WWRL-FM en WRFM (1953-1985)Edit
Het station ging op 14 december 1953 voor het eerst de ether in als WWRL-FM. Het station was samen met WWRL (1600 AM) eigendom van radioliefhebber William Reuman, de studio’s waren in Woodside, Queens. De roepnaam werd in oktober 1957 veranderd in WRFM, waarmee het zich losmaakte van de AM-simulcast met een gediversifieerd en klassiek muziekformaat.
Bonneville International, de omroepafdeling van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, kocht WRFM in 1967. Het jaar daarop nam WRFM, dat zichzelf aankondigde als “Stereo 105”, een prachtig muziekformaat aan. WRFM speelde voornamelijk instrumentale muziek met ongeveer één vocaal nummer om de 15 minuten. Er was werk te horen van artiesten als Mantovani, Henry Mancini, Ferrante & Teicher, Percy Faith, Hollyridge Strings, Leroy Anderson, Frank Mills en Richard Clayderman. Er werd gezongen door artiesten als Frank Sinatra, Johnny Mathis, Peggy Lee, the Lettermen, Nat King Cole en Barbra Streisand.
De ratings voor het station waren goed, en een paar keer was WRFM het best gewaardeerde FM-station in New York. WRFM concurreerde voor Beautiful Music luisteraars met simulcasters WPAT AM/-FM, met twee andere easy listening stations, WTFM en WVNJ-FM meestal op de tweede plaats. Toen de jaren ’80 begonnen, begon WRFM wat zachte hedendaagse artiestenzang in te mixen, waaronder de Carpenters, Barry Manilow, Kenny Rogers en Dionne Warwick, en het werd ook gebruikt op een elektronische programmagids in Manhattan gedurende de jaren ’80. In 1984 verhoogde het station het aantal vocalen tot zes per uur en verminderde het het aantal standards voor volwassenen, terwijl het ook zachtere nummers toevoegde van top 40-artiesten, zoals Billy Joel, Michael Jackson, Chicago, Elton John, de Beatles en Whitney Houston.
Soft Rock 105FM (1986-1990)Edit
Het WNSR-logo dat in gebruik was van 1986 tot de rebranding als “Mix 105” in 1990.
De kijkcijfers van het station bleven goed, maar in 1985 begon het easy listening-publiek te verouderen en was het niet meer zo aantrekkelijk voor adverteerders. Op 17 april 1986 schakelde het station over op een gold-based adult contemporary format met de roepletters WNSR, voor New York’s Soft Rock. WNSR concentreerde zich op nummers uit de jaren 1960 en 1970, met enkele titels uit de jaren 1980 en een matige hoeveelheid actuele adult contemporary nummers. Aanvankelijk waren de kijkcijfers van het station bescheiden. Echter, zodra AC concurrent 103.5 WYNY naar een country muziek formaat ging, gingen de ratings van WNSR omhoog.
Mix 105 (1990-1996)Edit
In 1990 werd het station bekend als “Mix 105”, en verschoof het naar meer een hot adult contemporary formaat, gericht op jaren ’70, ’80 en huidige hits, met slechts een paar titels uit de jaren ’60. Tegen april 1992, toen het station zijn roepletters veranderde in WMXV, waren de jaren 1960 hits verdwenen, en werd meer recente muziek toegevoegd. Tegen 1995 draaide het station enkel nog hits uit de jaren ’80 en ’90, en mengde het zelfs enkele lichtere moderne rocknummers, zoals veel andere Hot AC stations in die tijd deden.
105.1 The Buzz (1996-1997)Edit
Op 5 augustus 1997, met dalende kijkcijfers, veranderde de roepnaam terug naar WNSR. Het oorspronkelijke plan was dat het station het “Buzz” formaat zou laten vallen ten gunste van een op oldies gebaseerd AC formaat, met nummers van 1964 tot de huidige hits. Het station zou op 18 augustus 1997 van start gaan, met televisiecommercials. Bonneville besloot echter het station te verkopen aan Chancellor Media, die ook WHTZ, WLTW, WKTU en WAXQ bezat.
