Kiedy ktoś, kogo kochasz, jest pod respiratorem | UPMC HealthBeat

Share this on:

Updated Nov. 19, 2020

Gdy osoba nie może oddychać samodzielnie lub utrzymać drożności dróg oddechowych, może wymagać intubacji i użycia respiratora. Intubacja to proces wprowadzania rurki do oddychania przez usta i do dróg oddechowych. Respirator – znany również jako respirator lub maszyna do oddychania – jest urządzeniem medycznym, które dostarcza tlen przez rurkę oddechową.

Respirator może być używany do wspomagania oddychania podczas znieczulenia lub uspokojenia do operacji lub gdy osoba jest poważnie chora lub ranna i nie może oddychać samodzielnie. Przewód oddechowy jest podłączony do respiratora. Respirator wtłacza powietrze do płuc w celu dostarczenia oddechu, a następnie pozwala powietrzu powrócić na zewnątrz, tak jak zrobiłyby to płuca, gdyby były w stanie.

Co to jest respirator?

Respirator to urządzenie, które pomaga osobie oddychać.

Pacjenci, którzy mają problem medyczny, który utrudnia im samodzielne oddychanie lub są poddawani znieczuleniu do operacji, mogą być podłączeni do respiratora. Często osoba podłączona do respiratora otrzymuje leki, które powodują senność, dzięki czemu respirator wykonuje pracę związaną z oddychaniem. Pozwala to ciału odpocząć, aby mogło się leczyć.

Respirator działa podobnie jak płuca. Wpycha impuls powietrza do płuc, tak jak powietrze dostałoby się do płuc podczas wdechu. Respirator może dostarczyć do płuc więcej tlenu niż w przypadku, gdy dana osoba oddycha powietrzem. Respirator pozwala również na wydostanie się powietrza z płuc, tak jak to robią płuca podczas wydechu. W ten sposób osoba może otrzymywać tlen potrzebny do utrzymania przy życiu wszystkich narządów, gdy płuca są uszkodzone i nie działają prawidłowo.

Osoby mogą pozostać przytomne, gdy są podłączone do respiratora. Jednakże mogą oni odczuwać dyskomfort i potrzebować leków, które pomogą im poczuć się bardziej komfortowo. Ponadto pacjenci zazwyczaj nie mogą jeść podczas stosowania respiratora, ale mogą otrzymywać pożywienie z rurki, która przechodzi z ich nosa do żołądka.

Co to jest rurka oddechowa?

Rurka oddechowa może być również nazywana rurką dotchawiczą. Rurka ta jest wprowadzana przez usta lub nos do dróg oddechowych, aby utrzymać przepływ powietrza do płuc. Rurka oddechowa może być założona, jeśli osoba nie może utrzymać drożności dróg oddechowych z powodu choroby lub wypadku, lub jeśli nie może oddychać bez pomocy, lub w obu przypadkach.

Co to jest intubacja?

Intubacja to proces, podczas którego lekarze wprowadzają rurkę intubacyjną lub rurkę do oddychania do tchawicy danej osoby. Można to zrobić, aby pomóc pacjentowi oddychać podczas operacji lub jeśli pacjent nie może oddychać samodzielnie.

Dlaczego respirator może być potrzebny

Twój bliski może potrzebować respiratora, jeśli jego własne płuca nie są w stanie oddychać za niego lub nie są w stanie dostarczyć wystarczającej ilości tlenu do mózgu i ciała. Obejmuje to:

• Podczas znieczulenia. Jeśli pacjent jest poddawany operacji wymagającej znieczulenia ogólnego, leki będą tłumić jego zdolność do samodzielnego oddychania. Rurka do oddychania zostanie umieszczona i podłączona do respiratora, gdy pacjent będzie pod znieczuleniem. Zostanie ona usunięta i odłączona od respiratora, kiedy pacjent wyjdzie ze znieczulenia i będzie w stanie samodzielnie oddychać.
• Podczas ciężkiej choroby. Czasami osoba, która jest bardzo chora, staje się zbyt słaba, aby oddychać wystarczająco dobrze w celu dostarczenia wystarczającej ilości tlenu do mózgu i ciała. Respirator może wykonać za niego pracę związaną z oddychaniem, pozwalając jego organizmowi na odpoczynek i powrót do zdrowia.
• Po operacji lub chorobie. Niektórzy pacjenci mogą wymagać podłączenia do respiratora przez pewien czas po operacji lub chorobie, w której umieszczono rurkę oddechową. Może to dotyczyć osób, które przeszły operację na otwartym sercu lub osób, które mają problemy z funkcjonowaniem płuc, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP).
• Po ciężkim wypadku. Jeśli osoba doznała poważnych obrażeń lub doznała urazu, na przykład w wypadku samochodowym, respirator może oddychać za nią do czasu, aż będzie w stanie oddychać samodzielnie.

Skutki uboczne korzystania z respiratora

Ale respiratory mogą ratować życie, niosą ze sobą również pewne ryzyko i skutki uboczne.

