Wszyscy znają obraz Diamond Head, ale niewielu zna jego historię. Od ofiar z ludzi do okupacji wojskowej, książka napisana przez lokalnego autora Denby Fawcett, Secrets of Diamond Head: A History and Trail Guide, odsłania kurtynę ikonicznej formacji O’ahu. Oto pięć rzeczy, których mogłeś nie wiedzieć:
Diamond Head nie jest samodzielnym wulkanem.
Unikalna formacja jest ujściem większego wulkanu Ko’olau, który tworzy wschodnią stronę O’ahu. Powstała około 800 000 lat temu jako część serii wulkanicznej Honolulu, w której wulkan Ko’olau wybuchł po raz ostatni, produkując kilka znanych formacji, w tym Diamond Head, Punchbowl, Koko Head i Hanauma Bay.
Było to kiedyś miejsce składania ofiar z ludzi.
Several sacred alters, or heiaus, once graced the hillside of Diamond Head, and at least one was used for human sacrifice. Najsłynniejszy luakini heiau (świątynia ofiar ludzkich) był znany jako Papa’ena’ena. Tutaj odbywały się ceremonie religijne i składano ofiary z ludzi, aby udobruchać bogów i zyskać ich przychylność. Nie ma ruin Papa’ena’ena, aby mówić o dzisiaj z powodu szybkiego i żarłocznego rozwoju Waikiki.
„Chociaż stoki Diamond Head stały się świadkami niektórych z najkrwawszych rytuałów hawajskiej religii, ta sama góra była czarującym punktem orientacyjnym, który utrzymuje się jako symbol Waikiki.”-from Secrets of Diamond Head by Denby Fawcett.
Po obaleniu monarchii była miejscem epickiej bitwy pomiędzy aktywistami a nowym rządem.
W 1895 roku, dwa lata po obaleniu hawajskiej monarchii przez Stany Zjednoczone, na zboczach Diamond Head miała miejsce trzydniowa potyczka. Rojaliści, uzbrojeni w karabiny i pistolety, zajęli wysokie pozycje i ostrzelali oddziały nowego rządu, które odpowiedziały ogniem z armat. Wojska rządowe były w stanie powstrzymać opór i ostatecznie uwięziły większość przywódców powstania.
Wojsko amerykańskie przejęło Diamond Head w latach poprzedzających I wojnę światową.
W obawie przed japońską inwazją podczas I wojny światowej, wojsko amerykańskie zamieniło Diamond Head w gigantyczną wieżę strażniczą, stacjonując ponad 1000 ludzi w jej kraterze, budując serię tuneli i uzbrajając jej zbocza w działa wieżowe. Dział już nie ma. Tunele pozostały, ale są zamknięte dla publiczności.
Wewnątrz krateru Diamond Head odbywały się koncerty na żywo.
Pierwszym komercyjnym koncertem, który odbył się wewnątrz Diamond Head był Diamond Head Crater Festival w 1969 roku, a wiele kolejnych miało miejsce w latach 70. i później. Ostatni koncert, który odbył się wewnątrz krateru miał miejsce w 2006 roku.