20 zwrotów do użycia, gdy twoje dziecko nie słucha

Nasze dzieci są często najlepszymi lustrami. Z czasem zrobiłam krok wstecz i zdałam sobie sprawę, że muszę oczyścić moją komunikację.

Zastąpiłam mój osądzający, negatywny, zagrażający ton neutralnym, rozwiązującym problemy, empatycznym, zachęcającym (to wymagało MNÓSTWA praktyki i wciąż jestem w trakcie pracy) i zachowanie mojej małej dziewczynki uległo radykalnej poprawie.

Lekcja była dla mnie jasna. Rozmawiaj z mini-ludźmi w sposób, w jaki chciałbyś, aby do ciebie mówiono, a wszystko pójdzie o wiele sprawniej. Łatwiej powiedzieć niż zrobić, więc z biegiem lat przyjąłem motto „Postęp ponad doskonałość.”

Te 20 pozytywnych zwrotów to świetne miejsce na początek, jeśli chciałbyś zacząć od nowa swoją komunikację i pomóc swoim dzieciom słuchać:

„O czym musisz pamiętać?”

Przerwa od: „Bądź ostrożny.”

Przykład: „O czym musisz pamiętać, gdy bawisz się w parku?” lub „Proszę poruszaj się powoli jak ostrożny żółw, gdy idziesz po szczycie tego muru.”

Wyjaśnienie: Dzieci często ignorują, gdy powtarzamy te same rzeczy raz za razem. Zamiast tego zaangażuj ich umiejętności krytycznego myślenia i każ im powtórzyć ważne środki ostrożności. Lub daj im konkrety, czego chcesz.

„Proszę mówić cicho.”

Przerwa od: „Przestań krzyczeć!” lub „Bądź cicho!”

Przykład: „Proszę mówić cicho lub szeptem” (powiedziane głosem szeptem) lub, „Kocham twój śpiew, A ja potrzebuję, abyś wyszedł na zewnątrz lub w pokoju zabaw, jeśli musisz śpiewać głośno.”

Wyjaśnienie: Niektóre dzieci są naturalnie głośniejsze niż inne. Jeśli mają problemy z mówieniem cicho, pokaż im, gdzie mogą pójść, aby być głośno, a także użyj mocy szeptu. W połączeniu z delikatnym dotykiem i kontaktem wzrokowym, szeptanie jest niewiarygodnie skutecznym sposobem na skłonienie dzieci do słuchania.

„Czy chciałbyś zrobić to sam, czy mam ci pomóc?”

Przerwa od: „Prosiłem cię trzy razy, zrób to teraz!”

Przykład: „Czas już wychodzić. Czy chciałbyś sam włożyć buty, czy mam ci pomóc?” lub „Czy chciałbyś sam wskoczyć do swojego fotelika samochodowego, czy mam cię w nim posadzić?”

Wyjaśnienie: Większość dzieci reaguje niewiarygodnie dobrze na bycie upoważnionym. Daj im wybór, a ich umiejętności krytycznego myślenia przeważą nad pokusą odepchnięcia.

„Czego nauczyłeś się z tego błędu?”

Zrób przerwę od: „Wstydź się” lub „Powinieneś wiedzieć lepiej.”

Przykład: „Czego nauczyłeś się z tego błędu?” lub „Czego się nauczyłeś i jak następnym razem zrobisz to inaczej, żeby nie mieć kłopotów w szkole?”

Wyjaśnienie: Skupienie się na motywacji do zmiany zachowania na przyszłość przyniesie znacznie lepsze rezultaty niż zawstydzanie się przeszłym niewłaściwym zachowaniem.

„Proszę ______________.”

Przerwa od: „Nie rób tego!” lub „Przestań!”

Przykład: „Proszę delikatnie pogłaskać psa” lub „Proszę schować buty do szafy.”

