Toekomst voor recycling van schrootbanden

Grant Milliron, eigenaar en president van Milliron Recycling, Mansfield, Ohio

Foto door Vicki Blayney

Grant Milliron zegt dat hij niet in geluk gelooft, alleen in zegeningen. De eigenaar en president van het in Mansfield (Ohio) gevestigde Milliron Recycling heeft wel eens gegokt met nieuwe apparatuur op zijn 42 hectare grote schrootplaats, maar deze investeringen zijn goed onderzocht en hebben meestal vruchten afgeworpen voor het bedrijf, dat al 64 jaar bestaat.

Van het begin af aan heeft Milliron berekende risico’s genomen en hard gewerkt om een succesvol bedrijf te runnen.

Van autosloperij …

De geschiedenis van Milliron Recycling gaat terug tot februari 1954, toen Milliron nog net geen 19 jaar was. (Hij is nu 83.) Zijn vader, William Grant Milliron, werkte met hem samen aan een nieuwe zakelijke onderneming en gaf hem $500. Milliron combineerde dat geld met $500 die hij had gespaard om 12 auto’s en een Ford truck uit 1936 met een handlier te kopen, en opende een autosloperij, Milliron Auto Parts, op een terrein van 1 acre dat hij huurde in Mansfield.

“Ik werkte zeven dagen per week, zeven jaar lang,” zegt hij. “Ik investeerde alle verkoop terug in de inventaris.”

Het bedrijf groeide organisch tot 1974, toen de energiecrisis de dynamiek van die business “van de ene dag op de andere” veranderde, zegt Milliron, omdat mensen hun rijgewoonten verminderden en de verkoop van motoren terugliep.

Milliron Recycling bereidt zich voor op de installatie van een EtaRip-voorversnipperaar van Metso.

Foto door Vicki Blayney

… naar schrootverwerking

Met de dalende autoverkoop in het midden van de jaren zeventig, zegt Milliron, wist hij dat hij moest diversifiëren. Hij kocht een 60-voet weegschaal, een schaar en een hydraulische balenpers en ging in de schroothandel. Toen hij begon, kon hij 20 ton per dag verwerken. In 1999 was Milliron Recycling overgeschakeld op een Harris 2229 balenpers die 40 ton per uur kon verwerken, zegt hij.

In 2000 besloot Milliron een autohakselaar toe te voegen, geproduceerd door Texas Shredder, San Antonio, dat sindsdien is overgenomen door het Finse bedrijf Metso. Het kostte het bedrijf twee en een half jaar om de luchtvergunning te krijgen die het nodig had voor de shredder en vervolgens moest Milliron bestemmingsplannen overwinnen, waardoor de shredder pas in 2004 in gebruik kon worden genomen.

“Ons bedrijfsmodel draait om de shredderoperatie,” zegt hij. “We gaan niet agressief achter onvoorbereid P&S (plaat en structureel) materiaal aan. We hebben grote investeringen gedaan in bovengrondse mijnbouw.”

Milliron zegt dat hij heeft overwogen om voederterreinen toe te voegen, maar besloot om die route niet te gaan. “Ik keek naar twee locaties, maar de goede Heer weerhield me ervan om te kopen.”

Hoewel Milliron Recycling een groot deel van zijn shreddergrondstof uit Ohio koopt, betrekt het bedrijf ook materiaal van zo ver weg als de oostkust, zegt hij. Het koopt ruwweg 30.000 ton per maand alleen in de vorm van shreddergrondstof. “We hebben een grote machine met een grote eetlust”, zegt Milliron over de shredder van het bedrijf met 6.000 pk, die is uitgerust met een 98-104 rotor. “Het heeft ons veel tijd gekost om tot dit volume te komen,” voegt hij eraan toe. “We zijn nu ongeveer bij de sweet spot.”

Milliron Recycling streeft ook naar diversificatie in termen van consumerende klanten, zegt Milliron, die export- en binnenlandse consumenten omvatten voor het non-ferroschroot dat het verwerkt. “Voordat we dit soort confrontatie met tarieven hadden, probeerden we het 50/50 te verdelen”, zegt hij over export en binnenlandse verkoop. Door een kwaliteitsproduct te maken, zegt Milliron dat alle markten openstaan voor het bedrijf.

Het bedrijf produceert sinds 2010 twitch in plaats van zorba. Dit ovenklare versnipperde aluminiumproduct ontstaat door zorba verder te verwerken via Milliron’s droge media scheidingsinstallatie.

Milliron zegt dat zijn bedrijf in staat is geweest om twitch te produceren die voldoet aan de specificaties van China, met vijf grote aankopen die sinds september door China Certification and Inspection Group (CCIC) zijn gegaan zonder “enig probleem.” Onlangs heeft het bedrijf orders genomen voor nog eens 20 ladingen.

