Syllabarium, een verzameling geschreven symbolen die worden gebruikt om de lettergrepen van de woorden van een taal weer te geven. Schrijfsystemen die geheel of gedeeltelijk gebruik maken van syllabarieën zijn onder andere Japans, Cherokee, het oude Kretenzische schrift (Lineair A en Lineair B), en verschillende Indische en spijkerschrift-schrijfsystemen. Sommige syllabarieën bevatten afzonderlijke symbolen voor elke mogelijke lettergreep die in de taal kan voorkomen; andere gebruiken een systeem van medeklinkersymbolen die een inherente klinker bevatten. In het eerste type syllabarium zijn er bijvoorbeeld aparte symbolen voor ka, ke, ki, ko, en ku; terwijl in het tweede type syllabarium een symbool voor ka gekoppeld kan worden aan een symbool voor de klinker e om ke voor te stellen, maar op zichzelf staat wanneer het ka voorstelt. Andere typen lettergrepen combineren syllabische symbolen om lettergrepen weer te geven waarvoor niet één symbool bestaat; in zulke systemen kunnen er bijvoorbeeld symbolen zijn voor ka, ke, ki, enz. maar geen symbolen voor kan, ken, kin, enz. Lettergrepen van dit laatste type kunnen in een dergelijk systeem worden weergegeven door het symbool voor ka te combineren met dat voor an om kan (ka-an) te vormen, het symbool voor ke met dat voor en om ken (ke-en) te vormen, enz.
Hoewel syllabische schrijfsystemen een grote verbetering zijn ten opzichte van logografische en gemengde fonetische en logografische schrijfsystemen (waarvoor duizenden verschillende symbolen nodig kunnen zijn), zijn ze nog steeds veel omvangrijker dan alfabetische schrijfsystemen, die het aantal tekens (letters) terugbrengen tot het minimale aantal dat nodig is om de klanken van een taal weer te geven.