Gezonde scholen die vrij zijn van giftige stoffen zijn van cruciaal belang voor de gezondheid en het welzijn van een kind. In de jaren waarin de lichamelijke en intellectuele capaciteiten van kinderen zich ontwikkelen, wordt de meeste tijd doorgebracht in schoolgebouwen. Door geldgebrek in het hele land zitten onze scholen in de problemen en veel scholen bedreigen de gezondheid van onze kinderen en hun vermogen om dagelijks te leren door ongezonde bouwmaterialen en producten te gebruiken. Scholen die geen verantwoord beleid voeren om de gezondheid van kinderen te beschermen, dwingen leerlingen en personeel blootgesteld te worden aan giftige chemicaliën. Een opkomende giftige kunststof die zorgen baart, polyvinylchloride (PVC of vinyl), wordt op grote schaal gebruikt in scholen over het hele land.
PVC – de giftige kunststof
VC is de meest giftige kunststof voor onze gezondheid en het milieu. Geen enkel ander plastic bevat of geeft zoveel gevaarlijke chemicaliën af. Deze omvatten dioxines, ftalaten, vinylchloride, ethyleendichloride, lood, cadmium, en organotins. Er is geen veilige manier om PVC-producten te vervaardigen, te gebruiken of af te voeren.
Kinderen lopen meer risico’s op giftige chemicaliën
Kinderen zijn geen “kleine volwassenen” – hun ontwikkelende hersenen en lichamen, hun metabolisme en gedrag maken hen bijzonder kwetsbaar voor schade door giftige chemicaliën zoals die vrijkomen bij de levenscyclus van PVC:
- Blootstelling begint in de baarmoeder door de blootstelling van de moeder aan giftige chemicaliën. Zuigelingen krijgen chemische stoffen binnen via moedermelk, flesvoeding en contact met hun omgeving.
- De snelle ontwikkeling van de hersenen bij de foetus, zuigelingen en jonge kinderen maakt hen vatbaarder voor schade door chemische stoffen die de hersenfunctie en -ontwikkeling kunnen schaden.
- Voor hun gewicht eten, drinken en ademen kinderen meer dan volwassenen – dus pond voor pond nemen ze een grotere hoeveelheid toxische verontreinigende stoffen op. Een kleine blootstelling vertaalt zich in een grote dosis.
- Kinderen stoppen dingen in hun mond en brengen veel tijd door op de grond, dus ze kunnen regelmatig chemicaliën binnenkrijgen van speelgoed, containers, vuil en stof
Congress Bans Phthalates in Toys – What About Phthalates in Schools?
Phthalaten zijn chemicaliën die worden gebruikt om PVC-producten, zoals vloeren, zachter te maken of te plastificeren, en die uit PVC kunnen vrijkomen in de lucht binnen scholen. De ftalaten hechten zich aan stof en kunnen vervolgens door kinderen en leraren worden ingeademdiii. Meer dan 90% van alle ftalaten wordt gebruikt in PVC-producteniv , waaronder veel ftalaten die in scholen worden aangetroffen. Sommige ftalaten zoals DEHP zijn in verband gebracht met voortplantingsproblemen, waaronder een kortere zwangerschapsduurv en een vroegtijdige ontwikkeling van de borst bij meisjesvi en beschadiging van het spermavii en een verminderde ontwikkeling van de voortplanting bij jongensviii . Sommige studies hebben ook een verband gevonden tussen ftalaten en zwaarlijvigheidix , een groeiend probleem voor kinderen in het hele landx . Ftalaten komen het meest voor bij kinderen tussen 6 en 11 jaar, en bij vrouwenxi . In 2008 ondertekende President Bush wetgeving die ftalaten zoals DEHP in kinderspeelgoed verbiedtxii. Hoewel ftalaten uit PVC-speelgoed zijn verbannen, zijn ze wijdverspreid in PVC-producten die op scholen worden gebruikt.
PVC, Astma en Autisme – Lopen schoolkinderen, leerkrachten en conciërges risico?
