ESPN

• Twitter
• Facebook Messenger
• Pinterest
• Email
• print

Każdego roku wolna agentura NFL przepisuje na nowo finansowe księgi rekordów. Wielką wiadomością w 2018 roku była oczywiście w pełni gwarantowana, trzyletnia umowa Kirka Cousinsa podpisana z Minnesota Vikings, ale była to tylko jedna z wielu umów, które zresetowały strukturę płac na danych pozycjach w ciągu ostatniego miesiąca. W rzeczywistości, gdy porównasz umowy z poprzednimi maksimami na każdym miejscu w składzie, umowa Cousinsa nie była nawet najbardziej dramatycznym kontraktem offseason.

Oczywiście, to, co umowa Cousinsa umieściła w kontekście, to ilość wypełniacza, który przychodzi z większością umów NFL. Pięcioletni, opiewający na 40 milionów dolarów kontrakt, który Nigel Bradham podpisał, aby pozostać w Philadelphia Eagles, wyglądał jak pieniądze z najwyższej półki dla linebackera, który nie atakuje rozgrywającego zbyt często, ale bliższe spojrzenie ujawniło, że tak naprawdę była to jednoroczna umowa na 6 milionów dolarów lub dwuletnia na co najwyżej 14 milionów dolarów.

Możesz mieć pojęcie, co jest dobrą liczbą dla rozgrywającego takiego jak Cousins na gwarantowanej umowie, ale co tak naprawdę stanowi znaczący wydatek na obrońcę lub wewnętrznego linebackera? A co się stanie, gdy usuniesz opcje drużyny dołączone do większości umów wolnych agentów i przedłużeń? Kto faktycznie ma największy kontrakt?

Pójdźmy pozycja po pozycji i porównajmy finansowe jabłka do jabłek, aby uzyskać poczucie tego, co szczyt rynku jest w każdym miejscu na polu. Dla każdej konkretnej pozycji lub archetypu, zawarłem największą roczną pensję na papierze wśród aktywnych ofert. Zawarłem również największą trzyletnią wartość dla zawodnika na tych samych pozycjach, która jest miarą, której drużyny używają do obliczenia kwoty pieniędzy, jaką zawodnik prawdopodobnie zabierze do domu z danej umowy. Pod uwagę brana jest kwota, jaką zawodnik otrzyma w ciągu pierwszych trzech lat po podpisaniu przedłużenia kontraktu, w przeciwieństwie do jego cap hitu lub kwoty nowych pieniędzy, które otrzymał w ramach umowy.

Wymienię również zawodnika, który moim zdaniem w najbliższym czasie najbardziej zaburzy strukturę płac na każdej pozycji, albo z większą średnią roczną pensją, większą wartością trzyletniego kontraktu lub obiema tymi rzeczami. To szalone, że Cousins właśnie znalazł się na szczycie tabeli liderów rozgrywających, ale do końca offseasonu może nawet nie być nr 1.

Quarterback

Średnia roczna pensja: Kirk Cousins (28 milionów dolarów, 2018)
Trzyletnia suma: Matthew Stafford (87 milionów dolarów, 2017)

W pełni spodziewałem się, że Cousins odejdzie z minimum 90 milionami dolarów na swoim nowym kontrakcie, nawet gdyby był on w pełni gwarantowany, ale Cousins skończył rozliczając się za największą roczną pensję jakiegokolwiek rozgrywającego w historii NFL. No cóż. Roczne średnie wynagrodzenia mogą być zawyżone przez niegwarantowanych wynagrodzeń podstawowych późno w umowach, które nigdy nie mają modlitwę o wykonanie, ale z w pełni gwarantowane umowy, Cousins jest znaczącym wyjątkiem od tej reguły.

Stafford jest teraz w stanie wydobyć trzy ogromne umowy z Lions, z każdym z nowych umów są wykorzystywane do złagodzenia presji cap z poprzednich. Jego najnowsze przedłużenie obniżyło cap hit Stafforda w 2017 roku z 22 milionów dolarów do 16 milionów dolarów, ale odbyło się to ogromnym kosztem. Były pierwszy ogólny pick ma kontrakt, który zarówno gwarantuje mu 60,5 miliona dolarów przy podpisaniu, jak i ma bonusy roster w 2019 i 2020 roku, które stają się w pełni gwarantowane 12 miesięcy wcześniej. W rezultacie Stafford realistycznie ma czteroletnią, 108,5-milionową umowę, zanim Lwy mogłyby dać jakąkolwiek myśl o odejściu od swojego wieloletniego quarterbacka.

