Co to jest muzyka soca?
Ten materiał jest skierowany przede wszystkim do ludzi, którzy są nowi w tym gatunku muzyki zwanej soca. Jako artysta, który został nagrywając piosenki soca przez ostatnie osiem lat, i który wygrał Karaibów szerokich soca konkursy, będę skromnie spróbować przedstawić kompleksowe wprowadzenie do muzyki soca.
Soca muzyka pochodzi z karaibskiej wyspie Trynidad i Tobago. Powszechnie uważa się, że została stworzona przez Lorda Shorty’ego (urodzonego jako Garfield Blackman). Zauważył on, że muzyka calypso była zagrożona przez bardziej popularną muzykę reggae i wymierała i próbował stworzyć nową hybrydę, która była bardziej atrakcyjna dla mas. Połączył muzykę indyjską z muzyką calypso i w ten sposób powstała bardziej energetyczna hybryda zwana solka, która później stała się znana jako soca. Lord Shorty wprowadził soca do świata w 1973 roku z jego hitem, Indrani.
Naturalnie, muzyka soca z lat siedemdziesiątych jest bardzo różna od tego, co istnieje dzisiaj. Dzisiaj, istnieją dwa główne typy, a mianowicie Power Soca i Groovy Soca. Jaka jest główna różnica między tymi dwoma?
Power soca muzyka jest bardzo szybka, z tempem około 160 uderzeń na minutę. Muzyka ta jest w dużej mierze instruktażowe w naturze. Artyści Soca rozwijać się na motywowanie publiczności do reagowania na ich instrukcje tańca. Power soca muzyka jest w dużej mierze muzyka do skakania, fali i „wina” do. („Wino” pochodzi od słowa „wiatr” i jest rodzajem tańca, który składa się z ruchów bioder). Reakcja tłumu jest kluczowa.
Trinidadian soca artysty, Superblue został przypisany do rozpoczęcia „skok i fala” szał. Jego sukces z tego stylu soca było tak niesamowite, że od tego czasu większość piosenek soca są napisane z reakcją tłumu w mind.
Dziś, wyzwanie dla władzy soca songwriters jest pisanie piosenek, które mogą poruszać publiczność, ale nie być regurgitation skoku i fali temat. To nie jest najłatwiejsze z zadań, ponieważ z samej natury festiwalu, że muzyka soca jest skoncentrowany wokół. Muzyka soca jest w dużej mierze muzyką karnawałową. Skoro karnawał polega na skakaniu i machaniu, muzyka, która go napędza, musi być w stanie wywołać taką aktywność. Coraz częściej artystom udaje się pisać piosenki, które niekoniecznie opierają się na „jump and wave” czy machaniu szmatami i flagami. Aby nie popaść w monotonię, coraz częściej pojawiają się tematy takie jak miłość, pokój i wspólnota.
Groovy soca muzyka jest prawdopodobnie, lepszym środkiem do napędzania soca muzyki do przodu na arenie międzynarodowej. To jest znacznie wolniej, około 115 uderzeń na minutę. Ten nowszy rodzaj soca pozwala na szerszy zakres tematów, które mają być podjęte. W przeciwieństwie do totalnego szaleństwa, które wywołuje power soca, groovy soca to muzyka, przy której można się kołysać i tańczyć powoli. Artyści tacy jak Kevin Lyttle i Rupee pokazali, że ten rodzaj muzyki jest bardzo przystępny dla mainstreamowych rynków muzycznych, z międzynarodowymi hitami takimi jak „Turn Me On” i „Tempted To Touch”. Innym artystą, który zdobył międzynarodowe uznanie z groovy/crossover soca jest Barbados artysta oparty, Alison Hinds.
Wierzę, że szybkie i groovy soca muzyka powinna nadal współistnieć. Chętnie akceptuję wszystkie odmiany soca i nie stawiam żadnej z nich przeciwko innej. Muzyka jest dynamiczna. Na przestrzeni dziejów żaden gatunek nigdy nie pozostał taki sam i ciągle powstają hybrydy.
In addition to power and groovy soca, other types of soca music include ragga soca and chutney soca.
Ragga soca jest fuzja dancehall i soca muzyki. Ragga soca wykonawców obejmują Trinidians, Bunji Garlin i Maximus Dan.
