Wat gebruikten de mensen vóór de shampoo?

Toen in de jaren dertig commerciële shampoo in de winkel kwam te liggen, veranderde dat de wereld. Dat roept de vraag op, dan, wat deden de mensen vóór shampoo? Gebruikten ze gewoon water, zeep, of iets anders? We gaan een aantal van de meest populaire haarverzorgingsgewoonten van historische volkeren onderzoeken, van de vrij alledaagse tot de echt bizarre.

Haarverzorging in de oudheid: Not as weird as you might think

Duizenden jaren geleden bestonden er allerlei opvattingen over het wassen en verzorgen van haar. In Sumerië, voor zover wij weten, wasten de mensen zich meestal zonder zeep en smeerden ze hun haar in met olie om het glanzend te houden. Om lichaamsgeur te verdoezelen, plaatsten vrouwen parfumkegeltjes op hun hoofd, waardoor hun haar de hele dag geurig bleef. In het oude China gebruikten de mensen de Cedrela plant, een geurige houtachtige plant die tegenwoordig gebruikt wordt om sigarenkistjes te maken, om hun haar te wassen.

In Egypte was hun methode om het haar te wassen: niet doen. Ze schoren het gewoon allemaal af om hoofdluis te voorkomen! Ze droegen wel pruiken, die ze regelmatig wasten met citrussap. Het citroenzuur in het sap loste de oliën in de pruiken op en liet de haarfollikel verzegelen. Na het wassen gebruikten ze graag amandelolie als conditioner.

De Grieken en Romeinen gebruikten olijfolie om hun haar te verzorgen en zacht te houden, en azijnspoelingen om het schoon te houden en de kleur op te lichten.

Middeleeuwse haarverzorging: spekvet, iepenschors, rozemarijnwater en loog

Tijdens de Middeleeuwen waren baden veel werk en werden ze zelfs als ongezond beschouwd, zodat mensen ze zelden namen. In sommige delen van Europa werd vrouwen echter aangeraden verbrand gerstebrood, zout en berenvet door elkaar te mengen en dat op hun haar te smeren. Het zou het doen groeien! Andere vrouwen maakten graag thee van geitenmelk of geitenwater met iepenschors, wilgenwortel en rietwortel en wasten daarmee hun haar. Het werd verondersteld het dikker te maken. Andere methoden om het haar te wassen waren azijn, rozemarijnwater, brandnetel, munt, tijm en verschillende andere kruiden.

Tijdens de Renaissance wasten vrouwen in Italië hun haar met loogzeep en gebruikten daarna spekvet en zoethout om hun haar te verzorgen.

18e eeuwse haarverzorging: Pruiken in overvloed

Tijdens de jaren 1700 en 1800 waren pruiken alles. De meeste mensen wasten hun haar met loogzeep of water, en nog steeds smeerden ze hun haar in en trokken het naar achteren. Het addertje onder het gras? Welnu, rijke mensen droegen graag pruiken – en niet zomaar pruiken, maar enorme, bepoederde pruiken. Ze waren meestal wit, maar vrouwen droegen ook graag pastelkleuren zoals roze, blauw en zelfs lavendel. Hoe rijker je was, hoe groter je pruik was.

Naarmate de tijd verstreek, droegen rijkere mensen steeds grotere pruiken. Ze werden meestal van mensenhaar gemaakt, maar soms werd geiten- of paardenhaar gebruikt.

Bekend is dat de gravin van Matignon, in Frankrijk, een kapper betaalde om voor elke dag van de week een nieuwe pruik te maken!

De Victoriaanse Tijd: Eieren. Overal eieren.

Tijdens het Victoriaanse Tijdperk gingen duizenden artsen de straat op om de voordelen van baden voor de gezondheid aan de wereld te verkondigen. De Victorianen waren gefascineerd door nieuwe, geïndustrialiseerde producten en gezondheidsgrillen. Haren wassen met loog was nog steeds gebruikelijk, maar er verscheen een uitdager op het toneel in de vorm van het bescheiden ei. Ongeveer een keer per maand (de aanbevolen hoeveelheid) braken vrouwen eieren boven hun hoofd, verwerkten het kleverige ei tot een schuim in hun haar en spoelden het vervolgens uit.

Castille Soap was ook een populaire optie, evenals P&G’s “Ivory Soap”, die in 1859 voor het eerst werd uitgevonden door William Procter en James Gamble. “Macassar olie”, een olie gemaakt van kokosolie, palmolie, en olie van bloemen genaamd “ylang-ylang”, werd gebruikt als een populaire conditioner.

De 1930 Shampoo Revolutie

Ten slotte, in 1930, in Springfield Massachusettes, richtte Dr. John H. Breck Breck Shampoo op. Het was door zijn slimme reclamecampagne dat commerciële shampoo begon te worden gebruikt als het haarwasmiddel. Breck plaatste advertenties in Woman’s Home Companion, Seventeen, Harper’s Bazaar, Glamor, en zelfs Vogue, onder de slogan “elke vrouw is anders”, en beweerde een gepersonaliseerde shampoo te maken die zou resulteren in mooi haar, elke keer opnieuw. Tegen de jaren 1950 was zijn shampoo bijna overal verkrijgbaar. De campagne bleef populair tot in de jaren 1970, en creëerde een culturele verwachting van het frequent wassen van het haar.

Andere bedrijven volgden snel, en de haarverzorgingsindustrie werd gecreëerd. Sindsdien gebruiken we commerciële shampoo.