Była gwiazda Georgii popchnęła rynek rozgrywających do przodu. Eli Manning ustawił poprzeczkę dla trzyletnich pieniędzy na poziomie 68,5 miliona dolarów w 2015 roku, tylko dla Andrew Lucka, aby przeskoczyć do 75 milionów dolarów w następnym roku. Czternaście miesięcy później Stafford pchnął poprzeczkę znacznie wyżej, do tego znaku 87 milionów dolarów.

Kto następny: Aaron Rodgers

Dwa kontrakty rozgrywających, które mają wkrótce zejść ze szczytu, to przedłużenia dla Rodgersa i Matta Ryana. Nie byłoby szokujące, gdyby Ryan dostał większą umowę, choćby dlatego, że jest 2 lata młodszy od Rodgersa, ale myślę, że status Rodgersa jako przyszłego Hall of Famera sprawia, że bardziej prawdopodobne jest, że skończy z większą średnią roczną, choć prawdopodobnie na krótszym kontrakcie.

Te negocjacje będą pierwszym prawdziwym znakiem efektu Cousinsa i tego, czy rozgrywający — jeśli nie gracze na innych pozycjach — będą w stanie podpisać w pełni gwarantowane kontrakty. Nie byłoby szokujące, gdyby Rodgers podpisał w pełni gwarantowaną, trzyletnią umowę na 90 milionów dolarów, która przebiłaby obie powyższe liczby i uczyniła go pierwszym graczem z 30 milionami dolarów rocznie w historii ligi.

Running back

Średnia roczna pensja: Le’Veon Bell (14,5 miliona dolarów, 2018)
Trzyletnia suma: LeSean McCoy ($27,3 mln, 2015)

Rynek running back jest wyjątkowy pod tym względem, że tak wiele największych kontraktów należy do przeszłości. Z 20 największych trzyletnich wartości umów dla halfbacków od czasu podpisania obecnego układu zbiorowego pracy, 13 nie jest już aktywnymi kontraktami. Dwie są dla picków draftu, a gdy Saquon Barkley dołączy do Ezekiela Elliotta i Leonarda Fournette’a w lidze, zrobi to trzeci. W pierwszej dwudziestce jest tylko pięciu weteranów na kontraktach non-rookie: McCoy, Jerick McKinnon (oszałamiające 22,8 mln dolarów), Devonta Freeman (22,1 mln dolarów), Lamar Miller (19,8 mln dolarów) i Giovani Bernard (15,5 mln dolarów).

Bell zarobi 26,7 mln dolarów w latach 2016-2017 na mocy franchise tagu, co kontekstualizuje tylko to, jak trudno jest Pittsburgh Steelers i ich gwiazdorowi z powrotem znaleźć uczciwą wartość na długoterminowej umowie. Jeśli Bell miałby podpisać umowę gwarantującą mu 15 milionów dolarów rocznie, zarobiłby 45 milionów dolarów w ciągu trzech lat, czyli prawie 18 milionów dolarów więcej niż to, co McCoy zgarnął przez pierwsze trzy lata swojego przedłużenia.

Kto następny: Bell

Zakładając, że Bell pozostanie zdrowy, Steelers nie będą w stanie usprawiedliwić franchisingu go po raz trzeci za stawkę prawie 21 milionów dolarów w 2019 roku. Były drugorundowy pick albo trafi do wolnej agentury, albo podpisze ze Steelers przedłużenie, które powinno z łatwością przebić 27,3 mln dolarów McCoya. Ciekawym pytaniem jest to, czy Bell ustanowi rekord running backów. Siedem z ośmiu największych umów dla running backów jest już martwych i pogrzebanych, na czele z trzyletnią umową na 42 miliony dolarów, którą Adrian Peterson wynegocjował w ramach restrukturyzacji sześcioletniego kontraktu na 86,3 milionów dolarów, który podpisał z Vikings przed 2011 rokiem. Pozostają one jedynymi dwoma umowami, które przekroczyły 31 milionów dolarów w ciągu trzech sezonów i zrobiły to ze znacznym marginesem, przekraczając 40 milionów dolarów.

