Widok przedni kości sfenoidalnej. Kość sfenoidalna jest pojedynczą i kluczową kością w czaszce, posiadającą wiele otworów i szczelin oraz połączenia z kilkoma innymi kośćmi. W tym widoku z przodu skrzydła mniejsze są oddzielone od skrzydeł większych przez bruzdę oczodołową górną. Centralnie w trzonie kości klinowej znajduje się zatoka klinowa. Ku dołowi wystają sparowane wyrostki rylcowate, składające się z wyrostków rylcowatych bocznych i przyśrodkowych, oddzielonych szczeliną rylcowatą. W tym widoku widoczne są otwory otworu rotundowego i kanału Vidiana na tylnej ścianie dołu czaszkowo-podniebiennego, które służą do przewodzenia odpowiednio nerwu szczękowego i nerwu Vidiana. Przyśrodkowa ściana dołu podskroniowego jest ograniczona boczną powierzchnią bocznej blaszki skrzydłowej. Dach dołu podskroniowego jest utworzony przez powierzchnię podskroniową i grzebień skrzydła większego. Na dachu znajdują się otwór owalny (foramen ovale) i otwór obrotowy (foramen spinosum) (niewidoczne w tym widoku). Wewnętrzna powierzchnia skrzydła większego w tym ujęciu służy jako część bocznej ściany oczodołu, podczas gdy powierzchnia zewnętrzna obejmuje część dołu skroniowego. (Obraz dzięki uprzejmości AL Rhoton, Jr.)
.