Moles, Voles and Shrews

Vol. 18 Issue 3, Fall 2013

By Liam McGranaghan

Eek, it’s a mouse… or wait, is it a vole or a mole? Hmm, a może to ryjówka? Dla wielu ludzi ta różnica nie ma znaczenia. Te małe, podobne do gryzoni zwierzęta są często uważane za przerażające szkodniki, których należy unikać, a jeszcze lepiej – wytępić. W tym celu amerykańscy właściciele domów wydają ponad 100 milionów dolarów rocznie, aby pozbyć się tych istotnych zwierząt. Ponadto, w dążeniu do ich wyeliminowania, właściciele domów zabijają również inne dzikie zwierzęta poprzez wtórne zatrucie. I choć prawdą jest, że myszy, zwłaszcza myszy domowe (Mus musculus), mogą być niehigieniczne i mogą powodować pewne szkody w domu, krety, nornice i ryjówki są zazwyczaj nieszkodliwe i odgrywają istotną rolę w ekologii pola i lasu. Są one centralnymi trybikami w cyklu życia, a bez nich ekosystemy załamałyby się. Rozpoznając je i rozumiejąc ich naturalną historię, ludzie mogą znaleźć sposoby na życie z nimi lub zapewnienie nieśmiercionośnych środków zniechęcania ich z naszych podwórek i ogrodów.

Więc jaka jest różnica między tymi zwierzętami? W przeciwieństwie do nornic, krety i ryjówki nie są gryzoniami. Krety i ryjówki należą do rzędu owadożernych, grupy małych ssaków, w tym nietoperzy, które żywią się bezkręgowcami, takimi jak owady, karczowniki (zwłaszcza karczowniki chrząszczy japońskich), robaki, ślimaki, pająki i inne małe zwierzęta. Podobnie jak wiewiórki, słonki i bobry, norniki są prawdziwymi gryzoniami. Posiadają zgrzytające siekacze, które rosną przez całe życie. Tylko dzięki zgryzaniu zęby pozostają przycięte.

Krety

Mimo że krety, nornice i ryjówki powierzchownie wyglądają podobnie z krótką siwą sierścią, krety są zwykle znacznie większe, często do 6 do 8 cali długości. Ze względu na umięśnione ramiona kreta, wydaje się on znacznie grubszy w obwodzie niż ryjówka czy nornica. Na naszym terenie występują dwa gatunki kretów: kret wschodni (Scalopus aquaticus) i kret strojny (Condylura cristata). Wszystkie krety mają wysoką przemianę materii i muszą codziennie zjadać prawie własną wagę w pożywieniu. Aby przeżyć muszą przekopywać się przez wiele terenów polując na swoje ofiary. W odpowiednich warunkach, krety mogą tunel więcej niż 100 stóp dziennie w ich niekończącym się poszukiwaniu żywności.

Krety są łatwe do zidentyfikowania, ponieważ mają ogromne łopatki-jak przednie stopy, które są adaptacją do kopania i życia fossorial, lub nory, stylu życia. Ponieważ zdecydowana większość życia kreta jest spędzony pod ziemią, ma małe oczy rudymentarne i jest prawie ślepy. Nie mają widocznych oznak uszu. Ponieważ nie mają potrzeby, aby wspiąć się, krety brakuje długi ogon, który zapewnia równowagę, ale zamiast tego mają krótki ogon, który jest o jedną czwartą ich body length.

The Eastern Mole jest bardziej powszechne z dwóch kretów naszego obszaru, i choć rzadko widywane, dowody jego tunelowania jest łatwe do zauważenia. Drugi kret w naszej okolicy, Star-nosed Mole, jest dziwaczny wyglądające stworzenie z 22 różowe mięsiste macki na końcu pyska, które powierzchownie przypominają gwiazdę. Ten unikalny przydatek jest bardzo wrażliwy na obecność larw owadów i innych bezkręgowców w ziemi i pomaga im w poszukiwaniu pożywienia. Krety gwiaździste często zamieszkują wilgotne siedliska łąkowe i nad strumieniami, dlatego nie są często zauważane i spotykane. Ze wszystkich gatunków kretów, Star-nosed Moles mają tendencję do bycia najbardziej gregarious, tworząc małe grupy społeczne, gdzie reside.

Zaskakująco, krety nie są zazwyczaj niszczycielskie materii roślinnej, ale może nieumyślnie uszkodzić cebule kwiatowe, ponieważ są one odsuwane na bok w ich dążeniu do owadów. Niektórzy ludzie uważają, że ich podniesione tunele są nieestetyczne, podczas gdy inni postrzegają je jako zachęcający znak. Podczas gdy tunele mogą mówić o infestacji karczowisk owadów w korzeniach trawnika, wskazują one również krety atakują problem i przynoszą korzyści trawnikowi. Ponadto tunele wykonane przez krety napowietrzają glebę i odwracają ją, dzięki czemu staje się ona zdrowsza dla roślin znajdujących się powyżej. Składniki odżywcze są dodawane w postaci ich odchodów, co dodatkowo korzystnie wpływa na trawnik. Lepiej jest utrzymać niewielką ilość uszkodzeń roślin od kretów szukających zdobyczy niż rozprzestrzeniać jakiś rodzaj granulowanego środka owadobójczego na trawniku, aby zabić karczowniki i cokolwiek innego może paść ofiarą trucizny.