Astma is een ernstige, soms levensbedreigende aandoening van de luchtwegen die 7 miljoen Amerikaanse kinderen en 16 miljoen volwassenen treftxiii . Een gemiddelde van een op de 13 schoolgaande kinderen heeft astma. Astma is zelfs een belangrijke oorzaak van schoolverzuim: 14,7 miljoen schooldagen worden elk jaar gemist als gevolg van astmaxiv. In de afgelopen jaren hebben een aantal studies een verband gevonden tussen ftalaten die vrijkomen uit PVC-bouwproducten en astma:
- In een studie die in 2009 werd gepubliceerd, werd een statistisch significant verband gevonden tussen PVC-vloerbedekking, astma en autismespectrumstoornis. Uit de studie bleek dat kinderen die wonen in huizen met vinylvloeren, die ftalaten kunnen afgeven, twee keer zoveel kans hebben op autismexvi.
- Een studie uit 2008 vond een verband tussen concentraties van ftalaten in stof binnenshuis en piepende ademhaling bij kleuters. De aanwezigheid van PVC-vloerbedekking in de slaapkamer van het kind was de sterkste voorspeller van ademhalingskwalenxvi.
- Een studie bij 10.851 kinderen toonde aan dat de aanwezigheid van vocht in de vloer en PVC het risico op astma aanzienlijk verhoogdexii.
- Een onderzoek onder personeel in vier geriatrische ziekenhuizen wees uit dat astmasymptomen vaker voorkwamen in de twee gebouwen met tekenen van ftalaatafbraak in PVC-vloerbedekkingxviii.
- Een studie bij werknemers in een kantoorgebouw toonde aan dat bij hen ongeveer 9 maal meer astma werd vastgesteld dan verwacht. De onderzoekers wezen PVC-vloerbedekking aan als de bron van chemische stoffen, zoals 2-ethyl-l-hexanol, l-butanol, in de luchtxix.
- Een studie van volwassenen die in ruimten met kunststof wandbekledingsmaterialen werkten, had meer dan twee keer zoveel kans om astma te ontwikkelen. Deze onderzoekers wezen op andere recente epidemiologische studies bij kinderen, uitgevoerd in Noorwegen, Finland, Zweden en Rusland, die ook verbanden aantoonden tussen PVC, ftalaten en ademhalingsproblemenxx.
PVC Vloerbedekking en Luchtkwaliteit binnenshuis
De afgedichte en geïsoleerde gebouwen van vandaag de dag resulteren vaak in binnenlucht die in feite meer vervuild is dan de buitenlucht. Kortom, binnenluchtverontreinigende stoffen kunnen het vermogen van een kind om zich te concentreren en te leren in de schoolomgeving belemmeren. Uit studies van de EPA naar de blootstelling van mensen aan luchtverontreinigende stoffen blijkt dat de niveaus van verontreinigende stoffen binnenshuis twee tot vijf keer – en soms meer dan 100 keer – hoger kunnen zijn dan de niveaus buitenshuis. Het goede nieuws is dat de luchtverontreiniging binnenshuis kan worden verminderd door een goede planning en onderhoud van het gebouwxxi. PVC-vloeren en andere PVC-producten kunnen bijdragen tot een slechtere luchtkwaliteit binnenshuis, aangezien PVC-producten chemische stoffen, vluchtige organische stoffen (VOC’s) genaamd, kunnen afgeven. Uit een onderzoek van de California Air Resources Board bleek dat PVC-vloerbedekking veertig chemische stoffen kan afgeven, waarvan sommige giftig zijnxxii. Uit een ander onderzoek bleek dat PVC-vloerbedekking chemicaliën kan afgeven gedurende een periode van ten minste negen maanden, wat wijst op een blijvend risico van blootstelling aan giftige stoffenxxiii. Uit een onderzoek naar PVC douchegordijnen bleek dat slechts één nieuw vinyl douchegordijn 108 VOC’s in de lucht kan uitstoten gedurende een periode van 28 dagen. Een aantal van de chemicaliën zijn door de EPA geclassificeerd als gevaarlijke luchtverontreinigende stoffen, en erger nog, vele zijn niet getestxxiv.
