Fakty i korzyści Paw Paw

Paw, (Asimina triloba), również pisane papaw, paw-paw jest drzewem liściastym lub krzewem z rodziny custard-apple, Annonaceae (rząd Magnoliales), która obejmuje również cherimoya, ylang ylang, soursop i custard-apple. Roślina ta występuje we wschodnich, południowych i środkowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych oraz w przyległym południowym Ontario w Kanadzie, od Nowego Jorku na zachód do południowo-wschodniej Nebraski i na południe do północnej Florydy i wschodniego Teksasu. Pawpaw znany jest również pod innymi nazwami, takimi jak dziki banan, banan preriowy, banan z Indiany, banan z Hoosier, banan z Wirginii Zachodniej, banan z Kansas, banan z Kentucky, banan z Michigan, banan z Missouri, banan ubogich, banan z Ozark, banango, fałszywy banan, jabłko pawpaw, jabłko kremowe, bananowiec kremowy, bananowiec, bananowiec Nebraski i biała śliwka. Nazwa rodzajowa Asimina została zmodyfikowana z rdzennie amerykańskiej nazwy assimin lub rassimin poprzez francuskie kolonialne asiminier. Epitet triloba w nazwie naukowej gatunku odnosi się do trójklapowych kielichów kwiatów i podwójnie trójklapowej korony, kształtem nie przypominającej trójdzielnego kapelusza.

Pawpaw owoce mogą być spożywane przez ludzi, chociaż obchodzenie się z owocami może powodować reakcje alergiczne u osób wrażliwych. Owoce mogą być spożywane na surowo, gotowane w puddingach lub chlebkach, lub używane do produkcji lodów. Zwykle sadzi się ją dla produkcji owoców i jako roślinę ozdobną. Pierwsi Amerykanie wytwarzali żółty barwnik z miąższu dojrzałych owoców. Paw jest największym jadalnym owocem występującym w Stanach Zjednoczonych.

Opis rośliny

Paw jest liściastym, często wąsko stożkowym drzewem lub dużym krzewem, który rośnie około 35 stóp (11 m) (rzadko do 45 stóp lub 14 m) wysokości z pniem o średnicy 8-12 cali (20-30 cm) lub większej. Roślinę można znaleźć rosnącą w wilgotnych do mezotroficznych lasach liściastych i małych otwartych przestrzeniach leśnych. Często można ją znaleźć w pobliżu powalonych drzew, gdzie jest więcej światła. Roślina najlepiej czuje się w głębokiej, żyznej glebie, która jest wilgotna, dobrze zdrenowana i lekko kwaśna (pH 5-7). Unikać należy gleb ciężkich, wilgotnych i zasadowych. Za młodu kora jest gładka, a z wiekiem pojawiają się na niej płytkie pęknięcia. Jest brązowa do szarobrązowej i ma plamki wzdłuż jasnobrązowych, rozgałęzionych gałęzi, które są zabarwione na czerwono, oznaczone płytkimi rowkami.

Liście

Liście są proste, naprzemianległe i spiralnie ułożone, całe, liściaste, jajowato-lancetowate, 10-12 cali (25-30 cm) długie, 4-5 cali (10-13 cm) szerokie i klinowate u podstawy, z ostrym wierzchołkiem i całym marginesem, ze środkową żyłą i głównymi żyłkami widocznymi. Ogonki liściowe są krótkie i mocne, z wyraźną bruzdą przyosiową. Brakuje szypułek. Rozwijające się liście są przewodzące, zielone, od spodu pokryte rdzawym nalotem, a od góry owłosione; w pełni rozwinięte są gładkie, od góry ciemnozielone, a od spodu jaśniejsze. Po obtłuczeniu liście mają nieprzyjemny zapach podobny do zielonej papryki. Jesienią liście są rdzawo-żółte, co umożliwia dostrzeżenie gajów pawpaw z dużej odległości.

Kwiaty

Kwiaty są doskonałe, o średnicy około 1-2 cali (3-5 cm), intensywnie czerwono-purpurowe lub bordowe, gdy są dojrzałe, z trzema działkami i sześcioma płatkami. Są osadzone pojedynczo na mocnych, owłosionych, pachnących szypułkach. Kwiaty wytwarzane są wczesną wiosną w tym samym czasie, co nowe liście lub nieco wcześniej, i mają słabo wyczuwalny, fetorowy lub drożdżowy zapach. Kwitnienie odbywa się zwykle od maja do czerwca.