Właściciele domów, którzy nie są zaznajomieni z historią życia kreta mogą kupić stalowe pułapki, które nakłuwają je w ziemi. Pułapki te powinny być unikane ze względu na szkody, które mogą spowodować nieostrożnych użytkowników i prosty fakt, że nie działają. Tunele powstają, gdy krety polują na robaki i karczowniki i są zdarzeniem jednorazowym – krety rzadko bywają w tunelach powierzchniowych więcej niż raz. Dlatego pułapki umieszczone na istniejących tunelach nie będą ponownie odwiedzane przez krety.

Używanie trucizn do zabijania kretów jest znacznie gorsze. Chociaż etykiety sugerują, że właściwie stosowane przynęty są bezpieczne dla dzikich zwierząt, jest wręcz przeciwnie. Ponieważ krety poszukują żywego pokarmu, nie będą chętnie jadły zatrutych przynęt. Zamiast tego, inne zwierzęta odkryją je i zjedzą, co spowoduje wtórne zatrucie. Gatunki nie będące celem ataku – takie jak myszy jelenie, wiewiórki, skunksy, oposy, szopy, a nawet psy i koty – mogą znaleźć i zjeść przynętę. Każdego roku zatrute przynętą trucizny nieumyślnie zabijają tysiące zwierząt domowych. Dalsze szkody, zatrute krety i inne małe zwierzęta, które wzięły przynętę będzie zataczać się o przed śmiercią. Ich niekonsekwentne zachowanie przyciąga uwagę drapieżników, takich jak jastrzębie, sowy, skunksy i lisy, które z kolei również umrą od jedzenia chorych zwierząt. Najlepszym rozwiązaniem jest pozostawienie kretów w spokoju. Szybko przejdą na bardziej zielone pastwiska, że tak powiem, w ich niekończącym się poszukiwaniu pożywienia. Wkrótce zapomnisz, że kiedykolwiek były na twoim podwórku.

Rzekiny

Rzekiny są bardzo małymi, hiperaktywnymi owadożercami spokrewnionymi z kretami. Są one aktywne zarówno w dzień jak i w nocy w niestrudzonym wysiłku, aby jeść i utrzymać wymagania jeszcze wyższego metabolizmu niż krety. W tym celu konsumują wszystko, co są w stanie pokonać. Pająki, świerszcze, robaki i inne bezkręgowce stanowią większość ich diety, ale znane są przypadki zabijania ofiar większych od siebie, takich jak małe węże i myszy. Ryjówki są znacznie mniejsze od kretów – mają tylko około 3 lub 4 cale długości. Ponieważ ryjówki nie prowadzą skamieniałego trybu życia, brak im dużych, łopatkowatych stóp kretów. Jednak, podobnie jak krety, mają wydłużone głowy, smukłe pyski i spiczaste nosy. Ich uszy są małe i mogą lub nie mogą być widoczne w zależności od gatunku.

Większość ryjówek ma silne gruczoły zapachowe, których używają do identyfikacji terytorium, przyciągania partnerów i odstraszania drapieżników. Co dziwne, niektóre ryjówki, takie jak ryjówka krótkoogonowa, mają trujące ukąszenia, które pomagają im poskromić ofiarę. Ukąszenie, jednak nie szkodzi ludziom, poza lekkim dyskomfortem z samego ukąszenia.

Rzekiny polują pod ściółką z liści na dnie lasu lub w obszarach trawiastych często wykorzystując biegi i nory nornic, a czasami krety. Ryjówki są rzadko widziane żywe, ale są one czasami spotykane martwe na zalesionej ścieżki, lub bardziej prawdopodobne, gdy wniesiona do domu przez kota rodzinnego. (Kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej o kotach na zewnątrz.) Od czasu do czasu, ludzie mogą usłyszeć wysokie piski ryjówek emanujące z miotu liści, gdy dwa ryjówki napotkają się nawzajem lub gdy pies zauważy jednego podczas węszenia w miotach liści.

