Je kunt geen gesprek voeren over de impact van hiphop op de Amerikaanse cultuur zonder de baanbrekende rapgroep Run-D.M.C. uit de jaren tachtig te eren. Ik bedoel, wie kent de hook van “It’s Tricky” niet?
De drie leden van de groep – Joseph “Rev Run” Simmons, Darryl “D.M.C.” McDaniels, en Jason “Jam Master Jay” Mizell, die tragisch stierf in 2002 – zijn de oorspronkelijke gezichten van mainstream hiphop, die in 2009 zijn opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame en in 2016 een Lifetime Achievement Grammy hebben gekregen. (Ze waren de eerste rappers die met beide werden erkend). En nu staan ze op het podium van de Grammy’s van 2020 om hun iconische riff uit 1986 van Aerosmiths “Walk This Way” ten gehore te brengen.”
Dus voor het geval dat je de grootheden ziet optreden en besluit dat je een opfrisser nodig hebt over hun ongeëvenaarde carrière, hebben we de vrijheid genomen om de need-to-knows over Rap Kings Run-D.M.C.
Run-D.M.C. werd opgericht in Queens, New York.
De teksten van veel van hun hits (zoals “It’s Christmas In Hollis”) bevatten altijd een verwijzing naar hun geboortestad New York City. Run, D.M.C., en Jam Master Jay groeiden allemaal op in de middenklasse zwarte buurt van Hollis, Queens, en het is waar ze hun groep opgericht in 1981.
Volgens de Rock and Roll Hall of Fame was Run een DJ en beat-boxer en sloot hij zich aan bij zijn jeugdvriend D.M.C. om te beginnen met het maken van rijmpjes. Toen het duo eenmaal begon met studeren, rekruteerden ze de succesvolle lokale DJ Jam Master Jay (toen bekend als “Jazzy Jase”) om de draaitafels te bedienen voor hun act. De broer van Run, Russel Simmons, werd hun manager en Run-D.M.C. was geboren.
Tap hier om te stemmen
De groep wordt gecrediteerd voor het brengen van hiphop naar de mainstream.
Met 230 miljoen verkochte platen wereldwijd en een totaal van zes albums – hun debuut was het titelloze Run-D.M.C.- staan ze bij velen bekend als de koningen van de hiphop. De groep, die in 2009 werd opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame, verlegde grenzen voor rap en vestigde het als een legitiem aspect van de populaire cultuur.
Hun unieke mix van gedurfde en intense raps uitgewisseld (en vaak geschreeuwd) tussen Run en D.M.C., ondersteund door Jam Master Jay’s handtekening rauwe beats, maakte hen een kracht om rekening mee te houden. Oh, en we kunnen hun look niet vergeten-maar daarover later meer.
“Vóór ons waren rapplaten oubollig,” zei Jam Master Jay, volgens de Rock and Roll Hall of Fame. “Alles was soft, niemand maakte geen hard beat platen… Voordat Run-D.M.C. langs kwam, zou rap een rage geweest kunnen zijn.”
En wat vaak wordt gecrediteerd met het cementeren van hen in de muziekgeschiedenis is hun 1986 remix van Aerosmith’s “Walk This Way,” die verscheen op hun derde studioalbum Raising Hell. We kunnen de befaamde muziekproducer Rick Rubin bedanken voor de samenwerking. In die tijd kampte het legendarische Aerosmith met een dipje in hun discografie en Run-D.M.C. had iets nodig om hen op de radio te krijgen in de buitenwijken van Amerika. Muziek had nog nooit zoiets gezien, en “Walk This Way” werd de eerste rap single in Billboard’s Top 10.
… en over “primeurs” gesproken.
Run-D.M.C. liet hun stempel achter als de eerste in hun genre die veel van de grootste mijlpalen van de muziek bereikte. Hun prestaties zijn – op de best mogelijke manier – ronduit belachelijk:
- De eerste met een platina rap LP voor Raising Hell.
- De eerste rapgroep die op de cover van Rolling Stone stond.
- De eerste rappers die een Grammy-nominatie verdienden.
- De enige rappers die op Live Aid optraden.
- De eerste rappers met gouden, platina en multiplatina albums.
- De eerste niet-atleten die een sneaker-ondersteuningscontract kregen.