Owoce

Owoce pawpaw to duże, żółtozielone lub brązowe jagody, o długości 2-6 cali (5-16 cm) i szerokości 1-3 cali (3-7 cm), ważące od 0,7 do 18 uncji (20-500 g). Większe rozmiary są pożądane, podobnie jak w przypadku mango. Owoce składają się z około 10 do 14 nasion w dwóch rzędach. Brązowawe do czarnych nasiona mają kształt fasoli lima o średnicy 15-25 mm otoczone są pomarańczowym, miękkim, jadalnym miąższem. Widoczne owoce są początkowo zielone, dojrzewają do żółtego lub brązowego koloru. Po osiągnięciu dojrzałości ciężkie owoce wyginają słabe gałęzie w dół. Owoce Pawpaw często występują w gronach do dziewięciu pojedynczych owoców. Dojrzałe owoce są miękkie i mają cienką skórkę. Owoce dojrzewają od września lub października.

Historia

Hernando de Soto, hiszpański odkrywca, był pierwszym Europejczykiem, który zaobserwował rdzennych Amerykanów uprawiających i jedzących owoce pawpaw w 1541 roku. Przed ostatnią epoką lodowcową megafauna, taka jak mastodonty, była odpowiedzialna za rozprzestrzenianie jej nasion. Po epoce lodowcowej uważa się, że to rdzenni Amerykanie byli największymi roznosicielami nasion. Oprócz jedzenia owoców pawpaw, rdzenni Amerykanie zbierali również włóknistą, wewnętrzną korę pnia. Poprzez skręcanie tych włókien rdzenni Amerykanie tworzyli sznury, liny, sieci rybackie, kosze, maty i tkaniny. Części rośliny mają również właściwości odstraszające owady. Rdzenni Amerykanie mielili nasiona i wytwarzali proszek, który nakładali na skórę głowy, aby zwalczać wszy. Obecnie jest uprawiana na całym świecie ze względu na jej użyteczność i niesamowite korzyści.

Kultywaria i ich różnice

• Mango pawpaw (Asimina triloba 'Mango’): Wytwarza duże, smaczne owoce o pomarańczowo-żółtym miąższu. Jest to późno dojrzewająca odmiana, która osiąga wysokość i szerokość od 15 do 25 stóp.
• Paw Paw NC-1 (Asimina triloba 'NC-1′): Odmiana ta wytwarza duże owoce z mniejszą ilością nasion i cieńszą skórką. Jest to wcześnie dojrzewająca odmiana, która osiąga około 12 do 15 stóp wysokości i szerokości.
• Pennsylvania Golden (Asimina triloba 'Pennsylvania Golden’): Jest to bardzo słodki owoc; bardzo wcześnie dojrzewająca odmiana, która rośnie około 15 do 25 stóp wysokości i szerokości.
• Prolific pawpaw (Asimina triloba 'Prolific’): Odmiana ta daje duże plony w młodym wieku. Jest to wcześnie dojrzewająca odmiana, która dorasta do około 12 do 15 stóp wysokości i szerokości.
• Overleese pawpaw (Asimina triloba 'Overleese’): Roślina wytwarza duże owoce z niewielką ilością nasion. Jest to wcześnie dojrzewająca odmiana, która dorasta do około 12 do 15 stóp wysokości i szerokości.
• Sunflower pawpaw (Asimina triloba 'Sunflower’): Roślina wytwarza duże owoce z mniejszą ilością nasion. Dojrzewa później niż inne odmiany i rośnie od 15 do 25 stóp wysokości i szerokości.

Zalety zdrowotne Pawpaw

Owoce Pawpaw są produktem północnoamerykańskiego krzewu znanego naukowo jako Asimina triloba. Roślina ta jest genetycznym krewnym bardziej znanego owocu papai, który rośnie w klimacie tropikalnym. Większość składników odżywczych znajduje się w mięsistym wnętrzu i nasionach, ale skórka może być również wykorzystywana do celów leczniczych, podobnie jak liście, kora, a nawet korzenie. Poniżej wymieniono kilka znanych korzyści zdrowotnych wynikających z używania Pawpaw

1. Właściwości przeciwzapalne

Właściwości przeciwzapalne rośliny pawpaw sprawiają, że większość jej części to dobre naturalne sposoby leczenia chorób zapalnych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów. Regularne spożywanie olejów zawartych w owocach i liściach może pomóc złagodzić stan zapalny i ból związany z chorobą zwyrodnieniową stawów. Pawpaw pomaga również w leczeniu powszechnych urazów stawów i mięśni.

2. gorączka malarii

Wyciśnij kilka żółtych liści pawpaw w wodzie. Przyjmować po szklance trzy razy dziennie przez siedem dni. Preparat ten jest również dobry na żółtaczkę. Dawkowanie jest takie samo.

3. Cukrzyca

Zielone liście tawuły są dobre na nadciśnienie wywołane cukrzycą. Wycisnąć zielone liście w wodzie i przyjmować szklankę trzy razy dziennie. Preparat ten jest również dobry na zaparcia.

