Lil Wayne

Najnowszy dodatek do wielu „Lil’s” w przemyśle muzycznym hip hop, Lil Wayne, jest siłą, z którą należy się liczyć. Jego debiutancki album, „Tha Block is Hot” (1999), pokrył się podwójną platyną po jego wydaniu i nawet jego najsłabiej sprzedający się album jest nadal certyfikowany jako złoty po wydaniu albumu przez Recording Industry Association of America (RIAA). Pomimo sukcesu w branży muzycznej, doświadczenia Lil Wayne’a z dzieciństwa, podobnie jak wielu innych piosenkarzy rapowych i hip-hopowych, były dalekie od ideału.Urodzony jako Dwayne Michael Carter, Jr 27 września 1982 roku w Nowym Orleanie w Luizjanie jako syn Dwayne’a Michaela Turnera i Jacindy Carter, która miała wtedy 19 lat, Lil Wayne był zmuszony pożegnać się z ojcem, który porzucił go i jego matkę zaraz po urodzeniu. W tym czasie, on i jego matka byli zmuszeni przetrwać sami w zarażonej przestępczością społeczności w dzielnicy Hollygrove w Nowym Orleanie. Na szczęście, wkrótce potem, jego matka poznała Reginalda „Rabbita” McDonalda, który ostatecznie został jego ojczymem. Po latach ojczym wyprowadził rodzinę z dotkniętego biedą Hollygrove do wschodniego Nowego Orleanu. W tym czasie Lil Wayne zaczął już interesować się hip hopem i muzyką rap. Pod wpływem artystów Cash Money Recording, takich jak Pimp Daddy i U.N.L.V., zaczął rapować na imprezach osiedlowych. Jego występ na jednej z imprez przykuł uwagę Lil Slima, rapera z Cash Money. Dzięki temu artyście Lil Wayne poznał szefów Cash Money Records, Briana „Baby’ego” Williamsa i Ronalda „Slima” Williamsa. Mimo, że jego talent do free stylingu pozostawił silne wrażenie na obu potentatach, Lil Wayne nie dostał kontraktu z Cash Money, dopóki nie zostawiał wielokrotnie nagranych freestyli na automatycznej sekretarce Baby’ego. W wieku 11 lat, Lil Wayne w końcu dostał szansę na podpisanie kontraktu z Cash Money, będąc najmłodszym raperem wytwórni. Rok po podpisaniu kontraktu, Lil Wayne wpadł w incydent, który prawie odebrał mu życie. Przypadkowo postrzelił się w klatkę piersiową z pistoletu swojego ojczyma, co sprawiło, że przez dwa tygodnie był na podtrzymaniu życia. Dochodząc do siebie po tym incydencie, Lil Wayne maszerował dalej, aby powitać swój pierwszy koncert, w którym został połączony z innym nowicjuszem, Lil’ Doggie, później bardziej znanym jako B.G., aby utworzyć grupę rapową The B.G.’z. Z tą grupą, młody raper nagrał i wydał tylko jeden album, „True Story” (1995), który nie sprzedał się tak jak oczekiwano. To właśnie w tym czasie był zmuszony do porzucenia 10 klasy. Ma córkę, Reginae Carter, z ukochaną z liceum, Antonią, ale nie pozwolono mu poznać swojego dziecka. Jednak sprawy szybko zmieniły się na lepsze po tym, jak jego ojczym zmarł na początku 1997 roku. Dostając pozwolenie na ponowną współpracę z Baby, zostawił za sobą swoje nieudane historie i rozpoczął tworzenie nowej grupy, nazwanej „The Hot Boys”, z Juvenile, Turkiem i B.G. w 1997 roku. Szybko, on i jego grupa poszli nagrać swój godny uwagi debiutancki album „Get It How You Live” (1997), a następnie „Guerilla Warfare” (1999), oba albumy przyniosły im łagodną sławę na całym południu i środkowym zachodzie. Pomimo faktu, że grupa odniosła znaczący sukces, Lil Wayne i jego przyjaciele oficjalnie poszli swoją drogą w 2001 roku. Choć w 1999 roku Lil Wayne był już znany w kilku stanach, dopiero jego solowy debiut, „Tha Block Is Hot” (1999), przyniósł mu prawdziwą popularność, dzięki której stał się znany w całych Stanach. Jego solowy album dotarł do trzeciego miejsca na liście Billboardu i pierwszego na liście Billboardu Top R’n’B/Hip-Hop Albums, jednocześnie zdobywając nominację do 2000 Source Award dla Nowego Artysty Roku, Solo. W kolejnych latach raper pochodzący z 17 okręgu Nowego Orleanu wydał albumy „Lights Out” (2000) i „500 Degreez” (2002), z których oba nie dorównały sukcesowi jego przełomowego debiutu, otrzymując jedynie złoty certyfikat od Recording Industry Association of America (RIAA). Jego album „500 Degreez” wziął swoją nazwę od multi-platynowego albumu Juvenile’a „400 Degreez” (1998). Miał to być album, który pobije rekord sprzedaży Juvenile’a, który wcześniej opuścił Cash Money. Sprzedaż albumu okazała się jednak rozczarowująca, sprzedając się w zaledwie 536 tys. egzemplarzy w USA i 900 tys. egzemplarzy na świecie. W czerwcu 2004 roku, ten młody amerykański artysta wydał swój najbardziej rozpoznawalny album, „Tha