Fullback

Średnia roczna pensja: Kyle Juszczyk ($5,3 mln, 2017)
Trzyletnia suma: Juszczyk (15,5 mln dolarów)

Nikt w NFL nie ma większego kontraktu w stosunku do innych graczy na swojej pozycji niż Juszczyk. Produkt z Harvardu jest w kolejce do zarobienia 15,5 miliona dolarów w pierwszych trzech latach swojej umowy, gdy żadna inna aktywna umowa fullbacka nie opiewa na więcej niż 6,6 miliona dolarów w tym samym okresie czasu. Biorąc pod uwagę, że fullback nadal jest pomijany w ofensywie na rzecz trzeciego wideouta lub drugiego tight enda, jest mało prawdopodobne, że w najbliższym czasie zobaczymy wiele ogromnych kontraktów na tej pozycji.

Kto następny: C.J. Ham

Aby umieścić w kontekście, jak daleko jest challenger, Ham jest niedraftowanym wolnym agentem, który w 2017 roku był rookie.

Wide receiver

Średnia roczna pensja: Antonio Brown (17 milionów dolarów, 2017)
Trzyletnia suma: Mike Evans (55 milionów dolarów, 2018)

Dwa dziewięciocyfrowe kontrakty rozdane szerokim odbiorcom w ramach obecnego CBA już dawno przestały obowiązywać, ponieważ Calvin Johnson przeszedł na emeryturę, a Larry Fitzgerald jest na rocznym, 11-milionowym przedłużeniu. Brown miał kiedyś jeden z największych okazyjnych kontraktów weterana w całym futbolu, ale po zarobieniu 37,3 miliona dolarów w ciągu pięciu lat na swojej drugiej umowie, Brown dostał ogromną podwyżkę do 17 milionów dolarów rocznie po sezonie 2016.

W międzyczasie jest sześć aktywnych umów w odległości 2 milionów dolarów od siebie w kierunku szczytu wykresów: DeAndre Hopkins (49 mln $), Brown (48,9 mln $), Sammy Watkins (48 mln $), Demaryius Thomas (47,5 mln $), A.J. Green (47,3 mln $) i Julio Jones (47 mln $). Te liczby zostały pozostawione w kurzu przez Evansa, którego pięcioletnia, 82,5 mln dolarów umowa była tylko skromnym wzrostem w stosunku do pięcioletniej, 81 mln dolarów umowy podpisanej przez Hopkinsa przed sezonem 2017. Różnica polega na tym, że Evans podobno weźmie do domu 55 milionów dolarów w ciągu pierwszych trzech lat, o 6 milionów dolarów więcej niż gwiazda Houston’s wideout.

Kto następny: Odell Beckham Jr.

Beckham i jego reprezentacja złożyli publiczne proklamacje o chęci bycia najwyżej opłacanym graczem w NFL. To się nie stanie, ale jest prawdopodobne, że OBJ skończy z ogromną umową dzięki jakimś zawyżonym liczbom na końcu kontraktu. W lutym sugerowałem, że Beckham podpisze siedmioletnią umowę na 115 milionów dolarów, z 40 milionami dolarów bonusu za podpisanie kontraktu i 54 milionami dolarów należnymi w ciągu pierwszych trzech lat. Ostatnie wideo prawdopodobnie przedstawiające Beckhama w kompromitującej sytuacji w Europie może wpłynąć na negocjacje, ale była gwiazda LSU pozostaje faworytem do ustanowienia rekordów finansowych wśród wide receivers.

Tight end

Średnie roczne wynagrodzenie: Jimmy Graham (10 milionów dolarów, 2014 i 2018)
Trzyletnia suma: Graham (30 milionów dolarów, 2014 i 2018)

Graham ustawił poprzeczkę w 2014 roku, a następnie stał się pierwszym tight endem, który dopasował ją w 2018 roku. Ówczesna gwiazda New Orleans Saints podpisała czteroletnie, warte 40 milionów dolarów przedłużenie z drużyną w 2014 roku, po tym jak przegrał swoją skargę, aby być traktowanym jak szeroki odbiornik dla celów franchise tagu. Tamta umowa płaciła mu 30 milionów dolarów przez trzy lata. W zeszłym tygodniu Graham podążył za tamtym kontraktem, podpisując trzyletnią, 30-milionową umowę z Green Bay Packers, wyrównując swoją roczną średnią i trzyletnią wartość z poprzedniego kontraktu.

