Ezema dyskoidalna

Co to jest egzema dyskoidalna i jakie są jej objawy?

Ezema jest również nazywana zapaleniem skóry. Zapalenie skóry jest terminem ogólnym, który oznacza stan zapalny skóry. Istnieje wiele różnych rodzajów egzemy. Egzema dyskoidalna jest jednym z nich.

Ezema dyskoidalna powoduje okrągłe lub owalne, czerwone plamy skóry na twoim ciele. Więc discoid odnosi się do kształtu dysku plam wyprysku. Egzema dyskoidalna jest również nazywana nummularnym zapaleniem skóry. Nummular dosłownie oznacza w kształcie monety, inny sposób opisania kształtu plam wyprysku.

Wyprysk dyskoidalny może rozpocząć się jako mała grupa małych pęcherzyków lub czerwonych plam, ale następnie rozwija się w różowo-czerwony, suchy i łuszczący się płat skóry. Plamy skóry są zazwyczaj bardzo swędzące. Swędzenie jest często gorsze w nocy i może wpływać na sen. Niektórzy ludzie skarżą się, że plamy skórne pieką lub kłują.

Skóra pomiędzy plamami wyprysku dyskoidalnego wygląda normalnie, z wyjątkiem tego, że generalnie ludzie z wypryskiem dyskoidalnym mają suchą skórę.

Występowanie wyprysku dyskoidalnego – typowe zmiany

Występowanie wyprysku dyskoidalnego – typowe zmiany

Występowanie wyprysku dyskoidalnego często zaczyna się na nogach. Niektóre osoby będą miały tylko jeden lub dwa płaty wyprysku dyskoidalnego, ale u innych może pojawić się wiele płatów. U niektórych osób, łaty będą znajdować się tylko na nogach, ale wyprysk dyskoidalny może wystąpić w dowolnym miejscu na ciele. Rzadko jednak występuje na twarzy i skórze głowy. Ma tendencję do pogarszania się w miesiącach zimowych w zimnym, suchym klimacie. Słońce ma tendencję do poprawy objawów u większości osób. Ze względu na te cechy, wyprysk dyskoidalny może być mylony z łuszczycą.

Czasami plamy skórne mogą się oczyścić w środku, pozostawiając jedynie pierścień wyprysku (jak na drugim zdjęciu). Jeśli tak się dzieje, egzema dyskoidalna jest czasami mylona z grzybicą. Dość często zdarza się, że płaty wyprysku dyskoidalnego ulegają zakażeniu zarazkami (bakteriami). Oznaki zakażenia obejmują zwiększone zaczerwienienie, łzawienie lub pęcherze na skórze.

Co powoduje wyprysk dyskoidalny?

Dokładna przyczyna wyprysku dyskoidalnego jest niepewna. Jednak większość osób z wypryskiem dyskoidalnym ma ogólnie suchą skórę. Jedna z teorii mówi, że sucha skóra narusza normalną warstwę tłuszczową w zewnętrznej warstwie skóry (naskórek), która zazwyczaj pomaga chronić skórę. Ponieważ ta ochrona jest utracona, specjalne białka, które mogą powodować alergie (alergeny) mogą przenikać przez skórę. Może to prowadzić do reakcji alergicznej lub podrażnienia skóry, co prowadzi do powstawania wyprysków. W rzeczywistości, niektórzy lekarze rzeczywiście uważają wyprysk dyskoidalny jako forma dorosłych-onset atopowe (alergiczne) zapalenie skóry.

Czasami niektóre leki mogą wywołać wyprysk dyskoidalny u niektórych osób. Na przykład, leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (zwane interferonem i rybawiryną). Ukąszenia owadów lub uraz skóry może również wywołać wybuch wyprysku dyskoidalnego u niektórych osób.

Ponieważ tłuszczowa, ochronna warstwa w skórze jest utracona, uważa się, że niektóre osoby z wypryskiem dyskoidalnym mogą mieć również zwiększone ryzyko rozwoju kontaktowego zapalenia skóry. Kontaktowe zapalenie skóry jest egzemą, która jest spowodowana reakcją skóry na substancję, z którą miała kontakt. Substancje takie mogą obejmować nikiel w biżuterii lub klamrach pasków, kosmetykach, konserwantach w kremach i maściach, dodatkach do skóry, itp. Więcej szczegółów można znaleźć w oddzielnej ulotce zatytułowanej Kontaktowe zapalenie skóry.

Jak powszechna jest egzema dyskoidalna i kto na nią choruje

it?

Ezema dyskoidalna jest dość powszechna i prawdopodobnie dotyka około 2 na 1000 osób. Wydaje się, że jest bardziej powszechne u mężczyzn niż u kobiet. Egzema dyskoidalna może dotyczyć mężczyzn i kobiet w każdym wieku, ale najczęściej dotyka ludzi w wieku od 50 do 65 lat. Dotyka również kobiety w wieku od 15 do 25 lat. Rzadko występuje u dzieci.