Hrabstwo Loudoun gości sześć gatunków ryjówek, które wszystkie wyglądają tak samo. Trzeba eksperta, aby odróżnić je od siebie poprzez uzębienie szczęki i futro. Podczas gdy niektóre ryjówki są generalistami, inne są przystosowane do konkretnych siedlisk. Ryjówka północna (Blarina brevicauda) jest jedną z naszych największych ryjówek o długości prawie 5 cali. Żyją w różnych siedliskach, od lasów po pola i są szeroko rozpowszechnione. Ryjówki północne, wraz z inną pospolitą ryjówką, ryjówką najmniejszą (Cryptotis parva), są głównym źródłem pożywienia dla wielu drapieżników, w tym węży, sów, jastrzębi, łasic i lisów. Najbardziej intrygującą ryjówką na naszym terenie jest ryjówka pigmejska (Sorex hoyi), która ma zaszczyt być najmniejszym ssakiem w Ameryce Północnej. Ważąca od 2 do 4 gramów ryjówka ta waży mniej więcej tyle, co dziesięciocentówka. Trzy inne ryjówki występujące na terenie hrabstwa to ryjówka maskowa, ryjówka dymna i ryjówka południowo-wschodnia.

Wole

Wole są małymi ssakami podobnymi do myszy, charakteryzującymi się krótkimi, grubymi ciałami z małymi uszami i tępymi twarzami. Ich krótkie ogony są w charakterze z życia ziemi istnienia. Większość z nich jest semi-fossorial, co oznacza, że żyją na lub pod ziemią. Nie wspinają się i nie wchodzą do domów lub stodół. Jako roślinożerne, nornice żerują na materiał roślinny, taki jak łodygi trawy i forbs w trawach, polach i łąkach. Aby zobaczyć ich biegi, wraz z ich ściętą trawą, poszukiwacz musi tylko zejść do ich poziomu. Kilka gatunków, takich jak Woodland Vole (Microtus pinetorum) z zachodniej Loudoun, zrobić tunele pod podłogą lasu i karmić na korzenie, bulwy i mushrooms.

The Meadow Vole (Microtus pennsylvannicus), znany również jako mysz polna, jest być może najbardziej znany nornik w Ameryce Północnej. Zamieszkują one każdą trawiastą łąkę i pole od połowy Atlantyku do części Kanady. Łatwym sposobem na znalezienie nornika łąkowego jest szukanie pod każdą dużą deską lub obiektem spoczywającym na ziemi w trawiastym polu. Często dwie lub trzy norniki będą biegać pod deską zaskoczone nagłą inwazją światła słonecznego.

Ważne jest, aby rozpoznać, że norniki łąkowe są najbardziej płodnymi ssakami na świecie. W idealnych warunkach cyklicznych, Meadow Voles mogą osiągnąć populacje w tysiącach na akr, chociaż 20 do 100 Meadow Voles na akr jest bardziej powszechne. Co kilka lat, gdy dochodzi do takich wysokich koncentracji, przyciągają one drapieżniki z bliska i daleka, zwłaszcza drapieżniki. Kilka lat temu doszło do eksplozji populacji żuków łąkowych na ugorach wzdłuż Montressor Road, na północ od Leesburga. Tej zimy doszło do rzadkiej konfluencji jastrzębi szorstkonogich, sów krótkodziobych, błotniaków zbożowych, a także jastrzębi czerwonolicych i czerwonoogoniastych, które przemierzały pola i korzystały z ich dobrodziejstw. Był to niesamowity spektakl, a gdy wieść o tym się rozniosła, często więcej ptasiarzy parkowało na poboczach dróg niż ptaków szponiastych na polach.

Niestety, gdy na obszarach rolniczych pojawiają się takie duże liczby nornic, norniki zaczynają zjadać uprawy i obcinać korę drzew owocowych. W tych warunkach rolnicy często uciekają się do stosowania rodentycydów, aby zmniejszyć straty w uprawach. Powoduje to niezamierzoną utratę innych dzikich zwierząt poprzez wtórne zatrucie. Jednak coraz więcej rolników poszukuje bezpieczniejszych alternatyw i stosuje różne zintegrowane metody ochrony przed szkodnikami, aby chronić swoje źródła utrzymania.

Te małe ssaki – krety, nornice i ryjówki – robią różnicę w świecie przyrody i odgrywają kluczową rolę w swoich ekosystemach. Poprawiają warunki glebowe, zapewniając usługi napowietrzania i nawożenia. Są ważnym źródłem pożywienia dla innych zwierząt. Jednak ich istnienie zależy od zrozumienia przez ludzi ich potrzeb i wymaganych siedlisk. Zamiast być przestraszonym lub zirytowanym ich obecnością, obejmij ją i ich wątek w tkance życia.

Kays, Roland i Don E. Wilson. Mammals of North America. Princeton, NJ: Princeton UP, 2002.

United States Environmental Protection Agency. Rodentcides: www.epa.gov/rodenticides

Virginia Cooperative Extension. Managing Wildlife Damage: Moles: pubs.ext.vt.edu

Virginia Department of Game and Inland Fisheries. Informacje o gatunkach: Meadow Vole: www.dgif.virginia.gov/wildlife

Webster, William David, James F. Parnell, and Walter C. Biggs. Mammals of the Carolinas, Virginia, and Maryland. Chapel Hill: University of North Carolina, 1985.

.