• Zakażenia, w tym zapalenie płuc i infekcje zatok
• osłabienie mięśni
• zator płucny (odma opłucnowa)
• uszkodzenie strun głosowych
• Atelektaza, lub część płuca, która nie napełnia się całkowicie

Kiedy twój bliski jest pod respiratorem

Jeśli twój bliski jest pod respiratorem, może mieć trudności z wykonywaniem normalnych czynności, takich jak mówienie, jedzenie lub poruszanie się. W zależności od ciężkości stanu zdrowia bliskiej osoby, może ona być przytomna lub nieprzytomna.

Długość czasu pozostawania pod respiratorem zależy również od ciężkości stanu zdrowia bliskiej osoby. Niektórzy pacjenci mogą zostać odłączeni od respiratora w ciągu kilku godzin, zwłaszcza jeśli jest on używany podczas operacji. Inni mogą pozostawać pod respiratorem przez dni, miesiące, a nawet lata.

Bycie pod respiratorem może być trudnym doświadczeniem, zwłaszcza jeśli pacjenci są przytomni. Jeśli twój bliski jest podłączony do respiratora, postaraj się być przy nim, aby pomóc mu w tym, co czuje.

Ograniczona komunikacja

Twój bliski może czuć się sfrustrowany lub niespokojny, ponieważ nie może mówić podczas pobytu pod respiratorem. Istnieją jednak pewne sposoby ułatwiające komunikację, dlatego też należy porozmawiać z pielęgniarką o tym, co może okazać się najlepsze.

Jedzenie

Twój bliski będzie otrzymywał pokarm i pożywienie przez kroplówkę (dożylnie) lub rurkę do karmienia podczas pobytu pod respiratorem. Niektórzy pacjenci z rurkami tracheostomijnymi mogą spożywać posiłki doustnie.

Aktywność

Jeśli Twój bliski jest wystarczająco silny, może siedzieć na krześle podczas pobytu pod respiratorem.

Szpitalne alarmy, powiadomienia i ostrzeżenia

Istnieje wiele urządzeń, które ostrzegają zespół opieki UPMC o wszelkich problemach lub zmianach, nawet jeśli nie ma ich przy łóżku Twojego bliskiego.

Niewielki ekran (monitor) nad łóżkiem pacjenta śledzi rytm serca i ciśnienie krwi.

Zarówno monitor, jak i respirator mają alarmy.

Alarmy te ostrzegają członka personelu o zmianie stanu pacjenta, a każdy dźwięk odnosi się do innego stanu.

Często, gdy włączy się alarm, nie ma większych powodów do niepokoju.

Problem może sam się naprawić. Personel sprawdzi to ze stanowiska pielęgniarek.

Innym razem, członek zespołu opieki może przyjść sprawdzić alarm.

Jak możesz pomóc swojemu bliskiemu

Istnieje wiele sposobów, na które możesz pocieszyć swojego bliskiego.

• Spróbuj porozmawiać z nim lub nią tak, jak zwykle.
• Pozwól bliskiej osobie wiedzieć, że jesteś w pobliżu, dotykając lub trzymając ją za rękę.
• Możesz być w stanie przynieść przedmioty z domu, takie jak poduszka lub szlafrok. Proszę najpierw skonsultować się z pielęgniarką
• Twoja ukochana osoba może potrzebować specjalnych instrukcji dla odwiedzających, takich jak godziny odwiedzin lub ograniczenia czasowe wizyty. Zasady te zostały wprowadzone, aby umożliwić personelowi zapewnienie ukochanej osobie opieki, której potrzebuje.

Odejście od respiratora

Wentylator doprowadza tlen do płuc i pomaga pozbyć się dwutlenku węgla z organizmu ukochanej osoby.

Niektóre osoby stają się zależne od respiratora z powodu swoich problemów medycznych. Może to utrudnić odłączenie takiej osoby od respiratora.

Gdy problemy medyczne bliskiej osoby ulegną poprawie – a ona sama będzie się czuła wystarczająco dobrze – rozpocznie się „odłączanie”.

Odstawianie, znane również jako „próba odstawienia” lub „próba spontanicznego oddychania”, jest procesem odłączania osoby od respiratora. Próby te przeprowadza się codziennie, aby sprawdzić, czy dana osoba jest gotowa do odłączenia od respiratora.

Jeśli próby te przebiegną pomyślnie, usuniemy rurkę oddechową z gardła (proces ten nazywamy ekstubacją). Pacjenci z tracheostomią najprawdopodobniej będą potrzebowali więcej czasu, zanim rurka tracheostomijna będzie mogła zostać usunięta.

Długość procesu odzwyczajania od respiratora zależy od takich czynników jak ciężkość stanu zdrowia bliskiej osoby i/lub jak długo była ona podłączona do respiratora.