PVC vloerbedekking en ongezonde schoonmaakmiddelen
PVC vloerbedekking vereist vaak het gebruik van giftige schoonmaakmiddelen om het duurzaam en glanzend te houden. Dit onderhoud met was en strips is al lang een bron van zorg voor de gezondheid vanwege de giftige VOC’s zoals formaldehyde (een bekend carcinogeen) die in de onderhoudsproducten worden gebruikt. Uit een levenscyclusstudie van de installatie en het onderhoud van vloeren bleek dat de hoeveelheid VOS die vrijkomt bij één enkele wasbehandeling van een vloer vergelijkbaar kan zijn met de hoeveelheid VOS die de vloer zelf gedurende zijn hele levensduur uitstoot. Hoewel sommige PVC-fabrikanten voor sommige van hun vloerbedekkingsproducten “wasvrije” afwerkingen hebben geformuleerd, vereisen veel PVC-vloerbedekkingsproducten nog steeds het gebruik van giftige onderhoudsproductenxxv.
PVC en Dioxine – een van de meest giftige chemicaliën
De levenscyclus van PVC is bij uitstek verantwoordelijk voor het vrijkomen van Dioxines, een van de meest giftige chemicaliën die ooit door de EPA zijn bestudeerd. Dioxines zijn een klasse van chemische stoffen die onopzettelijk ontstaan bij de vervaardiging en verwijdering van PVC-producten, zoals vinyl vloerbedekking in scholen.xxvi Dioxine is een krachtige kankerverwekkende stof en wordt beschouwd als een “bekend carcinogeen voor de mens” door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek van de Wereldgezondheidsorganisatiexxvii en het National Toxicology Programxxviii van het Amerikaanse Ministerie van Volksgezondheid en Human Services. Volgens het US EPA kan het gehalte aan dioxineachtige verbindingen dat in de algemene bevolking wordt aangetroffen, een levenslang kankerrisico veroorzaken van één op 1000xxix. Dit is 1.000 maal hoger dan het algemeen “aanvaardbare” risiconiveau van 1 op een miljoen. Dioxine veroorzaakt ook een hele reeks niet-kankerverwekkende effecten, waaronder effecten op de voortplanting, de ontwikkeling, het immuunsysteem en de hormoonhuishouding bij zowel dieren als mensenxxx.
Vele bedrijven gaan PVC-vrij
Sommige van de grootste bedrijven ter wereld hebben de gevaren van de levenscyclus van PVC onderkend en hebben een beleid aangenomen om PVC te verminderen of geleidelijk te elimineren. Hiertoe behoren: Wal-Mart; Nike; Apple; Microsoft; Target; Sears en Kmart en nog veel meer!
Waar zit PVC verstopt op uw school?
PVC is te vinden in veel bouwmaterialen en andere producten op scholen, waaronder:
- vloerbedekking;
- dakbedekking;
- vloerbedekking;
- schoolbenodigdheden zoals 3-rings mappen, rugzakken, lunchtrommels en regenjassen;
- kantoorbenodigdheden zoals ordners, computers en paperclips;
- speelplaatsmateriaal; en nog veel meer!
Wat kan ik doen? Take Action for Healthy PVC-Free Schools
Vermogende en kosteneffectieve alternatieven zijn al beschikbaar voor vrijwel elk PVC-product in de scholen van ons land. Zo kunt u vandaag helpen:
- Moedig uw school aan om hun school te renoveren of te bouwen met PVC-vrije bouwmaterialen, zoals PVC-vrije linoleumvloeren en TPO-dakbedekking.
- Moedig uw schooldistrict, provincie of staat aan om een gezond PVC-vrij beleid aan te nemen om het gebruik van PVC-bouwmaterialen en kantoorbenodigdheden te vermijden ten voordele van veiligere kosteneffectieve alternatieven.
- Medig ouders, leerkrachten en leerlingen! Organiseer een screening van Blue Vinyl en Sam Suds voor uw PTA, lerarenvakbond, of bezorgde studenten.
- Moedig organisaties, zoals lerarenvakbonden en opvoedingsgroepen, aan om de campagne te onderschrijven.
