Czego używali ludzie przed szamponem?

Gdy komercyjny szampon zaczął trafiać na półki sklepowe w latach trzydziestych, zmienił świat. Nasuwa się więc pytanie, co ludzie robili przed szamponem? Czy po prostu używali wody, mydła, czy czegoś innego? Zbadamy niektóre z najpopularniejszych nawyków pielęgnacyjnych historycznych ludów, od tych całkiem przyziemnych po naprawdę dziwne.

Starożytna pielęgnacja włosów: Not As Weird As You Might Think

Tysiące lat temu istniały różne sposoby mycia włosów i dbania o nie. W Sumerii, o ile nam wiadomo, ludzie najczęściej myli się bez mydła i olejowali włosy, aby zachować ich lśniący wygląd. Aby ukryć zapach ciała, kobiety nakładały na głowy stożki z perfumami, które utrzymywały ich włosy w aromacie przez cały dzień. W starożytnych Chinach ludzie używali rośliny Cedrela, pachnącej rośliny drzewiastej, która jest obecnie używana do produkcji pudełek na cygara, do mycia włosów.

W Egipcie, ich metoda mycia włosów była: nie. Po prostu golili je wszystkie, aby uniknąć wszy głowowych! Nosili jednak peruki, które często myli za pomocą soku cytrusowego. Kwas cytrynowy zawarty w soku rozpuszczał oleje w perukach i pozostawiał mieszki włosowe szczelnie zamknięte. Po umyciu lubili używać olejku migdałowego jako odżywki.

Grecy i Rzymianie używali oliwy z oliwek do odżywiania włosów i utrzymywania ich w miękkości, a płukanki z octu do utrzymywania ich w czystości i rozjaśniania koloru.

Średniowieczna pielęgnacja włosów: tłuszcz z boczku, kora wiązu, woda rozmarynowa i ług

W średniowieczu kąpiele były pracochłonne, a nawet uważano je za niezdrowe, więc ludzie rzadko z nich korzystali. W niektórych częściach Europy zalecano jednak, by kobiety mieszały spalony chleb jęczmienny, sól i tłuszcz niedźwiedzi i nakładały to na włosy. Miało to sprawić, że włosy urosną! Inne kobiety lubiły przyrządzać herbatę z koziego mleka lub wody, kory wiązu, korzenia wierzby i trzciny, a następnie myć nią włosy. Miało to sprawić, że będą grubsze. Inne metody mycia włosów obejmowały ocet, wodę rozmarynową, pokrzywy, miętę, tymianek i kilka innych ziół.

W okresie renesansu, kobiety we Włoszech myły włosy ługiem mydlanym, a następnie używały tłuszczu z boczku i lukrecji do kondycjonowania włosów.

18th Century Hair Care: Wigs Galore

W latach 1700 i 1800 peruki były wszystkim. Większość ludzi myła włosy ługiem mydlanym lub wodą, i nadal chodzili o swoich dniach smarując włosy i ciągnąc je do tyłu. Problem? Teraz, bogaci ludzie lubili nosić peruki – i to nie byle jakie peruki, ale ogromne, pudrowe peruki. Były one przeważnie białe, ale kobiety lubiły też nosić pastelowe kolory, takie jak różowy, niebieski, a nawet lawendowy. Im bogatszy byłeś, tym większa peruka była.

Jak czas poszedł dalej, bogatsze ludzie nosili wyższe i wyższe peruki. Były one zazwyczaj wykonane z ludzkich włosów, ale czasami kozie lub końskie włosy zostały zastąpione.

Sławnie, hrabina Matignon, we Francji, zapłacił fryzjera, aby jej nową perukę na każdy dzień tygodnia!

Era wiktoriańska: Jajka. Eggs Everywhere.

W epoce wiktoriańskiej tysiące lekarzy wychodziło na ulice, głosząc światu korzyści zdrowotne płynące z kąpieli. Wiktorianie byli znani z fascynacji nowymi, uprzemysłowionymi produktami i modami zdrowotnymi. Mycie włosów ługiem było nadal powszechne, ale na scenie pojawił się konkurent w postaci skromnego jajka. Teraz, mniej więcej raz w miesiącu (co było zalecaną ilością), kobiety rozbijały jajka nad głowami, spryskiwały nimi włosy, a następnie spłukiwały je.

Mydło kastylijskie było również popularną opcją, podobnie jak „mydło z kości słoniowej” P&G, które zostało po raz pierwszy wynalezione w 1859 roku przez Williama Proctera i Jamesa Gamble’a. „Macassar oil”, olej wykonany z oleju kokosowego, oleju palmowego i oleju z kwiatów zwanych „ylang-ylang”, był używany jako popularna odżywka.

The 1930s Shampoo Revolution

W końcu, w 1930 roku, w Springfield Massachusettes, dr John H. Breck założył Breck Shampoo. To z powodu jego sprytnej kampanii reklamowej, że komercyjny szampon zaczął być używany jako produkt do mycia włosów. Breck zamieścił reklamy w Woman’s Home Companion, Seventeen, Harper’s Bazaar, Glamor, a nawet Vogue, pod hasłem „każda kobieta jest inna”, twierdząc, że stworzył spersonalizowany szampon, którego efektem będą piękne włosy, za każdym razem. W latach 50-tych jego szampon był już dostępny niemal wszędzie. Kampania pozostała popularna aż do lat 70-tych, tworząc kulturowe oczekiwanie częstego mycia włosów.

Inne firmy szybko podłapały i powstał przemysł pielęgnacji włosów. Od tego czasu używamy komercyjnych szamponów.