Meluzy są bardzo prostymi zwierzętami, które były wokół przez 700 milionów lat (przed dinozaurami). Nie mają kości ani chrząstek, nie mają krwi, serca ani mózgu, a składają się w 95% z wody.
Ryby poruszają się w wodzie, otwierając i zamykając swoje ciała, lub dzwonki, za pomocą skurczów mięśni. Większość gatunków posiada macki (od 1 do setek), które są przymocowane do krawędzi dzwonu, lub subumbrelli.
Ponieważ meduzy są drapieżnikami i żywią się dużą różnorodnością ofiar – mniejszych ryb, innych meduz, planktonu i innych małych organizmów – posiadają aparat żądłowy, który u 70 z 200 znanych gatunków może mieć wpływ na ludzi.
W większości przypadków i dla większości gatunków, żądło nie jest śmiertelne, ale powoduje coś od łagodnego podrażnienia skóry, do przejmującego bólu. A few species, though, are considered extremelydangerous, and can potentially be fatal. Wiele z tych niebezpiecznych meduz należy do rodziny Meduz (klasa Cubozoa), która obejmuje około 20 gatunków. Many species, notably the two deadliest,have recently proliferated and considerably extended their naturalrange, probably benefiting from the global warming of the oceans, and are likely to cause serious problems in their interaction with humans in years to come.
(Note: for two venomous species that are not bow jellyfish, see the linked article : „the largest jellyfish in the world”.
Thevenomous Physalia species are not exactly jellyfish and have beenentreated in two other linked articles: „the Portuguese Man o’ War orBluebottle”, and „How to Treat a Bluebottle Sting”)
– Box Jellyfish, Boxfish, Deadly Sea Wasp, Sea Wasp (Chironex fleckeri)
Ten gatunek występuje, prawie niewidoczny, w płytkiej wodzie na skraju plaż w północnej Australii (od Exmouth, Western Australia, do Gladstone, Queensland) i w regionieIndo-Pacific, zwłaszcza w wodach Tajlandii i Malezji.
Dorosłe meduzy składają ikrę w ujściach rzek późnym latem, przed śmiercią. Zapłodnione jaja przekształcają się w maleńkie polipy i przyczepiają się do skał w estuariach. Wiosną te polipy rozwijają się w małe pływające meduzy, które migrują w dół rzeki, zwłaszcza w czasie deszczu.
Żerują na krewetkach i, niestety, często odwiedzają plaże, które są atrakcyjne dla ludzi. Zwierzęta te polują pasywnie, czekając aż ich ofiary wpadną na ich macki. Ponieważ walcząca krewetka może rozerwać młodą meduzę, należy ją natychmiast zabić bardzo silną trucizną.
Ta meduza pudełkowa jest w stanie widzieć przez cztery oczy, po jednym w centrum każdej strony dzwonu. Nie wiadomo jak zwierzę przetwarza informacje wizualne bez mózgu, jednak widzi lepiej niż większość ptaków i udaje mu się unikać nawet najdrobniejszych obiektów.
W każdym rogu dzwonu w kształcie pudełka (często tak dużego jak piłka do koszykówki), który może ważyć do 2 kg, znajduje się wiązka dziesięciu do piętnastu żądlących macek, które rozciągają się do 5 m.
Macki są uzbrojone w do 5,000 milionów żądlących komórek, lub nematocyst.Są one wyzwalane do działania w kontakcie z pewnymi chemikaliami znajdującymi się na powierzchni ryb, skorupiaków i ludzi – ale żółwie nie są dotknięte ich żądłem i żywią się tą meduzą.
Chironexfleckeri jest najbardziej śmiercionośnym członkiem rodziny Cubozoa, prawdopodobnie najbardziej jadowitym stworzeniem morskim – niektórzy mówią nawet, że najbardziej śmiercionośnym zwierzęciem na Ziemi. To może zabić więcej ludzi niż stonefish, rekiny i krokodylecombined.
Kontakt z zaledwie 3 m macek może być śmiertelne dla dorosłych, a nawet mniej wystarczy, aby zabić dziecko. Użądlenia są śmiertelne w 20% przypadków, a pojedyncza meduza jest wystarczająco jadowita, aby zabić 60 ludzi.
Co więcej, nawet jeśli użądlenie nie zabije swojej ofiary, prawdopodobnie sprawi, że będzie ona w szoku z powodu przytłaczającego bólu, co może spowodować, że osoba ta utonie, jeśli pływa sama.
Odnotowano wiele (około 70) przypadków śmierci, które miały miejsce w północnej Australii, głównie w lecie (między listopadem a kwietniem).
Żywica tej meduzy ma składniki kardiotoksyczne, neurotoksyczne i silnie dermato-rakotwórcze. Jest szybko wchłaniany przez organizm i wywołuje silny ból. Macki, które przylegają do skóry nie powinny być usuwane przed unieszkodliwieniem ich nematocyst – przez polanie ich octem – w przeciwnym razie mogą one pogorszyć użądlenie.