Wyjaśnienie: Czy ktokolwiek z nas przechodzi przez nasz dzień mówiąc kelnerkom, baristkom, przyjaciołom, itp. czego NIE CHCEMY? Nie, prawda? Nie otrzymalibyśmy najlepszej odpowiedzi, gdybyśmy powiedzieli „NIE podawaj nam latte z pełnym mlekiem” lub „Nie chcę kurczaka”. Taka forma negatywnej komunikacji nie jest dobrze postrzegana i niepotrzebnie obciąża relacje. Zamiast tego spróbuj poprosić o to, czego naprawdę chcesz.

„Mamy dziś czas geparda i musimy działać szybko!”

Zrób sobie przerwę od: „Pospiesz się!” lub „Spóźnimy się!”

Przykład: „Mamy dziś czas konia wyścigowego! Zobaczmy, jak szybko możemy się poruszać!”

Wyjaśnione: Upewnij się, że czasami pozwolisz im być na czasie żółwia! Wszyscy moglibyśmy użyć zdrowej dawki spowolnienia, więc zapewnij poranki, w których wszyscy są zrelaksowani, a dzieci mogą poruszać się powoli.

„Czy chcecie wyjść teraz, czy za dziesięć minut?”

Zrób przerwę od: „Czas iść…teraz!”

Przykład: „Czy chcecie wyjść teraz, czy pobawić się jeszcze przez dziesięć minut, a potem wyjść?”

Dlaczego to działa: Dzieci uwielbiają kierować swoim losem, zwłaszcza dzieci władzy! Wymaga to trochę proaktywności, ale działa jak urok: Daj im wybór, a zareagują znacznie lepiej, gdy powiesz: „Ok, 10 minut minęło, czas na nas.”

„Dodajmy tę zabawkę, którą chcesz, do twojej listy urodzinowej.”

Zróbmy przerwę od: „Nie stać nas na to” lub „Nie, powiedziałem żadnych zabawek.”

Przykład: „Nie jestem skłonny tego kupić, czy chciałbyś, żebym umieścił to na twojej liście życzeń urodzinowych?”

Wyjaśnienie: Jeśli jesteśmy szczerzy, możemy technicznie pozwolić sobie na $ 5 lego w kasie, jesteśmy po prostu nie chce go kupić (ale wtedy kupimy $ 5 latte mleka migdałowego). Zamiast obwiniać nasze finanse i tworzyć poczucie niedostatku, posiadaj swój limit, a następnie zaoferuj pomysły, które pomogą im nauczyć się, jak go zdobyć, np. prezent urodzinowy lub wykorzystanie pieniędzy z kieszonkowego.

„Zatrzymaj się, oddychaj, a teraz poproś o to, czego chcesz.”

Zrób sobie przerwę od: „Przestań marudzić!”

Przykład: „Zatrzymajmy się, oddychajmy razem, a teraz spróbujmy jeszcze raz poprosić o to, czego chcesz.”

Wyjaśnienie: Pamiętaj, aby to również modelować. Powtarzaj to spokojnie, oddychając razem z nimi, aż będą w stanie się samo uspokoić i zmienić sposób mówienia.

„Szanuj siebie i innych.”

Przerwa od: „Bądź dobry.”

Przykład: „Pamiętaj, aby szanować siebie i innych, kiedy będziesz dziś w domku dmuchanym.”

Wyjaśnienie: Bądź konkretny, ponieważ dzieci często nie przyswajają ogólnych stwierdzeń, które na nie rzucamy. Zapytaj o to, czego chcesz i poproś, aby powtórzyły to, co jest ważne do zapamiętania.

„Wykorzystaj swoje umiejętności pracy w zespole.”

Zrób sobie przerwę od: „Nie bądź szefem!” i „Nikt nie będzie chciał się z tobą bawić, jeśli będziesz się tak zachowywał.”

Przykład: „Jesteś świetnym liderem. Pamiętaj, aby wykorzystać dzisiaj swoje umiejętności pracy w zespole. Zadawaj pytania swoim przyjaciołom, zamiast mówić im, co mają robić, i pozwól, aby inni też mogli przewodzić.”

