Wallace Shawn over acteren, ‘Princess Bride’ en ‘Toy Story’ voorafgaand aan Steel City Con

Wallace Shawn is de definitie van een entertainmentrenaissancemens, met groot succes als acteur in films en op het toneel, maar ook als stemacteur en auteur van meerdere boeken en toneelstukken.

Of het nu gaat om komedie (“The Princess Bride,” 1987), drama (“Manhattan,” 1979), stemacteren (“Toy Story,” 1995) of cultklassiekers (“My Dinner with Andre,” 1981), Shawn heeft het allemaal gedaan. Voeg daarbij talloze cameo’s, waaronder “The Simpsons”, “Family Guy”, “Crossing Jordan” – maar ook als terugkerend serie personage in “Star Trek: Deep Space Nine”, “The Cosby Show”, “Young Sheldon”, “The Stinky & Dirty Show” – en de lijst gaat maar door en door.

De 76-jarige Harvard afgestudeerde sprak onlangs met de Tribune-Review via de telefoon om zijn aanstaande optreden op de Steel City Con te promoten, gehouden van 6-8 december. Shawn, evenals collega “Princess Bride” cast Cary Elwes (Westley) en Chris Sarandon (Prins Humperdinck), zullen op de show zijn.

Vraag: Met ongeveer 200 acteerrollen op uw naam, welke van uw vele rollen resoneert het meest bij uw fans?

Antwoord: Resoneren is een groot woord. Er zijn mensen die zelfs ontroerd zijn door dingen die ik leuk vind. Ik kom op straat mensen tegen die meer fan zijn van “The Princess Bride” dan van iets anders. Hoewel ik veel mensen ontmoet die fan zijn van “Clueless” (1995). Ik ontmoet mensen op straat die fan zijn van “My Dinner With Andre” (1981). En zelfs een paar die “Vanya on 42nd Street” (1994) waarderen.

Q: Is er een die uw persoonlijke favoriet is?

A: Natuurlijk, ik vond het geweldig om Mr. Hall te zijn in “Clueless.” En, in de minder bekende categorie, natuurlijk de rol van meesterbouwer Solness in (Henrik Ibsen’s) “A Master Builder” (2013). Het is een geweldige, klassieke rol. Ik wil graag terugkomen op een eerder antwoord en een aanvulling geven op mijn antwoord over wat mijn favoriete personages zijn. Het personage dat ik nu speel, Dr. Sturgis, in “Young Sheldon.” Het is een absoluut geweldig personage om te spelen en ik hou ervan om het te spelen.

Q: Wat maakt de rol zo speciaal?

A: Ik weet niet waarom ze dachten dat het geschikt voor mij was om die rol te spelen. Ik zie mezelf niet als zo excentriek als Dr. Sturgis, maar andere mensen hebben laten doorschemeren dat ik dat misschien wel ben. En voor mij, aangezien ik het lot heb mezelf te zijn, lijkt het alsof ik de meest typische persoon ben die er is, omdat ik de persoon ben waar ik zoveel tijd mee heb doorgebracht. Maar, anderen hebben me verteld – of me laten doorschemeren – of ik heb afgeleid dat ik excentriek zou kunnen zijn zoals Dr. Sturgis.

Q: Weet je hoe je uiteindelijk Rex bent gaan inspreken in “Toy Story”?

A: Ik denk dat (regisseur) John Lasseter misschien zowel “My Dinner with Andre” als “The Princess Bride” heeft gezien en me, misschien, zag als een prikkelbare. Ik weet niet wat hij in mij zag. Maar ik denk dat beide personages zeer geanimeerd en prikkelbaar zijn, in tegenstelling tot de zeer saaie persoon die ik in mijn dagelijks leven ben.

Q: Over ervaringen met andere acteurs gesproken, Pittsburgh is een enorme worstelstad, waar wijlen, grote Bruno Sammartino woonde. U werkte met Andre the Giant in Rob Reiner’s cult-klassieker, “The Princess Bride.” Hoe was het om met de kolossale worstelaar te werken?

A: Ik had een zeer goede tijd. Hij was een zeer fascinerend persoon. En ik voelde veel genegenheid voor hem. Reus zijn was een handicap en hij – tot op zekere hoogte – draaide het in zijn voordeel, maar toch, het was een handicap. En hij zou spoedig sterven, niet veel jaren na de film. Wij wisten – en hij wist – dat hij niet lang meer op deze wereld zou leven. … Hij was zijn kracht al aan het verliezen, en dat was ontroerend, evenals het isolement dat een handicap met zich meebrengt. Kinderen waren bang voor hem.

Q: Wat is u het meest bijgebleven van “The Princess Bride”?

A: Nou, we hebben het opgenomen in een heel mooi landschap, in Noord-Engeland. Toen we in de studio in Londen opnamen, verbleef ik in een schitterend hotel en had ik elke morgen een heel aangename rit naar de studio. Dat was allemaal erg aangenaam.

Q: Uw “Princess Bride” personage van Vizzini krijgt veel van de beste, meest gedenkwaardige lijnen in de film te zeggen. Wat voor onvoorstelbare kwaliteit heeft u in deze rol gebracht dat zo’n echt onsympathiek personage zo charmant maakt?

A: Nou, wat kan ik zeggen? Uiteindelijk besloten ze me de rol te geven en uiteraard heb ik geprobeerd er het beste van te maken.

Q: Wat vindt u van de reboot van “The Princess Bride”? Elwes heeft zich vrij sterk tegen het idee uitgesproken.

A: Je bedoelt het herscheppen van die rol?

Q: Als ze een andere versie zouden maken.

A: Ik denk niet dat – je weet wel – oudere mensen waarschijnlijk in zulke jeugdige rollen zullen worden gecast. En, ik weet het niet, ik denk niet dat ik die rol aangeboden zal krijgen.

Steve Segal is een bijdragende schrijver.