Napadnięcie na skórę powoduje martwicę dotkniętego obszaru skóry. W przypadku braku leczenia ból może utrzymywać się przez wiele tygodni, a często użądlenia pozostawiają znaczne blizny. Inne objawy mogą obejmować trudności z oddychaniem, mówieniem lub przełykaniem oraz niewydolność oddechową lub krążeniową.
Amoderately effective antivenin is indicated for serious envenomationsand should help in reducing the pain and the scarring. Jeśli nie jest ona dostępna, po unieszkodliwieniu nicieni można zastosować uciskowe unieruchomienie kończyn, podczas gdy pacjent jest transportowany do szpitala. Miejscowy ból najlepiej jest leczyć okładami z lodu.
– Chiroplasmus quadrigatus
Inna meduza skrzynkowa i osa morska, Chiropsalmus quadrigatus, jest ogólnie mniej powszechna niż Chironex fleckeri, chociaż może je przewyższać liczebnie na plażach Cairnsto Port Douglas, w Queensland, Australia.
Jest mniejsza, ma szczuplejsze macki, ale te dwa gatunki są trudne do odróżnienia.
Dwa maleńkie gatunki meduz występują głównie w pobliżu Australii. Nazwa Irukandji pochodzi od aborygenów Irukandji, którzy zamieszkują pas wybrzeża na północ od Cairns, Queensland.
Meduzy Irukandji występują zwykle w pobliżu wybrzeża, gdzie przyciąga je cieplejsza woda, a większość użądleń ma miejsce latem w płytkich wodach.
Jednakże meduzy te można znaleźć nawet pięć kilometrów od brzegu i to przez cały rok.
Małe Irukandji ledwie mierzą 2 cm w poprzek dzwonka, nie więcej niż paznokieć małego palca dorosłego człowieka.
Verylittle jest znany o cyklu życia tych małych, niepozornych meduz. Ponadto, są one tak delikatne, że w niewoli, theymust koniecznie być przechowywane w misce, która ma zaokrąglone krawędzie, jak okrąg, ponieważ w normalnej misce wpływ, jeśli uderzył w bok by je zabić.
Uważa się, że jad Irukandji jest szczególnie silny – niektórzy twierdzą, że jest nawet silniejszy niż jad Osy Morskiej – aby umożliwić jej szybkie ogłuszenie małych, szybkich ryb, na których żeruje.
Irukandji ma jedną mackę w każdym rogu swojego dzwonu i komórki żądła (nematocysty) nie tylko na swoich mackach, ale także na dzwonie.
Sincetethe jad jest wstrzykiwany tylko z końcówki żądła, a nie z całej długości, początkowe użądlenie jest łagodne i tylko umiarkowanie drażniące. Jednakże, po opóźnieniu około 5-120 minut, jad zaczyna działać.
Te niezwykle jadowite meduzy powodują objawy znane jako zespół Irukandji.
Pierwsza znana z tych meduz, Carukia barnesi, została zidentyfikowana w 1964 roku przez dr Jacka Barnesa, który użądlił siebie, swojego syna i ratownika, aby udowodnić, że maleńka meduza jest przyczyną zespołu Irukandji. Malokingi gatunków, a być może inne meduzy, może również produkowaćIrukandji syndrome.
Tylko bardzo mała ilość jadu może causesevere bóle w różnych częściach ciała, zwłaszcza excruciating skurcze mięśni w kończynach, silny ból w plecy i nerki, i burningsensation skóry i twarzy. Inne objawy to bóle głowy, nudności, niepokój, pocenie się, wymioty, wysokie tętno i ciśnienie krwi, niepokój i uczucie zbliżającej się śmierci, a czasami ostra niewydolność serca. Zespół ten jest częściowo spowodowany uwolnieniem katecholamin, ale przyczyna niewydolności serca jest nieokreślona. Jad zawiera modulator kanału sodowego.
Objawy trwają godziny, a nawet dni, a ofiary często muszą być hospitalizowane.
Na użądlone miejsce można zastosować octan winylu, aby dezaktywować wszelkie pozostałe na skórze enmatocysty, ale nie ma antiveniny dla jadu, który już przeniknął do organizmu. Magnesium sulfate is used to treat Irukandji syndrome.
When properly treated, a single sting is normally not fatal, yet the resulting high blood pressure can be dangerous to vulnerable victims – at least one person died frombrain haemorrhage within 30 hours after being stung-, and the delayedsevere symptoms might put victims into trouble if they are then in deep water or driving.
Furthermore,two people are believed from to have died from Irukandji stings in2002, in Australia. It is now thought that these very small jellyfishmight, in fact, have been responsible for a number of other deathswrongly attributed to other causes.
– Fire Jelly, Tamoya, Moreton Bay Stinger (Morbakka fenneri)
Thename Moreton Bay Stinger comes from the Australian bay where it iscommonly found. Ta niebezpieczna meduza, bliski rodzic Irukandji, występuje w tropikalnych wodach australijskich, w całym Queensland i w północnej Nowej Południowej Walii. Chociaż rzadko występuje na Złotym Wybrzeżu, Fire Jelly, podobnie jak inne meduzy, ma tendencję do przemieszczania się coraz dalej na południe, w miarę jak temperatura morza się nagrzewa.