Jak rozpoznaje się wyprysk dyskoidalny?

Rozpoznaje się go na podstawie typowego wyglądu skóry. Jeśli lekarz nie ma pewności co do rozpoznania, może być zmuszony do wykluczenia grzybiczej infekcji skóry. Na przykład, jeśli w centrum wysypki nastąpiło ustąpienie objawów (jak opisano powyżej), lekarz może zasugerować pobranie kilku komórek skóry z płata skóry. Można je następnie przesłać do laboratorium w celu poszukiwania zakażenia grzybiczego. Jeśli lekarz obawia się, że może dojść do zakażenia bakteryjnego płata skóry, może pobrać próbkę (wymaz). Ponownie, może ona zostać wysłana do laboratorium w celu poszukiwania tego typu infekcji.

Jeśli lekarz uważa, że pacjent może mieć kontaktowe zapalenie skóry, może zasugerować wykonanie testów płatkowych skóry. W tej procedurze, niewielkie ilości do 25 lub więcej substancji są nakładane w postaci małych plastrów na skórę, zazwyczaj w górnej części pleców. Są one mocowane za pomocą niealergizującej taśmy. Kilka dni później pacjent zgłasza się ponownie na oddział chorób skóry, gdzie plastry są usuwane. Skóra zostanie zbadana w celu sprawdzenia, czy wystąpiła reakcja na którąkolwiek z testowanych substancji. Więcej szczegółów znajduje się w oddzielnej ulotce zatytułowanej Patch Testing for Contact Dermatitis.

Jakie jest leczenie wyprysku dyskoidalnego?

Leczenie ma na celu:

• Przywrócenie skórze płynów (zwane nawadnianiem).
• Leczenie stanu zapalnego skóry.
• Także leczenie wszelkich infekcji, które mogą być obecne.

Terapia pomagająca zmniejszyć swędzenie może być również zasugerowana.

Leczenie nawodnienia skóry

Odbywa się to poprzez stosowanie emolientów. Emolienty są często nazywane środkami nawilżającymi. Są to balsamy, kremy, maści i dodatki do kąpieli/pryszniców, które natłuszczają skórę, aby utrzymać ją elastyczną i wilgotną. Emolienty powinny być stosowane jako zamienniki mydła podczas mycia, ponieważ zwykłe mydło ma tendencję do wysuszania skóry. Kąpiel lub prysznic dwa razy dziennie w chłodnej wodzie, a następnie zastosowanie emolientu.

Regularne stosowanie emolientów jest najważniejszą częścią codziennego leczenia osób z wypryskiem dyskoidalnym. Emolienty zapobiegają wysuszaniu skóry i pomagają chronić skórę przed czynnikami drażniącymi. Powinny być one stosowane na całej skórze, a nie tylko na obszarach dotkniętych egzemą dyskoidalną. Szczególnie ważne jest, aby codziennie nawilżać skórę nawet po ustąpieniu objawów egzemy dyskretnej. Ma to na celu zmniejszenie szansy na kolejne zaostrzenie.

Istnieje wiele rodzajów i marek emolientów, począwszy od rzadkich balsamów do gęstych maści. Różnica między balsamami, kremami i maściami polega na proporcji oleju (lipidu) do wody. Zawartość lipidów jest najniższa w lotionach, pośrednia w kremach i najwyższa w maściach. Im wyższa zawartość lipidów, tym bardziej tłusta i lepka jest skóra w dotyku i tym bardziej błyszcząca. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa zawartość lipidów (im bardziej tłusty i gęsty emolient), tym lepiej i dłużej działa, ale tym bardziej jest kłopotliwy w użyciu. Więcej szczegółów znajduje się w oddzielnej ulotce zatytułowanej Środki nawilżające na wyprysk (Emolienty).

Stosowanie wazeliny jest czasami zalecane w celu utrzymania nawilżenia skóry.

Sterydy miejscowe w celu zmniejszenia stanu zapalnego

Steryd miejscowy to krem lub maść sterydowa, która jest nakładana na skórę. W egzemie dyskoidalnej, miejscowe sterydy są stosowane na płaty skóry w celu zmniejszenia stanu zapalnego. Maści są zazwyczaj lepsze niż kremy, ponieważ mają tendencję do utrzymywania wody w skórze lepiej i tworzą lepszą barierę ochronną dla skóry.

Nie używaj kremu sterydowego lub maści na normalnej skórze. Ponadto, sterydy powinny być używane tylko wtedy, gdy egzema dyskoidalna się zaostrzyła. Nie powinny być one stosowane w okresach międzyświątecznych, aby utrzymać wyprysk dyskoidalny z dala. Wynika to z faktu, że długotrwałe stosowanie kremów sterydowych może mieć pewien wpływ na skórę, w tym jej ścieńczenie. Więcej szczegółów znajduje się w oddzielnej ulotce zatytułowanej Topical Steroids for Eczema.

