Top 10 Italiaanse liedjes

De betoverende landschappen, tijdloze architectuur, betoverende taal, keuken, de mensen… het is onmogelijk om niet van Italië te houden! Weinig landen in de wereld kunnen tippen aan de culturele erfenis van Italië. Er is iets magisch aan deze plek.

Mensen associëren Italiaanse muziek vaak met liedjes als ‘O Sole Mio of Funiculì Funiculà- Napolitaanse liedjes die zo vaak door toeristen worden aangevraagd dat een van de burgemeesters van Venetië gondelvaarders zelfs verbood om ze te zingen. Een nogal drastische maatregel, maar Italiaanse muzikanten hebben zoveel geweldige liedjes geschreven en opgenomen dat het jammer is dat er maar een paar zoveel aandacht krijgen.

Er zijn zoveel geweldige Italiaanse liedjes dat een top 10-lijst niet genoeg is…liedjes als La cura, Il cielo in un stanza, La Bambola, Vivo per lei, La donna cannone, Miserere, Piccolo Uomo, Con te partirò en vele andere liedjes verdienen ook een plaats op de lijst. De grootste Italiaanse liederen terugbrengen tot een top 10 lijst was een uitdaging, maar hier zijn enkele van de meest geliefde liederen in Italië:

Criteria: liederen op deze lijst zijn van Italiaanse componisten, in de Italiaanse taal en dialecten.

Senza Una Donna – Zucchero

De Italiaanse rockzanger Adelmo Fornaciari, alias Zucchero, bereikte internationale faam na samenwerkingen met Joe Cocker, Eric Clapton, Stevie Ray Vaughan en Miles Davis.

1987 was het jaar waarin Adelmo Fornaciari een ster werd. Het album Blue’s, dat een enorm succes was toen het uitkwam, betekende Zucchero’s doorbraak. Het werd geproduceerd door Corrado Rustici, een van de beste muziekproducenten van Italië, die ook werkte met artiesten als Whitney Houston, Aretha Franklin, Andrea Bocelli, Elton John en nog veel meer.

Senza una donna was de grote hit van Blue’s en werd in 1991 opnieuw opgenomen als duet met Paul Young. De single werd een hit over de hele wereld. Zucchero heeft een kenmerkende stem met een grindig timbre, maar hij zingt Senza una donna met grote lyriek en tederheid. Hoewel de Italiaanse versie minder populair is, ligt de ware schoonheid van dit lied in zijn betekenis en eenvoud. Rustici’s gitaarsolo is zo emotioneel en ontroerend. Brengt dit lied niet vele dierbare herinneringen terug?

Perdere L’Amore – Massimo Ranieri

Perdere l’amore… poëzie en muziek gaan zo mooi samen dat woorden tekort schieten om de grootsheid van dit lied uit te drukken! Perdere l’amore, geschreven door Giampiero Artegiani en Marcello Marrocchi, werd voor het eerst uitgebracht in 1988 door Massimo Ranieri. Hij won het San Remo Music Festival in 1988 met zijn vertolking van Perdere l’amore. Dit prachtige lied is eigenlijk populairder in de vertolking van Lara Fabian. Ik koos voor Lara’s live uitvoering van Perdere l’amore omdat de tekst in het Engels ondertiteld is. Ranieri’s duet met Silvia Mezzanotte, die ook prachtig La Cura vertolkt, is ook geweldig. De begeleiding door het orkest is uitstekend, zowel dramatisch als temperamentvol. Bekijk het op de TopTenz afspeellijst van Top 10 Italiaanse Liedjes op YouTube.

Quando, Quando, Quando – Tony Renis

Deze plek op de lijst gaat naar een van de beste liedjes uit de jaren 60, Quando, Quando, Quando. De originele Italiaanse tekst werd geschreven door Alberto Testa en de muziek door Elio Cesari, aka Tony Renis. Tony Renis, Golden Globe winnaar en Academy Award genomineerde, schreef en produceerde vele memorabele songs voor artiesten als Diana Ross, Lionel Richie, Julio Iglesias, Nikka Costa, Andrea Bocelli, etc.

Quando, Quando, Quando is vertaald in het Engels, Spaans, Portugees, Duits, Vietnamees en is het onderwerp geweest van talrijke muzikale bewerkingen door andere muzikanten. Tito Rodríguez, een prominente Puerto Ricaanse arrangeur, componist en zanger uit het mambo-tijdperk, nam de zeer populaire mambo-versie van dit lied op, Cuando, cuando, cuando. De meest opmerkelijke Engelse uitvoering van het lied werd opgenomen door Engelbert Humperdinck onder de titel Tell Me When.

