Jeśli jesteś instruktorem, zacznij od powiedzenia uczniowi, że RĘCE NA KOŁACH POWINNY BYĆ NA GODZINACH 3 I 9 (a nie 2 i 10). Pozwala to na maksymalny obrót przy minimalnym wysiłku, co przekłada się na większą kontrolę. ROZLUŹNIONE RAMIONA RÓWNIEŻ ZWIĘKSZAJĄ KONTROLĘ. „Dlaczego?” może zapytać uczeń. Odpowiedź jest taka, że rozluźnione mięśnie reagują szybciej niż napięte. Z drugiej strony, wiele czynników zmniejsza kontrolę; jednym z głównych jest rozproszona jazda. POWIEDZ SWOJEMU UCZNIOWI, ŻEBY SIĘ SKUPIŁ, CO CZĘSTO TŁUMACZY SIĘ JAKO „ODŁÓŻ SMARTFON POZA ZASIĘG”. Korzystanie z jednego za kierownicą pozbawia cię 37 procent mocy mózgu, która w przeciwnym razie mogłaby być zastosowana do prowadzenia pojazdu, zgodnie z badaniem Carnegie Mellon University.
Czy kiedykolwiek spotkałeś nastolatka, który dobrze reaguje na besztanie? Dobra, więc kiedy dajesz lekcję, ZACHOWAJ LEKKI nastrój. W tym celu IGNORUJ SLIP-UPS i CHWAL DOBRE PRAKTYKI. („Ładna pozycja na pasie ruchu. Podoba mi się, jak ciągle sprawdzasz lusterka.”) Pozytywne wzmocnienie sprawia, że dobre nawyki się utrzymują.
Jeśli to dla ciebie zbyt łagodne, rozważ to: NIC NIE UCZY KIEROWCY, JAK RADZIĆ SOBIE Z KRYZYSEM JAK PARKING-LOT PĄCZKI. Instruktor Bill Wade z Tire Rack Street Survival sugeruje, aby uczeń-kierowca pchał samochód do ekstremalnych warunków na opustoszałym asfalcie. Na przykład, gdy samochód nabiera prędkości, wydaj polecenie, aby skręcić gwałtownie i nie przestawać przyspieszać; ostre zakręty, a nawet poślizgi w kontrolowanym środowisku biją na głowę robienie tych rzeczy w sytuacji awaryjnej. Jeśli samochód wpadnie w poślizg (czyli będzie nadsterowny), jego masa przesunie się do przodu, a tył się przekoziołkuje. W PRZYPADKU NADSTEROWNOŚCI POWIEDZ UCZNIOWI, ŻEBY NAPISAŁ NA HAMULCE I POWOLI ODWRACAŁ SIĘ OD KIERUNKU NADSTEROWNOŚCI, ABY ODZYSKAĆ KONTROLĘ. ZACHĘĆ UCZNIA, aby rozpędził samochód do prędkości około 30 MPH i przycisnął pedał hamulca do deski podłogowej. Twój uczeń nauczy się dziwnego, pulsującego uczucia związanego z układem przeciwblokującym – i będzie naciskał pomimo tego. Wade mówi, żeby dawać lekcje jazdy na wolnych miejscach w każdych warunkach pogodowych, aby kierowca mógł się dowiedzieć, jak samochód zachowuje się na mokrym, mokrym lub śnieżnym podłożu. To ostatnie może również pomóc w nauce parkowania równoległego: USTAWIJ DWA STOŻKI NA LOTNISKU W ODLEGŁOŚCI 20 METRÓW OD SIEBIE, A PO TYM JAK TWÓJ UCZEŃ ZAPEWNI SAMOCHÓD NA MIEJSCU, POKAŻ JEJ LUB JEMU WYJŚCIE I OGLĄDANIE ŚLADÓW NA ŚNIEGU – wizualny dowód dobrze wykonanej pracy.
Gdy twój uczeń ukończy naukę na drodze, POINSTRUKTUJ JEGO LUB JĄ, ABY SKANOWAŁ „PUNKTY WYJŚCIA”; WJAZD W ŚRODOWISKO TRAWiaste JEST PREFEROWANY DO KOLIZJI. Brzmi to jak oczywistość, ale jest pewien wyjątek: JEŚLI ZWIERZĘ WBIEGNIE NA DROGĘ SAMOCHODU, KIEROWCA Z WIĘKSZYM PRAWDOPODOBIEŃSTWEM UNIKNIE OBRAŻEŃ CIAŁA, UDERZAJĄC W ZWIERZĘ, NIŻ SZARPIĄC KIEROWNICĄ, ABY JE OMINĄĆ. Ta zasada jest nieważna, jeśli zwierzę jest łosiem.
Zachęcaj swojego ucznia do NAUCZENIA SIĘ JAZDY NA STYKU. Wzmacnia to poczucie, że człowiek i maszyna pracują w harmonii i zwiększa pewność siebie. Wreszcie, weź pod uwagę lekcje PRO. Na przykład w Skip Barber Racing School młodzi kierowcy przechodzą z klasy na tor testowy, aby nauczyć się takich rzeczy jak unikanie wypadków przy dużych prędkościach. Przyjedź żywy!
.