Woli spokojne drogi wodne, takie jak mariny, i unika wzburzonych fal.
Thestinger’s box-shaped bell jest pomiędzy 6 cm a 18 cm. Posiada czterotentakle o długości do 1m. Można go pomylić z Irukandji z powodu jego kształtu i identycznej liczby macek. Jednakże jest znacznie większa, gdyż Irukandji jest nie większa niż miniaturka.
W konsekwencji, Fire Jellies są zazwyczaj widziane przez swoje ofiary, w przeciwieństwie do ofiar Irukandji.
Żądła Fire Jellies są bolesne, ale nie tak niebezpieczne jak Irukandji, i zazwyczaj nie zagrażają życiu. Użądlenia pozostawiają czerwony ślad na skórze, podczas gdy użądlenia przez Irukandji tego nie robią.
– Carybdea alata
Podobnie jak Carybdea rastonii, ta mała meduza pudełkowa często „roi się” na zawietrznych wybrzeżach Hawajów 9 lub 10 dni po pełni księżyca. Występują one głównie na plaży Waikiki, w Ala Moana Beach Park, jak również w Zatoce Hanauma, a czasami w obszarach oceanu i na plaży aż do i włącznie z Wybrzeżem Waianae.
Oba gatunki – a szczególnie Carybdea alata – mają bardzo bolesne żądło i mogą nawet spowodować wstrząs anafilaktyczny u niektórych osób.
Żądło meduzy pudełkowej znalezionej na Hawajach, Carybdea alata i Carybdearastonii, jest bardzo bolesne i może nawet spowodować wstrząs anafilaktyczny u niektórychindividuals.
W przypadku użądlenia, zaleca się oblanie lub spryskanieythe sting obficie octem. Następnie należy ostrożnie wyrwać wszelkie widoczne czułki – używając płetw, ręcznika lub czegokolwiek innego, a nie palców. Gorący okład, lub zimny okład lub lód, może pomóc zmniejszyć thepain. Immediate medical assistance may be required in cases of severereactions.
– Carybdea rastonii
Patrz poprzedni.Carybdea rastoni’s toxins, CrTX-A and CrTX-B are large proteins. Podobnie jak wiele innych meduz, niektóre niezidentyfikowane, Carybdea rastonii powoduje mniej poważne choroby.
Meduzy Carybdea występują również wzdłuż wszystkich wybrzeży Australii (szczególnie w Australii Południowej i Zachodniej), gdzie są powszechnie nazywane Jimble.
– Tripedalia cystophora
Ta meduza żyje w tropikalnych bagnach namorzynowych w Ameryce Środkowej, ukryta między korzeniami drzew, prawdopodobnie w celu uniknięcia drapieżników.
Ta maleńka meduza pudełkowa jest bardzo jadowitym drapieżnikiem, który posiada 24 oczy, cztery równoległe mózgi i 60 otworów gębowych.
Oczy są ułożone w skupiskach na czterech bokach sześciennego ciała.16 to po prostu dołki światłoczułego pigmentu, ale jedna para na skupisko, choć mierzy ledwie 0,1 mm średnicy, ma wyrafinowaną soczewkę, siatkówkę, tęczówkę i rogówkę. Fotoreceptory w ich oczach są podobne do tych u kręgowców.
Te złożone oczy prawdopodobnie pomagają tej meduzie w polowaniu. Są one bardzo skuteczne do dostrzegania dużych, nieruchomych obiektów, podczas gdy filtrowanie niepotrzebnedetail takie jak plankton dryfuje z prądem.
Tripedaliacystophora jest dziś zagrożone przez utratę jego siedliska. Indeed,mangrove forests are everywhere being cleared for development, agriculture, and fish and shrimp farms. Te delikatne, płytkie środowiska przybrzeżne i ich bogate życie morskie są również zagrożone przez zanieczyszczenia i osady, które przynosi erozja w górę rzeki.
Źródła:
http://library.thinkquest.org/C007974/2_1box.htm
http://www.aloha.com/~lifeguards/jelyfish.html
http://www.ionchannels.org/showabstract.php?pmid=16928389&redirect=yes&terms=jellyfish+venomous
Australijskie jadowite meduzy, syndromy envenomacji, toksyny i terapia.
J Tibballs
http://en.wikipedia.org/wiki/Irukandji_Jellyfish
Irukandji jellyfish
http://www.itsnature.org/sea/other/the-dangerous-jellyfish/
http://web.utah.edu/umed/students/clubs/international/presentations/dangers.html
Wprowadzenie do medycyny nurkowej Niebezpieczne stworzenia morskie
http://www.montereybayaquarium.org/animals/AnimalDetails.aspx?id=780784
Box Jelly
http://www.goldcoast.com.au/article/2009/02/03/45171_gold-coast-top-story.html
Pożarowe meduzy na Wybrzeżu
Kathleen Donaghey, 3 lutego 2009
http://www.squidoo.com/dangerous-australia
Niebezpieczne meduzy : Wildlife Australia
http://www.marinestingers.com.au/stingers/morbakka.cfm