Carter”, który dotarł do piątego miejsca na liście Billboard 200 i do drugiego na liście Billboard Top R’n’B/Hip-Hop Albums. W tym czasie współpracował z Destiny’s Child i T.I. przy piosence Destiny’s Child „Soldier”, która przyniosła mu znaczące nominacje, wśród których można wymienić 2005 BET Award-Best Collaboration i 2006 Grammy Award-Best Rap/Sung Collaboration. Po wydaniu albumu „Tha Carter” i singla „Soldier”, raper wydał album „Tha Carter II” (2005), który zadebiutował na drugim miejscu listy Billboardu, a jego singiel „Fireman” stał się hitem, osiągając 32 miejsce na liście Billboard Hot 100. Po raz kolejny raper otrzymał pozytywne recenzje i zebrał godne uwagi nominacje do BET Hip-Hop Award 2006, Billboard Music Award 2006 oraz BET Award 2007. W okresie 2006 – 2007 zdobywał kolejnych fanów wydając serię mixtape’ów „Dedication” (2006) i „Dedication 2” (2006), natomiast w 2007 roku nagrał kolejny album zatytułowany „Tha Carter III”, którego premiera zaplanowana jest na 12 lutego 2008 roku i otrzymał swoją pierwszą nagrodę, BET Hip-Hop Award 2007, dla MVP Roku. Jego gwiazda nadal błyszczała, a wszystkie albumy, które wydał w kolejnych latach, sprzedawały się całkiem dobrze i wspinały się na znaczące miejsca na listach przebojów. Album „Rebirth” z 2010 roku uzyskał certyfikat złota, mimo że krytycy go nie pochwalili. „I Am Not a Human Being” z tego samego roku poradził sobie lepiej, bo nie tylko trafił do pierwszej dziesiątki Hot 200, jak wiele innych jego dzieł, ale też odzyskał szacunek recenzentów muzycznych. Do pełni sił powrócił w 2011 roku wydając czwartą część „Tha Carter”, która w pierwszym tygodniu sprzedała się w ilości 964,000 kopii. Dzięki „Tha Charter IV” zanotował największy tydzień sprzedaży dla męskiego artysty solowego wszech czasów, po „Confessions” Ushera (1,10 mln) i „Double Live” Gartha Brooksa (1,09 mln). W tym samym czasie zajmował trzecie i czwarte miejsce z pierwszym najlepszym tygodniem sprzedaży, do którego przyczynił się „Tha Charter III”, zanim Justin Timberlake wkroczył z albumem „The 20/20 Experience”, który zepchnął „Tha Carter IV” na piąte miejsce na liście. Po odpoczynku od wydawania albumu, Weezy powrócił w 2013 roku z drugą odsłoną „I Am Not a Human Being”. Z „I Am Not a Human Being II”, mógł łatwo ukłonić się na nr 1 na Hot 200, sprzedając między 190.000 a 210.000 kopii w pierwszym tygodniu w oparciu o jednodniowe szacunki. Przed wydaniem albumu, wywołał szum w sieci, kiedy został hospitalizowany z powodu ataków padaczki. Plotki sugerowały, że brał narkotyki, ale on sam wyjaśnił później, że był epileptykiem, który cierpiał na wiele ataków wcześniej, nie wiedząc o tym publicznie. Weezy wrócił do pracy po tym, jak został zwolniony ze szpitala. Wydał piątą część swojej serii mixtape’ów „Dedication”, „Dedication 5”, 1 września. Zawierający 29 utworów zestaw zawierał gościnne występy między innymi The Weekend i Chance the Rapper. W następnym roku Weezy ogłosił, że w grudniu wyda nowy album zatytułowany „Tha Carter V”. Jednak później wydał oświadczenie, że musiał przesunąć datę premiery z powodu niezadowolenia z szefa Cash Money Records, Birdmana. Weezy odmówił wydania albumu, mimo że był on już ukończony. Rekompensując opóźnienie albumu, 20 stycznia 2015 roku ujawnił wydany własnym sumptem mixtape „Sorry 4 the Wait 2”. Dalej traktując swoich fanów, ogłosił, że wyda „Free Weezy Album” przed piątą odsłoną swojej popularnej serii albumów. Album ukazał się wyłącznie za pośrednictwem TIDAL 4 lipca 2015 roku po tym, jak Weezy połączył siły z Jayem-Z w singlu zatytułowanym „Glory”. Jego życie osobiste znalazło się w centrum uwagi po potwierdzeniu jego związku z Christiną Milan. Ich związek był jednak krótkotrwały. Dwójka zerwała pod koniec 2015 roku po współpracy przy różnych singlach, teledyskach i datach koncertów. Weezy nie wydał żadnego nowego utworu w następnym roku, pojawiając się jedynie gościnnie w utworze „Back on That Bulls**t” 2 Chainza. Po podpisaniu umowy z Roc Nation w 2017 roku, Weezy wydał swój pierwszy utwór z wytwórnią, „Like a Man”, 8 sierpnia. W 2018 roku Weezy ogłosił, że został zwolniony z Cash Money Records i ujawnił, że odsłoni „Tha Varter V” za pośrednictwem Universal Records. Album ostatecznie trafił na półki sklepowe 28 września. Zadebiutował na szczycie listy przebojów Billboard 200 z 480 000 jednostek albumowych, oznaczając swój czwarty album nr 1 na wykresie.