El Niño to cykl klimatyczny na Oceanie Spokojnym o globalnym wpływie na wzorce pogodowe.
Cykl rozpoczyna się, gdy ciepła woda w zachodniej części tropikalnego Oceanu Spokojnego przesuwa się na wschód wzdłuż równika w kierunku wybrzeża Ameryki Południowej. Normalnie ta ciepła woda gromadzi się w pobliżu Indonezji i Filipin. During an El Niño, the Pacific’s warmest surface waters sit offshore of northwestern South America.
Forecasters declare an official El Niño when they see both ocean temperatures and rainfall from storms veer to the east. Eksperci poszukują również dominujących wiatrów handlowych, które osłabiają się, a nawet zmieniają kierunek podczas zjawiska klimatycznego El Niño. Zmiany te uruchamiają pętlę sprzężenia zwrotnego między atmosferą a oceanem, która wzmacnia warunki El Niño. Prognoza El Niño na rok 2015 ma być jedną z najsilniejszych w historii, według Mike’a Halperta, zastępcy dyrektora Climate Prediction Center, części National Oceanic and Atmospheric Administration.
„Nie chcemy widzieć tylko ocieplenia w oceanie. Chcemy zobaczyć, jak atmosfera nad oceanem reaguje na zmiany” – powiedziała Michelle L’Heureux, klimatolog i lider zespołu prognozującego El Niño w Climate Prediction Center.
Lokalizacja burz tropikalnych przesuwa się na wschód podczas El Niño, ponieważ wilgoć atmosferyczna jest paliwem dla burz, a największa ilość parowania ma miejsce nad najcieplejszymi wodami oceanu.
Istnieje również przeciwieństwo El Niño, zwane La Niña. Odnosi się to do czasów, gdy wody tropikalnego wschodniego Pacyfiku są zimniejsze niż zwykle, a wiatry handlowe wieją silniej niż zwykle.
Zbiorczo, El Niño i La Niña są częściami oscylacji w systemie ocean-atmosfera zwanej Oscylacją El Niño-Południową, lub cyklem ENSO, który ma również fazę neutralną.
Co powoduje El Niño?
Naukowcy nie rozumieją jeszcze szczegółowo, co wywołuje cykl El Niño. Nie wszystkie El Niño są takie same, ani atmosfera i ocean nie zawsze podążają za tymi samymi wzorcami od jednego El Niño do drugiego.
„Nie ma jednej wielkiej przyczyny, co jest jednym z powodów, dla których nie możemy tego przewidzieć idealnie” – powiedział L’Heureux. „Istnieje pewna przewidywalność we wspólnych cechach, które pojawiają się wraz z El Nino, dlatego możemy tworzyć prognozy na ten temat. Ale nie będzie to dokładnie to samo za każdym razem.”
Aby przewidzieć El Niño, naukowcy monitorują temperatury w górnych 656 stopach (200 metrach) oceanu. Obserwują oni wyraźne przesunięcie temperatury z zachodniego Pacyfiku na wschodni Pacyfik. Na przykład wiosną 2014 roku przez Pacyfik przeszła bardzo silna fala ciepłej wody zwana „falą Kelvina”, co skłoniło niektórych prognostyków do prognozowania potężnego El Niño na zimę 2014 roku. Jednak ich prognozy rozmyły się jesienią, ponieważ sztormy i wiatry handlowe nigdy nie podążyły za nimi, a sprzężenia zwrotne między atmosferą a oceanem nie zdążyły się rozwinąć.
„El Niño nigdy nie są nieuniknione” – powiedział L’Heureux.
Jak często występuje El Niño?
El Niño występuje co trzy do pięciu lat, ale może pojawiać się tak często jak co dwa lata lub tak rzadko jak co siedem lat. Zazwyczaj El Niños występują częściej niż La Niñas. Każde z tych zjawisk trwa zazwyczaj od 9 do 12 miesięcy. Często zaczynają się formować na wiosnę, osiągają szczytową siłę między grudniem a styczniem, a następnie zanikają do maja następnego roku.
