Analiza danych z National Lung Screening Trial (NLST) wykazała, że ponad 18% wszystkich raków płuca wykrytych w wyniku przesiewowej niskodawkowej tomografii komputerowej było niezłośliwych, z jeszcze wyższymi wskaźnikami dla niektórych podtypów raka. Pomimo tej najwyraźniej potencjalnej szkody związanej z badaniami przesiewowymi, US Preventive Services Task Force niedawno zatwierdził program badań przesiewowych dla osób z grupy wysokiego ryzyka.
Nowe badanie, prowadzone przez Edwarda F. Patza Jr, MD, z Duke University Medical Center w Durham, Karolina Północna, zostało opublikowane w grudniu w JAMA Internal Medicine. W analizie uwzględniono wyniki badania NLST obejmującego 53 452 osoby z co najmniej 30-letnią historią palenia tytoniu. Stwierdzono, że wśród 1089 przypadków raka płuca wykrytych w ramieniu NLST z niskodawkową tomografią komputerową prawdopodobieństwo zdiagnozowania zbyt dużej liczby przypadków wynosiło 18,5%.
Specyficznie wśród przypadków niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC) prawdopodobieństwo zdiagnozowania zbyt dużej liczby przypadków wynosiło 22,5%. Co najbardziej uderzające, prawdopodobieństwo nadrozpoznania raka oskrzelowo-pęcherzykowego płuc wynosiło 78,9%. W pierwotnej analizie NLST, w której stwierdzono 20% zmniejszenie umieralności z powodu raka płuca dzięki przesiewowej tomografii komputerowej o niskiej dawce promieniowania w porównaniu z radiografią klatki piersiowej, określono, że aby zapobiec jednemu zgonowi z powodu raka, należałoby przebadać 320 pacjentów; ta analiza wykazała, że wśród tych 320 przebadanych, aby zapobiec jednemu zgonowi, musiałoby wystąpić 1,38 przypadków nadrozpoznania.
Nadrozpoznanie, które zasadniczo oznacza, że rak wykryty podczas badania przesiewowego jest tak wolno rosnący, że leczenie prawdopodobnie nie byłoby potrzebne, stanowi istotną szkodę, którą należy uwzględnić w analizach kosztów i korzyści programów badań przesiewowych. W ostatnich zaleceniach USPSTF dotyczących takiego programu, grupa zadaniowa odnotowała niezwykle wysoki odsetek wyników fałszywie dodatnich w przypadku niskodawkowej tomografii komputerowej – ponad 95% – ale zasugerowała, że tylko 10% do 12% nowotworów wykrytych w trakcie badań przesiewowych jest zdiagnozowanych zbyt późno.
Jeden niezłośliwy nowotwór wykryty w trakcie badań przesiewowych z użyciem niskodawkowej tomografii komputerowej może skutkować inwazyjnym i toksycznym leczeniem, które w przeciwnym razie nie byłoby konieczne, biorąc pod uwagę, że niezłośliwe przypadki są zasadniczo niemożliwe do odróżnienia od innych na pierwszy rzut oka. A nawet jeśli opracowane zostaną metody zaradzenia tej kwestii, wyjaśnienie pacjentowi, że przypadek raka płuc nie wymaga leczenia, stanowi niezwykle trudny problem dla lekarzy.
Autorzy nowego badania zauważyli, że ten konkretny model obejmuje tylko trzy coroczne badania przesiewowe i łącznie około 7 lat obserwacji. „Dlatego szacunki dotyczące prawdziwej nadrozpoznawalności, oparte na scenariuszach obserwacji przez całe życie, muszą być traktowane ostrożnie” – napisali. „W przyszłości, gdy pojawią się lepsze biomarkery i techniki obrazowania pozwalające przewidzieć, które osoby z rozpoznaniem raka płuca będą miały bardziej lub mniej agresywną chorobę, opcje leczenia mogą zostać zoptymalizowane, a program masowych badań przesiewowych może stać się bardziej wartościowy.”
.