Timothy C. Hain, MD. – Strona ostatnio zmodyfikowana: Kwiecień 28, 2019
Rzadko spotykanym źródłem szumów usznych jest uszkodzenie szyi. Koncepcja tutaj nie jest taka, że uszkodzenie szyi tworzy dźwięk, ale raczej, że wejście szyi może modulować struktury pnia mózgu, które są zaangażowane w generowanie dźwięku. Uważamy, że istnieje taka możliwość na podstawie przypadków, z którymi zetknęliśmy się w naszej praktyce klinicznej. Uważamy, że szumy uszne pochodzenia szyjnego są rzadkie. Są jednak autorzy, którzy twierdzą, że występuje on „bardzo często” (Montazem, 2000). W przeglądzie systemowym z 2018 roku, który obejmował 24 prace na ten temat, stwierdzono, że „Istnieją słabe dowody na związek między subiektywnymi szumami usznymi a CSD.” (Bousema et al, 2018).
Diagnostyka:
Diagnostyka szumów usznych szyjnych odbywa się na podstawie wywiadu. Jest to subiektywny szum w uszach, którego badający nie słyszy. Trzeba polegać na pacjencie, aby udokumentować dźwięk, który zmienia się w zależności od ruchu szyi.
Diagnozę szyjnego somatycznego szumu usznego (CST) stawia się, gdy dominującą cechą jest czasowa zbieżność pojawienia się lub nasilenia zarówno bólu szyi, jak i szumu w uszach. (Michiels i wsp., 2015). Szumy uszne uznalibyśmy również za prawdopodobnie szyjne, gdyby pojawiły się po urazie, który był wyraźnie ograniczony do szyi, lub gdyby powstały tylko po manipulacji szyi (np. masażu).
Cechy potrzebne do rozpoznania szyjnych szumów usznych obejmują:
- Dobre dowody na chorobę szyi (tj. odpowiednie badania obrazowe)
- Jeden lub więcej
- Modulacja szumów usznych poprzez manipulację szyi (np. blokadę)
- Modulacja szumów usznych poprzez masaż, leczenie chiropraktyczne lub obracanie szyi.
- Brak rozsądnej alternatywy
Mechanizm:
Szyjny szum w uszach, podobnie jak zawroty głowy, jest prawdopodobnie spowodowany głównie zmianami w strukturach pnia mózgu związanych ze słuchem, w wyniku zmian w odbiorze z odcinka szyjnego. Innymi słowy, jest to prawdopodobnie odmiana somatycznych szumów usznych (Levine, 1999). Ogólnie uważa się, że wejście szyjne może modulować struktury neuronalne w pniu mózgu związane ze słuchem (Shore i in., 2007).
Traktowanie:
Ogólnie, szyjne warunki są traktowane przez leczenie szyi — ulga spazmu i bólu. Cherian et al (2013) zgłosił odpowiedź u jednego pacjenta na fizykoterapię. Ponieważ to jest pojedynczy raport przypadku , niewiele może być wnioskowane. Uważamy jednak, że ogólna idea jest dobra – -one should treat cervical tinnitus by treating the neck.
Levine (2007) zasugerował, że leczenie szyjne było najbardziej skuteczne u osób z asymetrycznymi szumami usznymi (na dopasowaniu), ale normalnymi progami słuchu.
McCormick i wsp. (2015) donieśli o udanym leczeniu steroidami zewnątrzoponowymi w odcinku szyjnym u jednego pacjenta. Spotkaliśmy się z pacjentami, którzy odpowiadają na zastrzyki steroidów zewnątrzoponowych szyjnych(CESI) również na innych poziomach (C4-C5).
Koning i wsp. (2015) zgłosili skuteczne leczenie szumów usznych w ogóle z bloku częstotliwości radiowej zwoju współczulnego szyjnego górnego. Sądzimy, że jest to prawdopodobnie odpowiedź placebo, ponieważ nie ma rozsądnego uzasadnienia dla tego leczenia, aby wpłynąć na ucho wewnętrzne.
Vanneste i wsp. (2010) donoszą o skutecznym leczeniu 18% z 240 pacjentów z szumami usznymi modulowanymi przez zdarzenia somatosensoryczne, przy użyciu C2 TENS. To oczywiście obejmuje bardzo dużą liczbę pacjentów ze zwykłymi szumami usznymi, ponieważ u większości ludzi szumy uszne nasilają się przy, powiedzmy, zaciskaniu dłoni. Ta odpowiedź jest podobna do placebo.