Kto następny: Rob Gronkowski

Gronk podpisał przedłużenie dwa lata w swojej pro karierze jako zabezpieczenie przed kontuzją pleców, która kosztowała go jego ostatni rok w Arizonie. Przyszły Hall of Famer nadal może przejść na emeryturę w tym offseason, ale jeśli będzie kontynuował karierę, nie byłoby niespodzianką, aby zobaczyć Gronkowski odebrać nową umowę w przyszłym offseason przekazując mu ponad 10 milionów dolarów rocznie. Jeśli nie Gronkowski, kolejna duża umowa zajmie trochę czasu, biorąc pod uwagę, że tacy gracze jak Zach Ertz i Travis Kelce są pod kontraktem do sezonu 2021. Do tego czasu, ktoś taki jak Evan Engram może być w dyskusji.

Left tackle

Średnia roczna pensja: Nate Solder ($15.5 mln, 2018)
Trzyletnia suma: Solder ($48 mln, 2018)

Aby skłonić Soldera do opuszczenia komfortu Nowej Anglii i udania się w dół I-95, Giants musieli zresetować rynek left tackle. Trent Williams wcześniej posiadał obie te marki na poziomie odpowiednio 13,6 mln $ i 42,3 mln $. Przeskok z umowy Williamsa do Soldera byłby taki, jakby Cousins zgarnął od Vikings trzyletnią, wartą 98,6 mln dolarów umowę. To ogromny wydatek ze strony drużyny, która desperacko potrzebowała pomocy linii ofensywnej dla tackle’a, który nigdy nie został wybrany do Pro Bowl podczas swoich siedmiu lat w NFL.

Kto następny: Taylor Lewan

Tennessee Titans tackle, z drugiej strony, trafił do Pro Bowl w każdym ze swoich ostatnich dwóch sezonów w lidze. Lewan, mierzący 6 stóp i 7 wzrostu, nie opuścił w tym czasie żadnego meczu i zmniejszył liczbę kar z 12 w 2016 roku do sześciu w 2017. Niewielu liniowych posiada jego połączone zdolności zarówno jako pass-protector, jak i mauling run-blocker, a z lepszym CV niż Soldera, Lewan powinien być w kolejce do rzucenia wyzwania nowo ustanowionym przez 29-latka bazom dla left tackles.

Right tackle

Średnia roczna pensja: Lane Johnson ($11,3 mln, 2016)
Trzyletnia suma: Johnson ($30.8 mln, 2016)

To jest rynek dwóch graczy, z Johnsonem za $30.8 mln przez trzy lata, Rickiem Wagnerem za $29.5 mln i nikim innym powyżej $22 mln. Johnson został przypuszczalnie zapłacony z zamiarem ostatecznie przeniesienia byłego czwartego ogólnego wyboru na lewy tackle, ale z Halapoulivaati Vaitai trzyma się w braku Jasona Petersa, Eagles może nie zepsuć tego, co zadziałało i po prostu trzymać Johnsona po prawej stronie dla przewidywalnej przyszłości.

Kto następny: Jack Conklin

While players like Trent Brown are likely to sign extensions first, Lewan’s teammate in Tennessee might be the right tackle with the best shotping of topping Johnson’s deal. Były ósmy pick został wybrany do pierwszej drużyny All-Pro w swoim debiutanckim sezonie, a Mike Mularkey zadbał o to, by Conklin miał dużo pomocy, a produkt Michigan State pozwolił na zaledwie 2,5 sacka w swoich dwóch pierwszych sezonach w lidze. Zerwany ACL, którego Conklin doznał w meczu z Patriots, może skomplikować sytuację, ale jest on na dobrej drodze do bycia jednym z najlepszych prawych tackli w futbolu.