Als gevolg hiervan werd de formaatwijziging voor 105.1 geannuleerd en bleef het station nog een tijdje “The Buzz”, met de terugkerende WNSR roepletters. Geleidelijk aan, van september tot november 1997, keerde het station terug naar Hot AC, en vervolgens naar Mainstream AC. Voor de volgende paar maanden, zou het station gewoon bekend zijn on-air als “FM 105.1”, en gebruikte alleen de WNSR roepletters voor de wettelijke station identificatie.
Big 105 (1998)Edit
Op 21 januari 1998, om 18:30 uur, werd het station opnieuw gelanceerd als “Big 105”, met de roepletters WBIX (die op 13 april van kracht werden). Het eerste nummer op “Big 105” was “Big Time” van Peter Gabriel. Ondanks deze herlancering draaide het station in principe dezelfde muziek als in de maanden daarvoor, en kon het niet concurreren met de hoog gewaardeerde WLTW.
In eerste instantie lag Big 105 muzikaal erg dicht bij WLTW, maar evolueerde naar een Hot AC-formaat tegen die mei, vergelijkbaar met wat WPLJ op dat moment draaide. WBIX voegde ook Danny Bonaduce van The Partridge Family TV show faam toe als zijn ochtendshow host. Het voegde ook Casey Kasem’s American Top 20 syndicated countdown programma toe op zondagen, samenvallend met Kasem’s verhuizing naar Chancellor Media van Westwood One eerder in het jaar. De kijkcijfers bleven achter en in oktober 1998 neigde WBIX naar Modern AC, vergelijkbaar met het vroegere “Buzz”-formaat, maar niet zo diep.
Jammin’ 105 (1998-2002)Edit
Het Jammin 105-logo dat duurde van 1998 tot begin 2002.
Op 10 december 1998, om 18.00 uur,.., Na het spelen van “Good Riddance (Time of Your Life)” van Green Day, schakelde het station over op het toen groeiende “Jammin’ Oldies”-formaat, en (na een “noem het station”-wedstrijd) werd het omgedoopt tot “Jammin’ 105”. Het eerste nummer op “Jammin'” was “Celebration” van Kool & the Gang. Op 1 maart 1999 veranderde WBIX de roepletters in WTJM, om aan te sluiten bij de “Jammin'” branding. Het station draaide ritmische en dance pop hits van het midden van de jaren 1960 tot de jaren 1980. TV comedian Jay Thomas werd ingehuurd voor de ochtend drive time. WTJM deed het beter in de kijkcijfers dan het vorige format, en de resultaten daagden aanvankelijk die van het oude oldies station WCBS-FM uit.
Chancellor fuseerde met Capstar Broadcasting en vormde AMFM Inc. in 1999. Vervolgens fuseerde Clear Channel Communications in 2000 met AMFM Inc., waardoor WTJM en de andere vier stations een nieuwe eigenaar kregen. Onder Clear Channel (nu iHeartMedia) evolueerde WTJM naar een urban oldies richting, en vervolgens naar een urban adult contemporary format, terwijl de naam “Jammin’ 105” behouden bleef. Frankie Blue werd binnengehaald om de omschakeling naar urban AC te programmeren. Hij haalde onmiddellijk Jeff Foxx (voorheen van WRKS en WBLS) binnen en vormde samen met de komiek George Wallace de “Jammin’ New York Wake-up Club”. Hoewel de ochtendshow een hit was, was het niet gerechtvaardigd om het formaat te behouden als gevolg van de lage ratings van het station in andere dagdelen.
Power 105.1 (2002-heden)Edit
Om 6:05 a.m. op 14 maart 2002, veranderde het station abrupt, door over te schakelen naar zijn huidige mainstream urban formaat als WWPR-FM “Power 105.1”. Een gespeculeerde reden voor de formaatverandering is dat ze weliswaar concurrent WQHT (“Hot 97”) niet konden verslaan, maar wel genoeg kijkcijfers van hen konden afsnoepen om hen van de eerste plaats af te houden, waardoor WWPR’s zusterzender WLTW een comfortabele voorsprong in die race zou krijgen (vóór de verandering hadden WQHT en WLTW elkaar afgewisseld op de eerste plaats).
