“De meeste ouders aarzelen geen seconde om de politie te bellen als een klein kind wordt vermist, maar wat is het protocol voor oudere tieners en volwassenen? Moet je niet 24 uur wachten voordat je een vriend of geliefde als vermist opgeeft? En hoeveel kan de politie doen als een volwassene verdwijnt zonder enig bewijs van vals spel?
Het goede nieuws is dat de meeste zaken van vermiste personen snel worden geannuleerd of opgelost. In 2017 werden 651.226 kinderen en volwassenen als vermist opgegeven aan het Amerikaanse National Crime Information Center, en al die zaken op 11 na werden opgelost, sommige in slechts enkele uren. (In 2016 waren er ongeveer 3.000 onopgeloste zaken). Maar als je ooit in de angstaanjagende positie komt dat je een geliefde uit het oog verliest, zou je dan weten wat je moet doen?
Advertentie
‘Vertrouw op je instinct’
Rob Lowery is vicepresident van de divisie Vermiste Kinderen bij het National Center for Missing and Exploited Children (NCMEC), een non-profitorganisatie die de afgelopen 34 jaar de rechtshandhavingsinstanties heeft geholpen bij het terugvinden van 277.000 vermiste kinderen. Zijn belangrijkste advies, vooral voor ouders, is om op je instinct te vertrouwen.
“Als je kind vermist is en niet is waar het hoort te zijn, bel dan de politie. En ik spreek als een politieagent van meer dan 30 jaar,” zegt Lowery. “We reageren liever op een valse melding dan dat we een kans missen om een kind te vinden dat misschien in gevaar is. Je valt de politie niet lastig door te bellen om te melden dat je kind vermist is.”
Bel bij jonge kinderen onmiddellijk de politie als je het kind niet kunt vinden, zelfs als er een goede kans is dat het kind is afgedwaald of zich verstopt. Als een kind vermist raakt in een winkel – een beangstigend gevoel dat de meeste ouders kennen – zegt Lowery het onmiddellijk aan de winkelmanager of een andere medewerker te vertellen. De meeste winkels zijn getraind om een Code Adam uit te vaardigen, waarbij alle uitgangen op slot gaan en de politie wordt gebeld.
“Laat niemand vertrekken voordat het kind is gevonden”, zegt Lowery.
Advertentie
Hoe zit het met tieners?
Eldere tieners hebben veel meer onafhankelijkheid en mobiliteit, waardoor het moeilijker te zeggen is wanneer een tiener gewoon een tiener is of wanneer er echt iets mis is. De meeste ouders van een 17-jarige kennen het misselijkmakende gevoel wanneer een tiener na zijn uitgaansverbod buiten is en zijn telefoon niet opneemt of op sms’jes reageert. Op welk moment geef je toe en bel je de politie?
Opnieuw, zegt Lowery dat de sleutel is om op je instinct te vertrouwen. Bel of sms rond naar de vrienden van de tiener om te proberen hem te lokaliseren, maar aarzel ook niet om de politie te gebruiken als een hulpbron.
“Kinderen zijn soms te laat. Ze nemen hun telefoon niet op omdat ze niet de les willen worden gelezen door hun ouders,” zegt Lowery. “Maar die kans is er altijd. Oudere kinderen worden soms ontvoerd en kwaad gedaan door anderen. De politie in een zo vroeg mogelijk stadium inlichten is mijn beste advies.”
Advies
Bel 1-800-THE-LOST
Voor vermiste kinderen tot 20 jaar is er nog één telefoontje dat je moet plegen nadat je aangifte van vermissing hebt gedaan bij de politie. Lowery raadt aan het NCMEC te bellen op 1-800-THE-LOST en een zaak te openen bij zijn organisatie. Het NCMEC werkt samen met lokale rechtshandhavingsinstanties en federale instanties zoals de FBI en biedt families van vermiste kinderen een extra laag hulpmiddelen, zoals het zo snel mogelijk bekendmaken van de foto van het kind via tv en sociale media.
Advertentie
Vermiste volwassenen zijn een ander verhaal
Het is geen misdrijf om als volwassene vermist te raken. Personen boven de 18 die geestelijk competent zijn, kunnen er desgewenst voor kiezen te verdwijnen en alle contact met vrienden en dierbaren te verbreken. Dit brengt de rechtshandhaving in een moeilijke positie, omdat de politie beperkt is in haar reactie op vermissingszaken als er geen duidelijk bewijs is van een “onvrijwillige verdwijning.”
Dat gezegd hebbende, er is geen wachttijd vereist voordat u de politie belt om een vermiste volwassene op te geven. U kunt aangifte doen zodra de persoon niet kan worden gelokaliseerd en u vreest dat er iets mis is. Geef de politie zoveel mogelijk details over wat de persoon droeg de laatste keer dat u hem of haar zag, in wat voor auto hij of zij rijdt, waar hij of zij werkt, eet of rondhangt.
Hoe de politie reageert zal afhangen van de vraag of de verdwijning echt ongewoon klinkt. Bijvoorbeeld, is de vermiste persoon verdwenen zonder zijn portemonnee, voertuig of voorgeschreven medicijnen? Heeft de vermiste persoon verzuimd een belangrijke dagelijkse taak uit te voeren, zoals het ophalen van een kind van school of een echtgenoot van het werk? Is de vermiste persoon niet zoals verwacht teruggekeerd van een wandel- of kampeertocht in een ongerept gebied? Dit soort scenario’s zal de sterkste reactie van de politie uitlokken.
Andere situaties die een onmiddellijke en agressieve reactie van de politie rechtvaardigen, is wanneer de volwassene lijdt aan een geestesziekte of dementie. Buiten deze bijzondere omstandigheden zal de politie echter waarschijnlijk niet veel middelen aan de zaak besteden.
Advertentie
Wat kunt u nog meer doen?
Er is geen organisatie meer die zich uitsluitend bezighoudt met vermiste volwassenen, maar u kunt wel contact opnemen met het National Missing and Unidentified Persons System (NAMUS), een nationaal clearinghouse voor gegevens over alle vermiste personen, dat ook gratis onderzoekssteun biedt aan rechtshandhavingsinstanties en families.
Sociale media zijn een krachtige bron in zaken betreffende vermiste personen. Vraag uw vrienden om foto’s en informatie over de vermiste dierbare op alle sociale media-platforms te plaatsen. Moedig mensen aan om 911 te bellen als ze de persoon zien of informatie hebben over de zaak. Neem contact op met lokale tv-stations en vraag hen om informatie over de vermiste persoon te delen, vooral als er een beloning is voor informatie die leidt tot hun terugvinden.
Maak je eigen vermiste persoon flyer, met behulp van een recente foto. Leg uit wanneer ze voor het laatst gezien zijn, wat ze aanhadden, plus eventuele herkenningspunten, zoals tatoeages of littekens. Laat mensen weten dat ze 112 moeten bellen als ze informatie hebben.
U kunt ook een privé-detective inhuren. Zorg ervoor dat de onderzoeker een vergunning heeft van de staat, referenties kan geven, en dat er geen klachten tegen de onderzoeker zijn ingediend bij het Better Business Bureau. Sta erop dat u een contract ondertekent waarin precies staat welke diensten zullen worden verleend en wat de kosten daarvan zijn.
Ten slotte, hoe pijnlijk het ook is, verzamel persoonlijke voorwerpen van de vermiste persoon die kunnen worden gebruikt om DNA-monsters te nemen, zoals haarborstels, tandenborstels, mondkapjes, ondergoed, en doe ze in een plastic zak.
Advertentie