Czego należy się spodziewać po podłączeniu do respiratora

Pomimo, że wiele osób może powrócić do normalności po podłączeniu do respiratora, inne osoby mogą doświadczyć skutków ubocznych. Zespół Po Intensywnej Terapii (PICS) odnosi się do fizycznych i psychicznych komplikacji, przez które może przejść osoba po pobycie pod respiratorem:

• osłabienie mięśni
• problemy poznawcze
• depresja
• bezsenność lub problemy z zasypianiem
• zaburzenia stresu pourazowego (PTSD)

Jeśli u bliskiej osoby występują znaczące działania niepożądane po podłączeniu do respiratora, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady.

Zespół opieki nad Twoją ukochaną osobą

Zespół opieki w UPMC to grupa profesjonalistów i personelu pomocniczego, którzy zapewniają osobistą opiekę nad Twoją ukochaną osobą.

Członkowie zespołu medycznego obejmują:

• Lekarzy, w tym specjalistów chorób płuc lub płuc.
• Rejestrowane pielęgniarki.
• Terapeuci oddechowi.

Członkowie zespołu personelu pomocniczego obejmują:

• Pracowników socjalnych.
• Asystentów pielęgniarskich.
• Terapeuci fizyczni i zajęciowi.

Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące opieki nad Twoją bliską osobą lub usłyszysz coś, czego nie rozumiesz, zapytaj jednego z tych członków zespołu opieki.

Cieszymy się, że możemy odpowiedzieć na Twoje pytania i rozwiać wszelkie obawy.

Terminy, które możesz usłyszeć, gdy Twój bliski jest pod respiratorem

Następujące terminy, które możesz usłyszeć od zespołu opieki:

• Pęcherzyki płucne (al-VEE-o-lie)- Maleńkie, podobne do woreczków przestrzenie powietrzne w płucach. To tam odbywa się wymiana dwutlenku węgla i tlenu.
• Gaz z krwi tętniczej(ABG) – Próbka krwi pobrana z tętnicy (zwykle w nadgarstku) w celu zmierzenia poziomu tlenu i dwutlenku węgla. Różni się to od pobierania krwi z normalnego miejsca, którym jest żyła.
• Niedodma(at-a-LEK-tay-sis) – Stan występujący, gdy część płuca zapada się lub uciska z powodu zablokowania dróg oddechowych.
• Oskrzela(BRON-key) – Duże drogi oddechowe płuc.
• Oskrzela(BRON-key-ols) – Mniejsze drogi oddechowe płuc.
• Bronchodilator (bronk-oh-DY-lay-tor) – lek, który rozluźnia mięśnie gładkie w drogach oddechowych, ułatwiając oddychanie.
• Bronchoskopia (bronk-OSS-co-pee) – procedura, która pozwala lekarzom obejrzeć płuca i drogi oddechowe.
• Rurka dotchawicza (en-doh-TRAY-kee-ul) – elastyczna plastikowa rurka, którą lekarz lub pielęgniarka wprowadzają przez usta lub nos do tchawicy (która jest dużą drogą oddechową prowadzącą od jamy ustnej do płuc). Zespół opieki zdrowotnej może podłączyć tę rurkę do respiratora.
• Ekstubacja(ex-too-BAY-shun) – wyjęcie rurki oddechowej z tchawicy.
• Intubacja(in-too-BAY-shun) – włożenie rurki oddechowej do tchawicy.
• Zapalenie płuc(nu-MO-nya) – obrzęk i zaczerwienienie płuc spowodowane zakażeniem.
• Pulsoksymetr(ox-IM-eh-tur) – Sonda, którą umieszcza się na palcu, palcu lub płatku ucha w celu zmierzenia ilości tlenu we krwi.
• Niewydolność oddechowa(RES-per-uh-tor-ee) – Stan medyczny, w którym osoba nie może uzyskać wystarczającej ilości tlenu lub pozbyć się wystarczającej ilości dwutlenku węgla poprzez normalne oddychanie. Może to wymagać pomocy respiratora.
• Ograniczenia – Miękkie więzy używane do ograniczenia ruchów, aby osoba bliska nie wyciągnęła ważnych rurek oddechowych lub przewodów z lekami.
• Odsysanie(SUK-shun-ing) – użycie małej plastikowej rurki, zwanej cewnikiem ssącym, do usuwania wydzieliny z rurki oddechowej i dróg oddechowych pacjenta.
• Tracheostomia(tray-key-OS-tuh-me) lub Trach (TRAKE) – otwór w szyi służący do umieszczenia rurki oddechowej. Może ona pozostawać na miejscu przez dłuższy czas lub nie.
• Wentylacja(ven-tuh-LAY-shun) – wymiana powietrza między płucami a atmosferą, prowadząca do wymiany tlenu i dwutlenku węgla w krwiobiegu.
• Ustawienia respiratora – odczyty, które pokazują, ile tlenu otrzymuje pacjent, jak często respirator „oddycha” za pacjenta oraz głębokość każdego oddechu.
• Respirator – maszyna, która oddycha za pacjenta.
• Próby odstawienia od respiratora – proces, w którym oddech respiratora jest powoli ograniczany w celu odłączenia pacjenta od respiratora.

.