- De eerste artiesten met een rapvideo op MTV.
- De eerste artiesten met een rap-single in de Billboard Top 10.
Ja, ze hebben de weg vrijgemaakt voor alle grote rappers die vandaag de dag actief zijn. De Rock and Roll Hall of Fame noemde hen “de Chuck Berry en de Elvis van hun genre.” Eminem nam ze in 2009 op in de Hall of Fame en zei in zijn toespraak: “Zij waren de eerste filmsterren van de rap… Zij zijn de Beatles.”
Laten we niet vergeten dat Run-D.M.C. mode-iconen zijn.
Een onbetwistbaar aspect van hun commerciële aantrekkingskracht was hun kenmerkende look. In tegenstelling tot de rappers die uit de jaren 1970 kwamen in wat Business of Fashion beschreef als “overblijfselen van glam rock en kamp Afrikaanse King kleding,” hield Run-D.M.C. het echt in moeiteloze streetwear die heeft gediend als de basis voor alle hip-hop mode in de jaren daarna.
Voor hen draaide het allemaal om comfortabel en cool zijn. Ze droegen zwarte fedoras, dikke, gevlochten gouden kettingen, jeans en Adidas-kleding (vandaar hun iconische lied “My Adidas”), waaronder trainingspakken en “Superstars”-sneakers zonder vetersluiting. Ze waren zo enthousiast over het merk dat Adidas hun hun allereerste niet-atleet endorsement deal van een miljoen dollar aanbood. (Nee, Beyoncé en Kanye waren niet de eersten die dat deden). En laten we D.M.C.’s iconische zwarte monturen niet vergeten. Volgens de website van de groep bezit hij 200 paar.
Robin Mellery-Pratt schreef in 2014 voor Business of Fashion: “Hiphopmode, streetwear, het cachet van sportkledingmerken en de steeds onlosmakelijker wordende relatie tussen muziek en mode zijn allemaal, op de een of andere manier, beïnvloed en beïnvloed door de groep.”
Ze zijn technisch gezien niet uit elkaar gegaan.
Run-D.M.C.’s laatste album, Crown Royal, kwam uit in 2001, en het album daarvoor kwam acht jaar daarvoor in 1993 in de hitlijsten. In 2002 werd Jam Master Jay neergeschoten en gedood in zijn opnamestudio in Jamaica, Queens. In die tijd meldde Rolling Stone dat Run had aangekondigd dat de groep “officieel met pensioen is.” Hij vervolgde: “We kunnen niet meer optreden. Ik kan geen manier vinden om het zonder drie leden te doen.”
In de jaren die volgden, hadden hij en D.M.C. hun eigen verschillen, omdat de laatste vocht tegen verslaving, ging afkicken en nuchter werd, terwijl Run “een religieus ontwaken” ervoer en zich bekeerde tot het pentecostalisme, een gewijde dominee werd en zijn artiestennaam veranderde in Reverend “Rev” Run. En laten we zijn geliefde MTV-realityshow uit het midden van de jaren 2000 niet vergeten, Run’s House.
Maar de twee zijn sindsdien weer bij elkaar gekomen, want in 2012 gaven ze hun eerste show in tien jaar op het Made in America-festival. Jam Master Jay’s twee zonen namen zijn plaats in aan de draaitafels op het podium. Ze waren ook de eerste rappers die in 2016 een Lifetime Achievement Grammy verdienden en treden opnieuw op tijdens de Grammy’s van 2020 met Aerosmith.
Als voor een officiële heropleving van de groep, legde D.M.C. in 2013 uit: “We zijn niet terug bij elkaar als groep, we hebben gewoon een aantal goede aanbiedingen om wat shows te doen. Maar tegelijkertijd kunnen we Jay’s kinderen in de schijnwerpers zetten en aandacht vragen voor de JMJ Foundation, die zijn vrouw heeft opgericht om muziekprogramma’s op school te houden. We blijven grote shows doen, maar we doen geen album, geen wereldtournee. We kunnen niet echt Run zijn zonder Jay, maar we kunnen wel verschijnen voor bepaalde shows.”
Voor meer manieren om je beste leven te leiden plus alle dingen van Oprah, schrijf je in voor onze nieuwsbrief!