Tu Vuò Fa’ L’Americano – Renato Carosone

Geschreven in 1956 door Renato Carosone in samenwerking met Nicola Salerno, blijft Tu vuò fa’ l’Americano een van de meest bekende Italiaanse liedjes. Tu vuò fa’ l’Americano wordt algemeen beschouwd als een satire op het (vergeefse) streven van de Italiaanse immigrant naar de Amerikaanse Droom. Geschat wordt dat tussen 1890 en 1925 4 miljoen Italianen naar de VS emigreerden.

Tu vuò fa’ l’Americano was te horen in It Started in Naples (met Sophia Loren en Clark Gable) en werd ook vertolkt door Jude Law, Rosario Fiorello en Matt Damon in The Talented Mr. Ripley. De versie van de Puppini Sisters is ook zeer interessant.

U kijkt naar Renato Carosone en zijn sextet in concert. Het sextet bestaat uit: Renato Carosone – piano, Raf Montrasio – gitaar/mandoline, Gennaro Di Giacomo – drums, Pieo Giordetti – contrabas, Tonino Grottole – saxofoon? en klarinet, John Tozzi Rambaldi – saxofoon en ocarina.

6. Al Di Là – Emilio Pericoli

In de V.S. is Emilio Pericoli de artiest die het meest geassocieerd wordt met Al di là, een subliem lied geschreven door Giulio Rapetti Mogol. Pericoli nam een coverversie op van Al di là, voor het eerst uitgevoerd door Betty Curtis en Luciano Tajoli op het San Remo Music Festival in 1961. Luciano Tajoli’s optreden op het San Remo festival was betoverend. Hij ving de essentie van dit prachtige lied, net zoals Pericoli dat deed in Rome Adventure.

Emilio Pericoli zong Al di là in het populaire romantische drama Rome Adventure uit 1962, ook bekend als Lovers Must Learn. In de hoofdrollen Suzanne Pleshette en Troy Donahue. Vraag je je af wat Al di là betekent? Don (Troy Donahue) antwoordt aan Prudence (Suzanne Pleshette): “Het betekent… Het is nogal moeilijk uit te leggen… ver weg, verder dan het hiernamaals, verder dan deze wereld. Dat is hoeveel hij van haar houdt in dit liedje.”

Minuetto – Mia Martini

Minuetto is een liedje geschreven door Franco Califano, ook bekend als Il Maestro, en Dario Baldan Bembo. Het werd uitgebracht als single door Mia Martini en werd een van de grootste successen van de jaren 70. De tekst van Minuetto bestendigde een populair stereotype uit die tijd: het patroon van de rampzalige liefde, de vrouw die steeds weer verliefd wordt op de verkeerde man. Ondanks het stereotiepe concept achter het lied, zijn de teksten zo mooi geschreven!

De muziek begint als een moderne en elegante herinterpretatie van een menuet, en verandert dan in het tweede deel van het lied in een langzame en melancholische ballade.

Meraviglioso – Domenico Modugno

Domenico Modugno wordt beschouwd als de vader van de Italiaanse cantautori en als een van Europa’s grootste kunstenaars. Hij componeerde de muziek van Meraviglioso en Riccardo Pazzaglia schreef de tekst. Meraviglioso vertelt een zeer emotioneel verhaal. Het is nacht. Vervuld van een overweldigend verlangen om te sterven, staat een man op een brug te kijken naar het donkere water. Plotseling neemt iemand achter hem “misschien wel een engel verkleed als voorbijganger”, hem mee van de brug en zegt:

Meraviglioso (prachtig)… Maar hoe kun je niet beseffen,

Hoe prachtig de wereld is (…) Kijk om je heen,

De geschenken die ze je hebben gegeven,

Ze hebben voor jou uitgevonden, de zee!

Je denkt dat je niets hebt om voor te leven…

Lijk de zon niets voor jou?

Het leven, de liefde…

De genegenheid van een vrouw die alleen van jou houdt

Meraviglioso… Het ochtendlicht,

De knuffel van een vriend,

Het gezicht van een kind… Meraviglioso (…)

Het verhaal eindigt op een positieve noot. De nacht is voorbij en de man hervindt zijn wil om te leven. Negramaro’s rockversie van Meraviglioso is de nieuwste cover van het lied.

