Sacagawea

Wie was Sacagawea?

Sacagawea, de dochter van een Shoshone opperhoofd, werd gevangen genomen door een vijandelijke stam en verkocht aan een Frans Canadese pelsjager die haar op 12-jarige leeftijd tot zijn vrouw maakte. In november 1804 werd zij uitgenodigd om als Shoshone tolk mee te gaan met de expeditie van Lewis en Clark. Nadat ze de expeditie had verlaten, stierf ze in Fort Manuel in wat nu Kenel, South Dakota is, rond 1812.

Vroeger leven

Geboren rond 1788 (sommige bronnen zeggen 1786 en 1787) in Lemhi County, Idaho. Sacagawea’s naam, de dochter van een Shoshone opperhoofd, betekent “boottrekker” of “vogelvrouw” (als ze als Sakakawea wordt gespeld). Ze was een Shoshone tolk, vooral bekend als lid van de Lewis en Clark expeditie naar het Amerikaanse Westen – en als enige vrouw op de beroemde excursie.

Veel van Sacagawea’s leven is een mysterie. Rond haar twaalfde werd Sacagawea gevangen genomen door Hidatsa Indianen, een vijand van de Shoshones. Ze werd vervolgens verkocht aan een Frans-Canadese pelsjager genaamd Toussaint Charbonneau die haar tot een van zijn vrouwen maakte.

Lewis and Clark Expedition

Sacagawea en haar man leefden tussen de Hidatsa en Mandan Indianen in het gebied van de Missouri Rivier (het huidige Noord-Dakota). In november 1804 trok een expeditie onder leiding van Meriwether Lewis en William Clark het gebied binnen. De expeditie van Lewis en Clark, vaak het ontdekkingskorps genoemd, was van plan nieuw verworven westelijke gebieden te verkennen en een route naar de Stille Oceaan te vinden. De groep bouwde Fort Mandan, en koos ervoor om daar de winter door te brengen.

Lewis en Clark ontmoetten Charbonneau en huurden hem al snel in om als tolk op hun expeditie te dienen. Hoewel ze zwanger was van haar eerste kind, werd Sacagawea gekozen om hen te vergezellen op hun missie. Lewis en Clark geloofden dat haar kennis van de Shoshone taal hen later op hun reis zou helpen.

In februari 1805 beviel Sacagawea van een zoon, Jean Baptiste Charbonneau genaamd. Ondanks het reizen met een pasgeboren kind tijdens de tocht, bleek Sacagawea op vele manieren behulpzaam te zijn. Ze was bedreven in het vinden van eetbare planten. Toen een boot waarop zij voer kapseisde, was zij in staat een deel van de lading te redden, waaronder belangrijke documenten en voorraden. Ze diende ook als een symbool van vrede – een groep die reisde met een vrouw en een kind werd met minder wantrouwen behandeld dan een groep mannen alleen.

Sacagawea deed ook een wonderbaarlijke ontdekking van haarzelf tijdens de reis naar het westen. Toen het korps een groep Shoshone-indianen tegenkwam, besefte ze al snel dat de leider in werkelijkheid haar broer Cameahwait was. Dankzij haar kon de expeditie paarden kopen van de Shoshone om de Rocky Mountains over te steken. Ondanks deze vreugdevolle familiereünie bleef Sacagawea bij de ontdekkingsreizigers voor de reis naar het westen.