Długość czasu, który amerykańskie dzieci spędzają w pieluchach podwoiła się w ciągu ostatnich 60 lat, a producenci pieluch są dużym powodem tej zmiany.
Dziś, matki opuszczające szpital ze swoimi noworodkami są obładowane „darmowymi” pieluchami, nie zdając sobie sprawy, że szpitale zazwyczaj dostają pieluchy za darmo, ale faktycznie obciążają nimi pacjentów w rachunkach medycznych.
W większości przypadków, rozdawane pieluchy są jednorazowego użytku, których koszt może się sumować dla rodziców, którzy w końcu wydają na nie średnio ponad tysiąc dolarów rocznie.
Zwykło się uważać, że amerykańskie dzieci były uczone korzystania z nocnika (i pozbywały się pieluch) do 18 miesiąca życia. Tak było w latach 50-tych. Ale do 2001 roku średni wiek nauki korzystania z nocnika wzrósł do 35 miesięcy dla dziewczynek i 39 miesięcy dla chłopców. Niektórzy rodzice donoszą, że ich dzieci nie są szkolone w zakresie korzystania z nocnika, dopóki nie skończą trzech, czterech, a nawet pięciu lat.
Im dłużej dzieci pozostają w pieluchach, tym więcej pieniędzy firmy takie jak Procter & Gamble zarabiają na opóźnionym szkoleniu w zakresie korzystania z nocnika.
Dlaczego dzieci potrzebują teraz więcej czasu, aby skorzystać z toalety?
Urolog Jean Jacques Wyndaele, przewodniczący Wydziału Urologii Uniwersytetu w Antwerpii, który badał naukę korzystania z nocnika u zdrowych dzieci przez ponad 12 lat, twierdzi, że nowoczesne, jednorazowe pieluchy utrudniają dzieciom przejście do toalety.
„Pieluchy, które mają największą chłonność są najgorsze do nauki korzystania z nocnika”, powiedział Wyndaele w rozmowie z AlterNet. „Trening nocnika polega na świadomości i odczuwaniu. Jeśli przerwiesz to połączenie i zabierzesz doznania, masz problem. Pieluchy nie pomogły. Przerwały to połączenie. Dziecko nie ma już poczucia, że 'coś musi się stać’ i 'teraz jestem mokry’.”
.