Czasami w leczeniu wyprysku dyskoidalnego stosuje się zabiegi mokrego okładu wraz z miejscowym sterydem. Twoja skóra jest najpierw zwilżana letnią wodą, aby była dobrze nawilżona. Następnie na zmienione chorobowo obszary skóry nakładana jest maść sterydowa. Następnie stosuje się wilgotną piżamę lub bandaż, aby uszczelnić maść sterydową na około godzinę. W ciężkich przypadkach w leczeniu wyprysku dyskoidalnego konieczne może być zastosowanie tabletek sterydowych przyjmowanych doustnie lub podawanych w zastrzykach.

Uwaga: w przypadku stosowania zarówno emolientu, jak i sterydu miejscowego, należy najpierw zastosować emolient. Należy odczekać 10-15 minut po zastosowaniu emolientu przed zastosowaniem miejscowego steroidu. Oznacza to, że emolient powinien wchłonąć się przed nałożeniem sterydu. (Skóra powinna być wilgotna lub lekko lepka, ale nie śliska, podczas stosowania sterydu.)

Leczenie zakażenia

Możesz potrzebować leku z antybiotykiem, jeśli występuje zakażenie bakteryjne płatów wyprysku dyskoidalnego. Może to być w postaci kremu lub tabletek, w zależności od ciężkości zakażenia.

Leczenie w celu zmniejszenia swędzenia

Tabletki antyhistaminowe mogą pomóc w zmniejszeniu swędzenia i mogą być szczególnie przydatne w nocy, podczas próby zaśnięcia. Jednakże, niektóre leki przeciwhistaminowe mogą powodować uczucie senności (nawet następnego dnia). Dlatego nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli wpływają one na pacjenta w ten sposób.

Inne metody leczenia

Preparaty dziegciowe mogą być pomocne, szczególnie w przypadku obszarów skóry, które były zgrubiałe i łuszczyły się przez długi czas.

Takrolimus i pimekrolimus to inne kremy, które mogą być stosowane w celu zmniejszenia stanu zapalnego u niektórych osób z wypryskiem dyskoidalnym. Mogą one być rozważane u niektórych osób, jeśli leczenie sterydami nie działa.

Ponieważ wyprysk dyskoidalny ma tendencję do poprawy w słońcu, leczenie światłem ultrafioletowym (UV) (fototerapia) może być czasami pomocne jako leczenie. Promieniowanie UV pomaga zmniejszyć stan zapalny w skórze. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ ekspozycja na promieniowanie UV niesie ze sobą ryzyko uszkodzenia skóry. Obejmuje to zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworów skóry. Tak więc ryzyko związane z tego typu leczeniem należy rozważyć w stosunku do korzyści. Ten rodzaj leczenia jest zazwyczaj stosowany, jeśli wyprysk dyskoidalny jest ciężki lub inne metody leczenia nie przyniosły rezultatu.

Leki, które hamują układ odpornościowy mogą być czasami potrzebne do leczenia wyprysku dyskoidalnego. Należą do nich leki takie jak cyklosporyna. Ponownie, są one zazwyczaj stosowane tylko w ciężkich przypadkach wyprysku dyskoidalnego, które są bardzo trudne do leczenia i nie reagują na inne metody leczenia.

Czy istnieją jakiekolwiek możliwe powikłania?

Jak wspomniano powyżej, może wystąpić zakażenie bakteryjne plamy wyprysku dyskoidalnego, które należy leczyć antybiotykami. Należy również uważać, aby w miarę możliwości unikać drapania swędzących plam. Jeśli drapiesz płat skóry zbyt mocno, może wystąpić bliznowacenie skóry.

Po zagojeniu się płata skóry z wypryskiem dyskoidalnym, u wielu osób nie wystąpią żadne objawy resztkowe. Jednakże, u niektórych osób mogą wystąpić pewne trwałe brązowe przebarwienia skóry w dotkniętym obszarze. U innych, dotknięty wypryskiem obszar skóry może stać się bledszy niż otaczająca go skóra.

Jakie są rokowania dla wyprysku dyskoidalnego?

Po skutecznym wyleczeniu wyprysku dyskoidalnego, w przyszłości może nastąpić ponowne zaostrzenie. Dlatego też powinieneś dbać o dobre nawilżenie skóry emolientami, aby spróbować zmniejszyć szansę na pojawienie się zaostrzenia w przyszłości. W miarę możliwości należy również starać się unikać wszystkiego, co mogło wywołać egzemę, np. gorących kąpieli lub drażniących ubrań. Może się okazać, że nawilżacz powietrza w pokoju pomoże zmniejszyć ilość zaostrzeń. W przypadku wystąpienia zaostrzeń, często dotyczą one tych samych obszarów skóry, co poprzednio.

.