Znane pięciopierścieniowe logo olimpijskie zostało zaprojektowane w 1912 roku i formalnie przyjęte w 1914 roku. Opóźnione z powodu I wojny światowej, logo zostało po raz pierwszy użyte na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1920 roku w Antwerpii, w Belgii. Oficjalne logo Olimpiady składa się z pięciu połączonych ze sobą pierścieni na białym tle. Niebieskie, żółte, czarne, zielone i czerwone pierścienie na białym tle miały reprezentować regiony świata, a ich kolory pochodziły od narodów reprezentujących ówczesne kraje. Połączone ze sobą pierścienie miały symbolizować uniwersalność Olimpiady i zachęcać do jedności świata, szczególnie w czasach, gdy napięcia między narodami były duże. Pomysł na pierścienie olimpijskie zrodził się podczas igrzysk w Sztokholmie w Szwecji w 1912 r., gdzie po raz pierwszy od czasu, gdy w 1896 r. w Atenach w Grecji odbyły się nowożytne igrzyska olimpijskie, rywalizowali przedstawiciele wszystkich pięciu kontynentów.
Zaprojektowany przez Pierre’a de Coubertina, założyciela Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego i ojca nowożytnych igrzysk olimpijskich, po raz pierwszy wyjaśnił on design Olympique’s 1912 edition:
„…sześć kolorów połączonych w ten sposób odtwarza kolory wszystkich narodów, bez wyjątku. Niebieski i żółty Szwecji, niebieski i biały Grecji, trójkolorowy Francji, Anglii i Ameryki, Niemiec, Belgii, Włoch, Węgier, żółty i czerwony Hiszpanii obok nowości Brazylii czy Australii, ze starą Japonią i nowymi Chinami. Oto prawdziwie międzynarodowy symbol.”
I z Textes choisis, t. II, s.470, 1931:
Flaga olimpijska … ma białe tło, z pięcioma przeplatającymi się pierścieniami w centrum: niebieskim, żółtym, czarnym, zielonym i czerwonym … Ten projekt jest symboliczny; reprezentuje pięć zamieszkałych kontynentów świata, zjednoczonych przez Olimpizm, podczas gdy sześć kolorów to te, które pojawiają się na wszystkich flagach narodowych świata w chwili obecnej.
Pięć pierścieni symbolizuje każdy z kontynentów świata, rzeczywiste kolory nie są przypisane do żadnego konkretnego kontynentu. Przed 1951 r. oficjalne podręczniki olimpijskie przypisywały kolory do każdego kontynentu: niebieski dla Europy, żółty dla Azji, czarny dla Afryki, zielony dla Australii i Oceanii oraz czerwony dla Ameryki (zarówno Północnej, jak i Południowej). W styczniu 1951 roku decyzja komitetu wykonawczego Przeglądu Olimpijskiego usunęła to odniesienie, stwierdzając:
Na stronie 18 Zielonej Książeczki (zarówno w wersji francuskiej, jak i angielskiej) tekst mówi, że kolory Pierścieni Olimpijskich przypisane do odpowiednich pięciu kontynentów są następujące: niebieski dla Europy, żółty dla Azji, czarny dla Afryki, zielony dla Australii i czerwony dla Ameryki. Zgodnie z dokumentami znajdującymi się w posiadaniu Urzędu Kanclerskiego nie można znaleźć żadnego konkretnego dowodu na to, że taki podział kolorów był pierwotnym pomysłem P. de Coubertina, co najwyżej mógł on przyznać się do niego później. Aby położyć kres wszelkim kontrowersjom w tej kwestii, E. C. I. O. C. postanowiła anulować ten paragraf i nie przydzielać żadnych kolorów poszczególnym kontynentom. E. C. E. prosi wszystkich zainteresowanych o zwrócenie na to uwagi. (Bulletin du Comité International Olympique, Numer 25, styczeń 1951)
Brazylijski artysta Gustavo Sousa dokonał reinterpretacji pięciu pierścieni olimpijskich i zmienił ich rozmiar w oparciu o różne czynniki społeczno-ekonomiczne dla każdego kontynentu. W jego serii infografik, kolory zostały ponownie przypisane (według francuskiego bloga Fubiz) z następującymi: Oceania: niebieski, Europa: czarny, Ameryka: czerwony, Azja: zielony, i Afryka: żółty. Inne niż surowy kolor pierścieni zmiany wielkości, nie ma innej interpretacji: nie ma legendy, pasek skali, lub metadanych, co prowadzi widzów do zaangażowania się w debacie na różnych stronach post o pierścieniach o tym, które kolory naprawdę reprezentowane, które kontynenty. Sousa wyjaśnił w wywiadzie, że dokładnie taki był zamiar artysty: „Powód, dla którego nie ujawniłem, który z nich jest który, ponieważ możesz prawie domyślić się tego w miarę czytania; pomyślałem, że ten proces odkrywania był interesujący”. Ponadto, według tego samego artykułu w Fast Design, liczba infografik jest również związana z Olimpiadą: jest ich w sumie szesnaście, po jednej na każdy dzień Olimpiady. Dane wizualizowane: zabójstwa, wydatki na wojsko, liczba miliarderów, procent gospodarstw domowych z telewizorami, więźniowie, odpady niebezpieczne, procent światowej sprzedaży CocaColi, śmiertelność dzieci, księży katolickich, azylantów, emisji dwutlenku węgla na mieszkańca, ludzi żyjących z HIV, ludności, McDonald’s punkty sprzedaży, posiadanie broni i procent otyłości.
Wynikające z tego infografiki zostały po raz pierwszy opublikowane na oceaniaeuropeamericasafricaasia.tumblr.com przez Sousa. Wybór Pierścieni Olimpijskich (aby zobaczyć wszystkie, odwiedź Sousa’s tumblr for the Olympic Rings infographics:
Uwaga dodatkowa: GIS Lounge niedawno stworzył mapę i profil listy światowych miliarderów Forbesa. Aby dowiedzieć się więcej, odwiedź: Geography of Billionaires: Mapping Nationalities and Residency.
Więcej przykładów danych przestrzennych zwizualizowanych poza mapą, zobacz Spatial Unmapped.
.