Jeśli chodzi o finanse osobiste, stopy procentowe mogą być mylące. Po pierwsze, w zależności od tego, czy płacisz czy zarabiasz na odsetkach, „wysoka stopa procentowa” może być albo powodem do niepokoju, albo wspaniałym narzędziem finansowym.
Jeśli kiedykolwiek byłeś na rynku konta oszczędnościowego, karty kredytowej, pożyczki studenckiej, samochodu lub kredytu hipotecznego, prawdopodobnie wiesz coś jeszcze o stopach procentowych: Stopy procentowe zawsze ulegają zmianom. Na przykład, stopa funduszy federalnych – stopa, po której banki udzielają pożyczek innym bankom i podstawa większości stóp procentowych dla konsumentów w Stanach Zjednoczonych – zmieniła się dość znacznie, od 0,25% do 19% od 1954 roku.
Te zmieniające się stopy mają znaczenie dla Ciebie, ponieważ stopa funduszy federalnych określa większość stóp procentowych dla produktów, z których prawdopodobnie będziesz korzystać w tym czy innym momencie:- Główna stopa procentowa banków (stopa, którą banki pobierają od klientów za pożyczki) – jak kredyty studenckie, pożyczki osobiste i certyfikaty depozytowe (CD) – Kredyty hipoteczne o zmiennym oprocentowaniu – Karty kredytowe
Dlaczego stopy procentowe się zmieniają?
Co powoduje, że stopy procentowe tak bardzo się zmieniają? Dlaczego banki zmieniają swoje stopy procentowe? Jest wiele powodów, ale dwa kluczowe czynniki to podaż pieniądza i inflacja. Oto krótki elementarz na temat tego, dlaczego stopy procentowe się zmieniają, dlaczego powinno cię to obchodzić i co musisz wiedzieć przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji finansowej związanej z płaceniem lub zarabianiem odsetek.
Fed
Bank centralny USA – lepiej znany jako „Fed”- ma dwa podstawowe cele: pełne zatrudnienie i stabilne ceny. Fed stara się osiągnąć te cele poprzez tworzenie polityki monetarnej, która może zwiększyć lub zmniejszyć podaż pieniądza. Wykorzystuje stopy procentowe jako dźwignię do stymulowania lub spowalniania gospodarki.
Jeśli gospodarka zwalnia, Fed może obniżyć stopy procentowe, aby przedsiębiorstwa mogły taniej pożyczać i inwestować pieniądze oraz tworzyć miejsca pracy. Niższe stopy procentowe mają również tendencję do zachęcania konsumentów do pożyczania i wydawania pieniędzy, co pomaga pobudzić wzrost gospodarczy. Kiedy stopa funduszy federalnych spada, spada również oprocentowanie kredytów hipotecznych oraz krótko- i długoterminowych.
Fed przede wszystkim kontroluje podaż pieniądza poprzez kupno lub sprzedaż obligacji rządowych w procesie znanym jako operacje otwartego rynku.
Banki utrzymują rezerwy w Fed, a poprzez operacje otwartego rynku Fed zawiera transakcje z bankami w celu kupna lub sprzedaży obligacji rządowych. Kiedy Fed kupuje papiery wartościowe od banku, zwiększa ilość pieniędzy na rachunku rezerwowym banku w Fed. Mając większą podaż pieniądza w ręku, bank ma motywację do obniżenia stopy procentowej, którą obciąża kredytobiorców.
Podaż i popyt
Wpływ na stopy procentowe ma również wzajemne oddziaływanie między popytem kredytobiorców na pieniądz a podażą pieniądza przez kredytodawców. Na poziomie mikro, jeśli bank doświadcza większego popytu na swoje kredyty w stosunku do podaży depozytów, jego stopy procentowe mają tendencję do wzrostu. Aby pożyczyć dodatkowe pieniądze, bank musi ponieść dodatkowe koszty – albo z tytułu pożyczenia pieniędzy od innego banku, pozyskania kapitału, albo zwiększenia stopy procentowej, którą musi zapłacić deponentom, aby przyciągnąć dodatkowe depozyty.
Ostatecznie bank przenosi te koszty na kredytobiorców w postaci wyższych stóp procentowych.
Inflacja
Stopy procentowe mogą się również zmieniać z powodu inflacji. Przy określaniu stopy procentowej do obciążenia kredytobiorców, kredytodawcy czynnik w ich szacunków, co przyszłe poziomy cen będzie w celu zapewnienia kredytodawców będzie zysk z kredytu. Wysoka inflacja, lub przewidywana inflacja, spowoduje wyższe stopy procentowe.
Na przykład, w latach 70-tych, Stany Zjednoczone doświadczyły większego poziomu inflacji po tym, jak Rezerwa Federalna „poluzowała” podaż pieniądza. Intencją Fedu było zmniejszenie bezrobocia, ale nie tylko nie udało mu się utrzymać bezrobocia w ryzach, ale także doprowadziło do inflacji, która w latach 1974-1981 wynosiła średnio prawie 10% (2-5% uważa się za „zdrowe”).
W odpowiedzi Rezerwa Federalna „zacieśniła” podaż pieniądza, wycofując pieniądze z obiegu poprzez sprzedaż obligacji rządowych. W rezultacie stopa funduszy federalnych gwałtownie wzrosła z 5 proc. w 1976 r. do ponad 13 proc. w 1980 r., w dużej mierze dlatego, że było znacznie mniej pieniędzy do pożyczenia, niż wymagali konsumenci i przedsiębiorstwa.
Od początku lat 80. do dziś stopy procentowe ulegały znacznym wahaniom. Po hiperinflacji w latach 70-tych, stopy procentowe pozostawały wysokie we wczesnych latach 80-tych, osiągając w 1981 roku szczyt na poziomie ponad 16%. W połowie lat 80. i na początku lat 90. stopa funduszy federalnych spadała, wahając się od 5 do 8 procent. W wyniku boomu gospodarczego lat 90-tych, stopy procentowe wahały się między 3 a 6 procent, osiągając górną granicę tego przedziału w momencie pęknięcia baniek dot-com i mieszkaniowej na początku XXI wieku. Możesz sprawdzić aktualną stopę fed funds tutaj.
Ostatnie trendy w stopach procentowych
Rezerwa Federalna utrzymywała stopę funduszy federalnych na niskim poziomie w ostatnich latach, próbując stymulować wzrost gospodarczy. W Simple staramy się zawsze w przejrzysty sposób informować o zmianach stóp procentowych i ciężko pracujemy, aby stopy procentowe naszych produktów finansowych były konkurencyjne.
W tym wpisie możesz dowiedzieć się więcej o tym, jak zmiany stóp procentowych wpływają na Ciebie.
$$$