Zatrucie oleandrem | Archives of Disease in Childhood

Oleander nerium i oleander żółty są roślinami trującymi. Przypadkowe zatrucia mogą wystąpić przez spożycie (już jeden liść nerium oleander może być śmiertelne u dzieci), przez wdychanie dymu z płonącego oleandra, lub z wykorzystaniem preparatów medycznych z liści oleandra, które były używane jako leczenie malarii, trądu, chorób wenerycznych, a także do wywoływania poronień. Celowe zatrucia odnotowano w próbach samobójczych i w sprawach kryminalnych. Amerykańskie Stowarzyszenie Ośrodków Kontroli Zatruć otrzymało 3873 zgłoszenia dotyczące narażenia na oleander w latach 1991-1995 (Clin Chemistry1996;42:1654-8). Oleander jest również stosowany jako trucizna dla zwierząt, co najlepiej obrazuje jego rola jako trucizny na szczury. Wszystkie części nerium oleander są trujące, głównie ze względu na zawarte glikozydy nasercowe – to jest oleandryna, nerina, digitoksygenina i olineryna, z których oleandryna jest główną toksyną. Kora zawiera również rosageninę, która ma działanie strychninopodobne. Kliniczne cechy zatrucia oleandrem są zatem podobne do toksyczności digoksyny i obejmują nudności i wymioty oraz śmiertelne brady- i tachyarytmie, w tym asystolię i migotanie komór. Znaczek z Jugosławii z 1967 roku przedstawiający nerium oleander pochodzi z zestawu sześciu znaczków ilustrujących rośliny medyczne.