Regerend naar de verstoring die China’s schrootimportbeleid heeft gehad op non-ferro schroot, zegt hij: “Het zal een tijdje duren, maar schroot zal ergens een thuis vinden en tegen een bepaalde prijs. Daar geloof ik nog steeds in.”

Sommige van deze huizen kunnen in opkomende markten zijn, zegt Milliron, eraan toevoegend: “Je hebt misschien 10 klanten nodig in plaats van één.”

Hij zegt dat hij gelooft dat de Chinese regering gelijk heeft om hard op te treden tegen twijfelachtige schrootimport; maar hij voegt eraan toe: “Ze gingen te ver, te snel. Iedereen werd met dezelfde kwast geschilderd.”

Het ferroschroot van het bedrijf wordt in het binnenland verkocht, meestal binnen Ohio, zegt Milliron. Milliron Recycling levert over het algemeen vijf of zes molens per maand met dit materiaal.

Milliron heeft de traditie die hij begon met zijn voormalige auto-onderdelen recyclingbedrijf voortgezet door opnieuw te investeren in Milliron Recycling.

Foto door Vicki Blayney

Continue investering

Milliron zegt dat hij van apparatuur houdt en dat hij een hands-on bedrijfseigenaar is. “Ik beheer mijn bedrijf door over het erf te lopen, elke stapel van elk product dat we produceren te bekijken om er zeker van te zijn dat het klaar is om te verkopen. Ik ben wat je zou kunnen noemen een kwaliteitsinspecteur.”

Hij zegt dat hij zijn werknemers vaak vertelt: “De kwaliteit die we vandaag maken, garandeert onze inkomsten morgen.”

Tijdens die wandelingen let Milliron ook goed op andere details, zoals hoeveel kraanbomen er bewegen. “Het zijn de details die je tot een succes maken.”

De recente investeringen in apparatuur die hij voor Milliron Recycling plant, hebben hem de laatste tijd vaker op kantoor gebracht dan hij zou willen. Maar dat betekent dat hij binnenkort nieuwe apparatuur heeft waarvan hij de nuances zal leren, waaronder een EtaRip-voorversnipperaar van Metso. Milliron Recycling zal de eerste Amerikaanse shredderinstallatie zijn die deze Metso-technologie installeert. Deze installatie zal niet inline met de automatische shredder van het bedrijf worden geïnstalleerd. Dat zou ideaal zijn geweest, zegt hij, maar de lay-out van de werf laat dat niet toe.

Milliron zegt dat de preshredder om vele redenen een aantrekkelijke toevoeging is. “We kopen veel materiaal van ver weg.” Dit materiaal wordt vaak gelogd voor een economischer transport, en hij zegt dat het bedrijf nooit weet wat er in die houtblokken verstopt kan zitten. “Sommige zijn ook extreem dicht, zoals een nr. 2 bundel,” zegt hij.

Het bedrijf ging door twee shredderaandrijfassen per jaar vanwege de zwaargewichten die zich in deze stammen verborgen. De versnipperkast liep ook zware schade op, zegt hij.

De EtaRip stopt automatisch wanneer hij onversnipperd materiaal tegenkomt, waardoor Milliron Recycling-medewerkers de kans krijgen om deze materialen te herstellen voordat ze de apparatuur kunnen beschadigen.

Milliron Recycling zou ook energiebesparingen kunnen zien met de voorversnipperaar. Bij verwerking door de automatische shredder kunnen dichte houtblokken stroompieken veroorzaken. “Bij het verwerken van kleinere percelen,” zegt hij, “is er geen stroompiek.”

Naast de voorversnipperaar investeert Milliron Recycling in extra draadversnipperingsapparatuur om het draad te verwerken dat door zijn autoversnipperaar wordt gegenereerd. Het systeem zal twee shredders omvatten, waarbij het roestvrije staal na de eerste wordt verwijderd, aldus Milliron. Het bedrijf heeft de eerste versnipperaar gekocht van American Pulverizer, St. Louis, maar hij zegt dat hij nog onderzoek doet naar de tweede versnipperaar en de onderdelen daarvan. Tegen de tijd dat deze installatie klaar is en het systeem draait, wat over zes maanden zou moeten zijn, zegt Milliron: “Misschien hebben we wel een nr. 1 koperversnipperaar.”

Deze investeringen zijn de meest recente in een reeks die het bedrijf in de afgelopen tien jaar in zijn verwerkingsmogelijkheden heeft gedaan.

Milliron Recycling installeerde zijn oorspronkelijke non-ferro terugwinningssysteem, dat wervelstroomscheiders en sensorsorteertechnologie omvat, tegelijk met zijn shredder in 2004. In 2009 voegde het bedrijf een droge-media-installatie toe, uitgerust met röntgen- en optische sorteertechnologie geleverd door Steinert and Wendt Corp., Buffalo, New York. De volgende grote upgrade werd in 2013 in gebruik genomen en omvatte de installatie van een ICW-terugwinningsinstallatie (geïsoleerd koperdraad) die is uitgerust met apparatuur van SGM Magnetics uit Italië.