Wyjaśnienie: Wielu dzieciom, które mają silne pragnienie przewodzenia (lub czują się potężne), często mówi się, że są szefowe lub że nikt nie będzie chciał być ich przyjaciółmi, jeśli będą zachowywać się „wrednie”. Zamiast tego zostań trenerem swojego dziecka i naucz je, jak dobrzy liderzy prowadzą z uczciwością – pytając zamiast rozkazywać, pokazując zamiast mówić i robiąc zmiany.

„Musisz _____________.”

Zrób przerwę od: „Przestań robić ___” i „To nie jest w porządku ___.”

Przykład: „Potrzebuję, żebyś delikatnie pogłaskał psa. On uwielbia uspokajające pieszczoty i będzie siedział z tobą dłużej, jeśli dotkniesz go w ten sposób.”

„Musisz zwolnić i chodzić jak żółw, a nie jak koń wyścigowy, ponieważ jesteśmy na niebezpiecznym parkingu.”

Wyjaśnienie: I statements come across very different than you statements, and kids respond much better when we communicate with them in non-accusatory ways. Ponadto, proszenie o to, czego chcesz, jest bardzo pomocne w kierowaniu dzieci w pożądanym przez Ciebie kierunku (vs. skupianie ich mózgu na tym, czego NIE chcesz).

„Płacz jest w porządku.”

Rozwiązanie od: „Nie bądź dzieckiem” lub „Nie płacz.”

Przykład: „It’s ok that you feel sad, I’ll be over here if you need me. Wiem, że potrafisz znaleźć sposób, aby zadbać o siebie.”

Wyjaśnienie: To niesamowite, jak dobrze dzieci reagują, gdy nie wywieramy na nie presji, aby „poradziły sobie z uczuciami” lub próbujemy je zmusić, aby przestały wariować. Wzmocnij je i naucz, że są w stanie przejść przez to uczucie samodzielnie, a szybciej wyjdą ze smutku – a także zbudują swoje poczucie własnej wartości.

„Jak zadbasz o siebie?”

Przykład: „It’s ok to be ____________. Jakie są rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc sobie poczuć się lepiej?”

Wyjaśnienie: Upełnomocnienie dzieci do dbania o siebie jest niesamowitym darem. Dzieci, które uczą się uczciwie przechodzić przez emocje i podejmować działania samokompensacyjne, rzadziej wpadają w kłopoty i mają wyższą samoocenę. (Program nauczania pozytywnego rodzicielstwa, taki jak The Foundations Course, może pomóc ci dowiedzieć się, jak wspierać je w tej podróży, aby rozwijać wewnętrzną troskę, metody samokontroli i sposoby samouspokajania się.)

„Zatrzymam się, odetchnę i poczekam, aż skończysz.”

Zrób sobie przerwę od: „Po prostu pozwól mi to zrobić.”

Przykład: „Wygląda na to, że potrzebujesz chwili, usiądę i poczekam dwie minuty lub włożę naczynia do zmywarki, gdy będę czekać.”

Wyjaśnienie: Wiele razy to my, rodzice, potrzebujemy ochłonąć. Zwolnij i pozwól im spróbować samodzielnie zawiązać buta lub dowiedzieć się, na którym piętrze jest winda, czytając znak. Dzieci często wykonują świetną robotę przypominając nam, że musimy być obecni. Nie przejmuj się czasem wyboistym łóżkiem, czy butami na złej stopie. Celem jest umożliwienie dzieciom próbowania, ponoszenia porażek, ponawiania prób i zakotwiczenie poczucia zdolności – tak, aby nie zawsze polegały na nas we wszystkim!

„Kocham cię bez względu na wszystko”

Zrób sobie przerwę od: „Nikt nie chce z tobą przebywać, kiedy jesteś zły” lub „Nie dostaniesz uścisków i całusów po takim zachowaniu”

Przykład: „Kocham cię bez względu na to, jakie masz zachowanie, ORAZ chciałbym, żebyś następnym razem poprosił brata o zabawkę, zamiast ją chwytać.”

