„Pamiętaj, nigdy nie rób żadnych przerw i spiesz się tak szybko, jak tylko możesz”
– mądra rada udzielona przez ocalałą z incydentu Partii Donnera jej kuzynowi, który przybył do Kalifornii.
Zimą 1846-1847 roku grupa pionierów z taborem została potwornie uwięziona w niespodziewanie trudnych warunkach pogodowych w Sierrach. Uwięzieni w śniegu przez miesiące, zrozpaczone rodziny obserwowały, jak kończą się zapasy, a w końcu ich zabrakło.
Pokonawszy ponad 2000 mil surowej drogi lądem, przekraczając prerie i rozległe pustynie i wycinając sobie drogę przez górskie przełęcze, byli zaledwie 150 mil od celu, kiedy pogoda zamknęła się i nie chciała odpuścić. Gdy zaczęli zamarzać, głodować i umierać, ocaleni zaczęli rozważać niewyobrażalną rzecz: zjedzenie szczątków bliskich, by samemu przeżyć.
Wyciągnięto losy, a potem je zignorowano, ale w końcu rozpaczliwy głód stał się czymś więcej, niż można było znieść i nieszczęśliwi zmarli zostali podani, by nakarmić głodujących żywych.
Do czasu, gdy dotarły do nich grupy ratunkowe, było już za późno dla prawie połowy grupy. Ci, którzy przeżyli, zostali sprowadzeni do bezpiecznego fortu Suttera w dzisiejszym Sacramento. Z 87 członków grupy, tylko 48 przeżyło, by opowiedzieć tę historię.
Powrót do San Francisco, nikczemne doniesienia zaczęły wypełniać gazety, określając ocalałych jako kanibali, wszystko.
„Nie można sobie wyobrazić bardziej wstrząsającej sceny, niż ta, której świadkami byli ludzie, którzy udali się na pomoc nieszczęsnym emigrantom w Górach Kalifornijskich. Kości tych, którzy umarli i zostali pożarci przez tych nieszczęśników, którzy jeszcze przeżyli, leżały wokół ich namiotów i domków. Ciała mężczyzn, kobiet i dzieci, z połową wydartego z nich mięsa, leżały na każdej stronie.” – The California Star, kwiecień 1847
Pomimo, że krzykliwy opis Star był grubą przesadą tragedii Donner Party, groza ich sytuacji fascynowała pokolenia od tamtego czasu, inspirując książki, muzykę i filmy, sztukę i pomniki.
Muzeum Emigrantów w Truckee siedzi niemal w miejscu, gdzie Donner Party rozbili swoje ostatnie obozowiska. Niewielka kolekcja zawiera książki, mapy i przedmioty osobiste, które kiedyś należały do członków Donner Party, jak również replikę lalki, którą młoda Patty Reed przemyciła w swoich halkach w bezpieczne miejsce. Artefakty odzyskane podczas lokalnych wykopalisk Donalda Hardesty’ego są wystawione w gablocie obok płyt drukarskich z Ekspedycji Partii Donnera i jej tragicznego losu, napisanej przez ocalałą Elizę P. Donner Houghton.