Chutney soca jest mieszanką East Indian chutney muzyki i soca. Chutney Soca jest up-tempo, rytmiczny rodzaj piosenki, z towarzyszeniem tradycyjnych indyjskich instrumentów muzycznych, takich jak dholak, tassa, harmonium i dhantal.
Linia między różnymi rodzajami muzyki soca staje się coraz mniej wyraźnie zdefiniowane. To może być czasami bardzo trudne i kontrowersyjne, aby wskazać, co jest groovy, moc, lub ragga soca. Jest tak wiele fuzji odbywających się, że często trudno jest powiedzieć, czy piosenka jest naprawdę piosenka soca. Na przykład niektórzy twierdzą, że przebój Alison Hinds „Roll It Gal” nie jest tak naprawdę piosenką soca, ale piosenką R&B z wpływami zachodnioindyjskimi. Chociaż nie podzielam tego poglądu, pokazuje to, że nie ma jasnych rozróżnień i definicji. Muzyka soca, podobnie jak inne formy muzyki, jest sztuką i nie może być ograniczona do określonej lub wyłącznej formy.
Muzyka Soca jest w dużej mierze konkurencyjna. Każdego roku artyści starają się prześcignąć siebie nawzajem w karnawałowych konkursach takich jak Soca Monarch i Road March. Na soca monarcha konkurencji soca artyści wykonują przed dużą publicznością i są klasyfikowane przez panel sędziów. Piosenka Road March to piosenka, która jest najczęściej grana podczas karnawałowej parady ulicznej. Każda karaibska wyspa organizuje swoje własne konkursy. Nagrody mogą sięgać setek tysięcy dolarów dla każdego zwycięzcy, szczególnie w Trynidadzie i Tobago.
Niektórzy z największych artystów soca w branży ukłonili się przed konkurencją. Należą do nich wielkie nazwiska, takie jak Machel Montano, Bunji Garlin i KMC. Powszechnie panuje przekonanie, że „muzyka to misja, a nie konkurs”. Osobiście uważam, że takie konkursy są bardzo negatywną siłą, powodującą niepożądane tarcia między artystami. Jako artysta, miałem swoje własne bitwy. Jednak wygrywanie jest tak zabawne, że trudno z tego zrezygnować. Fani mogą być nieustępliwi w nakłanianiu artysty do rywalizacji wbrew jego własnej woli. Sposób, w jaki te konkursy są zorganizowane, sprawia, że łatwo jest przejść niezauważonym, jeśli nie bierze się w nich udziału, chyba że jest się już mocno osadzonym na rynku.
Popularni wykonawcy soca obejmują Machel Montano, Destra, Alison Hinds, Atlantik, KMC, Shurwayne Winchester, Denise Belfon, Bomani, Bunji Garlin, Iwer George, Bomani, Kevin Lyttle, Tizzy, Maximus Dan, Mr Killa, Mantius, Fireman Hooper, Jamesy P, Tallpree, Claudette Peters, Burning Flames, Nicole David, Ricky T, Qpid i Krosfyah.
Niektóre z największych światowych hitów soca to „Turn Me On” Kevina Lyttle’a, „Tempted to Touch” Rupee, „Who Let the Dogs Out” Baha Men (oryginalnie śpiewane przez Anslema Douglasa), „Sweet Soca Music” Sugar Daddy’ego, „Nookie” Jamesy’ego P, „Hot Hot Hot Hot” Bustera Poindextera (oryginalnie śpiewane przez Arrow) i „Follow the leader” Soca Boys (oryginalnie śpiewane przez Nigela i Marvina Lewisa).
Instrumenty dęte, takie jak trąbki i puzony były bardzo typowe dla muzyki soca. Czasami, saksofon tworzy część sekcji dętych. Podczas gdy instrumenty te są nadal używane w występach na żywo, syntezatory i samplery coraz częściej je zastępują, szczególnie w nagraniach studyjnych i na mniejszych koncertach. Soca jest bardzo napędzana przez perkusję i bębny, które często są bardzo głośne w miksie soca. Bas jest również bardzo ważny. Inne instrumenty używane obejmują gitary i instrumenty klawiszowe.
Wiodące wyspy karaibskie produkujące soca to Trynidad i Tobago, St Vincent i Grenadyny, St Lucia, Grenada, Barbados oraz Antigua i Barbuda.