- Terug naar school – ga PVC-vrij! Koop voor uw schoolbenodigdheden PVC-vrije producten.
- Doe vandaag nog mee! Als u mee wilt doen, neem dan contact op met CHEJ via [email protected] of 212-964-3680.
i Thornton, J. 2002. Milieueffecten van bouwmaterialen van polyvinylchloride – Een rapport van het Healthy Building Network. Washington, DC: Healthy Building Network. Online: http://www.healthybuilding.net/pvc/Thornton_Enviro_Impacts_of_PVC.pdf (20 oktober 2009).
ii Landrigan, P. et al. Children’s health and the environment: a new agenda for preventive research. Environmental Health Perspectives juni 1998.
iii Clausen, P. et al. 2004. Emissie van Di-2-ethyhexylftalaat uit PVC-vloerbedekking in de lucht en opname in stof: emissie- en sorptie-experimenten in FLEC en CLIMPAQ. Environ. Sci. Technol 38: 2531-2537.
iv TNO Centrum voor technologie- en beleidsstudies. 1996. Een PVC-stoffenstroomanalyse voor Zweden: Rapport voor Norsk-Hydro. Apeldoorn, Nederland. Zoals geciteerd in Thornton, J. 2002. Milieueffecten van bouwmaterialen van polyvinylchloride – Een rapport van het Healthy Building Network. Washington, DC: Healthy Building Network. Online: http://www.healthybuilding.net/pvc/Thornton_Enviro_Impacts_of_PVC.pdf (20 oktober 2009).
v Latini, G. et al. 2003. In-Utero exposure to Di-(2-ethylhexyl)-phthalate and human pregnancy duration. Environmental Health Perspectives 111:1783-1785.
vi Colón, I. Et al. 2000. Identification of phthalate esters in the serum of young Puerto Rican girls with premature breast development. Environmental Health Perspectives 108: 895-900.
vii Plicht, SM et al. 2003. The relationship between environmental exposures to phthalates and DNA damage in human sperm using the neutral comet assay. Environmental Health Perspectives 111:1164-1169.
viii Swan, S. et al. 2005. Decrease in anogenital distance among male infants with prenatal phthate exposure. Environmental Health Perspectives 113: 1056-1061.
ix Lee, J. 2009. “Obesitas bij kinderen wordt in verband gebracht met chemicaliën in plastic.” New York Times, 17 april, Stadskamer. Online: http://cityroom.blogs.nytimes.com/2009/04/17/child-obesity-is-linked-to-chemicals-in-plastics/?pagemode=print (20 oktober 2009).
x Centrum voor Ziektebestrijding en Preventie. “Overgewicht en obesitas bij kinderen.” Online: http://www.cdc.gov/obesity/childhood/index.html (20 oktober 2009).
xi Centrum voor Ziektebestrijding en Preventie. 2005. Third national report on human exposure to environmental chemicals. Atlanta, GA: Centers for Disease Control and Prevention.
xii Enoch, J. 2008. “Bush tekent wetsvoorstel consumentenveiligheid.” Consumeraffairs.com 14 augustus. Online: http://www.consumeraffairs.com/news04/2008/08/cpsc_congress08.html (20 oktober 2009).
xiii Centrum voor Ziektebestrijding en Preventie. 2009. “FastStats – Astma.” Online: http://www.cdc.gov/nchs/fastats/asthma.htm (20 oktober 2009).
xiv U.S. Environmental Protection Agency. 2009. “Managing asthma in schools.” Online: http://www.epa.gov/iaq/schools/asthma.html (20 oktober 2009).
xv Larsson, M. et al. 2008. Associations between indoor environmental factors and parental- reported autistic spectrum disorders in children 6-8 years of age. Neurotoxicology doi:10.1016/j.neuro.2009.01.011.
xvi Kolarik, B. et al. 2008. The association between phthalates in dust and allergic diseases among Bulgarian children. Environmental Health Perspectives 116(1): 98-103.