Eind 2016 heeft Milliron Recycling een RecoverMax Fines Process-systeem in gebruik genomen van Best Process Solutions (BPS), Brunswick, Ohio, dat is ontworpen om metaalstukken groter dan 1 millimeter terug te winnen uit auto shredder residu (ASR) fines.

Het hart van het proces is een BPS RecoverMax Separator, die beweert metaal te scheiden van glas en rotsen met een zuiverheid van meer dan 98 procent. Een laatste stap scheidt hoog-koper zorba in een 90-plus koper en edele metalenfractie die als raffinaderij-rang product, volgens het bedrijf moet worden verkocht.

De installatie beschikt over een primair systeem vóór het BPS-systeem dat een grote trommel gasdroger omvat om het vochtgehalte van de ASR-boetes te verminderen. Milliron zegt dat de gasdroger van cruciaal belang is voor de goede werking van het tweede deel van het systeem.

“We hebben veel stilstand gehad met de droger en hebben hem laten herbouwen,” zegt hij. “Het draait vandaag mooi.”

Tijdens de installatie van het BPS-systeem vertelde Milliron aan Recycling Today: “We hebben ons best gedaan om te evalueren wat de beste aankoop was om de beste terugwinning te krijgen; we hebben onze due diligence gedaan. We willen ons huiswerk doen voor elk systeem dat we gaan kopen. Je moet zorgvuldig evalueren voordat je je verbindt aan dit soort dollars.”

More to come

Gezien zijn leeftijd, zou men kunnen denken dat Milliron pensionering in gedachten heeft, maar hij zegt dat hij geen plannen heeft om het binnenkort rustiger aan te doen. “Ik geniet nog steeds van de zaak; ik kom graag naar mijn werk,” zegt hij. “Als ik verder zou gaan, zou ik naar een ander bedrijf gaan. Ik zou niet op de bank gaan zitten.”

Het enige dat hem van gedachten zou kunnen doen veranderen, zou zijn als zijn Operations Manager George Will zou besluiten te vertrekken. “Er is niets dat hij niet kan doen,” zegt Milliron over Will. “Zonder George zou ik waarschijnlijk morgen met pensioen gaan. Net als ik, komt hij elke dag naar zijn werk omdat hij het leuk vindt wat hij doet.”

Milliron schrijft het succes van zijn bedrijf ook toe aan de bijdragen van zijn oudste zoon, Grant Milliron Jr., die gaat door J.R. Hij is al 37 jaar bij het bedrijf en heeft in die tijd een aantal banen gedaan. Tegenwoordig bedient hij de automatische versnipperaar. “Hij is een belangrijke aanwinst omdat hij elke dag naar het werk komt, net als zijn vader.”

Milliron’s schoonzoon Jeff DeVito, die fungeert als vice-president, behandelt veel van wat Milliron beschrijft als het “grunt werk,” waaronder het inhuren.

Veel van het succes van zijn bedrijf kan worden toegeschreven aan de toewijding en het harde werk van zijn werknemers, zegt Milliron, eraan toevoegend: “Je kunt de beste apparatuur in de wereld hebben, maar je moet nog steeds goede mensen hebben om je tot een succes te maken.” Veel van de werknemers van het bedrijf zijn cross-trained en kunnen verschillende taken uitvoeren.

In plaats van aan pensionering te denken, denkt Milliron aan een fysieke uitbreiding van het bedrijf. De installaties van de voorversnipperaar en de draadversnipperaar belasten de bestaande voetafdruk van Milliron Recycling zodanig dat Milliron zegt dat hij ofwel land zal moeten toevoegen of een nieuwe faciliteit zal moeten kopen. Hoewel hij zegt dat hij het perfecte gebouw op 20 minuten van de werf van het bedrijf heeft gevonden, aarzelt hij over de aankoop omdat het de hands-on moeilijker zal maken.

“Ik wil niet naar een andere faciliteit rijden of mensen buiten het bedrijf laten werken,” zegt hij. “Het is een van de moeilijkste beslissingen die ik ooit heb genomen.”

De huidige markt zal waarschijnlijk nog meer moeilijke beslissingen noodzakelijk maken omdat het schrootverwerkers uitdaagt. Milliron ziet deze uitdagingen echter liever als kansen om efficiënter te zijn en producten van hogere kwaliteit te produceren met behulp van innovaties in de apparatuur.

Hij zegt: “Ik zoek altijd naar kansen,” al voegt Milliron eraan toe dat dat niet per se de kans betekent om geld te verdienen. “Soms is het de kans om iets voor iemand anders te doen en nieuwe dingen te leren. Elke dag zou een nieuwe kans moeten zijn.”

De auteur is redacteur van Recycling Today en kan worden gecontacteerd op [email protected].

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.