3. Nel Blu Dipinto Di Blu (Volare) – Domenico Modugno

Nel blu dipinto di blu is Modugno’s signatuurlied. Het liedje, algemeen bekend als Volare, won in 1958 de Grammy Award voor Liedje van het Jaar en in 1959 de eerste Grammy voor Record Of The Year. Nel blu dipinto di blu, geschreven door Domenico Modugno en Franco Migliacci, was de enige anderstalige single die deze eer te beurt viel. De Engelse tekst van Volare werd geschreven door een van de meest talentvolle tekstschrijvers, Mitchell Parish. Het werd ook vertaald in het Russisch (titel onbekend), Spaans (En el azul del cielo), Frans (Dans le bleu du ciel bleu), Portugees (Azul pintado de azul) en vele andere talen. Geschat wordt dat Nel blu dipinto di blu minstens 100 keer is gecoverd, door iedereen van Barry White tot Luciano Pavarotti. Claudio Baglioni, Francis Connie, Dean Martin, Engelbert Humperdinck, Frank Sinatra en Louis Armstrong zijn enkele van de vele artiesten die Volare hebben opgenomen. Het is het meest gezongen lied in de Italiaanse taal en na O sole mio waarschijnlijk het bekendste.

Canto della terra – Andrea Bocelli

Ik zou dit prachtige lied keer op keer kunnen beluisteren. Canto della terra (Lied van de Aarde) is de tweede single van Bocelli’s zeer succesvolle album Sogno. Het lied werd geschreven door Lucio Quarantotto en Francesco Sartori. Deze twee ongelooflijk getalenteerde artiesten schreven ook Con te partirò (Tijd om afscheid te nemen), een van de best verkopende singles aller tijden.

Canto della terra werd, net als Con te partirò, later opgenomen als duet tussen Andrea Bocelli en ’s werelds best verkopende sopraan, Sarah Brightman.Hun goddelijke en krachtige stemmen vloeien moeiteloos in elkaar over. Andersen’s citaat, “waar woorden tekort schieten, spreekt muziek”, geeft de essentie weer van deze ruggengraat tintelende live performance.

Caruso – Lucio Dalla, Gigi Finizio, Gigi D’Alessio

Het is de zomer van 1986. De tekst beschrijft een denkbeeldige ontmoeting tussen Lucio Dalla en de legendarische Italiaanse tenor Enrico Caruso in Sorrento, Napels, “op het oude terras, naast de golf van Sorrento”, dezelfde plaats “waar de zee schittert en de wind huilt.” Een hartverscheurend en ongelooflijk intens lied, een werkelijk subliem kunstwerk komt tot leven.

Geschreven door mitico Luciao Dalla en gecoverd door Luciano Pavarotti, Andrea Bocelli, Julio Iglesias, Laura Pausini, Mina, Al Bano, Josh Groban en Lara Fabian, het lied Caruso inspireerde ’s werelds grootste muzikanten en zangers.

Dalla droeg het lied op aan Enrico Caruso- een tenor die een zeer gecompliceerd en ongelukkig leven had in Italië op zowel persoonlijk als professioneel vlak. Giacomo Puccini vroeg toen Caruso auditie deed voor de opera La Bohéme: “Wie heeft jou naar mij gestuurd? God zelf.” Toch verwierf Caruso meer roem in Amerika dan in Italië. Lucio Dalla’s subtiliteit brengt dit aspect naar voren in de tekst van het lied. Het lied Caruso was Dalla’s manier om de laatste dagen van de tenor in Sorrento te romantiseren. Dit is het verhaal achter het liedje: op reis ging de boot van Lucio Dalla stuk tussen Sorrento en Capri en enkele van zijn vrienden nodigden hem uit om de nacht in hun hotel door te brengen. Het was hetzelfde hotel waar Enrico Caruso stierf, het Vesuvio Hotel. Lucio Dalla besloot enkele dagen in Sorrento door te brengen om meer te weten te komen over het leven van de tenor. Volgens de hoteleigenaar bracht een erg zieke Caruso vele van zijn laatste dagen in dit hotel door met het geven van cantomuziek en zanglessen aan een mooie jonge vrouw. Misschien was hij verliefd op haar, niemand weet dat zeker. Het is ook niet zeker of de vrouw die Lucio Dalla in Caruso beschrijft de dochter van de tenor is of de jonge vrouw aan wie hij cantolessen gaf. Al met al was, en is het lied Caruso nog steeds, een muzikaal meesterwerk. Dit lied heeft zoveel harten geraakt, zoveel mensen over de hele wereld.

Andere artikelen die u misschien leuk vindt