Wyjaśnienie: Bezwarunkowa miłość leży u podstaw Pozytywnego Rodzicielstwa i oznacza, że nasza miłość do dzieci nie zależy od poziomu ich dobrego zachowania w danym dniu. Kochamy je z całego serca, bez względu na wszystko. Karmienie tą prawdą naszych dzieci wpływa na ich potrzebę przynależności, co jest kluczowym czynnikiem motywującym, który dr Rudolph Dreikurs (dziadek Pozytywnego Rodzicielstwa) pomaga nam zrozumieć. Kiedy podstawowe potrzeby dzieci są zaspokajane, zachowują się one mniej niewłaściwie.

„Nie zgadzam się z ___________-jeszcze.”

Zrób sobie przerwę od: „Nie jesteś wystarczająco dorosły” lub „Jesteś za mały, aby to zrobić.”

Przykład: „Nie podoba mi się, że chodzisz po tej ścianie z cegieł, ponieważ boję się, że spadniesz i zrobisz sobie krzywdę.”

Wyjaśnienie: Kiedy jesteśmy właścicielami naszych lęków i zmartwień, nasze dzieci reagują i szanują nasze ograniczenia o wiele lepiej. Dzieci często czują, że są wystarczająco dorosłe, silne, duże i zdolne, aby robić wielkie rzeczy, takie jak szybka jazda na rowerze, wspinanie się na wysokie płoty i noszenie dużych szklanek soku… ale to my nie jesteśmy jeszcze gotowi, aby podjąć ryzyko. Przekazuj to swoim dzieciom używając słowa ja, a będą się mniej odpychać.

„Zależy ci, więc chciałbym, żebyś to ty zdecydował.”

Zrób przerwę od: „Nie zależy mi.”

Przykład: „Wiesz co? Jestem elastyczny w tej kwestii, więc możesz wybrać za nas. I’d love your help.”

Wyjaśnienie: Kiedy naprawdę nam nie zależy, jest to świetna okazja, aby wzmocnić pozycję naszych dzieci i pozwolić im przewodzić! Dobrzy liderzy są również dobrymi naśladowcami, więc uczenie tego naszych dzieci poprzez pozwalanie im na podejmowanie decyzji jest dobrą praktyką.

„Wierzę w ciebie i jestem tu, aby cię wspierać.”

Odpocznij od: Ratowania, tj. „Ja się tym zajmę.” lub „Dlaczego muszę wszystko za ciebie robić?”

Przykład: „Widzę, jak to jest dla ciebie trudne i wierzę w ciebie, że przez to przejdziesz. Jestem tu, aby cię wesprzeć, jeśli potrzebujesz pomysłów, jak uczciwie poradzić sobie z tą sytuacją.”

Wyjaśnienie: Ważne jest, abyśmy jako rodzice ustawili nasze dzieci na sukces w świecie, aby dbały o siebie, rozwiązywały swoje własne problemy i miały pewność, że są zdolne. Wspieranie zamiast ratowania często wymaga więcej cierpliwości, ale buduje samoocenę i wewnętrzną motywację dzieci w najpiękniejszy sposób.

„Jak się czujesz?”

Przerwa od: „Wyluzuj; nie musisz się tak denerwować!”

Przykład: „Widzę, że jesteś zdenerwowany, co czujesz?”

Wyjaśnienie: Pomaganie dzieciom w rozpoznawaniu ich emocji i skutecznym komunikowaniu ich jest ważnym elementem pozytywnego rodzicielstwa. Kiedy dzieci czują się komfortowo faktycznie odczuwając emocje i komunikując je innym (zamiast zaprzeczać i próbować sprawić, aby zniknęły), zachowania mają tendencję do bycia o wiele bardziej pełne szacunku.

Trzeba dużo praktyki i cierpliwości, aby konsekwentnie wymieniać te pozytywne zwroty. Oto kilka produktów, które pomogły nam po drodze.

Niezależnie wybieramy i dzielimy się produktami, które kochamy – i możemy otrzymać prowizję, jeśli zdecydujesz się na zakup. You’ve got this.

.