De Safe Drinking Water Act definieert de term “verontreinigende stof” als elke fysische, chemische, biologische of radiologische stof of materie in water. De wet definieert “verontreinigende stof” dus zeer ruim als alles wat geen watermoleculen is. Van drinkwater mag redelijkerwijs worden verwacht dat het ten minste kleine hoeveelheden van bepaalde verontreinigende stoffen bevat. Sommige verontreinigingen in drinkwater kunnen schadelijk zijn als ze in bepaalde concentraties in het drinkwater worden geconsumeerd, terwijl andere onschadelijk kunnen zijn. De aanwezigheid van verontreinigende stoffen betekent niet noodzakelijk dat het water een gezondheidsrisico inhoudt.
Slechts een klein aantal van het universum van verontreinigende stoffen zoals hierboven gedefinieerd is opgenomen in de Contaminant Candidate List (CCL). De CCL dient als het eerste evaluatieniveau voor ongereguleerde drinkwaterverontreinigingen die mogelijk nader moeten worden onderzocht op mogelijke gezondheidseffecten en de niveaus waarop ze in drinkwater worden aangetroffen.
Het volgende zijn algemene categorieën van drinkwaterverontreinigingen en voorbeelden van elk:
- Fysische verontreinigingen hebben voornamelijk invloed op het fysieke uiterlijk of andere fysieke eigenschappen van water. Voorbeelden van fysische verontreinigingen zijn sedimenten of organisch materiaal dat in het water van meren, rivieren en beken zweeft als gevolg van bodemerosie.
- Chemische verontreinigingen zijn elementen of verbindingen. Deze verontreinigingen kunnen van nature voorkomen of door de mens zijn vervaardigd. Voorbeelden van chemische verontreinigingen zijn stikstof, bleekwater, zouten, pesticiden, metalen, door bacteriën geproduceerde toxinen en menselijke of dierlijke geneesmiddelen.
- Biologische verontreinigingen zijn organismen in het water. Zij worden ook microben of microbiologische verontreinigingen genoemd. Voorbeelden van biologische of microbiologische verontreinigingen zijn bacteriën, virussen, protozoën en parasieten.
- Radiologische verontreinigingen zijn chemische elementen met een onevenwichtig aantal protonen en neutronen die resulteren in onstabiele atomen die ioniserende straling kunnen uitzenden. Voorbeelden van radiologische verontreinigingen zijn cesium, plutonium en uranium.