In 2004 werd WWPR-FM technisch gezien het enige eigentijdse station op de markt door de overgang van 107.5 WBLS van eigentijds naar eigentijds voor volwassenen. WQHT rapporteert als rhythmic contemporary aan Mediabase & Nielsen BDS, hoewel WQHT een urban reporter was op Nielsen BDS van 2006 tot 2007. WWPR-FM en WQHT’s playlists zijn vergelijkbaar, en de twee stations richten zich op ongeveer hetzelfde publiek.
WQHT was het enige New Yorkse station met actuele hiphop en R&B sinds de eigenaar, Emmis Communications, WRKS in 1994 kocht en dat station in de richting van een volwassen R&B-formaat verplaatste. In een poging om een publiek op te bouwen, bracht WWPR-FM voormalige Hot 97 persoonlijkheden en Yo! MTV Raps gastheren Ed Lover en Doctor Dré om de ochtendshow van het station te presenteren. Het station kwam toen in de top vijf van de Arbitron ratings, een positie die het voor meerdere jaren behield.
Het station beëindigde Doctor Dre’s contract in december 2003 en gaf Ed Lover een nieuwe co-host in rapper-turned-radio persoonlijkheid Monie Love. Het ochtendteam bleef ongeveer een jaar bestaan. Tegen het einde van 2004 besloot WWPR om de rivaliteit met WQHT op te stoken door ex-Hot 97 ochtendshow hosts Star & Buc Wild in te huren als hun nieuwe ochtend drive team, omdat bekende disc jockeys van cruciaal belang werden geacht voor het succes van het station.
De “Star and Buc Wild Morning Show” werd in 2006 vervangen door Live with Big Tigger and Egypt. Dat team werd later vervangen door een terugkerende Ed Lover, die later werd vergezeld door Malikha Mallette. Deze laatste show incarnatie eindigde op 19 november 2010, toen Ed Lover werd ontslagen van het station en Mallette werd overgeplaatst naar de middagploeg, ter vervanging van De Ja.
Star controverseEdit
Troi Torain (geboren 3 mei 1964), die eerder werkte op Power 105’s rivaliserende hip-hop station WQHT met zijn halfbroer Timothy Joseph (geboren 3 januari 1979) die Torain’s oude artiestennaam “Buc Wild” nam totdat hij overstapte naar Power 105, is bekend als “Star” van de Star & Buc Wild ochtendshow. Star staat voor “Vreemde Gedachten en Openbaringen”. Hij had een lopende on-air vete met DJ Envy van Power 105.1, wiens echte naam Raashaun Casey is.
In een uitzending van 3 mei 2006, noemde Torain DJ Envy’s vrouw en kind. Torain zei dat hij 500 dollar zou betalen aan elke luisteraar die hem vertelde waar het meisje naar school ging. Torain, die bi-raciaal is, gebruikte ook racistische en seksuele scheldwoorden over DJ Envy’s vrouw, Gia Casey, die deels Aziatisch is.
De gemeenteraadsleden van New York riepen op tot een onderzoek door de rechtshandhaving en de Federal Communications Commission. Na de protesten schorste Clear Channel Communications, de eigenaar van Power 105, Torain. Na het bekijken van de transcripties van de uitzending, riepen New York City wetshandhavers Torain naar het hoofdbureau van politie in Lower Manhattan om zijn pistoolvergunning en 9-millimeter handwapen in te leveren. Detectives van de Hate Crimes Unit klaagden hem aan voor het in gevaar brengen van het welzijn van een kind.
Bij het verlaten van het bureau leunde Torain achterover en grijnsde voor de televisiecamera’s, met de woorden: “Je kijkt naar de nieuwe Lenny Bruce.” Torain’s advocaat verdedigde zijn uitzendingen op grond van het eerste amendement.
Star en Buc Wild werden op 4 mei 2006 vervangen door Live with Big Tigger and Egypt.