Wat doet een socioloog?

Wat doet een socioloog?

De sociologe Dorothy Smith definieert sociaal als “het voortdurend afstemmen en coördineren van de activiteiten van individuen”. Zelfs als er slechts twee mensen bij betrokken zijn, is er een sociale interactie die het “voortdurend afstemmen en coördineren van activiteiten” met zich meebrengt. Sociologie maakt gebruik van veel verschillende methoden om een enorme hoeveelheid onderwerpen te bestuderen en om deze studies toe te passen op de echte wereld. Sociologen leren over de samenleving als geheel door het bestuderen van face-to-face interacties, groepsinteracties, en zelfs door het bestuderen van grootschalige historische gebeurtenissen die hele beschavingen hebben beïnvloed en dat nog steeds doen.

Sociologen bestuderen de sociale levens, activiteiten, gedragingen, interacties, processen en organisaties van mensen binnen de context van grotere sociale, politieke en economische krachten. Zij onderzoeken hoe sociale invloeden verschillende individuen en groepen beïnvloeden, en de manieren waarop organisaties en instellingen het leven van mensen beïnvloeden. Zij traceren ook de oorsprong en de groei van deze groepen en interacties.

Een samenleving kan worden gezien als een groep mensen die in een bepaald gebied wonen, met elkaar interageren en een bepaalde levenswijze (of cultuur) delen. Een cultuur, of de manier waarop een groep mensen gewoonlijk dingen doet, kan gedeelde en gebruikelijke praktijken, waarden, en overtuigingen omvatten.

Samenlevingen kunnen heel verschillend zijn, afhankelijk van waar je woont. Stel bijvoorbeeld dat een echtpaar samen met honderden, of duizenden, andere mensen een sportwedstrijd bijwoont. Ze kennen elkaar misschien alleen in de menigte. Toch kunnen zij een gevoel van kameraadschap en verbondenheid ervaren met de vele anderen die daar zijn als zij samen juichen en joelen. Bij het verlaten van het sportevenement weten zij hoe zij zich moeten gedragen. Ze gaan aan de kant als iemand moet passeren, en ze zeggen ‘excuseer me’ als ze moeten passeren.

Als datzelfde paar zich echter in een vreemd land en in een overvolle sportarena zou bevinden, zou het een heel andere ervaring kunnen zijn. Misschien is het in dat buitenland (of die samenleving) de norm om heel demonstratief en hartstochtelijk te zijn. Misschien leidt het verlies van het thuisteam tot woede, gevechten of zelfs rellen. Het echtpaar zal het waarschijnlijk moeilijk hebben om uit te vinden wat er gebeurt en waarom, en zal zich geen deel voelen van de menigte of zelfs maar veilig voelen om daar te zijn. Ze zullen niet weten wat ze moeten doen of hoe ze zich moeten gedragen in die situatie.

De reactie van de menigte op twee vergelijkbare gebeurtenissen kan heel verschillend zijn, omdat elke groep mensen zijn eigen samenleving, of cultuur, heeft en zijn eigen manier om met elkaar om te gaan. Om het nog ingewikkelder te maken, kan het simpele feit dat men zich in een groep mensen bevindt, het gedrag van mensen veranderen, wat betekent dat mensen van dezelfde groep verschillend gedrag kunnen vertonen, zelfs wanneer zij zich in dezelfde situatie bevinden.

Waarom voelen en handelen mensen zich verschillend in verschillende soorten sociale situaties? Waarom vertonen mensen van eenzelfde groep verschillend gedrag in precies dezelfde situatie? Waarom voelen mensen die zich zeer gelijkaardig gedragen zich niet verbonden met andere mensen die hetzelfde gedrag vertonen? Hoe kan de ervaring van kameraadschap of saamhorigheid onder woorden worden gebracht of worden verklaard? Dit zijn slechts enkele van de vele, vele vragen die sociologen stellen wanneer zij alle aspecten en niveaus van de samenleving bestuderen.

Sociologie is een zeer breed vak. Alles in de sociale arena is beschikbaar voor studie en specialisatie, met inbegrip van het volgende:

Sociologen kunnen zich specialiseren in een breed scala van sociale onderwerpen:

Gezondheid
Huwelijk
Seksualiteit
Groepsinteractie
Criminaliteit
Onderwijs
Werkrollen
Raciale en etnische verhoudingen
Families
Bevolking
Gender rollen
ongelijkheden
openbaar beleid
attitude-ontwikkeling
armoede
vergrijzing
sociale ongelijkheid

Enkele gemeenschappelijke taken en verantwoordelijkheden van sociologen:

Ontwerpen van onderzoeksprojecten om theorieën over sociale kwesties te testen
Verzamelen van gegevens via enquêtes, observaties, interviews en andere bronnen
Analyseren en conclusies trekken uit gegevens
Opstellen van rapporten, artikelen, of presentaties waarin hun onderzoeksbevindingen worden beschreven
Samenwerken met andere sociologen of sociale wetenschappers
Raadplegen en adviseren van cliënten, beleidsmakers of andere groepen over onderzoeksbevindingen en sociologische kwesties

Sociologen analyseren de samenleving door dingen op te splitsen in vier afzonderlijke gebieden:
Micro-Sociologie
Macro-Sociologie
Meso-Sociologie
Globale-Sociologie

Micro-Sociologie
Micro-sociologie richt zich op het bestuderen van menselijke sociale interacties op kleine schaal, zoals de rol van vrouwen, de aard van het gezin, en immigratie. Zij kijkt naar individuen en hoe zij met elkaar interageren en houdt zich vooral bezig met hoe individuen of kleine groepen face-to-face interageren. Studies op microniveau onderzoeken het individuele denken, handelen en de interactie.

Microsociologen hebben de neiging om meer gerichte vragen te stellen die het leven van kleinere groepen mensen onderzoeken. Eén-op-één interviews, etnografische observatie en focusgroepen worden vaker gebruikt in micro-sociologisch onderzoek. Deze onderzoeksmethoden kunnen helpen om verbanden te leggen tussen historische trends en de manier waarop mensen hun dagelijks leven ervaren. Sommige microsociologen kiezen ervoor om zich in te voegen in de gemeenschappen die ze bestuderen en deel uit te maken van het leven van hun deelnemers. Door tussen de mensen te leven die ze bestuderen, kunnen microsociologen zien hoe de deelnemers leven, hoe ze met elkaar omgaan, hoe ze communiceren, en hoe sociale systemen van invloed zijn op het leven en de ervaringen van de mensen die erbinnen leven.

Macro-sociologie
De belangstelling voor macro-sociologie is zo oud als de discipline van de sociologie zelf. Macro-sociologie richt zich op het bestuderen van menselijke sociale interacties en sociale fenomenen op grote schaal. Sociale structuur is te vinden in zowel grote groepen mensen als in hun interacties. Studies op macroniveau richten zich op sociale structuren en de invloeden die mensen organiseren en scheiden in politieke, sociale of religieuze groepen en organisaties, etnische bevolkingsgroepen en gemeenschappen. Sociale klasse is een voorbeeld van sociale structuur, evenals de relaties tussen sociale klasse en de economie. Daarom zijn de studie van de sociale klasse en de studie van de economie voorbeelden van macro-sociologie.

Op het hoogste niveau kan de macro-sociologie de gehele menselijke samenleving en geschiedenis omvatten. Het kan zich bezighouden met een breed scala van maatschappelijke vraagstukken, zoals oorlog, het lijden van de Derde Wereld naties, armoede, en het milieu. Zij kan zich ook richten op de opkomst en ondergang van beschavingen, het ontstaan en de evolutie van moderne natiestaten, sociale revoluties, en het ontstaan van sociale, politieke, economische en culturele veranderingen.

Meso-sociologie
Meso-sociologie is de studie van intermediaire (meso) sociale structuur, zoals inkomen, leeftijd, geslacht, ras, etniciteit, organisaties en geografische gemeenschappen. Dit gebied van de sociologie ligt tussen de focus op grootschalige macro krachten zoals de economie en alledaagse micro menselijke sociale interacties zoals familie dynamiek. Het gaat typisch om een bevolkingsomvang die tussen het micro- en macroniveau valt, zoals een gemeenschap of een organisatie. Gebieden van sociale controle op meso-niveau zijn bijvoorbeeld organisaties op middenniveau, zoals gevangenissen, psychiatrische ziekenhuizen en rehabilitatiecentra. Gemeenschappen zijn ook instrumenten van sociale controle, zoals politiekorpsen.

Globale-sociologie
Globale-sociologie richt zich op veranderingen in de economische, culturele, sociale, en politieke gebieden van de samenleving. Zij kijkt naar de samensmelting van deze gebieden tussen naties, regio’s, gemeenschappen, en zelfs geïsoleerde plaatsen. Globalisering verwijst naar de uitbreiding van het kapitalisme om alle plaatsen in de wereld op te nemen in één wereldwijd verenigd economisch systeem.

Cultureel verwijzen global-sociologen naar een wereldwijde eenwording van ideeën, waarden, normen, gedragingen en manieren van leven. Politiek gezien kijken zij naar de ontwikkeling van een regering op wereldschaal waarvan het beleid en de regels geacht worden door de naties te worden gevolgd. Deze kernmerken van globalisering worden aangedreven door de technologische vooruitgang, de wereldwijde samenvoeging van communicatietechnologieën, en de wereldwijde verspreiding van media.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.