Wciąganie lub palenie metadonu: Czy jest niebezpieczny?

Metadon jest półsyntetycznym lekiem opioidowym, który ma długi okres półtrwania wynoszący średnio 30 godzin lub więcej. Oznacza to, że lek ten może pozostać aktywny w krwiobiegu przez cały dzień lub dłużej, co czyni go idealnym kandydatem do długoterminowego leczenia uzależnienia od opioidów.
Metadon jest przeznaczony do przyjmowania doustnie raz dziennie w celu zarządzania objawami odstawienia i pragnienia u osób zmagających się z uzależnieniem od opioidów. Drug Enforcement Administration (DEA) publikuje, że prawie 2,5 mln osób w Stanach Zjednoczonych zgłosiło nadużywanie metadonu w pewnym momencie w ich życiu w 2012 roku badania krajowego.
Metadon jest pełnym agonistą opioidów, i jako taki, to nadal ma wysoki potencjał do dywersji i nadużywania. Może być nadużywany poprzez kruszenie tabletek, a następnie palenie lub wciąganie powstałego proszku. Nadużywanie metadonu w ten sposób może być bardzo niebezpieczne. Znacznie zwiększa ryzyko uzależnienia fizycznego i uzależnienia złożonego, a także zwiększa szanse na potencjalnie zagrażające życiu przedawkowanie.

Specyfika użycia

Ponad 2 miliony Amerykanów walczy z uzależnieniem związanym z lekiem opioidowym, donosi 2016 National Survey on Drug Use and Health (NSDUH). Uzależnienie od opioidów obejmuje zmiany w chemii mózgu, które są tworzone przez przewlekłą ekspozycję na leki, które wchodzą w interakcję z równowagą chemiczną w mózgu.

Neuroprzekaźniki to chemiczni posłańcy mózgu, którzy wysyłają sygnały wokół ciała, mówiąc osobie, jak myśleć, czuć i działać. Normalny poziom tych neuroprzekaźników jest zaburzony przez działanie leków opioidowych. Z czasem regularna obecność narkotyków zmieniających umysł może wpłynąć na stabilność chemiczną mózgu, a nawet wprowadzić pewne zmiany w jego okablowaniu, zmieniając w ten sposób nastrój, procesy myślenia i pamięci, funkcje snu i zdolności ruchowe.

Zależność od opioidów jest często leczona za pomocą kombinacji technik medycznych i terapeutycznych. Ze względu na zmiany w chemii mózgu spowodowane uzależnieniem od opioidów i uzależnieniem, nie jest dobrym pomysłem nagłe zaprzestanie przyjmowania opioidów, ponieważ może to prowadzić do intensywnego głodu narkotykowego i trudnych objawów odstawienia. Metadon jest lekiem opioidowym, który jest powszechnie stosowany w leczeniu i zarządzaniu odstawieniem opioidów i uzależnieniem od nich. Może być stosowany podczas detoksu, aby odzwyczaić osobę od krótkodziałających opioidów, takich jak heroina lub oksykodon (OxyContin), lub może być stosowany jako lek podtrzymujący w celu kontrolowania głodu i minimalizowania nawrotów choroby.
Metadon jest wydawany przez federalnie regulowane programy leczenia opioidów (OTP), zazwyczaj w formie podjęzykowej płytki lub tabletki, którą należy połknąć raz dziennie. Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) publikuje, że prawie jedna czwarta wszystkich osób w programie leczenia uzależnień (w latach 2003-2015) otrzymała leczenie metadonem. Gdy jest stosowany jako część większego programu, może być użytecznym narzędziem do utrzymania głodu narkotyków i objawów odstawienia do poziomu możliwego do opanowania.

Metadon nadal działa w mózgu i na ośrodkowy układ nerwowy w ten sam sposób, w jaki robią to inne opioidy. Może jednak nadal powodować haj, gdy jest stosowany w większych ilościach lub w sposób, który jest niezgodny z jego konstrukcją. Lek ten jest najczęściej przeznaczony do połykania doustnego lub przyjmowania podjęzykowego. W ten sposób metadon jest metabolizowany przez układ pokarmowy.

Jeśli lek jest zmieniony, a następnie palony lub wciągany, trafia prosto do krwiobiegu i omija zamierzoną drogę metabolizmu. Wciąganie i palenie metadonu może szybciej doprowadzić do przedawkowania ze skutkiem śmiertelnym. Według amerykańskiego Departamentu Zdrowia i Usług Społecznych (HHS), każdego dnia w Stanach Zjednoczonych około 116 osób umiera z powodu przedawkowania leku opioidowego.

Niebezpieczeństwa związane z wciąganiem metadonu

Metadon ma długi mechanizm działania w organizmie, co oznacza, że może nadal działać nawet po tym, jak główne efekty działania leku wydają się być już zużyte. Przeciwbólowe, lub painkilling, działania metadonu zazwyczaj zużywają się w około czterech godzin do ośmiu godzin, podczas gdy lek pozostaje aktywny w organizmie na znacznie dłużej, do kilku dni nawet, czasopismo Pharmacy and Therapeutics wyjaśnia. Podczas gdy haj metadonu może zakończyć się szybciej, lek będzie nadal działa w tle. Może to ułatwić przedawkowanie, ponieważ dana osoba może myśleć, że lek przestał działać, a następnie zażywa go więcej.

Snorting metadonu jest szybką drogą podawania leku, wysyłając go prosto przez barierę krew-mózg w celu uzyskania prawie natychmiastowego haju. Ryzyko przedawkowania przy zażywaniu metadonu w ten sposób jest znacznie wyższe niż przy przyjmowaniu go doustnie. Mniej leku jest potrzebne do śmiertelnych wyników, jak również.

Przedawkowanie metadonu może być zagrażające życiu.zagrażać życiu. Może prowadzić do śpiączki lub uszkodzenia mózgu. Szybkie podanie antagonisty opioidów, naloksonu, może pomóc w odwróceniu przedawkowania metadonu.
Dodatkowym skutkiem ubocznym wciągania metadonu jest długotrwałe uszkodzenie jamy nosowej i zatok, które może spowodować, że dana osoba będzie cierpieć z powodu przewlekłych krwawień z nosa i kataru, jak również możliwe trwałe uszkodzenie zmysłu węchu. Kwestie oddechowe, takie jak infekcje płuc i choroby, mogą również wynikać z snorting metadonu. Ponieważ lek jest silniejszy po wciągnięciu, nadużywanie go w ten sposób może szybciej doprowadzić do uzależnienia i nałogu.

Dlaczego palenie metadonu jest szkodliwe

Gdy metadon jest palony, może być często łączony z innymi narkotykami, takimi jak heroina, kokaina lub marihuana. Mieszanie metadonu z innymi narkotykami może prowadzić do niebezpiecznych i niezamierzonych komplikacji, z których nie najmniejszą jest przedawkowanie.

Jako depresja ośrodkowego układu nerwowego, jeśli metadon jest łączony z innymi opioidami, benzodiazepinami, lekami uspokajającymi lub alkoholem, substancje te mogą wchodzić w interakcje ze sobą, aby nasilić działanie środka uspokajającego. Depresja oddechowa i zapaść sercowo-naczyniowa mogą być katastrofalnym skutkiem.