Hij is een van de beroemdste Britten van de 20e Eeuw en leidde het land tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Velen beschouwen hem als een held en zijn toespraken behoren tot de beroemdste uit de geschiedenis – er staat zelfs een standbeeld van hem voor het parlement.
Hij wordt gezien als een van de drijvende krachten die het Verenigd Koninkrijk inspireerde om te blijven vechten tegen nazi-Duitsland.
Maar hij leed ook aan psychische problemen en was een gecompliceerd persoon die dingen zei en deed die veel mensen vandaag de dag niet leuk vinden.
Waarom was Churchill zo belangrijk?
Winston Churchill werd geboren in 1874. Hij werd parlementslid in 1900.
Hij was Brits premier van 1940-1945 en van 1951-1955.
Churchill wordt het best herinnerd omdat hij Groot-Brittannië met succes door de Tweede Wereldoorlog heeft geloodst.
Hij was beroemd om zijn inspirerende toespraken, en om zijn weigering om toe te geven, zelfs als het slecht ging.
Velen beschouwen hem als de grootste Brit aller tijden en hij is vrijwel zeker de beroemdste Britse premier.
Bestrijding van de nazi’s
Voordat in 1939 de Tweede Wereldoorlog begon, had hij gewaarschuwd voor de opkomst van Hitler en de nazi’s in Duitsland.
Hij werd in 1940 Brits premier nadat toenmalig leider Neville Chamberlain was afgetreden.
Churchills weigering om zich over te geven aan nazi-Duitsland inspireerde het land.
Churchill verloor zijn macht nadat de Tweede Wereldoorlog in 1945 was afgelopen.
Maar in 1951 werd hij opnieuw premier, om vier jaar later af te treden.
Geestelijke gezondheid
Voor veel mensen was Winston Churchill de grootste premier aller tijden, maar toch was hij vaak diep getroebleerd. Hij leefde zijn hele leven met aanvallen van depressie.
Churchill noemde zijn depressie ‘de zwarte hond’.
Zijn goede vriend Lord Beaverbrook zei dat Churchill altijd ofwel ‘op de top van het rad van vertrouwen of op de bodem van een intense depressie’ was.
Controverse
Sommige dingen die Churchill zei lijken vandaag de dag controversieel en er zijn veel debatten over sommige dingen die hij deed.
Sommige deskundigen zeggen dat hij geloofde dat sommige landen en rassen van nature superieur waren aan andere. In 1937 zei hij: “Ik geef bijvoorbeeld niet toe dat de rode Indianen van Amerika of de zwarte bevolking van Australië een groot onrecht is aangedaan. Ik geef niet toe dat deze mensen onrecht is aangedaan door het feit dat een sterker ras, een ras van hogere rang, een meer wereldwijs ras om het zo maar te zeggen, is binnengekomen en hun plaats heeft ingenomen.”
Anderen zeggen dat het oneerlijk is hem te beoordelen naar houdingen en overtuigingen die wij vandaag de dag aanhangen en dat veel van zijn opvattingen in die tijd door veel andere mensen werden aangehangen.
Hij had zeer uitgesproken opvattingen over de Britse relatie met India en was tegen zelfbestuur. Hij beschouwde Ghandi ook als een bedreiging voor het Britse Rijk.
Hij wordt ervan beschuldigd niet genoeg te hebben gedaan ter voorkoming van een hongersnood in de regio Bengalen, in Zuidoost-Azië, waarbij miljoenen mensen zouden zijn omgekomen.
Dit gebeurde in 1943, tijdens de Tweede Wereldoorlog, en sommige deskundigen zeggen dat hij zich concentreerde op het bestrijden van de oorlog in Europa en dat hij, toen hij zich bewust werd van de ware ernst van wat er gebeurde, opdracht gaf om graan daarheen te sturen.
Hij heeft ook een negatieve reputatie voor de manier waarop hij omging met vakbonden en arbeidersrechten, vooral nadat hij het leger erop uitstuurde om rellen te stoppen na stakingen in Tonypandy in Zuid-Wales.
Begrafenis
Churchill overleed op 24 januari 1965 en kreeg een staatsbegrafenis, een eer die alleen is voorbehouden aan koningen en koninginnen, en soms aan andere personen van het hoogste nationale belang.
De begrafenis van Churchill was de laatste staatsbegrafenis die in Groot-Brittannië werd gehouden.