CeeLo Green

Kim jest CeeLo Green?

CeeLo Green jest piosenkarzem, autorem tekstów i raperem, który rozpoczął swoją karierę jako członek niedocenionego zespołu rapowego Goodie Mob z Atlanty i gościnnie wystąpił w kilku klasycznych utworach OutKast. Znacznie większy sukces odniósł jako artysta solowy oraz jako frontman duetu Gnarls Barkley, w którym współpracował z producentem Danger Mouse. Później został trenerem w kilku sezonach programu The Voice. Jego ostatni album ukazał się w 2015 roku, ale od tego czasu wydał kilka nowych piosenek, podsycając plotki o nowym solowym wydaniu w niedalekiej przyszłości.

Od Goodie Mob do gościnnej współpracy z OutKast

CeeLo Green urodził się jako Thomas DeCarlo Callaway w Atlancie, w stanie Georgia, 30 maja 1974 roku. Jego najwcześniejsze muzyczne wypady były w kościele, ponieważ oboje jego rodzice byli ministrami. Jego ojciec odszedł, gdy miał zaledwie dwa lata, podczas gdy jego matka zmarła, gdy miał 18 lat po tym, jak został sparaliżowany w wypadku samochodowym.

Na początku lat 90-tych, Green i trzech innych – Big Gipp, Khujo i T-Mo – założyli grupę hip-hopową Goodie Mob, wydając swój pierwszy album, Soul Food, w 1995 roku. Fani hip-hopu domagali się więcej od nich od czasu ich występu na debiutanckim albumie OutKast, Southernplayalisticadillacmuzik, w 1994 roku w utworach „Call of da Wild” i „Git Up, Git Out.” Green udzielił się również jako wokal wspierający w hitowym utworze TLC „Waterfalls”. Z Goodie Mob zarówno rapował, jak i śpiewał, co w tamtym czasie było rzadko spotykane w świecie hip-hopu. Rolling Stone wyróżnił go za pochwały: „Płyta oferowała głębsze, serdeczniejsze hip-hopowe pożywienie w postaci uduchowionego śpiewu, szczególnie wkładu Cee-Lo o zgrzytliwym głosie.”

Drugi album zespołu Still Standing ukazał się w 1998 roku, wciąż opierając się w dużej mierze na produkcji tria z Atlanty Organized Noize, zanim Goodie Mob zmienił wytwórnię na Aristę dla World Party z 1999 roku. W tym momencie Green opuścił grupę, aby rozpocząć karierę solową, twierdząc, że były „pewne kreatywne różnice – nie tak bardzo osobiste – i kreatywne różnice sprawiły, że straciliśmy z oczu rzeczy, które kiedyś nas łączyły.”

Solo Career Growing Pains, Gnarls Barkley 'Crazy’ Hit

Następnie pojawił się Gnarls Barkley, współpracujący z Danger Mouse. Duet wydał swój pierwszy album, St. Elsewhere, w 2006 roku. Jego pierwszy singiel, „Crazy”, szybko stał się międzynarodowym hitem, debiutując na 1. miejscu brytyjskiej listy przebojów, gdzie pozostał przez 11 tygodni. „Crazy” został również uznany przez Rolling Stone za utwór nr 1 dekady, jak również za utwór nr 100 magazynu wszech czasów.

’F*** You’ Goes Viral

Green opisał muzykę Gnarls Barkley jako „elektryczny industrialny euro soul”. W 2008 roku Gnarls Barkley wydali drugi album, The Odd Couple, który spotkał się z mieszanym przyjęciem – recenzje były ogólnie pozytywne, ale album otrzymał znacznie mniej komercyjnego zainteresowania niż jego poprzednik. Powracając do solowego trybu, 10 sierpnia 2010 roku Green opublikował w sieci singiel „F*** You”. Stał się on natychmiastowym hitem, otrzymując ponad 2 miliony odsłon w mniej niż tydzień. „F*** You” – przemianowane na „Forget You” na potrzeby mainstreamu – wkrótce zadebiutowało na 1. miejscu w Wielkiej Brytanii i zdobyło pięć nominacji do nagrody Grammy. Album, na którym pojawił się utwór, The Lady Killer, został wydany w listopadzie 2010 r.

Celebrity Judge on NBC’s 'The Voice’

Green udał się do pojawienia się jako sędzia / trener na reality show telewizyjnym The Voice, który zadebiutował w dniu 26 kwietnia 2011 roku. Wystąpił u boku Christiny Aguilery, Blake’a Sheltona i Adama Levine’a. Po trzech sezonach, Green ogłosił, że robi sobie przerwę od The Voice w 2012 roku. „Wyjaśnił to w programie Today w grudniu 2012 roku. „W przyszłym roku robię rezydenturę w Las Vegas”. Został zastąpiony na sezon czwarty przez piosenkarza-songwritera R&B Ushera, ale powrócił po raz ostatni na sezon piąty przed opuszczeniem The Voice na stałe.

Mniej więcej w tym czasie wydał świąteczny album zatytułowany CeeLo’s Magic Moment. Nagranie dobrze poradziło sobie na listach przebojów R&B i holiday-music. W 2013 roku wydał duet z Laurianą Mae zatytułowany „Only You”. Green ponownie połączył się z Goodie Mob na album Age Against the Machine w tym samym roku. Grupa wcześniej wydała album bez niego, raczej ostro zatytułowany One Monkey Don’t Stop No Show, w 2004 roku.

’Heart Blanche’ to 'The Good Life’

Płyta Greena z 2015 roku, Heart Blanche, przyniosła średnią sprzedaż i obojętność krytyków. Rolling Stone czuł, że magia odeszła, berated album „pretensjonalne tendencje” i stwierdził, że „w erze, w której disco znalazł drugie życie na całej liście przebojów pop, Green’s throwback ledwo robi thud.”

Jego karierze nie pomogło oskarżenie o pobicie na tle seksualnym w 2012 roku, co doprowadziło do przeciągającego się śledztwa, które zakończyło się przyznaniem przez niego, że nie kwestionuje dostarczania ecstasy. W tym czasie wysłał serię podżegających tweetów na temat gwałtu, co doprowadziło do protestów fanów i mogło przyczynić się do anulowania jego krótkotrwałego reality show na TBS, CeeLo Green’s The Good Life. Później przeprosił za komentarze.

Po współpracy z artystami takimi jak Mac Miller, Raekwon i Offset, Green wrócił do studia w 2019 roku, aby pracować nad albumem soul, ostatecznie wydając swój pierwszy singiel, „Lead Me,” w kwietniu 2020 roku. Planował również debiut rezydencji Las Vegas Man in the Mirror około tego czasu, choć pokaz został przesunięty na sierpień z powodu pandemii koronawirusa.

Życie osobiste

Green zaręczył się z długoletnią dziewczyną Shani James w 2014 roku, choć utrzymywał wiadomości w tajemnicy do następnego roku. Para pojawiła się razem na Marriage Boot Camp: Hip Hop Edition w 2020.

Green ma syna, Kingstona (urodzonego w 2000 roku), oraz dwie starsze pasierbice, Sierrę i Kalah, z jego małżeństwa z Christiną Johnson, z którą rozwiódł się w 2005 roku. On jest również dziadkiem do syna Sierry, który urodził się w 2010 roku.

.