Het is niet altijd gemakkelijk om een seksuele fetisj te hebben. Bekend in de psychiatrische gemeenschap als parafilieën, zijn fetisjen losjes gedefinieerd als de ervaring van seksueel opgewonden worden door ongewone of zeer specifieke stimuli. Er is een breed scala aan fetisjen, van de standaard voetfetisj (podofilie) tot de meer obscure acrotomofilie (aantrekking tot mensen met amputaties), of fornifilie (aantrekking tot mensen die als meubilair worden gebruikt). Ze komen ook verrassend vaak voor: volgens een studie uit 2016 heeft bijna 1 op de 6 mensen een fetisj.
Omdat fetisjen echter sterk gestigmatiseerd zijn, hebben veel mensen moeite om ermee in het reine te komen – en dat geldt dubbel als hun fetisj niet echt in de echte wereld bestaat. Macrofilie – beter bekend als de “reuzin fetisj” – valt in deze categorie.
In de meeste gevallen neemt macrofilie de vorm aan van heteroseksuele mannen die opgewonden raken van het idee van zeer grote vrouwen (of, minder vaak, mannen) die massieve dingen doen, zoals steden verwoesten, mensen en auto’s onder de voet lopen, en in het algemeen een ravage aanrichten. In het pre-Internettijdperk moesten macrofielen misschien vertrouwen op het herhaaldelijk bekijken van Attack of the 50 Foot Woman uit 1958 om hun kicks te krijgen, maar nu is er een overvloed aan online forums zoals GiantessCity.com, dat meer dan 92.000 leden heeft, evenals meer dan 2.000 “reuzin”-video’s op xHamster, volgens de woordvoerder van de site, Alex Hawkins. Dergelijke video’s zijn vaak van onderaf gefilmd en laten een vrouw zien die rondstampt, soms met kleine speelgoedsoldaatjes of modelsteden aan haar voeten, terwijl ze ze verplettert of ze onder haar kont of tussen haar borsten plet. Soms eet ze ze zelfs op.
We weten niet echt hoe vaak macrofilie voorkomt, deels omdat het zelden is bestudeerd: tot op heden is er nog nooit een wetenschappelijk artikel gepubliceerd over macrofilie. Maar in het algemeen zijn de wortels van fetisjen zoals macrofilie niet helemaal duidelijk, hoewel wordt aangenomen dat ze wortel schieten tijdens de kindertijd en de adolescentie. “Het kan een geval zijn van seksuele inprenting (een jonge jongen heeft een seksueel opwindende/herinnerlijke ontmoeting met een vrouw die boven hem uittorent en dat informeert zijn erotische sjabloon); of een manier om de pijn van een trauma te overwinnen en om te zetten in plezier (een jongen wordt bijna gesmoord en voelt zich hulpeloos, maar heeft later in zijn leven deze fantasie),” zegt Ian Kerner, PhD, LMFT, een gediplomeerd psychotherapeut en auteur van het boek She Comes First.
Dr. Justin Lehmiller, directeur van het graduaatprogramma sociale psychologie aan de Ball State University en auteur van The Psychology of Human Sexuality, speculeert dat de fetisj “waarschijnlijk verband houdt met een bredere interesse in dominantie en onderwerping, gezien het feit dat de meeste porno en erotica op dit gebied een reusachtig persoon afbeeldt die macht uitoefent over iemand die veel kleiner is.”
Wat echter belangrijk is om op te merken, is dat hoewel we de wortels van de driften misschien niet begrijpen, fetisjen zoals macrofilie normale, gezonde uitingen van seksualiteit zijn. “Mensen hebben vaak al veel schaamte rond hun fetisj,” zegt de in Los Angeles gevestigde seksuoloog Moushumi Ghose. “Het is belangrijk voor mensen om te proberen hun fetisj te begrijpen, en vooral om te proberen het op een gezonde, toestemmende manier te uiten, hetzij alleen of met andere toestemmende volwassenen.”
We vroegen ons af hoe het was om de reuzinfetisj te ervaren, dus spraken we met een van de meest actieve leden van GiantessCity, David* (naam is gewijzigd om zijn privacy te beschermen). David is een hetero, blanke, alleenstaande kok uit het Amerikaanse zuiden die zich al zolang hij zich kan herinneren aangetrokken voelt tot reuzenvrouwen (met name reuzenvoeten). Dit is wat hij te zeggen had.
MH SEX: The Man’s Guide To Kinky Sex:
Men’s Health: Wanneer begon je interesse in reusachtige vrouwen?
David: Toen ik heel jong was, speelde ik veel met Matchbox-auto’s, zoals elke andere jonge jongen. Ik merkte dat ik het erg leuk vond als iemand langsliep en op een klein autootje stapte of op een onderdeel van wat ik aan het bouwen was. Ik had altijd die unieke behoefte om klein te zijn en in de auto of het gebouw te zitten, om te zien hoe het zou zijn.
MH: Weet je nog wanneer je je realiseerde dat dit niet de norm was?
D: Ik was altijd al een maf, energiek kind toen ik opgroeide. Toen ik mijn voetfetisj ontdekte, stuitte ik op foto’s van meisjes die op kleine menselijke figuurtjes stapten, en op coole foto’s van kleine mannetjes die tussen de tenen geplakt zaten, van onder de voet gezien. Ik wist dat mensen me zouden veroordelen omdat ik van voeten hield, dus nam ik aan dat deze fantasie dat natuurlijk ook zou doen.
MH: Heeft het ertoe geleid dat mensen je veroordeelden? Is het een probleem in je leven geweest?
