De voorste kruisband (ACL) is belangrijk voor het behoud van stabiliteit van het kniegewricht, met name bij activiteiten waarbij wordt gezwaaid, gedraaid of geschopt. Blessures aan de ACL zijn relatief veel voorkomende knieblessures bij atleten die sporten beoefenen zoals voetbal, skiën en gymnastiek. Het letsel kan variëren van licht (zoals kleine scheurtjes/verstuikingen) tot ernstig (wanneer het ligament volledig gescheurd is). Het meest voorkomende letselmechanisme is contactloos, d.w.z. doorgesneden & plantaardige beweging. Vrouwen hebben ook 3 keer meer kans om hun ACL te beschadigen dan mannen. Om de redenen te leren waarom moet u de Physiopedia pagina lezen.
Explore and Understand The Evidence Online with Expert Luke O’Brien
Na het oplopen van een (ACL) zijn er twee opties, chirurgie of conservatief beheer, beide hebben voors & tegens en beide vereisen uitgebreide revalidatie. Over het algemeen wordt echter voorspeld dat een operatieve behandeling een gunstiger resultaat zal hebben dan conservatief beheer bij personen jonger dan 35 jaar, diegenen die lichamelijk actief zijn, diegenen met een betere opleiding en diegenen met bijkomend letsel aan de weke delen. Er is veel minder bewijs om aan te geven welke factoren een gunstiger resultaat zouden geven bij een conservatieve behandeling. Dit is wat Grinden et al wilden ontdekken in de Delaware-Oslo ACL Study.
Doelstellingen: vroege voorspellers identificeren van een succesvol 2-jaarsresultaat bij niet-operatief behandelde patiënten met een ACL-letsel. Een secundair doel was na te gaan of voorspellingsmodellen verschillend zouden zijn vóór en na een 5 weken durend revalidatieprogramma.
De studie omvatte 300 deelnemers die geen ACL-reconstructie ondergingen en 182 die dat wel deden. Alle deelnemers hadden een diagnose van een unilaterale ACL-ruptuur gediagnosticeerd door MRI, de deelnemers waren tussen de 13 – 60 jaar oud en namen deel aan regelmatige fysieke activiteit. Ze werden uitgesloten als ze bijkomend letsel aan weke delen hadden opgelopen tijdens de ruptuur of eerder traumatisch letsel aan de knie hadden gehad.
Alle deelnemers ondergingen een initieel kort revalidatieplan om effusie en ROM-deficit op te lossen, ongeacht of reconstructieve chirurgie werd uitgevoerd of niet. Alle deelnemers ondergingen vervolgens een 5 weken durend revalidatieprogramma dat gericht was op het herstel van spierkracht en de juiste neuromusculaire reacties.
Na het 5 weken durende revalidatieprogramma werden de tests herhaald en werd besloten of een chirurgische of niet-chirurgische behandeling nodig was. Als de deelnemer instabiliteit ondervond of wilde terugkeren naar sporten waarbij gesprongen, gesneden of gedraaid moest worden, werd chirurgische reconstructie geadviseerd, ongeacht de voortgang van de uitkomstmaten.
Wat was het programma?
Het revalidatieprogramma bestond uit enkel- en meervoudige gewrichtsoefeningen; open en gesloten kinetische ketenoefeningen; en concentrische, excentrische en isometrische oefeningen met 3 tot 4 sets en 6 tot 8 herhalingen per oefening. De plyometrische oefeningen werden geleidelijk opgevoerd. Deze oefeningen waren gericht op de kwaliteit van de beweging en werden aangepast aan de individuele behoeften van de patiënt op basis van zijn specifieke doelstellingen. Perturbatie training werd uitgevoerd volgens het studieprotocol en bestond uit dynamische stabiliteitsoefeningen op een rollerboard, rockerboard en platform. Om de details van het plan te zien, klikt u op de onderstaande knoppen.
Cardiovasculair &Krachttrainingsplan
Perturbatietrainingsprotocol
Resultaten
Van de 300 patiënten bleven er 118 (39,3%) niet-chirurgisch behandeld op 6 maanden na het letsel. De gemiddelde leeftijd bij aanvang was 28,6 ± 10,5 jaar en het was iets waarschijnlijker dat zij vrouw waren.
Clinical Considerations
In essentie moet niet-chirurgisch management beschouwd worden als een betrouwbare keuze bij vrouwelijke, oudere atleten met een goede kniefunctie vroeg na het ACL letsel. De eenvoudige reeks maatregelen die in deze studie zijn gebruikt, kunnen prognoses voor 2 jaar geven en zouden moeten worden vervolgd in vroege besluitvorming.
Dit is een korte samenvatting van de studie. Om meer te weten te komen over welke uitkomstmaten werden gebruikt tijdens de pre- & post-interventiefasen, kunt u de studie in zijn geheel lezen via de onderstaande link.
Conservatieve ACL-revalidatie – Wie heeft er baat bij?
Gezien de kans op postoperatieve complicaties, zou een klein percentage van de patiënten met ACL-letsel in aanmerking kunnen komen voor niet-operatief beheer. Een op bewijsmateriaal gebaseerde reeks screeningtests kan ons helpen deze groep te identificeren. Revalidatieconcepten zijn vergelijkbaar voor zowel operatieve als niet-operatieve behandeling van ACL letsels. De niet-operatieve behandeling is echter anders met een grotere nadruk op neuromusculaire training om de stabiliteit van het gewricht te herstellen.
Leer online met expert Luke O’Brien