Guard

Średnia roczna pensja: Andrew Norwell ($13,3 mln, 2018)
Trzyletnia suma: Norwell ($41,5 mln, 2018)

W przeciwieństwie do rynku tackle, nie ma znaczącej różnicy w wynagrodzeniach pomiędzy lewymi guardami a prawymi guardami. Jest to top end zdominowany przez wolnych agentów. Kelechi Osemele (średnia 11,7 mln $, 36,9 mln $ w ciągu trzech lat) ustawił poprzeczkę w 2016 roku, potem Kevin Zeitler (średnia 12 mln $, 38 mln $ w ciągu trzech lat) ustawił ją ponownie w 2017 roku, zanim umowa Norwella z Jaguars przebiła ich obu.

Kto następny: Zack Martin

Ta passa powinna się wkrótce skończyć, biorąc pod uwagę, że Dallas Cowboys na pewno dadzą swojej gwieździe guarda mamucie przedłużenie. Martin, który wchodzi w opcję piątego roku swojej debiutanckiej umowy, dwukrotnie znalazł się w pierwszej drużynie All-Pro i ma na koncie cztery nominacje do Pro Bowl w swoich pierwszych czterech sezonach w lidze. Tylko 27 graczy dokonało tego od czasu fuzji w 1970 roku. Siedemnastu z nich kwalifikuje się do Hall of Fame, a 11 z tych 17 zostało zapisanych w Canton.

Center

Średnie roczne wynagrodzenie: Ryan Jensen (10,5 miliona dolarów, 2018)
Trzyletnia suma: Weston Richburg (30 milionów dolarów, 2018)

Stary center Norwell (Ryan Kalil) i nowy center (Brandon Linder) dzierżyli te nagrody, tylko po to, by wolna agencja zmyła stare znaki. Jensen ma tylko jeden rok jako center pod pasem od czasów szkoły średniej, ale 26-latek pokazał wystarczająco dużo dla Ravens w zeszłym roku, że Tampa Bay wręczyła mu ośmiocyfrową roczną pensję. 49ers wyraźnie wzorowali umowę Richburga na byłym centrum Kyle’a Shanahana-coached Alex Mack, który dostał pięcioletnią, 45-milionową umowę z 28,5 milionami dolarów w ciągu pierwszych trzech lat. Kontrakt Richburga dodał $500,000 rocznie dla pięcioletniego, $47,5 miliona znaku z $30 milionów płatnych przez 36 miesięcy.

Kto następny: Matt Paradis

Jest grupa weteranów gwiazd centrów już na dużych umowach i szereg obiecujących młodszych graczy, takich jak Nick Martin i Pat Elflein, którzy figurują jako należni dla dużych umów w dół linii. W środku nie ma zbyt wiele. Jednym z wyjątków może być Paradis, który spędził trzy lata jako starter w Denver i grał na poziomie Pro Bowl w każdym z ostatnich dwóch sezonów. 28-latek wchodzi w ostatni rok swojej obecnej umowy z Broncos, co otworzyłoby go na dużą ofertę, aby pozostać w Denver lub odejść w wolnej agenturze w przyszłym sezonie.

Edge rusher

Średnia roczna pensja: Von Miller ($19,1 mln, 2016)
Three-year total: Miller ($61,1 mln, 2016)

Although he signed his deal two years ago, Miller holds the nod as the highest-paid non-quarterback in football. W ciągu dwóch kolejnych kampanii zaliczył 23,5 sacka, ale Denver Broncos nie byli w stanie poskładać ofensywy na tyle, by wrócić do postseason.

Kto następny: Khalil Mack

Po zablokowaniu swojego budulca w ataku poprzez podpisanie Dereka Carra w zeszłym offseasonie, nieuniknione jest, że Oakland Raiders wykonają podobny ruch, aby zabezpieczyć swoją gwiazdę pass-rushera. Mack już niedługo trafi w kampanię swojej opcji na piąty rok za 13,9 miliona dolarów. Raiders mogliby go franczyzować w 2019 roku za to, co prawdopodobnie wyniesie nieco ponad 18 milionów dolarów, ale jeżeli nie dojdą do porozumienia z Mackiem w tym offseason, to na pewno zabezpieczą go następnym razem.