xvii Bornehag et al. 2002. Vochtigheid in gebouwen en gezondheid. Vochtigheid in huis als risicofactor voor symptomen bij 10.851 Zweedse kinderen. (DBH-STEP 1). SP Swedish National Testing and Research Institute en het Internationaal Centrum voor Binnenmilieu en Energie, Technische Universiteit van Denemarken, Universiteit van Karlstad, Zweden.
xviiiNorbäck D. et al. 2000. Astmasymptomen in relatie tot gemeten bouwvochtigheid in de bovenste betonvloerconstructie, en 2-ethyl-1-hexanol in de binnenlucht. The International Journal of Tuberculosis and Lung Disease Volume 4, Number 11, pp. 1016-1025(10), Internationale Unie tegen tuberculose en longziekten.
xix Tuomainen, A., Seuri, M., and A. Sieppi. 2004. Indoor air quality and health problems associated with damped floor coverings in an office building. International Archives of Occupational and Environmental Health 77(3): 222-226.
xx Jaakkola, J.J.K., Ieromnimon, A. and M.S. Jaakkola. 2006. Interior surface materials and asthma in adults: A population-based incident case-control study. American Journal of Epidemiology 164(8): 742-749.
xxi U.S. Environmental Protection Agency. 2009. Binnenluchtkwaliteit Tools for Schools action kit. Online: http://www.epa.gov/iaq/schools/actionkit.html#Backgrounder (20 oktober 2009).
xxii California Air Resources Board (CARB). 1999. Common indoor sources of volatile organic compounds: Emission rates and techniques for reducing consumer exposures. Eindverslag. Contractnr. 95-302, januari.
xxiii Hodgson, A.T. et al. 2000. Volatile organic compound concentrations and emission rates in new manufactured and site-built houses. Binnenlucht 10: 178-192.
xxiv Lester, S., Schade, M. and Weigand, C. 2008. Vluchtig vinyl – de chemische geur van het nieuwe douchegordijn. Falls Church, VA: het Centrum voor Gezondheid, Milieu &rechtvaardigheid. Online: http://www.chej.org/showercurtainreport (20 oktober 2009).
xxv Lent, T., Silas, J. and Vallette, J. 2009. Resilient flooring & chemische gevaren – een vergelijkende analyse van vinyl en andere alternatieven voor de gezondheidszorg. Arlington, VA: Gezondheidszorg zonder schade. Online: http://www.healthybuilding.net/docs/HBN-ResilientFlooring&ChemicalHazards-Report.pdf (20 oktober 2009).
xxvi Lester, S., en M. Belliveau. 2004. PVC: slecht nieuws komt in drieën. Het giftige plastic, gezondheidsrisico’s en de dreigende afvalcrisis. Falls Church, VA: Centrum voor gezondheid, milieu en rechtvaardigheid, december. Online: http://besafenet.com/pvc/documents/bad_news_comes_in_threes.pdf (20 oktober 2009).
xxvii Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek. 1997. IARC Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risks to Humans, Vol. 69, Polychlorinated Dibenzo-para-Dioxins and polychlorinated Dibenzofurans, Lyon, Frankrijk.
xxviii Nationaal Toxicologie Programma. 2001 the January 2001 addendum to the Ninth Report on Carcinogens (oorspronkelijk gepubliceerd in mei 2000), US HHS, Public Health Service, National Toxicology Program, Research Triangle Park, NC.
xxix USEPA. 2003. Exposure and human health assessment for 2,3,7,8-Tetrachlorodibenzo-p-Dioxin (TCDD) and related compounds, part III: integrated summary and risk characterization for 2,3,7,8-Tetrachlorodibenzo-p-Dioxin (TCDD) and Related Compounds. USEPA, Bureau voor onderzoek en ontwikkeling, NAS Review Draft, december.
xxx USEPA. 2003. Exposure and human health assessment for 2,3,7,8-Tetrachlorodibenzo-p-Dioxin (TCDD) and related compounds, part III: integrated summary and risk characterization for 2,3,7,8-Tetrachlorodibenzo-p-Dioxin (TCDD) and Related Compounds. USEPA, Bureau voor onderzoek en ontwikkeling, NAS-herzieningsontwerp, december
.