4. Wrzód żołądka

Duży niedojrzały owoc pawpaw pokroić na kawałki. Nie usuwaj skórki ani pestek. Po prostu pokrój cały owoc w kostkę. Następnie moczyć w pięciu butelkach wody przez cztery dni. Przefiltrować i przyjmować po ½ szklanki trzy razy dziennie przez 2 tygodnie. Jest to bardzo dobre lekarstwo na każdy rodzaj wrzodów jelitowych.

5. Uspokojenie problemów oddechowych

Praktycy medycyny naturalnej od czasu do czasu zalecają pawpaw w celu złagodzenia problemów oddechowych, ale w tych przypadkach największe korzyści często wynikają z wdychania rośliny, a nie jedzenia jej lub stosowania miejscowo. Osoby cierpiące na astmę mogą znaleźć ulgę podczas ataku astmy, wdychając dym powstały w wyniku spalania suszonych liści tawuły.

6. Wrzód zewnętrzny

Biały mleczny sok niedojrzałej tawuły zawiera wysoki procent papainy, która jest stosowana w przypadku przewlekłych ran lub wrzodów. Można go uzyskać poprzez lekkie nacięcie niedojrzałego owocu pawpaw, aby umożliwić wyciek soku. Papaina jest również obecna w dojrzałych owocach pawpaw.

7. Astma

Spalaj suszone liście pawpaw i wdychaj dym podczas ataku astmy. Przyniesie to szybką ulgę. Dlatego, aby zapobiec atakowi, wdychaj dym każdej nocy.

8. Wygładzanie i nawilżanie skóry

Paw jest często uważany za coś w rodzaju „cudownego” środka dla ludzi cierpiących na ciężkie choroby skóry, takie jak trądzik i egzema. Pacjenci zazwyczaj wcierają w skórę skoncentrowane kremy i ekstrakty z tawuły, aby uzyskać najlepsze rezultaty, choć czasami po prostu pocieranie skórki owocu na dotkniętych obszarach może przynieść ulgę. Wykazano również, że olej z owoców Pawpaw zmniejsza cellulit i może ujędrnić i wygładzić skórę poprzez stymulację produkcji kolagenu.

9. Zapalenie oskrzeli

Korzeń tawuły jest dobrym środkiem na problemy z układem oddechowym, zwłaszcza zapalenie oskrzeli. Zagotuj kilka korzeni tawuły i zażywaj ½ szklanki trzy razy dziennie. W przypadku kaszlu, po prostu żuj delikatny korzeń tawuły i połknij sok.

10. Pale

Korzeń tawuły jest skuteczny w leczeniu pali. Przygotować jak w przypadku zapalenia oskrzeli. Dawkowanie wynosi pół szklanki dwa razy dziennie.

11. Usuwanie pasożytów

Paw ma wiele naturalnych właściwości owadobójczych i okazało się, że jest skuteczną alternatywą dla eliminacji pasożytów z organizmu. Ludzie, którzy cierpią z powodu robaków jelitowych mogą żuć nasiona pawpaw, aby wydalić pasożyty. Szampony zawierające wyciąg z rośliny pawpaw są czasami również zalecane dla pacjentów z wszami i gnidami.

12. Impotencja

Pokroić dwa niedojrzałe owoce pawpaw na kawałki (z pestkami i skórką włącznie). Doprowadzić do wrzenia w ośmiu butelkach wody. Zażywać po pół szklanki trzy razy dziennie

13. Jako przeciwutleniacz

Paw jest bogaty w naturalne związki, które zawierają właściwości zwalczające raka. Badania sugerują, że ekstrakty z rośliny pawpaw mogą znacznie zmniejszyć guzy u pacjentów z rakiem. Może również złagodzić nudności i inne skutki uboczne chemioterapii. Badania na zwierzętach wykazały również, że związki chemiczne rośliny mogą być skuteczne w obniżaniu poziomu cukru we krwi, jak również obniżaniu cholesterolu, co oprócz poprawy ogólnego stanu zdrowia może również pomóc złagodzić szereg dolegliwości wewnętrznych i może być pomocne, jeśli chodzi o zapobieganie atakom serca, udarom i miażdżycy.

14. Na przewlekłe zewnętrzne wrzody lub owrzodzenia

Odetnij kawałek niedojrzałego owocu pawpaw i przywiąż bezpośrednio do rany. Robić to cztery razy dziennie. Kontynuuj aż do wyschnięcia rany, co nastąpi za kilka dni lub tygodni. Aby rana goiła się szybciej, jedz dużo dojrzałych owoców pawpaw.

15. Bogaty w witaminy A, B i C

Witamina A jest dobra dla wzroku, witamina B dla nerwów i mięśni, podczas gdy witamina C wzmacnia układ odpornościowy i pomaga walczyć z chorobami. Na robaki, żuć 2 łyżki stołowe nasion dojrzałych owoców pawpaw pierwszą rzecz na wschód i ostatnią rzecz w nocy. Rób to przez 3 dni. Weź tylko owoce na śniadanie i kolację przez te trzy dni.