Dostosowując do inflacji, sześcioletni kontrakt Millera przełożyłby się na 130,6 milionów dolarów, przy 69,7 milionach dolarów w ciągu pierwszych trzech lat dla Macka. Nie sądzę, żeby osiągnął tak wysoki poziom, nie licząc sezonu na miarę Defensive Player of the Year, ale produkt z Buffalo powinien dobić do 20 milionów dolarów za sezon.

Interior defensive lineman

Średnia roczna pensja: Fletcher Cox (17,1 miliona dolarów, 2016)
Trzyletnia suma: Marcell Dareus (53,2 miliona dolarów, 2015)

Było sześciu defensive tackles z trzyletnią kwotą 44,7 miliona dolarów lub wyższą i nikt inny w granicach 10 milionów dolarów. Ta grupa jest tymczasowo w dół do pięciu po Miami Dolphins wyciąć Ndamukong Suh, który wcześniej posiadał oba te tytuły z 19,1 mln dolarów rocznej pensji i 60 mln dolarów trzyletni hit gotówki. Może spaść do czterech w przyszłym sezonie, kiedy Jaguars prawdopodobnie zdecydują między Dareusem a Malikiem Jacksonem, choć podejrzewam, że będą mieli co najmniej jednego nowego uczestnika …

Who’s next: Aaron Donald

Panujący Defensive Player of the Year jest w kolejce po kontrakt bliższy Millerowi niż komukolwiek innemu. Byłoby dużym zaskoczeniem, gdyby Donald nie odszedł z największym kontraktem, jaki kiedykolwiek otrzymał gracz defensywny.

Coverage linebacker

Średnia roczna pensja: Jamie Collins (12,5 miliona dolarów, 2017)
Trzyletnia suma: Collins (37,3 miliona dolarów, 2017)

Jeden z najmniej znanych ogromnych kontraktów w lidze, Browns wysłali trzeciorundowy pick kompensacyjny do Patriots, aby pozyskać Collinsa, a następnie wręczyli mu czteroletnią, wartą 50 milionów dolarów umowę, aby pozostał w Cleveland. Produkt Southern Mississippi opuścił 10 meczów w 2017 roku ze wstrząśnieniem mózgu i rozdartym MCL. Obrona Cleveland była warta minus-1,1 zwycięstwa z Collinsem na boisku przez 310 snapów i minus-4,1 zwycięstwa przez 715 snapów bez niego, więc podczas gdy Browns tęsknili za swoim gwiazdorem linebackerem, to nie było tak, że byli świetni z nim wokół.

Kto następny: C.J. Mosley

Gość, który może przejść do historii jako ostatni świetny pierwszorundowy pick w karierze Ozziego Newsome’a, Mosley ma już za sobą trzy podróże do Pro Bowl w czterech sezonach z Ravens. Baltimore pozwoliło odejść kilku młodym gwiazdom, ale nie może pozwolić, aby długoterminowe zastępstwo dla Raya Lewisa podążyło za Osemele i Wagnerem… prawda?

Cornerback

Średnia roczna pensja: Josh Norman ($15.0 mln, 2016)
Three-year total: Norman ($51.0 mln, 2016)

Podpisanie Normana po tym, jak Panthers zwolnili go z franchise tagu, było postrzegane jako coup dla Waszyngtonu, ale nie zadziałało w ten sposób. The D.C. pass rush uplasował się na trzecim miejscu w wskaźniku nacisku i ósmym w sack rate w ciągu ostatnich dwóch lat, ale był 24. w pass defense DVOA w 2016 roku przed poprawą do szóstego w zeszłym sezonie. Norman miał cztery przechwyty i dwa pick-sixes podczas swojego przełomowego sezonu w Carolinie, ale ma tylko trzy picki w 30 meczach od przybycia do Waszyngtonu. Norman był dobry, ale 30-latek nie był transformującym graczem, którego Scot McCloughan miał nadzieję dodać do swojej secondary w tym czasie.

