- Normaal gesproken, wat gebeurt er als een baby wordt geboren en wanneer begint de reanimatie?
- Waarom biedt het ziekenhuis zijn eigen neonatale reanimatie training?
- Wat houdt de cursus in?
- Hoe plannen zorgverleners voor een “code roze”?
- Hoe ondersteunt het zorgteam de ouders tijdens de reanimatie?
- Wat haalt u uit het geven van een cursus als deze?
Normaal gesproken, wat gebeurt er als een baby wordt geboren en wanneer begint de reanimatie?
De meeste baby’s gaan bij de geboorte direct tegen de borst van hun moeder aan. Het is huid-op-huid contact: we drogen ze af, en ze blijven daar bij hun moeder.
Maar als we iets verwachten of de baby reageert niet goed, brengen we ze naar een warmer en laten we ons team beoordelen en indien nodig beginnen met reanimeren. Het kan zijn dat we een baby moeten intuberen om hem te helpen met ademen, of intraveneuze lijnen voor medicatie moeten aanleggen. Dan kan de baby naar de neonatale intensive care unit (NICU) gaan voor verdere zorg.
Waarom biedt het ziekenhuis zijn eigen neonatale reanimatie training?
Het is een vereiste dat alle verpleegkundigen in bevallingen en in de NICU, evenals alle respiratoire therapeuten actueel zijn in neonatale reanimatie certificering. Om de twee jaar moeten we ons opnieuw certificeren volgens de normen van de Canadian Pediatric Society. Ongeveer 250 zorgverleners in het hele ziekenhuis nemen deel aan deze opleiding.
We organiseren ongeveer 25 cursussen per jaar. Aan deze cursussen nemen ook onze kinderartsen, onze spoedartsen en zuigelingenverpleegkundigen, vroedvrouwen en vele anderen deel.
Wat houdt de cursus in?
Voordat de cursus plaatsvindt, bereiden alle deelnemers zich voor door het huidige neonatale reanimatiehandboek te lezen en een online examen af te leggen.
De lessen zijn zeer praktijkgericht en nemen zes uur in beslag. We doen meerdere vaardigheden stations. We oefenen scenario’s die alle verschillende stappen omvatten die nodig zijn tijdens neonatale reanimatie.
De focus ligt niet alleen op de vaardigheden, maar ook op teamwork en communicatie. Iedereen oefent met beademing, hartmassage en het toedienen van medicatie. Dus de eerste keer dat ze in een code zitten, hebben ze geoefend en wordt het veel gemakkelijker voor ze.
We proberen multidisciplinair leren te bevorderen. We willen een mix van artsen, verpleegkundigen, verloskundigen en ademhalingstherapeuten hebben om het ook realistischer te maken.
Neonatale reanimatie volgt een algoritme om de beoordeling en zorg te leiden die nodig zijn tijdens deze zeer stressvolle en kritieke tijd. Dat algoritme helpt om ervoor te zorgen dat iedereen op dezelfde lijn zit tijdens een code. Tijdens een bevalling hoeven we niet te raden wat de volgende stap is; we kunnen allemaal voorbereid en klaar zijn.
Oefeningen en vaardigheidsoefeningen stimuleren die coördinatie en communicatie die essentieel is voor het vereiste teamwork.
Hoe plannen zorgverleners voor een “code roze”?
De verloskamer en neonatale verpleegkundigen denken er elke keer aan als ze zich klaarmaken voor een bevalling. We zorgen ervoor dat alle benodigde apparatuur klaarstaat en goed werkt. We zorgen er ook voor dat bij elke bevalling twee in het neonatale reanimatieprogramma opgeleide personeelsleden aanwezig zijn, zodat zij met de zorgverlening kunnen beginnen zodra dat nodig is.
Deze paraatheid is een groot onderdeel van het dagelijks leven in de wereld van de bevalling en de kinderzorg.
Hoe ondersteunt het zorgteam de ouders tijdens de reanimatie?
We wijzen een personeelslid aan om tijdens de crisis met de familie te praten en hen te ondersteunen, en zodra zij daartoe in staat zijn, komt er ook een kinderarts om met de ouders te praten.
Wat haalt u uit het geven van een cursus als deze?
Ik vind het heerlijk om les te geven en te zien hoe mensen hun vaardigheden verfijnen, zich zelfverzekerd voelen en voorbereid zijn op elke klinische situatie die ze kunnen tegenkomen.