sparen. De sleutel tot het opstarten van een dergelijk programma is het investeren in moderne technologieën, het aanmoedigen van deelname, en het opleiden tot naleving. Door dit te doen, kunnen de negatieve kanten van recycling worden verminderd, zodat we allemaal kunnen profiteren van wat recycling kan bieden.