Kto następny: Jalen Ramsey

Odważny lider defensywy Jacksonville, Ramsey grał nadzwyczaj dobrze jak na rookie cornerback w 2016 roku i był częścią najlepszego duetu cornerbacków w futbolu w zeszłym sezonie. Jedynym pytaniem dotyczącym Ramseya przychodzącego do NFL było to, czy będzie rozgrywającym po przechwyceniu zaledwie trzech podań w FSU, ale 23-latek zgarnął cztery picki oprócz swoich 17 przechwytów w 2017 roku. Ramsey nie powinien podpisać nowej umowy najwcześniej w 2019 roku, ale jest najlepszym zawodnikiem na tej pozycji, który ma szansę na przedłużenie kontraktu. Marcus Peters również może być tutaj w biegu.

Safety

Średnia roczna pensja: Eric Berry ($13 mln, 2017)
Trzyletnia suma: Berry ($42,5 mln, 2017)

Berry postawił na siebie przed sezonem 2016, a następnie wyprodukował najlepszy sezon w karierze, zmuszając Chiefs do ogromnego przedłużenia. Drugi co do wielkości kontrakt safety w momencie podpisania umowy przez Berry’ego zakładał, że Devin McCourty otrzyma 29,9 miliona dolarów w ciągu trzech sezonów. Większość dużych kontraktów trafia do free safeties, ale Reshad Jones gra mieszankę obu miejsc bezpieczeństwa i jest na drugim miejscu z 33 milionami dolarów przez trzy lata, podczas gdy czysty strong safety Kam Chancellor jest na trzecim miejscu z 31 milionami dolarów.

Kto następny: Earl Thomas

Seahawks podobno kupują swojego gwiazdora safety za pierwszo- i trzeciorundowe picki, ale nie mają nikogo, kto mógłby zastąpić przyszłego Hall of Famera i produkt z Teksasu w składzie na free safety. Nie może być inny bezpieczeństwa w piłce nożnej, który może zrobić to, co Thomas robi w jego najlepszych. Thomas kończy 29 lat w maju, ale jeśli chce kontynuować karierę, ktoś zapłaci mu podobną do Berry’ego sumę za kasowanie głębokiego środka pola. Jeśli Thomas odejdzie na emeryturę, Landon Collins będzie kolejną możliwością.

Kicker

Średnia roczna pensja: Stephen Gostkowski ($4,3 mln, 2015)
Trzyletnia suma: Justin Tucker ($13,8 mln, 2016)

Powszechnie uważani za dwóch najlepszych kickerów w futbolu ze względu na swoją konsekwencję, nie jest zaskoczeniem widzieć tutaj Gostkowskiego i Tuckera. Dan Bailey faktycznie ma największą maksymalną wartość w swojej umowie na poziomie 22,5 miliona dolarów, ale jest to ponad siedmioletni pakt.

Kto następny: Gostkowski

34-latek stanie się wolnym agentem po tym nadchodzącym sezonie i choć Patriots odeszli od Adama Vinatieriego po jego kampanii w wieku 33 lat, to było to po dwóch słabych sezonach w ciągu trzech lat. Jeśli Gostkowski nadal będzie grał na wysokim poziomie, Bill Belichick powinien chcieć zatrzymać swojego kopacza na kolejną umowę. Tucker będzie wolnym agentem rok później i powinien dostać umowę, która zdmuchnie obecny rynek kopnięć.

Punter

Średnia roczna pensja: Johnny Hekker ($4,1 mln, 2017)
Trzyletnia suma: Marquette King ($10,8 mln, 2016)

Hekker jest niemal powszechnie uważany za najlepszego puntera w futbolu, a to dwuletnie przedłużenie przyszło z czterema latami pozostającymi już na jego obecnej umowie. To nie będzie technicznie hit książek dla Rams aż do 2021 roku. Produkt z Oregon State jest jednym z zaledwie kilku zawodników, którzy podpisali kontrakt do 2022 roku. King natomiast odziedziczył największy tytuł trzyletniego kontraktu, po tym jak po ostatnim sezonie wygasła umowa Dustina Colquitta. Raiders zapłacili Kingowi 5,3 miliona dolarów w samym sezonie 2016, co było więcej niż Carr i Mack razem wzięci.

Kto następny: Brett Kern

Punter z Tennessee zdobył swój pierwszy Pro Bowl w 2017 roku i w tej kampanii wchodzi w czwarty rok pięcioletniej, opiewającej na 15 milionów dolarów umowy. W wieku 32 lat, Kern powinien być w kolejce do przedłużenia umowy po sezonie.

.