D: Ik ben er absoluut om gepest en gekleineerd, en niet op een leuke of respectvolle, speelse manier. Ik heb er in het verleden veel problemen met mijn zelfvertrouwen mee gehad. Maar niemand in mijn familie heeft me erom vervreemd, omdat ze van me houden en van de maffe, hardwerkende persoon die ik ben. Het maakt niet uit wat ik leuk vind, zeker niet als het onschuldig is. Het is echt een leuke ontsnapping voor mij om in fantasieland te zijn.
MH: Hoe is de ervaring van het zien van foto’s of video’s van reuzin voor jou? Is het seksueel, of meer mentaal?
D: Het is een mix van een seksuele kick en een coole mentale high van het wegdrijven in fantasieland! De foto’s en camerastandpunten, evenals de video’s, brengen de fantasie tot leven. Het is leuk om het perspectief van de kleine man te zien, en hoewel ik me een paar keer heb afgetrokken op deze inhoud, vind ik het meestal erg cool. Soort van kunst.
MH: Wat is het, in het bijzonder, aan het idee van een kleine man onder de voet van een enorme vrouw dat zo verleidelijk voor je is? Kunt u dat onder woorden brengen?
D: Het is absoluut de machteloosheid ervan. Dat is waar deze hele fetisj om draait, naar mijn mening. Overgeleverd zijn aan de grillen van een mooie godin, of ze nu gigantisch is en piepkleine stadjes verplettert onder haar grote teen, of de zool van haar slippers of sneakers, tot een man of meerdere mensen die worden gekrompen, en verpletterd of gebruikt als voetslaven, of seksslaven. Alles draait om de macht en schoonheid van de reuzin!
Ik denk dat de meeste mannen zich aangetrokken voelen tot de onderdanige factor. We zijn geboren en getogen om dominant te zijn. Het heeft absoluut te maken met onze patriarchale samenleving. Het is een enorme omschakeling om onderdanig te worden en de extremen van deze fetisj brengen dat tot het uiterste naar boven. Het is leuk, en ik denk dat veel mannen het leuk vinden om zo machteloos te zijn. Om gebruikt en misbruikt te worden door een vrouw.
MH: Van welk type reuzinneninhoud hou je het meest? Heeft uw fetisj zwaluwstaart met andere fetisjen?
D: Mijn fetisj met reuzin draait om mijn voetfetisj. Ik hou me een beetje bezig met onderdanige en dominante rollenspellen, die alleen betrekking hebben op voeten. En dat heeft absoluut te maken met mijn voorkeur voor voetporno van reuzinnen. Ik vind andere aspecten van de fetisj intrigerend, maar meestal gaat het erom dat ik op de voet van een vrouw wordt getrapt of vernederd terwijl ik klein ben.
MH: Geef je er de voorkeur aan je gigantische vrouwen voor te stellen die zo groot zijn als wolkenkrabbers? Of gekrompen worden zodat vrouwen van normale grootte gigantisch zijn in vergelijking met jou?
D: Mijn voorkeur is superklein gekrompen te worden, en gebruikt en bijna ontmenselijkt te worden tot het punt dat ik de “menselijke teenjam” van een meisje ben. De meesten vinden dat smerig, maar sommigen, zoals ik, vinden het best amusant, en passend bij het scenario van het vernederen van een piepklein voetmannetje.
MH: In welke maat van reuzin ben je het meest geïnteresseerd? Hoeveel groter dan u zou uw ideale reuzin zijn?
D: In mijn persoonlijke fantasie zou ik tot op een millimeter lang zijn en een voetslaaf zijn. Soms zou ik nog kleiner zijn. Microscopische fantasieën zijn leuk. Maar ik zou zeggen dat tussen een millimeter en een centimeter de beste maat is.
MH: Vooral de fetisj van de reuzin vereist echt dat je naar fantasieland ontsnapt om je eraan over te geven. Is het ooit teleurstellend dat je het niet echt kunt laten gebeuren?
D: Het is zeker niet teleurstellend. Ik hou van het aspect dat het niet echt kan gebeuren. De wereld zou een angstaanjagende plaats zijn als mensen daadwerkelijk in staat waren om andere mensen te laten krimpen. Je hebt de Godzilla-films gezien, het voelt niet goed aan! Ik denk dat het een speelser aspect geeft om over te fantaseren, en een beetje aan de realiteit te ontsnappen. Je kunt er echt creatief en innovatief mee zijn. Het helpt waarschijnlijk om je geest te oefenen!
MH: Ken je andere manifestaties van de fetisj?
D: Er zijn jongens die het leuk vinden om tussen de borsten gestopt te worden en geplet te worden, om op te zitten, om opgegeten te worden, om aan een tandenborstel vastgeplakt te worden, om met spuug overgoten te worden, om als een klein gekrompen seksspeeltje gebruikt te worden, of om op die grootte bedrogen te worden. Er zijn zoveel fetisjen die er zijn, en mensen zijn zo wonderbaarlijk uniek dat we in staat zijn om plezier te vinden in een aantal van de vreemdste dingen!
Niet iedereen heeft fetisjen, niet iedereen ontdekt de fetisjen die ze hebben. Maar het is belangrijk dat we iedereen respecteren voor wat ze leuk vinden, zolang het geen fysieke of ongewenste schade toebrengt aan een ander persoon of levend wezen.
MH: Heeft deze fetisj je op enige manier voordeel opgeleverd?
D: Het hebben van de fetisj heeft me geholpen om meer comfortabel met mezelf te worden, en meer acceptatie te hebben voor anderen die net zo uniek zijn op hun eigen manier. Het deed me beseffen dat het beste deel over diversiteit is hoe verschillend, en even geweldig, mensen zijn.