DISCUSSION
„Infekcja” jest tylko jedną z potencjalnych przyczyn zaczerwienienia, obrzęku, zwiększonego ciepła i zlokalizowanego bólu. Klasycznie określane jako rubor, tumor, calor i dolor, są to wskaźniki stanu zapalnego, który może wystąpić w wielu warunkach oprócz „infekcji”. Jednym z tragicznych przykładów jest zapalny rak piersi, który zbyt często jest błędnie traktowany jako zapalenie sutka, dopóki brak odpowiedzi na leczenie w końcu nie zmusi – często z opóźnieniem – do rozważenia innych pozycji w różnicowaniu.
Dużo mniej dramatycznym przykładem jest opisany przypadek, w którym zwykły paznokieć został niekompletnie usunięty, pozostawiając odłamek paznokcia, który następnie wkopuje się w skórę okołopaznokciową, gdy wyrasta. W ten sposób rozpoczyna się proces gojenia, który nie może przebiegać prawidłowo, ponieważ tkanka jest ponownie uszkadzana za każdym razem, gdy palec uderza o klawiaturę komputera. Powoduje to nie tylko utknięcie rany w pewnej fazie gojenia (angioneogeneza), ale również uniemożliwia zakończenie procesu. Reakcja tkanki jest tym, co widzimy u tego pacjenta, niezmiennie (i błędnie) nazywana „infekcją.”
Jest to w zasadzie identyczny proces, jaki widzimy w przypadku wrastających paznokci, z wyjątkiem niefortunnego faktu, że stoimy w pozycji pionowej, ściskamy palec butem i chodzimy po nim – wszystko to znacznie powiększa ból, zaczerwienienie i obrzęk. W przypadku palców stóp bardziej niż palców, mamy również tendencję do obserwowania wytwarzania guzka z tkanki ziarninowej w tym miejscu. Wynika to z trwającej, niewłaściwej angioneogenezy. Czasami nazywana ziarniniakiem pyogennym (lub naczyniakiem stwardniającym), tkanka ta jest dość krucha i obficie krwawi przy jakimkolwiek urazie.
Ironicznie, ostra bakteryjna paronychia palców, zwykle spowodowana przez zwykłego gronkowca, może rozpocząć się w bardzo podobny sposób (bez, oczywiście, zachowanego odłamka paznokcia). Prezentuje się ona jednak z bardziej ogniskowym zaczerwienieniem i obrzękiem, zbieraniem gęstej, zielonej ropy i ogromną tkliwością, z których wszystkie są łagodzone przez proste nacięcie i drenaż.
W przypadku tego pacjenta, jak i tych z wrastającymi paznokciami u nóg, dość przekonujące jest przepisywanie doustnych antybiotyków. Ale one nigdy nie pomagają, i to z dobrego powodu: Problemem jest nietolerancja „ciała obcego”, a nie infekcja. Rozwiązaniem jest „zrestartowanie” procesu gojenia poprzez usunięcie szkodliwego odłamka paznokcia.
TAKE-HOME LEARNING POINTS
– Podczas gdy „wrastające paznokcie” są znacznie rzadsze niż wrastające paznokcie u stóp, oba są spowodowane przez fragmenty paznokcia wcinające się w żywą tkankę.
– Leczenie polega na usunięciu uszkadzającego fragmentu, co pozwala na zagojenie się rany.
– W przypadku wrastających paznokci u stóp często konieczny jest dodatkowy krok: zniszczenie uszkadzającego segmentu macierzy paznokcia za pomocą kiretażu i/lub zastosowania fenolu.
– Znieczulenie w przypadku tego rodzaju procedur nigdy nie powinno być wykonywane poprzez miejscowe wlewanie płynu w obszar dotknięty chorobą. Zamiast tego należy zastosować technikę blokady cyfrowej, która jest znacznie mniej bolesna i zapewnia całkowite znieczulenie, jeżeli jest wykonana prawidłowo.
– Oprzyj się chęci odruchowego rozpoznania „zakażenia” w przypadku zaczerwienienia, obrzęku itp. Zamiast tego należy najpierw rozważyć inne potencjalne przyczyny zapalenia.