Arapaima

Arapaima jest wykorzystywana na wiele sposobów przez lokalne populacje ludzkie.

W Ameryce Południowej uważa się, że jej język ma właściwości lecznicze. Jest suszony i łączony z korą guarany, która jest tarta i mieszana w wodzie. Dawki są podawane w celu zabicia robaków jelitowych.Kościsty język jest używany do skrobania cylindrów z suszonej guarany, składnika niektórych napojów, a kościste łuski są używane jako pilniki do paznokci.

Arapaima produkuje steki bez kości i są uważane za przysmak. W regionie Amazonii, miejscowi często solą i suszą mięso, zwijając je w opakowanie w kształcie cygara, które jest następnie wiązane i może być przechowywane bez gnicia, co jest ważne w regionie z niewielką ilością lodówek. Arapaima są określane jako „dorsz Amazonii” i mogą być przygotowywane w taki sam sposób, jak tradycyjne solone dorsza.

Projektanci zaczęli używać skóry arapaima jako skóry do produkcji kurtek, butów i torebek, a także do pokrycia mebli.

W lipcu 2009 roku, mieszkańcy wsi wokół Kenyir Lake w Terengganu, Malezja, zgłosił widząc A. gigas. „Potwór Kenyir”, lub „smocza ryba”, jak nazywają go miejscowi, twierdzono, że jest odpowiedzialny za tajemnicze utonięcie dwóch mężczyzn w dniu 17 czerwca.

W sierpniu 2018 r., India Times poinformował, że arapaima została zauważona w rzece Chalakudy, po powodziach w Kerali; ich obecność w Indiach przypisuje się nielegalnemu importowi do hodowli ryb.

RybołówstwoEdit

Dzika arapaima jest harpunowana lub łapana w duże sieci. Ponieważ arapaima musi wypłynąć na powierzchnię, aby oddychać powietrzem, tradycyjni rybacy harpunami, a następnie pałkami zabijają je na śmierć. Pojedyncza ryba może dostarczyć aż 70 kg (150 lb) mięsa.

Arapaima została wprowadzona do połowów w Tajlandii i Malezji. Połowy w Tajlandii mogą odbywać się w kilku jeziorach, gdzie okazy o wadze ponad 150 kg (330 lb) są często lądowane, a następnie wypuszczane.

14 maja 2020 roku znaleziono 30-kilogramowy okaz pływający w rzece w rejonie Angkor Wat, wioska Krovanh, Sangkat Norkor Thom, Siem Reap. Miejscowi powiedzieli, że była to ryba rzadka i nieczęsto spotykana w tym rejonie.

W przypadku catch-and-release po wyładowaniu ryby należy ją trzymać przez 5 minut, aż weźmie oddech. Ryba ma duże naczynie krwionośne biegnące wzdłuż kręgosłupa, więc podniesienie jej z wody w celu zdobycia trofeum może spowodować pęknięcie tego naczynia, a w konsekwencji śmierć.

AkwakulturaEdit

W 2013 roku Whole Foods rozpoczął sprzedaż hodowlanej arapaimy w Stanach Zjednoczonych jako tańszej alternatywy dla halibuta lub chilijskiego okonia morskiego.

W Tajlandii jedyna legalna farma hodowlana znajduje się w Tambon Phrong Maduea, Amphoe Mueang Nakhon Pathom, Nakhon Pathom Province. Zostało to zatwierdzone zarówno przez Departament Rybołówstwa, jak i CITES od początku 2018 roku, i eksportuje je na całym świecie jako ryby akwariowe.

ConservationEdit

Arapaima są szczególnie narażone na przełowienie ze względu na ich rozmiar i ponieważ muszą okresowo wypływać na powierzchnię, aby oddychać. Około 7000 ton rocznie zostały podjęte od 1918 do 1924 roku, szczyt komercyjnych połowów arapaima; popyt doprowadził do hodowli ryb przez rodzimych ribeirinhos. Ponieważ wysiłki zmierzające do ograniczenia połowów były w dużej mierze bezskuteczne, w 1996 roku w Brazylii wprowadzono całkowity zakaz połowów arapaimy ze względu na zmniejszające się populacje. Rzeczywiście, badanie z 2014 r. wykazało, że ryba ta była zubożona lub nadmiernie eksploatowana w 93% badanych miejsc, a dobrze zarządzana lub nieeksploatowana tylko w 7%; ryba wydawała się być wymarła w 19% tych miejsc. Status populacji arapaimy w dorzeczu Amazonki jest nieznany, dlatego też została ona umieszczona na czerwonej liście IUCN jako deficytowa pod względem danych. Przeprowadzenie spisu populacji na tak dużym obszarze jest trudne, podobnie jak monitorowanie połowów w handlu, który kiedyś był w dużej mierze nieuregulowany. Od 1999 r. na specjalnie wyznaczonych obszarach dozwolone są zarówno połowy na własne potrzeby, jak i połowy przemysłowe w ramach zaawansowanej strategii zrównoważonego zarządzania. Takie podejście doprowadziło do masowej odbudowy niegdyś uszczuplonych zasobów; w próbce 10 obszarów przeprowadzonych przy użyciu tradycyjnych metod liczenia stwierdzono, że populacja wzrosła z 2 500 w 1999 r. do ponad 170 000 w 2017 r.

Kolumbia zakazuje tylko połowów i konsumpcji arapaimy między 1 października a 15 marca, w sezonie lęgowym.

.