De term mestkever verwijst naar een van een aantal keversoorten die behoren tot de familie Scarabaeoidea. Zoals de naam al doet vermoeden, staan mestkevers bekend om hun affiniteit met mest. Veel soorten mestkevers overleven uitsluitend op een dieet van uitwerpselen. Sommige mestkevers rollen uitwerpselen tot kleine bolletjes die als voedsel en broedkamer worden gebruikt. Anderen begraven de uitwerpselen in de grond om ze veilig te bewaren, en weer anderen leven gewoon in dierlijke mest.
Mestkevers staan bekend om hun voordelen voor de landbouw. Door mest te begraven en te consumeren komen nuttige microben in de bodem, wordt de bodem belucht en gemengd, en worden zaden verspreid die uit dierlijke uitwerpselen worden afgezet. De voordelen van mestkevers voor de bodem zijn zo bekend dat verschillende landen het insect expliciet hebben geïntroduceerd ten behoeve van de veeteelt. Het verwijderen van bronnen van dierlijke uitwerpselen voorkomt ook het ontstaan van ongedierte zoals vliegen en kakkerlakken, dus mestkevers kunnen eigenlijk effectieve ongediertebestrijders zijn.
Mestkevers behoren al lang tot het culturele bewustzijn van de mens. De mestkever is een symbool geworden voor transformatie of ontstaan. De oude Egyptenaren beschouwden verschillende soorten mestkevers als heilig, met name de heilige scarabee (Scarabaeus sacer). In de Egyptische mythologie wordt de werking van de mestkever vergeleken met die van Khepri, de god van de opgaande zon, wanneer hij elke dag de zon over de hemel rolt.
Opzicht/Anatomie
Mestkevers hebben, net als alle insecten, een lichaam dat bestaat uit 3 hoofdsegmenten: kop, borststuk, en achterlijf. Hun lichaam is bedekt met een hard chitineachtig kopborststuk dat in kleur varieert van zwart, bruin, paars of geel, afhankelijk van de soort mestkever. Een paar vleugels ligt opgevouwen onder de elytra-harde voorvleugels die de bovenkant van het lichaam bedekken. Aan elk van hun zes poten zit een aanhangsel dat gespecialiseerd is voor het scheppen van mest en aarde. Sommige soorten hebben een paar hoorns op hun kop, die ze gebruiken ter verdediging en om de omgeving te manipuleren. Mestkevers variëren in grootte, met de kleinste soorten van gemiddeld slechts 2 mm lang tot de grotere soorten die bijna 30 mm lang kunnen worden.
Gedrag/levenscyclus
Mestkevers komen voor op elk continent behalve Antarctica, en leven in de meeste habitats; b.v. bossen, savannes, woestijnen, stedelijke gebieden, enz. De meeste soorten mestkevers leven op een dieet van voornamelijk uitwerpselen. Velen eten uitsluitend uitwerpselen, hoewel sommige soorten ook rottende paddestoelen, fruit en vegetatie eten. Een handvol soorten, zoals de Midden-Amerikaanse Deltochilum valgum, zijn carnivoor en eten kleine insecten zoals miljoenpoten. De meeste biologen verdelen mestkevers in drie hoofdtypen: tunnelaars, rollers, en dwellers. Tunnelaars staan erom bekend mest mee te nemen en te begraven, terwijl dwellers gewoon in de mest leven.
Rollende mestkevers zijn bekend voor het verzamelen en rollen van mest tot ballen, die ze opslaan voor voedsel- en broeddoeleinden. Mestkevers gaan op zoek naar uitwerpselen met behulp van hun reukzin. Als ze de mest gevonden hebben, rollen ze die op tot een bal, en blijven die in een rechte lijn rollen, ongeacht obstakels. Soms proberen mestkevers zelfs ballen van andere kevers te stelen, wat tot confrontaties leidt. Mestkevers zijn sterk en kunnen met relatief gemak ballen tot 10 keer hun gewicht oprollen; een nogal Herculesachtige krachttoer. Van de tauruskever (Onthophagus taurus) is waargenomen dat hij tot 1.141 maal zijn eigen lichaamsgewicht kan trekken, het equivalent van een gemiddeld mens die 6 dubbeldekkerbussen vol mensen trekt. Van de Indische scarabee is bekend dat hij met klei bedekte mestballen maakt die na droging zo hard worden dat men vroeger dacht dat het oude stenen kanonskogels waren.
Als de kever eenmaal een bal van geschikte grootte heeft gerold, neemt hij die mee naar zijn hol. Zowel mannetjes als vrouwtjes werken samen om een nest te graven en graven zich in onder een mestbron, waar de vers opgerolde mestbal wordt bewaard. Zodra een mannetje en een vrouwtje paren, legt het vrouwtje haar eieren in de bal, zodat de uitgekomen larven een directe voedselbron hebben. Dit eigenaardige gedrag bracht de oude Romeinen ertoe te geloven dat er geen vrouwelijke mestkevers bestonden – zij geloofden dat de larven spontaan uit de mest voortkwamen, nadat zij waren begiftigd met de vitale essentie van het mannetje.
Mestkevers zijn bijzonder goede navigators. Zij zijn de enige bekende soort die navigeert met behulp van gepolariseerd licht dat door de maan wordt weerkaatst, en er zijn ook aanwijzingen dat zij kunnen navigeren met behulp van het licht van sterren en het Melkwegstelsel.
Landbouwkundig gebruik
Mestkevers spelen een belangrijke rol in moderne landbouwpraktijken. De activiteit van mestkevers die mest begraven en consumeren, belucht de bodem en recycleert voedingsstoffen die nodig zijn voor een gezonde plantengroei. Het verwijderen van bronnen van uitwerpselen voorkomt ook het ontstaan van plagen zoals vliegen en kakkerlakken, die slecht kunnen zijn voor gewassen en vee. In tropische gebieden consumeren en verspreiden ze zaden die zich in dierlijke mest bevinden, wat het begraven van zaden en de verspreiding van tropische planten beïnvloedt.
Verschillende landen hebben mestkevers ingevoerd om de landbouw te helpen. In Australië werden tussen de jaren 1960-1980 door de Commonwealth Scientific and IndustrialResearch Organization (CSIRO) 23 nieuwe soorten mestkevers uit Zuid-Afrika en Europa ingevoerd, waardoor de kwaliteit van de landbouw sterk verbeterde en de populaties van schadelijke struikvliegen met bijna 90% daalden. Momenteel overweegt de natie van Nieuw-Zeeland een soortgelijk voorstel, dat zal resulteren in de introductie van 11 nieuwe soorten mestkevers in landbouwgebieden in Nieuw-Zeeland.
Mestkevers zijn ook geïntroduceerd in verschillende regio’s in Noord- en Zuid-Amerika, waar zij nuttig zijn gebleken voor het elimineren van sanitaire problemen in verband met dierlijke mest en voor het onder controle houden van ziekten bij veestapels. Geschat wordt dat de activiteit van mestkevers de Amerikaanse vee-industrie 380 miljoen dollar per jaar bespaart door het begraven van uitwerpselen van vee.
Naast het gunstige effect op de landbouw, gebruiken veel landen de mestkever zelf als landbouwproduct. Gedroogde mestkevers zijn een populair ingrediënt in de traditionele Chinese geneeskunde, waarvan wordt gezegd dat ze helpen bij de behandeling van toevallen, en in Thailand zijn mestkevers een veelgebruikt voedingsmiddel, samen met andere insecten.
Bekijk onze collectie van ingelijste Scarab Beetle Art in onze winkel.