Ankyloglossie is een aangeboren mondafwijking die bij 4 tot 10 procent van de pasgeborenen voorkomt. Het betreft een ongewoon dik en kort tongfrenulum (het vlies dat de onderkant van de tong aan de mondbodem vasthecht). Deze zeer ruime schatting van de aantallen is slechts een voorproefje van de bredere onenigheid rond de aandoening. Feit is dat er geen goed gevalideerde klinische methode is om de diagnose ankyloglossia te stellen, en nog meer controverse over hoe die gevallen moeten worden behandeld.
Lip tie beschrijft weefsel dat de lippen aan het tandvlees vasthecht, en is misschien net zo controversieel, maar heeft tot veel minder open discussie geleid. Beide aandoeningen zouden vooral van invloed zijn op borstvoeding en worden dus meestal aangetroffen in de context van het werken met zuigelingen.
Spraak-taaltherapeuten worden echter vaak betrokken bij kwesties rond tongriem (de spreektaalnaam voor ankyloglossie) en lipriem. Zij zijn vaak de eerste beroepsbeoefenaar die verantwoordelijk is voor het stellen van de eerste diagnose voor een van beide aandoeningen. Hun kan worden gevraagd na te gaan welke gevolgen deze aandoeningen kunnen hebben voor de voeding, spraak of slikken van de betrokken patiënten. Als zij vaststellen dat de spraak of het eten zijn aangetast, kunnen zij de eerste niet-chirurgische behandelingsoptie zijn om deze problemen te verhelpen. Wanneer een chirurgische aanpak wordt genomen, kunnen ze betrokken zijn bij therapie om de patiënt daarna te hertrainen.
-
Emerson College biedt een Master’s in Speech-Language Pathology online – Bereid je voor op een SLP te worden in slechts 20 maanden. Geen GRE vereist. Beurzen beschikbaar.
-
Master of Science in Communicative Sciences and Disorders online van NYU Steinhardt – ASHA-geaccrediteerd. GRE en bachelordiploma vereist. Afgestudeerde bereid om licenties na te streven.
-
Baylor’s Master of Communication Sciences and Disorders online – bachelordiploma en GRE-scores vereist. Voltooi voltijds in 20 maanden of deeltijds in 28 maanden.
To Clip or Not to Clip is The Question in Ankyloglossia Cases
Een enquête uit 2005 onder 299 SLP’s toonde aan dat iets meer dan de helft van hen verantwoordelijk was voor de initiële diagnose van ankyloglossia. In ongeveer 20 procent van de gevallen, adviseerden zij geen actie te ondernemen, omdat er geen waarneembare problemen met spraak of voeding konden worden gevonden. In ongeveer 11 procent van de gevallen werden de patiënten doorverwezen naar een chirurg voor een frenulectomie, een procedure waarbij het frenulum wordt afgeklemd om de tong vrij te laten bewegen.
De meeste van de overige gevallen werden uitsluitend behandeld met mondmotorische of voedings/sliktherapieën.
De meeste formele studies hebben echter de relatie tussen tong- of lipstriem en de meeste spraak- en taalproblemen in twijfel getrokken. Een groot aantal onderzoeken, dat teruggaat tot 1963 en waaronder één zo recent als 2003, heeft geen oorzakelijk verband aangetoond tussen tongbinding en spraakproblemen. Een ASHA-review uit 2015 van trials en case reports vond geen bewijs voor de beoordeling van niet-chirurgische behandelingen bij patiënten met ankyloglossie of ankyloglossie met gelijktijdige lipstrik.
Er is meer overeenstemming over de effecten op de voeding, maar zelfs daar bestaat grote onenigheid tussen SLP’s, artsen en otolaryngologen over hoeveel effect ze hebben en wat de juiste behandeling zou moeten zijn. Voor frenulectomieën die complicaties kunnen veroorzaken die inherent zijn aan elke operatie, beginnen chirurgen meer bewijs van een echt probleem te eisen alvorens de schaar te hanteren.
Het officiële standpunt van de ASHA (American Speech-Language-Hearing Association) over frenulectomieën is dat de beslissing buiten het werkterrein van SLP’s ligt en een medische kwestie is die aan artsen moet worden overgelaten. Maar veel SLP’s zijn nog steeds betrokken bij het maken van deze aanbevelingen… en doen dit zonder echte begeleiding van hun eigen normeringsorgaan.
SLP’s bieden niet-chirurgische interventies voor tongstrik- en lipstrikpatiënten
Extreme gevallen van ankyloglossia of lipstrik kunnen nog steeds behandeling vereisen, zelfs als een chirurgische ingreep is uitgesloten. Hoewel spraakstoornissen niet vaak in verband staan met tongstrik, zijn veel andere functionele beperkingen dat wel:
- Orthodontische problemen
- Functionele beperkingen bij borstvoeding
- Slikken
- Articulatie
- Beperkte orale klaring
- Psychologische problemen
Helaas staan SLP’s ook op dun terrein als het gaat om de meest effectieve behandelingen die ze kunnen bieden aan ankyloglossie-patiënten. Er zijn maar weinig studies gedaan om een beter inzicht te krijgen in de invloed van spraak-taaltherapie op gevallen van tong- en lipstrik, en de studies die zijn gedaan zijn over het algemeen van lage kwaliteit en niet noodzakelijkerwijs indicatief voor klinische effectiviteit.
Niettemin blijft het sociale stigma van tongstrik een van de belangrijkste gevolgen voor patiënten, en de therapie die door SLP’s wordt gegeven kan zowel psychologische als klinische implicaties hebben. De studies die positieve resultaten melden van spraaktherapie bij tongbindpatiënten waren niet vergelijkend van aard en kunnen daarom geen sluitende bewering doen over hoe effectief ze al dan niet zijn. Toch is er geen reden om te betwijfelen dat zowel therapeuten als patiënten de gerapporteerde verbeteringen hebben waargenomen en gewaardeerd.
Zolang er een gebrek aan bewijs blijft bestaan voor de behandelingsmodaliteiten voor tong- en lipstrik, zullen spraak-taaltherapeuten hun eigen oordeel en ervaring moeten blijven gebruiken als de primaire maatstaf voor het aanbevelen en behandelen van de aandoeningen.