Jego siła może się znacznie różnić między cyklami. Jednym z najsilniejszych w ostatnich dziesięcioleciach było El Niño, które rozwinęło się zimą 1997-98. „Wszyscy kojarzą słowo El Niño z tym wydarzeniem, ale to było rzadkie, jednorazowe wydarzenie” – zauważa L’Heureux.
El Niño zostało pierwotnie nazwane El Niño de Navidad przez peruwiańskich rybaków w latach 1600. Nazwa ta została użyta dla tendencji zjawiska do przybycia w okolicach Bożego Narodzenia. Zapisy klimatyczne dotyczące El Niño sięgają milionów lat wstecz, a dowody na istnienie cyklu można znaleźć w rdzeniach lodowych, mułach głębinowych, koralowcach, jaskiniach i słojach drzew.
Co się dzieje, gdy El Niño nie występuje?
W normalnych warunkach, innych niż El Niño, pasaty wieją w kierunku zachodnim przez tropikalny Pacyfik, z dala od Ameryki Południowej. Te wiatry spiętrzają ciepłe wody powierzchniowe w zachodniej części Pacyfiku, tak że powierzchnia morza jest około 1 do 2 stóp (0,3 m do 0,6 m) wyżej u wybrzeży Indonezji niż na całym Pacyfiku, u wybrzeży Ekwadoru.
Temperatura powierzchni morza jest również około 14 stopni Fahrenheita (8 stopni Celsjusza) cieplejsza na zachodzie. Chłodniejsze temperatury oceanu dominują u wybrzeży północno-zachodniej Ameryki Południowej, ze względu na upwelling zimnej wody z głębszych poziomów. Ta bogata w składniki odżywcze zimna woda wspiera zróżnicowane ekosystemy morskie i główne łowiska.
Kiedy El Niño uderza
Podczas El Niño wiatry handlowe słabną na środkowym i zachodnim Pacyfiku. Temperatury wody powierzchniowej u wybrzeży Ameryki Południowej ogrzewają się, ponieważ jest mniej upwelling zimnej wody z dołu, aby ochłodzić powierzchnię. Chmury i burze deszczowe związane z ciepłymi wodami oceanicznymi również przesuwają się na wschód. Ciepłe wody uwalniają tak dużo energii do atmosfery, że pogoda zmienia się na całej planecie.
Wśród znanych skutków El Niño
Cieplejsze wody w środkowym i wschodnim tropikalnym Pacyfiku mają istotny wpływ na pogodę na świecie. Największe wpływy nie są zazwyczaj odczuwalne aż do zimy lub wiosny na półkuli północnej, powiedział L’Heureux. Szacuje się, że El Niño z lat 1982-83 spowodowało na całym świecie szkody związane z pogodą o wartości ponad 10 miliardów dolarów.
Silne El Niño są również związane z ponadprzeciętnymi opadami w południowej części Stanów Zjednoczonych od Kalifornii do wybrzeża Atlantyku. Bardziej pochmurna pogoda zazwyczaj powoduje temperatury zimowe poniżej średniej dla tych stanów, podczas gdy temperatury są cieplejsze od średniej w północnej części Stanów Zjednoczonych. Opady deszczu są często poniżej średniej w dolinach Ohio i Tennessee oraz na północnym zachodzie Pacyfiku podczas El Niño.
Rekordowe opady deszczu często uderzają w Peru, Chile i Ekwador podczas roku El Niño. Połowy ryb na morzu Ameryki Południowej są zazwyczaj niższe niż normalnie, ponieważ życie morskie migruje na północ i południe, podążając za zimniejszą wodą.
El Niño wpływa również na opady w innych obszarach, w tym Indonezji i północno-wschodniej części Ameryki Południowej, które mają tendencję do bardziej suchych niż normalne warunków. Temperatury w Australii i Azji Południowo-Wschodniej biegać gorętsze niż średnia. Susza spowodowana przez El Niño może być rozległa, dotykając południową Afrykę, Indie, południowo-wschodnią Azję, Australię, wyspy Pacyfiku i kanadyjskie prerie.
Follow Becky Oskin @beckyoskin. Śledź LiveScience @livescience, Facebook & Google+.
.