Tradycyjne zastosowania i korzyści Paw Paw

• Owoce są używane jako środek przeczyszczający, a liście jako środek moczopędny.
• Nasiona zawierają zasadową asimininę, która jest emetyczna i narkotyczna.
• Są sproszkowane i stosowane na włosy w celu zabicia wszy.
• Kora jest gorzkim tonikiem i zawiera zasadową analobinę, która jest używana w medycynie.
• Wyciągnij sok mlekowy ze skórki niedojrzałych owoców pawpaw, który w wysuszonej postaci jest stosowany przez współczesną medycynę do leczenia egzemy i różnych chorób żołądka.
• Suszone liście tawuły można przyjmować jako herbatę ziołową dla wzmocnienia wytwarzania w organizmie substancji zapobiegających rakowi.
• Zaleca się przy wrzodach żołądka, przy zapaleniu okrężnicy, astmie oskrzelowej.
• Zagniatany sok jest idealnym pożywieniem dla niemowląt i doskonałym tonikiem dla rosnących dzieci.
• W niektórych krajach tropikalnych sok z pawilonu jest stosowany w leczeniu kręgosłupa, chorób żołądka i egzem.

Użycia kulinarne

• Świeże owoce pawpaw są powszechnie spożywane na surowo, schłodzone lub w temperaturze pokojowej.
• Owoce mogą być również używane do produkcji przetworów, ciast, lodów i innych słodkich deserów.
• Pawpaw może być również mieszany z lodami lub wchodzić w skład naleśników.
• Pawpaw jest również wykorzystywany do produkcji soków, jako świeży napój z pawpaw lub w mieszankach napojów (na przykład pawpaw, ananas, banan, limonka, cytryna i pomarańczowa mieszanka herbaty).
• Z miąższu owoców można również zrobić wino wiejskie.
• Irokezi używali przetartych owoców do robienia małych ciastek, które były suszone i przechowywane.
• Suszone placki namaczano w wodzie i gotowano, aby uzyskać sos lub relish, który podawano z chlebem kukurydzianym.

Inne fakty

• Włókna z wewnętrznej kory są używane do wyrobu mocnych lin i sznurków.
• Nasiona mają właściwości owadobójcze.
• Żółty barwnik jest wytwarzany z dojrzałego miąższu owoców.
• Drewno jest lekkie, miękkie, słabe, gąbczaste, gruboziarniste i nie jest wykorzystywane komercyjnie.
• Owoce pawpaw są jedzone przez różne ssaki, w tym szopy, lisy szare, oposy, wiewiórki i czarne niedźwiedzie.
• Dobrze pachnące liście, gałązki i kora pawpaw zawierają naturalne insektycydy znane jako acetogeniny.
• Liście i gałązki pawpaw są rzadko spożywane przez króliki, jelenie lub kozy, lub przez wiele owadów.
• Muły były widziane jedzące liście pawpaw w Maryland.
• Chłodzone owoce pawpaw były ulubionym deserem George’a Washingtona.
• Twarda, włóknista kora wewnętrzna pawpaw była używana przez rdzennych Amerykanów i osadników na Środkowym Zachodzie do wyrobu lin, sieci rybackich i mat oraz do wiązania ryb.
• Płody z pawpaw były używane do budowy ogrodzeń z szyn w Arkansas.
• Twarde, brązowe, błyszczące nasiona wielkości lima-bean były czasami noszone jako kieszonkowe kawałki w Ohio.

Środki ostrożności

• Nasiona zawierają toksyczny alkaloid i są trujące.
• Liście mogą powodować zapalenie skóry u niewielkiej liczby wrażliwych osób.
• Inne doniesienia mówią, że obchodzenie się z owocami może powodować zapalenie skóry.
• Owoce mogą powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe u niektórych osób.jelitowe u niektórych osób

http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2655435

https://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=18117#null

https://davesgarden.com/guides/pf/go/37/

http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Asimina+triloba

https://www.mskcc.org/cancer-care/integrative-medicine/herbs/american-pawpaw

http://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?kempercode=b500

https://www.drugs.com/npp/pawpaw.html

https://www.botanical.com/botanical/mgmh/p/papaws03.html

.

https://plants.usda.gov/core/profile?symbol=ASTR

https://www.crfg.org/pubs/ff/pawpaw.html

http://www.museum.state.il.us/muslink/forest/htmls/trees/A-triloba.html

http://dendro.cnre.vt.edu/dendrology/syllabus/factsheet.cfm?ID=155

https://en.wikipedia.org/wiki/Asimina_triloba

http://www.treetopics.com/asimina_triloba/

http://hort.ufl.edu/trees/ASITRIA.pdf

.